Περί πίστεως "2"

Προσκόλλησε την ψυχή σου στο Θεό με καρδιακή πίστη και τότε όλα, θα σου είναι δυνατά. Σου επιτίθενται οι αόρατοι και ανύστακτοι εχθροί; Θα τους νικήσεις. Είναι οι εχθροί αυτοί ορατοί, εξωτερικοί; Θα τους κατοτροπώσεις και αυτούς. Ξεσηκώνονται εναντίον σου τα πάθη; Θα τα κατασιγάσεις. Σε βρήκαν ξαφνικά θλίψεις; Θα τις ξεπεράσεις. Σε έχει καταβάλλει η απόγνωση; Θα αποκτήσεις θάρρος, ελπίδα. Με την πίστη, όλα μπορείς να τα κατορθώσεις, ακόμα και η Βασιλεία των Ουρανών, θα γίνει δική σου. Η πίστη είναι η μεγαλύτερη ευλογία σ' αυτήν τη ζωή. Ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό και τον κάνει δυνατό και νικητή. "Ο κολλώμενος τω Κυρίω εν πνεύμα έστι" (Α' Κορινθίους 16,17). (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Επικεφαλής όλων των αρετών βρίσκεται η πίστη, η οποία είναι η ρίζα και ο πυρήνας όλων των αγίων αρετών. Από την πίστη πηγάζουν οι αρετές της προσευχής, της αγάπης, της μετανοίας, της ταπεινώσεως, της νηστείας, της πραότητας, της ελεημοσύνης και άλλες... (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
Μην σκανδαλίζεστε όταν ακούτε αυτά που λένε κατά της πίστεως. Αφού αυτοί που τα λένε, δεν καταλαβαίνουν την ουσία της. Εσείς να θυμάστε πάντα την βασική αρχή που γνώριζαν πολύ καλά οι πρώτοι Χριστιανοί. Αυτοί θεωρούσαν δυστυχισμένο τον άνθρωπο, που γνωρίζει όλες τις επιστήμες, δεν γνωρίζει όμως τον Θεό. (ΆγιοςΛουκάς ο Ιατρός)
Μην προσαρμόσετε την Πίστη στη ζωή σας, αλλά την ζωή σας στην Πίστη. (ΆγιοςΣεραφείμΣομπόλιεφ)
Εφόσον παραδέχεσαι ότι ο Θεός είναι αξιόπιστος και δυνατός, πίστευέ Τον και θα μετέχεις στις ευλογίες Του. Αν όμως το παίρνεις αψήφιστα το πράγμα, σημαίνει ότι δεν πιστεύεις. Όλοι πιστεύουμε, ότι είναι δυνατός ο Θεός. Επίσης πιστεύουμε, ότι τα πάντα μπορεί να κάνει, αλλά είναι ανάγκη να έχεις πίστη μέσα σου και για τις προσωπικές σου υποθέσεις, ότι δηλαδή και σε σένα θα κάνει θαυμαστά σημεία. (Αββάς Ευπρέπιος)
Η πίστη οδηγεί τον άνθρωπο στο φόβο. Ποιό φόβο; Να φοβάται την αμαρτία. Να φοβάται να μη λυπήσει τον Θεό. Ο φοβούμενος ταπεινώνεται. Και εκείνος που είναι ταπεινός έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα. (Γέροντος Φιλόθεος Ζερβάκος)
Ο πιστός άνθρωπος είναι σαν τη φωτιά και ο άπιστος είναι σαν τον πάγο. Η φωτιά που είναι η αγάπη, λιώνει τον πάγο, ενώ ο πάγος δεν μπορεί να λιώσει ή να κάψει τη φωτιά. (ΓέρονταςΑμβρόσιοςΛάζαρης)
Αν δεν έχεις πίστη σταθερή και αμφιβάλλεις για κάποια πράγματα, αυτό φέρνει σε απελπισία. Άμα χάσεις την πίστη σου, χάθηκες... (ΓέρονταςΑμβρόσιοςΛάζαρης)
Όλοι μιλούν και ομολογούν, ότι πιστεύουν στο Θεό, σε έναν Θεό. Αλλά έτσι όπως το διατυπώνουν, είναι σαν να ομιλούν για το διάβολο. Γιατί κάθε θεός μονοπρόσωπος, είναι ο ίδιος ο διάβολος. Και ο Μπους, ο πρόεδρος των Η.Π.Α. ομιλούσε και έλεγε, ότι ο Θεός να μας βοηθήσει. Ομιλούν για θεό και αναφέρονται εν γνώση ή εν αγνοία τους στον διάβολο. Όμως Θεό Τριαδικό, Πατήρ, Υιός και Άγιο πνεύμα, κανένας από αυτούς δεν θα ομολογήσει... (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Όταν έχουμε ολιγοπιστία, σαλεύουμε με τους λογισμούς που μας βάζει ο πονηρός. Όταν όμως πιστεύουμε ακράδαντα και έχουμε αφεθεί παντελώς στον Κύριο, ό,τι και να συμβεί, κανένας λογισμός του πονηρού, δεν μπορεί να σαλεύσει την ειρήνη μέσα μας. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Δεν μπορούμε να έχουμε ορθή πίστη στο Χριστό, χωρίς τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος. Αποκτώντας κανείς τη Χάρη δια των Μυστηρίων της Εκκλησίας και της νοεράς προσευχής και νηστείας, αποκαλύπτεται η Αλήθεια, ο Χριστός. Διαφορετικά θα έχουμε ένα είδος πίστης, σε ένα είδωλο Χριστού, πίσω από το οποίο θα κρύβεται ο διάβολος. Επομένως όλη η ζωή της μετανοίας και της πνευματικής ζωής, έχει ως σκοπό, κατά πόσο βιώνουμε εν Αγίω Πνεύματι. Το Άγιο Πνεύμα θα μας οδηγήσει στο Χριστό και ο Χριστός στο Θεό Πατέρα. (ΓέρονταςΕφραίμΣκήτηςΑγίουΑνδρέα)
Οι προτεστάντες, έχουν θεωρητική-υποκριτική πίστη. Πιστεύουν χωρίς να πράττουν, νομίζοντας ότι έτσι θα σωθούν. Και όσοι πιστεύουν χωρίς να πράττουν έχουν προτεσταντική πίστη, πλανώνται και τελικά κολάζονται. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Στα έργα μας, στα λόγια μας, στους λογισμούς μας να φαίνεται η πίστη μας. Η πίστη στον Αληθινό Θεό, είναι αναγκαίο θεμέλιο για την πνευματική πρόοδό μας. Όσο στερεώτερα και βαθύτερα είναι τα θεμέλια, τόσο ψηλότερο και στερεότερο γίνεται το οικοδόμημα. Όσο αυξάνεται η πίστη μας στον Θεό, τόσο περισσότερες και πλουσιότερες ευλογίες λαμβάνουμε από το Άγιο Πνεύμα. Η αληθινή πίστη γεννά την ταπείνωση και τότε «πάντα δυνατά τω πιστεύοντι» (Μαρκ. 9,23). Μέχρι και βουνά μπορεί να μετακινήσει, οποίος πιστεύει αληθινά (Μαρκ. 11,22-23). (Γέροντας Γερμανός o Σταυροβουνιώτης)
