Περί πλούτου και χρημάτων "2"

Ο πλούτος δεν βρίσκεται στα πολλά αποκτήματα, αλλά στην αγαθή συνείδηση, η οποία χωρίς τον θνητό πλούτο, διαθέτει ήδη τις δικές της ανταμοιβές. Και ο Θεός δύναται να μας χαρίσει, ό,τι μας είναι αναγκαίο και επαρκές. (Όσιος Λέων της Όπτινα)
Είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπει ο πλούσιος στην Βασιλεία των Ουρανών, γιατί τα χρήματα είναι πιο κολλητικά και από τον ιξό και δύσκολα ξεκολλάει, όποιος έχει παρασυρθεί από αυτά. Μην μου πεις ότι ο τάδε, αν και ήταν πλούσιος, έδινε τα αγαθά του και σώθηκε. Δεν σώθηκε ενώ ήταν πλούσιος, αλλά αφού έγινε φτωχός ή σώθηκε επειδή ήταν οικονόμος και όχι πλούσιος. Διότι πλούσιος είναι αυτός που διατηρεί τον πλούτο του για τον εαυτόν του, ενώ οικονόμος είναι αυτός που τον δέχτηκε για χάρη των άλλων. (Άγιος Θεοφύλακτος Βουλγαρίας)
Πλούσιος είναι μόνο εκείνος, που τον επισκιάζει η Χάρη του Αγίου Πνεύματος. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
Στον πλούτο, όχι μόνο ειρήνη και ανάπαυση δεν σου χαρίζει, αλλά αντίθετα πολλή μέριμνα και ανησυχία και ανασφάλεια, μέρα και νύχτα. Οι άνθρωποι σε φθονούν και σε αντιπαθούν και εσύ πάλι δεν είσαι ποτέ ικανοποιημένος με όσα έχεις. Θέλεις ν' αποκτάς όλο και περισσότερα, ξεχνώντας πώς τίποτε από τον πλούτο σου, δεν θα σου μείνει. Μην ξεχνάς ακόμη, πως ο πλούτος γίνεται αφορμή για πολλές αμαρτίες και θανάσιμες πτώσεις. Γι' αυτό τον λόγο και ο Κύριος αναφώνησε κάποτε με πόνο: "Πώς δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εις την βασιλείαν του Θεού εισελεύσονται!... Ευκολώτερον εστί κάμηλον δια τρυμάλιας ραφίδος εισελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν!" (Μαρκ. 10, 23,25). Τι θα προτιμήσεις, λοιπόν; Τον πρόσκαιρο πλούτο ή την Βασιλεία του Θεού; (ΆγιοςΔημήτριοςτουΡοστώφ)
Λένε οι άνθρωποι, πως τα χρήματα δεν είναι εμπόδιο, όσα και εάν έχουμε. Δεν είναι αλήθεια! Τα χρήματα εμποδίζουν πάρα πολύ την ψυχή μας να αναστηθεί, να κοιτάξει προς τον Ουρανό ή να συλλογιστεί την Ουράνια πατρίδα μας. Όσο πιο πολλά χρήματα έχουμε, τόσο πιο πολύ η καρδιά μας έλκεται προς τα κάτω, προς τα γήινα. Τα χρήματα μας παρακινούν να ασχολιούμαστε με εγκόσμια πράγματα π.χ. φανταχτερά ρούχα, ακριβές επιπλώσεις στο σπίτι, πλούσια γεύματα κτλ. Έτσι η ψυχή μας στερείται από ιερό ζήλο και πολύτιμο χρόνο, που θα μπορούσαμε να τον χρησιμοποιήσουμε, για να κερδίσουμε την αιώνια μακαριότητα. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Ο Χριστός, κατά τον επίγειο βίο του, δεν είχε που να γείρει το κεφάλι. Και όμως είχε μέσα του όλο τον πλούτο της αληθινής ζωής. Οι πλούσιοι του κόσμου τούτου, χτίζουν μέγαρα και ζουν μέσα σε αυτά. Αλλά, αλλοίμονο! Μέσα σε τόση χλιδή, που τους περιβάλλει, δεν έχουν αληθινή ζωή στην καρδιά τους. Δεν μπορούν να χαρούν ικανοποιητικά τα μάταια αγαθά τους. Νοιώθουν τον εαυτό τους κενό και δυστυχισμένο, μέσα στα ωραία μέγαρά τους. Έτσι, κατά βάθος, πολλοί ισχυροί του κόσμου τούτου, θα ήθελαν να αλλάξουν τα πολυτελή καταλύματά τους με το καλύβι του πτωχού, αν επρόκειτο έτσι να αποκτήσουν την δική τους εσωτερική ειρήνη... (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Τα υλικά πλούτη μας, δεν μας ανήκουν αλλά είναι ξένα, έστω και αν καυχώματε ότι τα αποκτήσαμε με πολύ ιδρώτα από την εργασία μας ή τα κληρονομήσαμε από τους γονείς μας. Τίποτε δεν μας ανήκει, εκτός από αυτό που έχουμε στην καρδιά μας. Σε αυτούς που φυλάνε ζηλότυπα τα υλικά τους αγαθά, σαν να είναι αποκλειστικά δική τους ιδιοκτησία και αρνούνται να τα δώσουν στους φτωχούς, ο Κύριος απευθύνει την εξής κατηγορία:"Αν δεν φανήκατε αξιόπιστοι σε αυτό που είναι ξένο, ποιός θα σας εμπιστευτεί τον αιώνιο πλούτο, αυτόν που ο Θεός ετοίμασε για εσάς; (Λουκ. 16,12). Η φράση αυτή του Κυρίου μας δηλώνει κατηγορηματικά, ότι είναι ξένα τα πλούτη μας. (Αββάς Παφνούτιος)
Ποτέ ο Χριστός δεν υποστήριξε ότι ο πλούτος είναι αιτία κολασμού, όπως νομίζουν πολλοί. Ποτέ ο Χριστός δεν μίλησε για κομμουνισμό. Ουδέποτε ο Χριστός ασχολήθηκε με τον αριθμό των χρημάτων και πραγμάτων, παντός ανθρώπου. Δεν είπε, ότι το να είσαι πλούσιος είναι αμαρτία. Όταν ο Χριστός είπε την παραβολή με τον πλούσιο και τον φτωχό Λάζαρο, πολλοί υποστήριξαν, ότι ο Χριστός είναι εναντίον των πλουσίων και ότι οι πλούσιοι, δύσκολα θα μπουν στον παράδεισο, άρα οι φτωχοί θα μπουν ευκολότερα! Αυτό είναι παντελώς λάθος. Και απόδειξη είναι, ότι μερικοί από τους μεγαλύτερους Αγίους ήταν πάμπλουτοι, όπως ο Αβραάμ και ο Ιώβ. Το ζήτημα είναι, πως ερμηνεύεται η λέξη πλούσιος στο Ευαγγέλιο. Πλούσιος στο Ευαγγέλιο είναι εκείνος, που έχει πλούτο αμετανοήτων αμαρτιών! Η ερμηνεία λοιπόν της λέξης πλούσιος είναι τελείως διαφορετική από αυτήν, που νομίζουν πολλοί. Ο πλούτος αυτός καθ΄αυτός, δεν είναι ούτε κακός, ούτε καλός. Η χρήση του τον κάνει καλό ή κακό. Θα πρέπει ο πλούτος και τα χρήματα, να μην είναι προϊόν κλοπής και να μην αποτελούν αιτία εμπαθούς προσκόλλησης του ανθρώπου σε αυτά. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Όποιος σας λέει πως το πολύ βιός (περιουσία) είναι ευλογία Θεού, σας ξεγελάει. Το χρυσάφι είναι μεγάλη αρματωσιά του σατανά και αυτό σπρώχνει τον άνθρωπο στο ψέμα, στην κλεψιά, στην μοιχεία, στην απονιά και τον φόνο. (ΓέρονταςΠαπουλάκος)
Τα λεφτά είναι δαιμονικό βάρος. (ΓέρονταςΠαπουλάκος)