Η δυνατή πίστη είναι δώρο του Αγίου Πνεύματος. Χορηγείται πλούσια μόνον σ' αυτούς, που έχουν καρδιά καθαρή από τα πάθη. (ΓέρονταςΓερμανός o Σταυροβουνιώτης)
Υπάρχει πίστη αληθινή, όπως υπάρχει και πίστη ψεύτικη. Η αληθινή πίστη φαίνεται στην ώρα του πειρασμού. Η ψεύτικη πίστη ανθίζει μόνο στον καιρό των ανέσεων και μαραίνεται στην ώρα της δοκιμασίας. (Γέροντας Γερμανός o Σταυροβουνιώτης)
Αυτός, που έχει δυνατή πίστη στον Θεό, αισθάνεται σε κάθε βήμα της ζωής του την παρουσία του Χριστού, και νοιώθει απέραντη χαρά και ειρήνη μέσα στην ψυχή του. Αντίθετα ο ολιγόπιστος μεμψιμοιρεί, λυπάται για τα γήινα, γογγύζει εύκολα, ταράσσεται, γεμίζει άγχος. (Γέροντας Γερμανός ο Σταυροβουνιώτης)
Πιστεύω στον Χριστό σημαίνει Τον εμπιστεύομαι σε όλα. Δεν αλλοιώνω, ούτε ένα γιώτα, ούτε μία κεραία, από τη διδασκαλία Του και από τις εντολές Του! Διαφορετικά γίνομαι αιρετικός! Και ο αιρετικός είναι έξω από τη σωστική Κιβωτό. Θα τον πνίξει ο κατακλυσμός... (Γέροντας Γερμανός ο Σταυροβουνιώτης)
Γνωρίζει ο πονηρός ότι η πίστη είναι η μεγαλύτερη παρηγοριά για τη στενοχωρημένη και άρρωστη ψυχή μας, που έχει πληγωθεί από την αμαρτία. Γι' αυτό προσπαθεί με κάθε τρόπο, να διαβάλλει την Αλήθεια, σπέρνοντας μέσα μας αμφιβολίες, διαστρεβλώνοντας την πίστη, σκοτίζοντας το νου και ψυχραίνοντας την καρδιά μας, όταν διαβάζουμε ή ακούμε τους Θείους λόγους. (Γέροντας Γαβριήλ ο Αγιορείτης)
Η ειρήνη και η γαλήνη μας και το πως ζούμε είναι που δείχνουν το πόσο πιστεύουμε. Γι' αυτό, μπορεί ένας άνθρωπος να μας λέει τα καλύτερα διδάγματα. Όμως, αν τον δούμε ταραγμένο, ανήσυχο και να παραπαίει ο ίδιος, δεν μπορούμε να πιστέψουμε αυτά που θα μας πει. (Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη)
Η ομολογία της πίστης, χωρίς τη διόρθωση της ζωής, δεν έχει καμμία αξία. (ΓέρονταςΑρσένιοςΜπόκα)
Ο πιστός δεν επιτρέπει στον εαυτόν του να προσεγγίσει κριτικά τον Λόγο του Κυρίου, αλλά θέτει τον εαυτόν του, κάτω από την κρίση του Λόγου αυτού. (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Όσο πληρέστερη και ισχυρότερη είναι η πίστη και η εμπιστοσύνη του ανθρώπου στο Θεό, τόσο μεγαλύτερο θα είναι και το μέτρο της δοκιμασίας και η πληρότητα της πείρας, που μπορεί να φτάσει σε μεγάλο βαθμό. Τότε γίνεται ολοφάνερο, πως έφτασε στα όρια, που δεν μπορεί να ξεπεράσει ο άνθρωπος. (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Πολλοί χάνουν την πίστη τους, επειδή νομίζουν ότι αν υπήρχε ο Θεός, το κακό δεν θα ήταν σε τόση έξαρση. Ξεχνούν όμως, ότι ο Θεός σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου. (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Σε τί λοιπόν συνίσταται η ρίζα της απιστίας: Πριν απ' όλα οφείλουμε να πούμε ότι το θέμα αυτό είναι πρωτίστως έργο των γονέων, των πατέρων και των μητέρων. Αν οι γονείς φέρονται προς την πράξη της γεννήσεως του νέου ανθρώπου με σοβαρότητα, με τη συνείδηση ότι το γεννώμενο βρέφος μπορεί να είναι αληθινά «υιός ανθρώπου» κατ' εικόνα του Υιού του Ανθρώπου, δηλαδή του Χριστού, τότε προετοιμάζονται για την πράξη αυτή όχι όπως συνήθως γίνεται αυτό. Αν οι πατέρες και οι μητέρες θα γεννούν παιδιά συναισθανόμενοι την άκρα σπουδαιότητα του έργου αυτού, τότε τα παιδιά τους θα γεμίζουν από Πνεύμα Άγιο, ήδη από την κοιλιά της μητέρας· και η πίστη στον Θεό, τον Δημιουργό των απάντων, ως προς τον Πατέρα τους, θα γίνει γι' αυτά φυσική, και καμία επιστήμη δεν θα μπορέσει να κλονίσει την πίστη αυτή, γιατί «το γεννώμενον εκ Πνεύματος πνεύμα έστιν». (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Εμένα πολλές φορές με πλησιάζουν άνθρωποι, που μου λένε ότι είναι πιστοί. Όταν τους ρωτώ με ποιό τρόπο φαίνεται η πίστη τους, μου λένε, ότι είναι άνθρωποι συνεπείς στη ζωή τους. Και να ξέρετε, ότι χαίρομαι! Χαίρομαι για όλους τους ανθρώπους, που επιθυμούν να είναι συνεπείς στη ζωή τους. Όταν όμως τους ρωτώ: «Αλλά βέβαια, εσύ τί κάνεις ως πιστός άνθρωπος, κάτι που να κάνουν μονάχα οι πιστοί άνθρωποι; Πηγαίνεις στην Εκκλησία;» Μερικοί μου απαντούν «Όχι». Αν συνεχίσω παραπέρα τις ερωτήσεις μου, όπως: «Προσεύχεσαι πρωί και βράδυ;». Μου απαντούν «Όχι», «Όχι πάντοτε», «Μερικές φορές». Αν τους ρωτήσω: «Νηστεύεις;» Μου απαντούν «Όχι», «Όχι κάθε φορά», «Πότε-πότε». Μερικοί λένε, ότι νηστεύουν την Παρασκευή και γενικά πολλοί μου λένε, ότι δε νηστεύουν. Και τότε λέω σ' αυτόν που έχω μπροστά μου: «Όλα αυτά τα πράγματα, που δεν κάνεις, δείχνουν, ότι δεν έχεις πίστη. Αν δεν πηγαίνεις την Κυριακή στην Εκκλησία, αυτό σημαίνει ότι δεν είσαι πιστός, γιατί ούτε οι άπιστοι πηγαίνουν στην Εκκλησία. Εσύ λες ότι είσαι πιστός, όμως αν δεν προσεύχεσαι πρωί και βράδυ, αυτό σημαίνει ότι πραγματικά εσύ δεν πιστεύεις στο Θεό, γιατί όποιος αδιαφορεί για το Θεό δεν έχει Θεό. Δεν είναι δυνατό να αδιαφορούμε για το Θεό. Εσύ λες, ότι δε νηστεύεις. Ούτε οι άπιστοι νηστεύουν. Τότε λοιπόν σε ποιά κατάσταση βρίσκεσαι; Είσαι πιστός ή άπιστος;». Η απάντηση συνήθως είναι: «Γέροντα, τώρα καταλαβαίνω, ότι είμαι περισσότερο άπιστος, παρά πιστός!». Η πίστη φαίνεται μέσα από τα έργα της πίστης. (Γέροντας Θεόφιλος Παραϊάν)