Μπορεί οι άνθρωποι να κάνουν χρήματα, όμως τα χρήματα δεν κάνουν ανθρώπους. (ΓέρονταςΓερμανόςοΣταυροβουνιώτης)
Διαπίστωσα, ότι ο Θεός σε όλες σχεδόν τις πόρτες των πλουσίων, έβαλε απ' έξω και έναν Λάζαρο. (Γέροντας Αρσένιος Μπόκα)
Μας συμφέρει σαν ζητιάνοι να ζούμε, αρκεί μόνο να είμαστε μαζί με τον Ιησού. Γιατί όποιος είναι μαζί με τον Ιησού, είναι πλούσιος και αν ακόμη υλικά είναι φτωχός. (Αμμά - Γερόντισσα Ευγενία)

Γιατί ο άνθρωπος θέλει να είναι πλούσιος; Γιατί; Γιατί έχει άδεια ψυχή. Είναι αντιστάθμισμα αυτό. Όπως μία γυναίκα, όσο πιο πολύ βάφεται, στολίζεται και φορτώνεται μπιχλιμπίδια κτλ., τόσο κούφια είναι από μέσα. Όσο μία γυναίκα είναι πιο γεμάτη μέσα της, τόσο λιγότερο απ' έξω, είναι αγνή. Όσο λείπει η εσωτερική ικανοποίηση στον άνθρωπο από την παρουσία του Θεού, τόσο θέλει ο άνθρωπος, για να αντισταθμίσει το κενό της ψυχής του, να την γεμίσει με υλικά πράγματα. Από τη στιγμή που ο άνθρωπος έχει μέσα του αυτόν τον Πλούτο που λέγεται «Θεός», ο πλούτος του είναι αδιάφορος! (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

Σας βεβαιώνω, είδα πολλούς πλουσίους και είδα τη ζωή τους και τους λυπήθηκα από τα βάθη της καρδιάς μου και είπα: «Τους κακόμοιρους!». Να είσαι πλούσιος, να αγωνίζεσαι μια ζωή να αποκτήσεις πλούτο και να σε λένε οι άλλοι κακόμοιρο; Κακόμοιροι είναι αυτοί που δεν ξέρουν να χαρούν πραγματικά τη ζωή τους και τη χαίρεται μόνο εκείνος, που λογαριάζει με ταπείνωση ποιό είναι το θέλημα του Θεού και έχει ειρήνη στην ψυχή. Ναι, ειρήνη στην ψυχή! Αν τσακωθώ με κάποιον και δεν έχω ειρήνη στην ψυχή μου τί κέρδισα; Μερικά χρήματα; Μία καλύτερη θέση; Και τί έβγαλα εγώ από αυτό, όταν έχω χάσει την ειρήνη μου; Δεν είμαι κουτός άνθρωπος; (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Έχουμε οικονομικό πρόβλημα, γιατί είμαστε άπληστοι. Αν ήμεθα ολιγαρκείς, δεν θα υπήρχε τέτοιο πρόβλημα. Η πλεονεξία δημιουργεί το οικονομικό αδιέξοδο. Δεν μας αρκούν αυτά που έχουμε. Θέλουμε όλο και περισσότερα... Ποιά άλλη καλύτερη λύση του οικονομικού προβλήματος υπάρχει, από την ολιγάρκεια; Κυνηγάμε το περισσότερο... Να μάθουμε να είμαστε ολιγαρκείς... (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
Όταν λέμε πλούτο, δεν εννοούμε τις κολοσσιαίες περιουσίες. Τόσος πλούτος δεν αποκτάται με έντιμο τρόπο. Κάποιος, όμως από μία εργασία δική του, από μία μεγάλη βιοτεχνία, μπορεί ν' αποκτήσει μερικά υλικά αγαθά, περισσότερα από έναν μισθωτό. Αυτό ακριβώς το περισσότερο από το σύνηθες εισόδημα είναι πλούτος. Οι πολύ μεγάλες, οι κολοσσιαίες περιουσίες, δεν αποκτώνται με έντιμους τρόπους... (π. ΕπιφάνιοςΘεοδωρόπουλος)