Συχνά ανακαλύπτουμε, ότι εκείνοι που δεν είχαν ποτέ προηγουμένως γνώση του Θεού, έχουν πολύ δυνατότερη πίστη από εκείνους που ισχυρίζονται, ότι του ήταν αφοσιωμένοι σ' ολόκληρη τη ζωή τους. Όταν ένας άνθρωπος που δεν γνώριζε τον Θεό έρχεται στα συγκαλά του και αρχίζει να προσεύχεται, γνωρίζει πως ήταν η ζωή του πριν και γνωρίζει επίσης ποιός τον βοήθησε να βρει το φως στην άκρη του τούνελ. (Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας)
Οδοιπόρος είσαι, αδελφέ μου. Πρόσεξε μην παραστρατήσεις, μην λοξοδρομήσεις δεξιά ή αριστερά. Βάδιζε πάντα στη βασιλική οδό. Πνευματικός αθλητής είσαι. Πρόσεχε τον εαυτό σου, μην τυχόν παραβείς τους αθλητικούς κανόνες, γιατί κανείς δεν παίρνει το στεφάνι της νίκης, αν δεν αγωνιστεί σύμφωνα μ' αυτούς. (ΓέρονταςΚλέοπαςΉλιε)
Όπως η μαγνητική βελόνα στρέφεται πάντοτε προς τον βορρά, και όπως το άνθος ήλιος, στρέφεται πάντοτε προς τον ήλιο, έτσι ακριβώς και η ψυχή του ανθρώπου στρέφεται πάντοτε προς τον Θεό. Και η μυστική αυτή σχέση, η μυστική αυτή επικοινωνία, η μυστική αυτή εξάρτηση της ψυχής του ανθρώπου από τον Θεό, είναι καί λέγεται πίστη. (Αρχ. Θεόφιλος Ζησόπουλος)
Ολόκληρη η ζωή μας δεν στηρίζεται στην πίστη μας; Όχι μόνο στα υψηλά και σοβαρά ζητήματα, αλλά και γι' αυτά τα καθημερινά της ζωής μας, αποκτούμε βεβαιότητα με την πίστη. Και αυτοί που λένε, ότι δεν πιστεύουν στον Θεό γιατί δεν τον βλέπουν, αλλά πιστεύουν μόνο, όσα βλέπουν και καταλαβαίνουν, παρουσιάζονται συγχρόνως, ότι παραδέχονται και πιστεύουν πολλά πράγματα, που ούτε είδαν και ούτε καταλαβαίνουν. Ρωτήστε για παράδειγμα, έναν που δεν πιστεύει στην μέλλουσα ζωή, διότι τάχα δεν την είδε, να μας πει, ποιά είναι η μητέρα του. Θα σας απαντήσει αμέσως: η τάδε. Ναι! Αλλά πώς το έμαθε; Όταν γεννήθηκε, ήταν σε θέση να σχηματίσει πεποίθηση των γονέων και συγγενών του; Άρα πίστεψε σε εκείνους και όχι στα δικά του μάτια. Όταν πάλι ο ιατρός σου λέει, να πάρεις ένα φάρμακο ή να κάνεις εγχείριση, εσύ υποτάσσεσαι προθυμότατα σ' αυτόν. Δεν τον λες: Εγώ δεν τα πιστεύω αυτά. Θέλω να δω πρώτα με τα μάτια μου, ότι θα γίνω καλά και τότε θα πάρω το φάρμακο ή θα κάνω εγχείριση. Άρα λοιπόν, πιστεύεις σε πράγμα, που δεν βλέπεις τώρα και δεν εννοείς, διότι δεν είσα ιατρός, για να γνωρίζεις τι αλλοιώσεις θα κάνει στον οργανισμό σου, το φάρμακο που σου δίνει... (Αρχ. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος)
Πρέπει να προσέξουμε ότι, γνωρίζοντας τους κανόνες της Χριστιανικής ζωής, δεν είμαστε συνεπείς στη ζωή μας, ότι δεν ενεργούμε σύμφωνα με το πνεύμα της διδασκαλίας του Χριστού. Πρέπει να σκεφτούμε, να νιώθουμε, να μιλάμε και να ενεργούμε με αυτό τον τρόπο, όπως ο ίδιος ο Κύριος είπε και ενήργησε, όπως μας διέταξε και στο Άγιο Ευαγγέλιο Του, αν οι άπιστοι μας κατηγορούν, ότι δεν ζούμε με πίστη. Επομένως, πρέπει να προσπαθήσουμε να διασφαλίσουμε, ότι η πίστη μας συνοδεύεται από καλές πράξεις. Εάν έχουμε επιτρέψει εχθρότητα, συκοφαντία, μίσος, κακό, εξαπάτηση, κλοπή, η πίστη μας είναι ψευδής, δεν είναι αλήθεια. Θα επιβεβαιώνουμε πάντα την πίστη μας με καλά έργα, για να εκπληρώσουμε την αιώνια διαθήκη του Χριστού. (Αρχ. Κύριλλος Παβλώφ)
Η αμαρτία είναι εκείνη που μας εμποδίζει να πιστεύσουμε και όχι η λογική. Γι' αυτό αν πεις σ' έναν άπιστο να ζήσει έξι μήνες κατά την ηθική του Ευαγγελίου και το κάνει, θα γίνει πιστός, χωρίς να το καταλάβει. (π. ΕπιφάνιοςΘεοδωρόπουλος)
Οι άνθρωποι δεν διακρίνονται σε πιστούς και απίστους. Αλλά διακρίνονται σε πιστούς και σε ''πιστούς''. Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι πιστεύουν στον Θεό και υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι πιστεύουν στην ανυπαρξία του Θεού. Οι μεν πιστεύουν στην ύπαρξη, ενώ οι άλλοι πιστεύουν στην ανυπαρξία. Δεν μπορεί να πει κανείς, ότι εγώ απέδειξα την ανυπαρξία του Θεού. Με πίστη αποδέχεται και αυτός την ανυπαρξία του Θεού. Ούτε με το πείραμα, ούτε με τον λογισμό, ούτε με την παρατήρηση μπορεί να πει κανείς, ότι εγώ απέδειξα πως δεν υπάρχει Θεός. Εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει. Ο άθεος λέει, ότι εγώ δεν πιστεύω στον Θεό, δηλ. και αυτό είναι ένα είδος πίστεως. (π. ΕπιφάνιοςΘεοδωρόπουλος)