Αχάριστε άνθρωπε, όταν σου δίνει πλούτο ο Κύριος και αυξάνουν τα πράγματά σου, τον ευλογείς και τον ευχαριστείς και όταν ψοφήσουν τα ζώα σου ή πάθεις άλλες διάφορες ζημιές, παραπονιέσαι στο Θεό και τον βλασφημείς άθλιε; Όταν σου δίνει, τον αναγνωρίζεις για Αφέντη και Κύριο και όταν παίρνει γογγύζεις και Τον κατηγορείς; Τη στιγμή μάλιστα που το κάνει για καλό σου και σε στερεί από τον πλούτο, όταν δει πως είναι η αιτία της απωλείας σου. Όπως ο σωματικός ιατρός, όταν καταλάβει πως ένας άνθρωπος έχει περισσότερο αίμα από όσο πρέπει και κινδυνεύει από την υπερβολή να τον πνίξει και να τον οδηγήσει στον θάνατο, τον φλεβοτομεί και βγάζει το κακό αίμα και το απομακρύνει. Έτσι και ο Θεός, ο πάνσοφος ιατρός, γνωρίζοντας ότι ο πλούτος που είχες, μπορούσε να σε θανατώσει στην ψυχή από την πολλή αγάπη που είχες γι' αυτόν, σου τον πήρε. Γι' αυτό ευχαρίστησε την Πρόνοιά Του και την Σοφία Του, για την ευσπλαχνία και την ευεργεσία που σου έκανε... (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Ο πλούτος αυτός καθ΄αυτός δεν είναι ούτε κακός, αλλά και ούτε καλός. Το πως χρησιμοποιείται ο πλούτος και το πως αποκτήθηκε ο πλούτος, τον κάνουν καλό ή κακό. Αν τον απόκτησε κάποιος, με τον ιδρώτα του και με την τιμιότητα του και τον χρησιμοποιεί επί αγαθού σκοπού και όχι εις βάρος της ψυχής του, τότε ο πλούτος δεν βλάπτει. Θα κατηγορηθούνε οι πλούσιοι, αν έκαναν κακή απόκτηση ή κακή χρήση του πλούτου. Ο Ιερός Χρυσόστομος, ο οποίος ταλάνιζε τους πλουσίους, είπε και ωραία λόγια για αυτούς. Εάν, έλεγε, ο πλούτος ήταν κακός, τότε δεν θα μας έστελνε ο Θεός στον Αβραάμ, που ήταν σφόδρα πλούσιους και είχε και 318 υπηρέτες. Βέβαια ο Χριστός είχε πει, ότι είναι δύσκολο, οι πλούσιοι, να μπουν στην Βασιλεία των Ουρανών. Δεν είπε ότι είναι αδύνατο, αλλά είναι δύσκολο, γιατί δεν πιστεύουν στο αίμα του Χριστού, αλλά στα χρήματα τους. (Παναγόπουλος)
Δεν υπάρχουν πιο δυστυχισμένοι άνθρωποι από τους πλούσιους που δεν έχουν Χριστό. (Παναγόπουλος)
Δεν πρέπει κανείς να δέχεται, αλλά και ούτε να ζητάει λεφτά, από σκληροτράχηλο και τσιγγούνη άνθρωπο και γενικά από άνθρωπο, που δεν τα έχει καλά με το Θεό, διότι ο σατανάς θα τον αποκοιμίσει και θα νομίζει ο ίδιος, ότι επιτελεί και αγαθοεργία. Είναι σαν να είναι χαλασμένο το δόντι του και είναι για βγάλσιμο και εσείς του δίνετε μια ασπιρίνη για να πάψει να πονάει. Είναι λάθος μεγάλο αυτό και χρειάζεται προσοχή! Πρέπει οι άνθρωποι αυτοί, να μένουν εκτεθειμένοι, για να μπορέσουν κάποια στιγμή να συνέλθουν και να αποκαταστήσουν τη σχέση τους με το Θεό... (Παναγόπουλος)
Οι καρδιές των ανθρώπων σήμερα έχουν σκληρύνει, γιατί ασχολούνται με το σκληρότερο μέταλλο. Ασχολούνται με το πως θα αποκτήσουν χρυσό και πολλά χρήματα. (Παναγόπουλος)
Όπως τότε έπεσε χρήμα Εβραϊκό, για να αποσιωπηθεί η Ανάσταση του Χριστού, έτσι και σήμερα πέφτει χρήμα Εβραϊκό για να καταστραφεί η ανθρωπότητα. (Παναγόπουλος)
Όποιος φτωχεύει από τα πλούτη του κόσμου, πλουτίζεται με τα πλούτη του Θεού. (Φώτης Κόντογλου)
Γνώρισα κάμποσους από κείνους, που έχουνε πολλά πλούτη και είδα την αγωνία τους και την δυστυχισμένη ευτυχία τους. (Φώτης Κόντογλου)
Δεν πλουταίνει ο άνθρωπος με χρήματα μονάχα, πλουταίνει και με τα καλά του έργα. (Μακρυγιάννης)
Πολλοί πιστεύουν στον Μαμωνά. Θέλουν να κερδίσουν άκοπα δίχως κούραση. Έφυγε όμως η ευλογία. Γιατί λέει, με τον ίδρωτα να βγάζεις το ψωμί σου. Όχι να βγάζουν πολλά λεφτά άκοπα. Αυτοί θέλουν αιχμάλωτους στο συμφέρον τους... (Αναστάσιος Μάλαμας)
Όποιος θέλει να είναι πραγματικά πλούσιος, ας μη κάνει την περιουσία του μεγαλύτερη, αλλά την πλεονεξία του μικρότερη. (Πλάτωνας)
Ο πλούτος χωρίς γνώση και αρετή, όχι μόνο δεν ωφελεί, αλλά γίνεται και πολύ βλαβερός, γιατί τότε δεν χρειάζεται παρά για να υπηρετεί την πολυτέλεια, την ασωτία και την κακοήθεια και έτσι μεταβάλλεται σε καταστρεπτικό και θανατηφόρο δηλητήριο. Και όσοι δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν όπως πρέπει τα πλούτη τους, καλύτερα θα είναι να τα εγκαταλείψουν, πριν καταστρέψουν μ' αυτά τον εαυτόν τους και τους άλλους. (Σωκράτης)
Είναι εύκολο να γίνει κανείς πλούσιος, αρκεί να γίνει φτωχός στις επιθυμίες του. Γιατί αυτός που αρκείται στα ελάχιστα είναι πλουσιότατος. (Σωκράτης)
Ο πλούτος τών φιλάργυρων είναι σάν τον βασιλεμένο ήλιο, πού δεν ευχαριστεί κανένα από τα ζωντανά πλάσματα. (Σωκράτης)
Τον πλούτο χρησιμοποιεί σωστά μόνο όποιος έχει αρετή. (Αριστοτέλης)
Γενικά ο πλούτος περισσότερο συνίσταται στη χρήση παρά στην ιδιοκτησία των αγαθών. Διότι όχι το να κατέχεις, αλλά το να χρησιμοποιείς τα αγαθά που κατέχεις, αποτελεί τον πλούτο. (Αριστοτέλης)
Όποιος είναι δούλος του χρήματος, δεν μπορεί να είναι δίκαιος. (Δημόκριτος)
Η επιθυμία γιά περισσότερα χρήματα καταστρέφει τα υπάρχοντα. (Δημόκριτος)
Η χόρταση γεννά την ύβρη, όταν πολλά πλούτη πέσουν σε ανθρώπους, που δεν έχουν τον νου τους μετρημένο. (Σόλων)
Καλύτερα φτώχεια χωρίς φόβο, παρά πλούτη με ανάγκες και φόβους. (Αίσωπος)
Τα πλούτη και η δόξα έτρεξαν μπροστά μου σαν ποτάμι, χαρά όμως ούτε δράμι. (Χριστίνα Ωνάση)
Οι κρίσεις γεννάνε Κροίσσους. (Αριστοτέλης Ωνάσης)
Τα σώματα εμποδίζονται από μακριά ενδύματα και οι ψυχές από υπέρμετρες περιουσίες. (Πλούταρχος)
Όποιος δεν σταματήσει την αγάπη του για τον πλούτο, αυτός δεν θα απαλλαχτεί, ούτε από τη φτώχεια και ούτε από τη στέρηση. (Πλούταρχος)