Πίστη είναι η συνάντηση της αγαθής προαιρέσεως του ανθρώπου και της Θείας Χάριτος. Όταν συναντηθούν αυτά τα 2 γεννούν το θαύμα της πίστεως. Εκείνος που λέει: ''Θέλω να δω για να πιστέψω'', τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για πίστη. Πιστεύω σημαίνει να μην δω κάτι και να το αποδεχτώ. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Η πιο ελαφριά μορφή κόστους ομολογίας του Χριστού, είναι η ειρωνεία του άλλου προς εμάς. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Υπάρχουν, όπως λέει και ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων 2 ειδών πίστεως: α) Η δογματική πίστη, η οποία είναι εκείνη που πιστεύει, σε ό,τι διδάσκει η Εκκλησία μας και β) η ενεργητική πίστη, η οποία είναι εκείνη, που κάνει θαύματα. Είναι εκείνη, που είπε ο Χριστός, ότι εάν έχεις πίστη όσο ένας κόκκος σινάπεως, θα λες το βουνό να μετακινηθεί και εκείνο θα μετακινείται. Η πρώτη βαθμίδα ενεργητικής πίστης είναι η εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Κάθε μορφή πίστης σώζει; Όχι! Η πρώτη μορφή πίστεως, που πιστεύει απλά στην ύπαρξη του Θεού, δεν σώζει. Η πίστη στην Πρόνοια του Θεού δεν σώζει. Η πίστη που θα αλλάξει την ζωή μου, αυτή αρχίζει να με σώζει. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Ο πραγματικά πιστός άνθρωπος, έχει την εμπειρία της αίσθησης της παρουσίας του Χριστού. Βέβαια δεν Τον βλέπει στο πρόσωπο, αλλά αισθάνεται την παρουσία Του. Είναι σαν τον τυφλό, που μεν δεν βλέπει τον ήλιο, αλλά αισθάνεται την θερμότητα του ηλίου. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Η ανάγκη της λατρείας του Θεού από τον άνθρωπο είναι έμφυτη. Σε οποιαδήποτε γεωγραφικά πλάτη και εάν στραφείτε, σε οποιαδήποτε εποχή, σε πολιτισμένους και σε απολίτιστους ανθρώπους, θα βρείτε παντού την λατρεία του Θεού. Η λατρεία αυτή δεν επεβλήθη εξωτερικά, αλλά αναβλύζει από μέσα, σε κάθε άνθρωπο. Κάποτε έκαναν ένα πείραμα και άφησαν ένα μικρό αγοράκι σε ένα δάσος, χωρίς καμμία αγωγή, ούτε πολιτιστική, ούτε θρησκευτική. Το τάϊζαν το πότιζαν, αλλά δεν το άφηναν να έχει καμμία κοινωνία με κανέναν άλλον άνθρωπο. Και κάποια μέρα είδαν, το παιδάκι αυτό να γονατίζει και να λατρεύει τον ανατέλλοντα ήλιο. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Η πίστη είναι μια ικανότητα της ψυχής, να πιάνει τα ουράνια και ακατάλληπτα μυστήρια του Θεού. Η πίστη είναι η αφή της ψυχής, είναι ένας φωτισμός που φέρνει υπό τον έλεγχο του νου την πραγματικότητα των αοράτων. (π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος)
Όπως ακριβώς για να πιάσουμε ένα αναμμένο κάρβουνο χρησιμοποιούμε τη λαβίδα, κατά τον ίδιο τρόπο ο νους, χρησιμοποιεί την πίστη σαν λαβίδα, για να πιάσει τα μυστήρια του Θεού και να τα φέρει στην καρδιά του. (π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος)
Τα έργα ενσαρκώνουν την πίστη και η πίστη πνευματοποιεί τα έργα. (π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος)
Τα αποτελέσματα της πίστεως είναι: α) φωτισμός της ψυχής β) τήρηση των εντολών του Χριστού και καλλιέργεια των αρετών και γ) όσοι έχουν πίστη τετελειωμένη, αποκτούν γνώση του Θεού (Θεογνωσία). (π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος)
Τα παιδιά πιστεύουν ευκολότερα αυτά που τους λέμε. Απουσιάζει από την λογική τους η πονηριά και έτσι έχουν μεγαλύτερη δεκτικότητα. Γι' αυτό και αμέσως πιστεύουν και αφομοιώνουν. Τέτοια πρέπει να είναι και δική μας πίστη. (π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος)
Η απόδειξη της πίστης προς το Θεό, είναι η αγάπη προς το κάθε άνθρωπο. (π. ΒαρνάβαςΓιάγκου)
Ο πρώτος λόγος της αδυναμίας της πίστεώς μας είναι ένας: Η αύξησης της ανομίας (αμαρτίας) στους ανθρώπους. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Η πίστη συνίσταται όχι μόνο στο να πιστεύουμε ορθά, αλλά και στο να πράττουμε ορθά. (Πατέρες της Εκκλησίας)
Είναι αδύνατον άνθρωπος που πιστεύει σωστά και εργάζεται με ευλάβεια και συνέπεια στον νόμο του Θεού, να πέσει στην ακαθαρσία των παθών και στην πλάνη των δαιμόνων. (Είπε Γέρων)
Για να προχωρήσει μια βάρκα, χρειάζονται 2 κουπιά: Το ένα κουπί γράφει πίστη και το άλλο κουπί γράφει έργα. Αν εμείς τώρα έχουμε μόνο το ένα κουπί, το κουπί της πίστης, η βάρκα δεν θα μπορέσει να προχωρήσει, αλλά θα παραμείνει στάσιμη, περιστρεφόμενη γύρω από τον εαυτόν της. Όμως τα έργα σε εμάς δεν υπάρχουν καθόλου ή αν υπάρχουν, δεν γίνονται με τον τρόπο που υπέδειξε ο Χριστός, αλλά σύμφωνα με το μυαλό μας. (Παναγόπουλος)
Η πίστη στον άνθρωπο, είναι σαν το ραβδί του τυφλού. Αν ο τυφλός εν τω εγωισμό του, πετάξει το ραβδί του και πει, δεν με χρειάζεται, τότε ή σε κανένα λάκκο θα πέσει ή θα τον πατήσει κανένα αμάξι και είναι ο πρώτος υποψήφιος για τα κοιμητήρια. Το ίδιο πράγμα παθαίνει και ο άνθρωπος, που απορρίπτει την πίστη του προς τον Θεό. (Παναγόπουλος)
Πίστη δεν είναι, το να πιστεύω, ότι αυτό που ζητάω από το Θεό θα μου το δώσει, αλλά το να πιστεύω, ότι θα μου δώσει ο Θεός, αυτό που με συμφέρει. (Παναγόπουλος)
Όλα τα πιστεύουν οι άνθρωποι με καταπληκτική αφέλεια. Πιστεύει ότι το νερό που πίνει στη βρύση δεν είναι δηλητηριασμένο, ώστε το πίνει χωρίς να το εξετάσει μικροβιολογικά, πιστεύει και πίνει, πιστεύει και τρώει, πιστεύει και παίρνει το φάρμακο, πιστεύει στον ιατρό και χειρουργείται, πιστεύει στο αεροπλάνο και επιβιβάζεται, πιστεύει ότι αυτό που θα σπείρει, σε λίγο καιρό θα το θερίσει, πιστεύει στο δάσκαλο ότι β και α κάνουν βα. Πιστεύει στα πάντα και έτσι προχωρεί. Όταν όμως φτάσει στο θέμα της πίστης στο Χριστό, εκεί λέει: ''Α, αυτό άστο δεν Τον πιστεύω, αυτά είναι παραμύθια. Αυτά είναι για τους αφελείς ανθρώπους, εγώ έχω γνώση!''. Τί γνώση έχεις, μπορείς να μου πεις; Ποιός τρυπάει τα μαλλιά σου σαν μακαρόνι; Έχει λύσει ο άνθρωπος κανένα μυστήριο που τον περιβάλλει; Πώς γίνεται η γυναίκα όταν γεννήσει, το στήθος της να βγάζει γάλα κατάλληλο για το μωρό; Ποιός έφτιαξε τα κόκκαλα μέσα σου; Όμως ο διάβολος δεν αφήνει τον άνθρωπο να τα φιλοσοφήσει όλα αυτά, δεν τον αφήνει να πιστέψει στο Χριστό. Όλη η ζωή του ανθρώπου, είναι μια διαρκής πίστη, εκτός από την πίστη του στο Χριστό... (Παναγόπουλος)
Πίστη που δεν μας παρακινεί να μισήσουμε τον κόσμο και τα του κόσμου και να συμμορφωθούμε με το θέλημα του Θεού, δεν είναι πίστη σωτηρίας. Πίστη, που δεν οδηγεί στην μετάνοια και την ιερά Εξομολόγηση μπροστά σε Πνευματικόν ιερέα, δεν είναι πίστη σωτηρίας. (Παναγόπουλος)
Εμείς για να πάμε στο Χριστό, πρέπει να παρουσιαστεί κανένα ογκίδιο, πρέπει να εμφανιστεί καρκίνος και να χτυπήσουν τα σήμαντρα για να βάλουμε μυαλό. Αυτό όμως δεν είναι κάτι που συγκινεί το Χριστό, γιατί δεν πηγαίνουμε σε Αυτόν από αγάπη, αλλά από ανάγκη. (Παναγόπουλος)
Να μην χάσουμε το πιστεύω μας. Είναι το σχοινί που μας ενώνει με τον Θεό, που μας δένει με τον Θεό. (Αναστάσιος Μάλαμας)
Η πίστη του Χριστιανού δοκιμάζεται με την Ανάσταση του Χριστού, σαν το χρυσάφι στο χωνευτήρι. Απ' όλο το Ευαγγέλιο, η Ανάσταση του Χριστού είναι το πλέον απίστευτο πράγμα, ολότελα απαράδεχτο από το λογικό μας, αληθινό μαρτύριο για δαύτο. Μα ίσα - ίσα, επειδή είναι ένα πράγμα ολότελα απίστευτο, για τούτο χρειάζεται ολόκληρη η πίστη μας, για να το πιστέψουμε. Εμείς οι άνθρωποι λέμε συχνά, πως έχουμε πίστη, αλλά την έχουμε μοναχά για όσα είναι πιστευτά απ' το μυαλό μας. Αλλά τότε, δεν χρειάζεται η πίστη, αφού φτάνει η λογική. Η πίστη χρειάζεται για τα απίστευτα. Ευκολόπιστος είναι μονάχα ο ταπεινός, ο Χριστιανός που καταφρονά τον εαυτό του και τη γνώση του, η οποία κάνει τον άνθρωπο περήφανο. Η πίστη δεν αποχτιέται χωρίς ταπείνωση και όσο πιο πολλή ταπείνωση υπάρχει μέσα στον άνθρωπο, τόσο πιο μεγάλη είναι η πίστη του. (ΦώτηςΚόντογλου)
Πίστη είναι, το να πιστέψει ο άνθρωπος στα απίστευτα. Εκείνος που έχει πίστη, δεν μιλάει για να την αποδείξει, αλλά για να την ομολογήσει. (Φώτης Κόντογλου)
Είναι εύκολο το να είσαι ηθικός άνθρωπος, το δύσκολο είναι, το να έχεις πίστη. Η πίστη είναι δώρο και φωτισμός του Θεού και δίνεται σε όποιον έχει ταπείνωση και καθαρή καρδιά. (Φώτης Κόντογλου)
Εκείνος που έχει πίστη, μιλάει όχι για να αποδείξει, αλλά για να δείξει και να ομολογήσει την πίστη του. (Φώτης Κόντογλου)
Σχεδόν όλοι οι σημερινοί άνθρωποι περνάνε τη ζωή τους ξεπλυμένοι από κάθε ουσία, δίχως κανέναν αληθινό σκοπό, δίχως αληθινή χαρά και ευχαρίστηση, δίχως καμμιά πίστη και γι' αυτό, δίχως ελπίδα. Είναι γαντζωμένοι πάνω σε κάποια πράγματα, που θέλουνε να τα παραστήσουνε για σπουδαία, ενώ δεν είναι τίποτα. Και οι χαρές τους και οι ευτυχίες τους και τα γλέντια τους και οι διασκεδάσεις τους και οι κουβέντες τους και τα αστεία τους, είναι όλα άνοστα και ψεύτικα. Γιατί λείπει το αλάτι που τα άρτυζε παλαιότερα. Και το αλάτι αυτό είναι η πίστη! (Φώτης Κόντογλου)
Αν θέλεις να δοκιμάσεις την πίστη ενός Χριστιανού, μίλησέ του για τον ασκητισμό. Ο πιστός θα νοιώσει κατάνυξη, ο χλιαρός, δηλαδή ο ψεύτικος, ο άπιστος, θα διαμαρτυρηθεί. (Φώτης Κόντογλου)
Ο Χριστιανισμός είναι η υπερβολή όλων των υπερβολών, το πιο απίστευτο από όλα τα απίστευτα. Για τούτο, η πόρτα που μπαίνει κανένας στην εξωτική χώρα του Χριστού, είναι μια μοναχά: η πίστη! (Φώτης Κόντογλου)
Όποιος έχει πίστη στον Θεό και στην αλήθεια που φανέρωσε, είναι καταφρονεμένος, σαν στενόμυαλος και ανόητος, και τραβά πάνω του, όλα τα περιγελάσματα (από τον κόσμο). Λογαριάζεται για ''βλαμμένος'' από τον πολύ κόσμο, μάλιστα από τον κόσμο που ξέρει να τα καταφέρνει στη ζωή, να «πετυχαίνει», να βγάζει λεφτά, να καλοπερνά, να μη δίνει πεντάρα για τίποτα, κατά το ρητό που λέει: «Φάγωμεν και πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν». Για τούτο, χρειάζεται να έχει θάρρος και να περιφρονά την εκτίμηση του κόσμου και το υλικό συμφέρον του, όποιος λέει πως έχει πίστη στον Θεό... (Φώτης Κόντογλου)
Όταν μου πειράζουν την πατρίδα μου και θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ενεργήσω και ό,τι θέλουν ας μου κάμουν. (Μακρυγιάννης)
Πρέπει να διαφυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι εμείς όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος... (Κολοκοτρώνης)
Πριν από όλα, να φυλάξετε την ψυχή σας, την πίστη σας και την πατρίδα σας. Εμείς περισσότερο από τα ντουφέκια, με την πίστη μας στον Χριστό και την αγάπη μας στην Πατρίδα, ελευθερώσαμε την Ελλάδα. (Κολοκοτρώνης)
Όπου και αν πας, όπου και αν σταθείς και όλο τον κόσμο και αν γυρίσεις, μπορεί πιθανόν να βρεις πόλεις και χωριά χωρίς τείχη, χωρίς σχολεία, χωρίς βασιλιάδες, χωρίς θέατρα και γυμναστήρια. Τέτοιες πολιτείες μπορείς να βρεις. Άλλα πόλη άθεη, που να μην έχει ναούς όσια και ιερά, που οι κάτοικοί της να μην προσεύχονται και να μην επικαλούνται τον θεό, κανείς δεν βρήκε, ούτε πρόκειται να βρει ποτέ. (Πλούταρχος)
Με ειρωνεύονται επειδή πιστεύω στο Χριστό. Μα που αλλού να πιστέψω; (Βίκυ Μοσχολιού)
Τα αυτιά πιστεύουν πιο δύσκολα από τα μάτια. (Ηρόδοτος)
Πίστη είναι, το να γίνεται αισθητός ο Θεός στην καρδιά μας. Καλύτερα να πιστεύεις στον Θεό, παρά να μην πιστεύεις. Αν δεν υπάρχει Θεός, δεν έχει σημασία αν κάνεις λάθος. Αν όμως υπάρχει, το λάθος σου έχει μεγάλη σημασία... (Πασκάλ)
Πίστεψε όχι με την αύξηση των επιχειρημάτων σου, αλλά με την μείωση των παθών σου... (Πασκάλ)
Οι άπιστοι ζουν, σαν να μην πρόκειται να πεθάνουν ποτέ. Και πεθαίνουν, σαν να μην πρόκειται να ζήσουν ποτέ. Αντίθετα οι πιστοί ζουν, σαν να πρόκειται σε κάθε στιγμή να πεθάνουν και πεθαίνουν, σαν να πρόκειται να ζήσουν αιώνια. (Πασκάλ)
Ο Θεός δεν κάνει θαύματα για να πείσει τους αθέους, γιατί και τα συνηθισμένα έργα του, μπορούν να πείσουν. (Πασκάλ)
Κάθε προσθήκη στην πίστη, είναι αύξηση στην γνώση. Πιστεύω για να γνωρίσω. (Τερτυλλιανός)
Όλη η σοφία του κόσμου δεν αξίζει τίποτε, μπροστά στις σκέψεις που υπάρχουν μέσα στο νου ενός απλοϊκού, αλλά πιστού ανθρώπου. (Μωριάκ)
Δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε εκείνο, που θα μας προξενήσει δυσαρέσκεια, αν το πιστέψουμε. (Οβίδιος)
Για όσους πιστεύουν στο Θεό, καμμιά εξήγηση δεν είναι αναγκαία. Για όσους δεν πιστεύουν, καμμία εξήγηση δεν είναι αποτελεσματική. (Ακινάτης)
Πιστεύω στο Θεό περισσότερο παρά στον εαυτόν μου. Είμαι πιο σίγουρος για την ύπαρξη του Θεού, παρά για την δική μου. (Ουγκώ)
Ποιός μπορεί να πει ότι πιστεύει στον Θεό και ποιός τολμάει να πει πως δεν πιστεύει; (Γκαίτε)
Πίστη είναι να κάνεις το πρώτο βήμα, ακόμη και όταν δεν βλέπεις ολόκληρη τη σκάλα. (ΜάρτινΛούθερ Κινγκ)
Η πίστη αρχίζει κυρίως από εκεί, που παύει πια να καταλαβαίνει το μυαλό. (Αϊνστάϊν)
Όλα όσα βλέπω, με διδάσκουν να πιστεύω στον Πλάστη, για όσα δεν βλέπω. (Έμερσον)
Όταν σου έρθουν στο νου σκέψεις απιστίας και αμφιβολίας για την ύπαρξη του Θεού, μην απελπιστείς. Το ότι δεν πιστεύεις, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει Θεός. Σημαίνει ότι ο τρόπος που πίστευες δεν είναι σωστός και πρέπει να φροντίσεις να τον διορθώσεις, για να γνωρίσεις καλύτερα τον Θεό. (Τολστόϊ)
Όσο πιο πολύ μπήκα στους κόλπους της μητέρας φύσης, τόσο πιο πολύ θαύμασα και πίστεψα το Δημιουργό της. (Μπυφφόν)
Λέει ο Απόστολος Παύλος: Εάν και συμμετέχει κανείς σε αθλητικούς αγώνες, δεν παίρνει όμως ως βραβείον τον στέφανον, εάν δεν αγωνιστεί κατά τρόπο νόμιμο (Β' Τιμοθέου 2,5). Επομένως και εμείς, αν πιστεύουμε με τον τρόπο μας και όχι όπως μας δίδαξαν οι Πατέρες της Εκκλησίας, δεν θα γίνουμε δεκτοί από τον Κύριο...
Η πίστη είναι το τηλεγραφικό σύρμα, που συνδέει την ανθρώπινη αδυναμία, με τη Θεία παντοδυναμία.
Πίστη είναι η δύναμη να βλέπεις μακριά.
Πιστεύω στο Χριστό σημαίνει: Τον αναγνωρίζω ως προσωπικό μου Σωτήρα και Λυτρωτή και Τον ακολουθώ με συνέπεια! Πιστεύω στο Χριστό σημαίνει: Τηρώ απαρέγκλιτα τις εντολές Του! Πιστεύω στο Χριστό σημαίνει: Μετέχω ενσυνείδητα στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας Του! Πιστεύω στο Χριστό σημαίνει: Τον καθιστώ κέντρο της ζωής μου! Πιστεύω αληθινά στον Θεό σημαίνει: Τον εμπιστεύομαι με όλη μου την καρδιά. Σημαίνει ακόμη: ότι έχω εμπιστοσύνη στην Πρόνοιά Του. Πιστεύω ότι αγαπάει όλα τα δημιουργήματά Του και φροντίζει γι' αυτά. Φροντίζει με την άπειρη Αγάπη Του και με την πανσοφία Του και γι' αυτό δεν κάνει ποτέ λάθος. Φροντίζει και για μένα. Μου δίνει ό,τι έχω ανάγκη και δεν θα με εγκαταλείψει ποτέ! Δεν θα επιτρέψει να δοκιμάσω πειρασμό μεγαλύτερο από τις δυνάμεις μου· τις θλίψεις που μου συμβαίνουν, τις επιτρέπει για τον εξαγιασμό μου.
Σε όσους ενεργεί η καλή προαίρεση, σε εκείνους ο Θεός δίνει τη Χάρη της πίστης. Η πίστη γεννιέται από την ταπεινή καρδιά, ενώ η απιστία από την υπερηφάνεια.
Ο κοινός άνθρωπος λέει: ''Δεν μπορώ να πιστέψω, αν δεν δω''. Και το Ευαγγέλιο απαντά: ''Δεν μπορείς να δεις, αν δεν πιστέψεις.''
Η πίστη βλέπει το αόρατο, πιστεύει το αδύνατο και λαμβάνει το αδύνατο.
Πίστη χωρίς έργα, είναι άρνηση της πίστεως.
Η πίστη είναι το χέρι, με το οποίο ο άνθρωπος παίρνει το δώρο του Θεού.
Η πίστη, μας αντικαθιστά την αδυναμία μας, με τη δύναμη του Θεού.
Όταν κάποιος άνθρωπος πάψει να πιστεύει στον Θεό, δεν σημαίνει ότι δεν πιστεύει πια σε τίποτε, αλλά ότι πιστεύει σε ο,τιδήποτε.
Όταν βάλεις τη λέξη ''αλλά'' μετά τον Θεό, σημαίνει έλλειψη πίστεως. Αν την ίδια λέξη τη βάλεις πριν από το Θεό, σημαίνει μεγάλη πίστη.
Όσο περισσότερο πιστεύεις, τόσες περισσότερες αρετές εργάζεσαι.
Ούτε κανένα ζώο μπορεί να περπατήσει με ένα ποδάρι, ούτε κανένα πτηνό να πετάξει με μια φτερούγα, ούτε κανένας Χριστιανός να σωθεί μόνο με την πίστη.
Αν εσείς πιστεύετε στο μικρόβιο, χωρίς να το βλέπετε, τότε με ποιό δικαίωμα λέτε ότι η πίστη μας στον Θεό, που και Αυτόν κανείς δεν τον βλέπει, είναι παράλογη;
''Απογοήτευση'', είναι μια λέξη, που δεν υπάρχει στο λεξικό του πιστού.
Η πίστη είναι το χέρι που απλώνει ο άνθρωπος, για να πάρει τα δώρα του Ουρανού. Χωρίς αυτήν την πίστη, χέρια και ψυχή μένουν άδεια.
Αν κάποιος πιστεύει σε όλα, υποπτεύομαι ότι είναι ηλίθιος. Αν όμως κάποιος δεν πιστεύει, παρά μόνο ό,τι μπορεί να δει με τα μάτια του, δεν υποπτεύομαι πλέον το τι είναι.
Όσο αμφιβάλλουμε γι' αυτά που πιστεύουμε, τόσο εξασθενεί η πίστη μας.
Πιστεύω στο Θεό που έπλασε τους ανθρώπους και όχι στον θεό που έπλασαν οι άνθρωποι.
Ο Θεός δεν θα σε απαλλάξει από τις δοκιμασίες, που πρόκειται να σου δυναμώσουν την πίστη.
Άραγε η πίστη σου μετακινεί όρη ή τα όρη μετακινούν την πίστη σου; Γιατί βέβαια, η πίστη έχει τη δύναμη να μετατοπίζει όρη. Αλλά ποιά είναι η ωφέλεια, αν τα μετατοπίζει κανείς από το δικό του δρόμο, για να τα βάλει εμπόδιο στο δρόμο του αδελφού του;
Το «υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» έγινε τελευταία υπέρ χρήματος και πατρίδος. Αντικαταστάθηκε η πίστη με το χρήμα. Έφυγε ο Θεός από την καρδιά μας και τοποθετήσαμε τα «είδωλα». «Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστερήσει» (Ψαλμ. 22ος). Τίποτα δεν θα μας λείψει. Μετάνοια χρειάζεται Έλληνες και πίστη και ο Θεός όλα θα τα διορθώσει!...
Ο κίνδυνος δεν είναι να αμφιβάλλεις στην πίστη σου. Ο κίνδυνος είναι να πιστεύεις στην αμφιβολία σου.
Όποιος δεν πιστεύει στις Άγιες Γραφές, όποιος δεν πείθεται από το ανυπέρβλητο θαύμα της Ορθόδοξης πίστεώς μας, δεν θα πιστέψει, ούτε και αν δει νεκρό ν' ανασταίνεται.
Δεν είναι δουλειά της πίστεως να ρωτά, αλλά να υπακούει.
Ο πιστός σε όλη τη φύση, διακρίνει τα ''δακτυλικά αποτυπώματα'' του Θεού.
Δεν ήταν δυνατόν η Έυα να πιστέψει στα λόγια του διαβόλου, εάν προηγουμένως δεν αμφέβαλλε για τα λόγια του Θεού.
Αν δεν υπάρχει Θεός, δεν μου έκανε το παραμικρό κακό το γεγονός ότι τον πίστεψα.
Ό,τι γεννιέται πεθαίνει, λέει η επιστήμη. Ό,τι πεθαίνει ξαναγεννιέται, λέει η πίστη.
Εάν έχασες την πίστη σου, τι άλλο έχεις για να χάσεις;
Έχασες τα πλούτη σου; Δεν έχασες τίποτα...

Έχασες την υγεία σου; Έχασες κάτι...

Έχασες την πίστη σου; Έχασες τα πάντα...

Πίστις είναι το μέσον που μεταβάλλει:

το όραμα σε πραγματικότητα,

την αποκάλυψη σε γεγονός,

την εμπιστοσύνη σε εκπλήρωση,

την επιθυμία σε πείρα,

το αόρατο σε ορατό,

την γη την κάνει ουρανό.

Κατά τον 16ο αιώνα (1536) στην Αλεξάνδρεια είχε γίνει ένα μεγάλο θαύμα, το λεγόμενο θαύμα του ''Ντουρ - Νταγ": Στην Αλεξανδρινή Εκκλησία, επί 75 χρόνια Πατριάρχης ήταν ο «Ιωακείμ ο πάνυ», δηλ. ο Μέγας. Ήταν ενάρετος, ταπεινός, απλός και αγαθός με πολλά χαρίσματα πλουτισμένος και κατά την μακρόχρονη περίοδο της Πατριαρχείας του, πολλά θαύματα δι' αυτού ενήργησεν η Χάρις του Θεού και αφού εποίμανε θεάρεστα το πλήρωμα των Χριστιανών, κοιμήθηκε σε ηλικία 135 ετών. Στις ημέρες του ευλογημένου αυτού Πατριάρχου, ένας υπουργός του Σουλτάνου της Αιγύπτου, Εβραίος την καταγωγή, διέβαλλε τους Χριστιανούς ότι στο Ευαγγέλιό τους λένε πολλά ψέματα και διαστρέφουν μ' αυτό τους οπαδούς του Μουσουλμανισμού και τους παίρνουν από την θρησκεία του ''Προφήτη Μωάμεθ''. «Μεγαλειότατε, είπε στον Σουλτάνο ο Εβραίος, λένε πως ο ίδιος ο Χριστός είπε στους μαθητές του: «Εάν έχετε πίστη - ως κόκκον συνάπεως - και μη διακριθήτε, ου μόνον το της συκής ποιήσητε, αλλά καν τω όρει τούτω είπητε, άρθητι και βλήθητι εις την θάλασσαν, γενήσεται» και «καν θανάσιμόν τι πίωσιν, ου μη αυτούς βλάψει» (Ματθ. 21,21, Μάρκ. 16,18). Ο Σουλτάνος, που και αυτός αφορμή ζητούσε, με «Φιρμάνι» διέταξε τον Πατριάρχη Ιωακείμ και την Εκκλησία της Αλεξανδρείας, να υποδείξουν αν είναι αλήθεια αυτό που γράφει το Ευαγγέλιό τους, και πως αν, σύμφωνα μ' αυτά που διδάσκουν, δεν μεταθέσουν το βουνό που είναι κοντά στην Πόλη της Αλεξάνδρειας και να το διατάξουν να πάει να σταθεί στο απέναντι μέρος, θα βάλει γενική σφαγή σ' όλους τους Χριστιανούς. Ο ενάρετος και Άγιος Πατριάρχης Ιωακείμ, που διακρίνονταν για την μεγάλη του πίστι στον Δεσπότη Χριστό και στα αψευδή ιερά λόγια του Ευαγγελίου, πήγε στον τόπο που όρισε ο Σουλτάνος, έκανε θερμή προσευχή και δέηση στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, θυμίασε προς την κατεύθυνση του βουνού, έκανε το σταυρό του και είπε: «Μέγα το όνομα της Αγίας Τριάδος, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», και απευθυνόμενος στο βουνό είπε, σύμφωνα με τα ιερά λόγια του Ευαγγελίου, εν ονόματι του Κυρίου Ιησού Χριστού, σήκω από το μέρος αυτό που είσαι και να πας να σταθείς στην απέναντι παραλία του λιμανιού. Με τον λόγο αυτόν του Πατριάρχη, σηκώθηκε το βουνό στον αέρα, για να πάει και να σταθεί εκεί, που το διέταξε ο Πατριάρχης!!!... Ο Σουλτάνος, όταν είδε το βουνό να σηκώνεται, νόμισε πως θα έπεφτε πάνω τους και από τον πολύ φόβο και τρόμο που τον έπιασε, άρχισε να φωνάζει: «Ντούρ - ντάγ, Ντούρ - ντάγ», δηλαδή: πες του να σταματήσει, και το βουνό, με προσταγή και πάλι του Πατριάρχη, σχίστηκε σε τρία κομμάτια και έπεσε στη θάλασσα, εκεί ακριβώς που μέχρι σήμερα βρίσκεται, στην είσοδο του λιμανιού της Αλεξάνδρειας. Στη συνέχεια, με διαταγή του Σουλτάνου, έδωσαν στον Αγιότατο Πατριάρχη Ιωακείμ να πιεί φοβερό δηλητήριο, με την αυστηρή σύσταση του Σουλτάνου, να μην κάνει αυτά «τα μάγια» που κάνουν οι Χριστιανοί, δηλαδή το Σταυρό του. Ο Πατριάρχης Ιωακείμ, πήρε το δοχείο με το δηλητήριο στα χέρια του, και αφού έκανε πως το περιεργάζονταν, μέσα του είπε θερμή προσευχή στον Πανάγαθο Θεό και τότε γύρισε στο Σουλτάνο και τον ρώτησε: «Μεγαλειότατε, από που θέλετε να πιώ αυτό το αραιό ποτό, θέλετε από εδώ, θέλετε από εκεί, θέλετε από αλλού, από όπου θέλετε θα το πιώ» και έτσι δείχνοντας με το στόμα του, από που να το πιεί, έκανε το σημείο του Σταυρού με το κεφάλι του, αφού έδειξε τα τέσσερα σημεία του δοχείου, χωρίς ο Σουλτάνος να καταλάβει τον τρόπο που έκανε το σημείο του Σταυρού. Ο Σουλτάνος του απάντησε, «από όποιο σημείο θέλεις πιέστο». Ο Πατριάρχης, ήπιε το δηλητήριο όλο, μόνο έμειναν λίγοι αφροί του δηλητηρίου στο ποτήρι, και τότε είπε, ο Πατριάρχης στον Σουλτάνο: «Μεγαλειότατε, τώρα με την σειρά μου να σας ζητήσω μια χάρι, θέλω βασιλιά μου, για να καταλάβει η μεγαλειότης σου και εκείνος που ετοίμασε το τρομερό αυτό δηλητήριο και σας είπε αυτά τα ψέματα εναντίον των Χριστιανών, να δοκιμάσει την δύναμη του ποτού αυτού κα να πιεί ο (τάδε) υπουργός Σας, τα υπολείμματα αυτού του δηλητηρίου». Ο Εβραίος υπουργός, που γνώριζε την δύναμη του τρομερού δηλητηρίου αυτού, δεν δέχονταν να το πιεί, αλλά κατόπιν διαταγής του Σουλτάνου, εξαναγκάστηκε να πιεί τα ξεπλύματα του ποτηριού που είχε το δηλητήριο και αμέσως όταν το ήπιε έσκασε και έμεινε επί τόπου νεκρός. Ενώ ο Πατριάρχης, που ήπιε όλο το δηλητήριο, με την θερμή πίστη και δύναμη του Χριστού, δεν έπαθε τίποτε και έτσι επαλήθευσε τα λόγια του Ιερού Ευαγγελίου και θριάμβευσε ο Χριστιανισμός.
Κάποτε, ο Υπεύθυνος των Θρησκευτικών Υποθέσεων της Κριμαίας, είπε στον Άγιο Λουκά τον Ιατρό, μέσα σε ένα συνέδριο: - Πώς εσείς ο τόσο μεγάλος Χειρουργός, πιστεύετε σ' αυτόν τον οποίο κανείς ποτέ δεν είδε (δηλ. το Θεό);
Ο Άγιος Λουκάς απάντησε:
- Εσείς πιστεύετε ότι υπάρχει αγάπη;
- Ναι
- Πιστεύετε ότι υπάρχει νους; τον ξαναρώτησε ο Άγιος.
- Ναι
- Είδατε ποτέ τον νου;
- Όχι
- Και εγώ δεν είδα ποτέ το Θεό, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει, κατέληξε ο Άγιος.
Ένας από τους τελευταίους αυτοκράτορες της Ιαπωνίας, θέλοντας να φανεί ευνοϊκός στους Χριστιανούς, τους ανέβαζε σε υψηλές κυβερνητικές θέσεις. Σε λίγο όμως, άγωνστο για ποιά αιτία, ο αυτοκράτορας άρχισε να τους φέρεται ψυχρά και στο τέλος τους απαγόρευσε ολότελα να ομολογούν την Χριστιανική τους πίστη. Το νέο διάταγμα, δεν είχε ακόμα τεθεί σε εφαρμογή, όταν 2 κυρίες της τιμής από την ακολουθία της αυτοκρατείρας, έδωσαν την παραίτησή τους. Η αυτοκράτειρα τις αγαπούσε και τις παρακάλεσε, λέγοντας: ''Μείνετε, δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτε. Πότε δεν θα σας διατάξω κάτι ενάντια στη θρησκεία σας. Μου αρκεί, να μην την ομολογείτε φανερά...''. Και οι 2 κυρίες της είπαν:''Η θρησκεία μας, δεν μας επιτρέπει την υποκρισία. Θεωρούμε, ότι θα ήταν προδοσία να μην ομολογούμε φανερά την πίστη μας!''.