Οι άνθρωποι δεν έχουν στο σπίτι τους τον πλούτο και την φτώχεια, αλλά στις ψυχές τους. (Ξενοφώντας)
Ούτε το χρυσάφι δεν είναι χρήμα, αν ο κάτοχός του δεν ξέρει να το χρησιμοποιήσει. (Ξενοφώντας)
Όποιος ευχαριστιέται πάρα πολύ για τα χρήματα, να ξέρει καλά, ότι αυτός λυπάται επίσης πάρα πολύ, όταν τα ξοδεύει. (Ξενοφώντας)
Προτιμώ έναν άνθρωπο καλό, που έχει ανάγκη χρημάτων, παρά έναν πλούσιο που έχει ανάγκη μυαλού. (Θεμιστοκλής)
Καλόν είναι, όχι το να είναι κανείς πλούσιος, αλλά το να είναι δίκαια πλούσιος. (Λυκούργος)
Κανένας δίκαιος, δεν πλούτισε γρήγορα. Θυμήσου όταν πλουτίσεις, ότι στους φτωχούς χρωστάς. (Μένανδρος)
Μιλώντας για χρήματα, μιλάς για αβέβαιο πράγμα. (Μέναδρος)
Η άδικη απόκτηση χρημάτων, δεν θα γεννήσει πλούτο, αλλά κίνδυνο. (Ισοκράτης)
Ο πλούτος είναι υπηρέτης πιο πολύ της κακίας, παρά της καλοσύνης. (Ισοκράτης)
Είναι φοβερό να πλουτίζεις και να μην σε ενδιαφέρει τίποτε άλλο. (Ευριπίδης)
Ο πλούτος χωρίς την αρετή είναι κακός γείτονας. (Σαπφώ)
''Γίνε πλούσιος και το παν θα σου ανήκει''. Δεν υπάρχει πιο διεφθαρμένη σκέψη απ' αυτήν. (Ντοστογιέφσκι)
Ο πλούτος μου θυμίζει την κοπριά στο χωράφι. Όταν βρίσκεται σε μεγάλο σωρό, μυρίζει άσχημα. Όταν όμως μοιράζεται παντού μέσα στο χωράφι, κάνει το χώμα γόνιμο. (Τολστόϊ)
Οι πλούσιοι φιλάργυροι μοιάζουν με ζώα που σηκώνουν χρυσάφι και τρώνε άχυρα. (Σααδή)
Το χρήμα είναι καλός υπηρέτης σου, όταν ξέρεις να το μεταχειριστείς και κακός αφέντης σου, όταν δεν ξέρεις. (Δουμάς)
Δίχως μια πλούσια καρδιά, ο πλούσιος φαίνεται ένας άσχημος ζητιάνος. (Έμερσον)
Ο πλούτος δεν αλλάζει τους ανθρώπους. Τους αποκαλύπτει. (Ταλεϋράνδος)
Το χρήμα είναι ο φλοιός και όχι ο σπόρος. Φέρνει το φαγητό και όχι την όρεξη. Χορηγεί φάρμακα και όχι την υγεία. Εγγυάται την γνωριμία και όχι τη φιλία. Εξασφαλίζει τις υπηρεσίες, όχι την αφοσίωση. Προσφέρει μέρες ευχάριστες, όχι όμως την ίδια την ευτυχία και την γαλήνη. (Ίψεν)
Η μεγάλη περιουσία είναι μεγάλη σκλαβιά. (Σενέκας)
Μία από τις αυταπάτες των πλουσίων ανθρώπων είναι, το να νομίζουν ότι είναι πλούσιοι, επειδή έχουν πολλά χρήματα. (Ρουσσώ)
Εάν ο πλούτος ανήκει σε εσάς, τότε γιατί δεν τον παίρνετε μαζί σας στον άλλο κόσμο; (Κόλτων)
Η αρετή και ο πλούτος, σπάνια πηγαίνουν στον ίδιο άνθρωπο. (Μακιαβέλλι)
Όσο πιο ανόητος είναι ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο κυνηγάει τα χρήματα. (Ιζικόφσκι)
Ο πλούτος εξυπηρετεί τον σοφό και κυριαρχεί στον βλάκα. (Τσαρόν)
Οι ίδιες ικανότητες που βοηθούν τον άνθρωπο να πλουτίζει, τον εμποδίζουν να ευχαριστιέται και να αξιοποιεί σωστά τα πλούτη του. (Ριβαρόλ)
Αυτός που πιστεύει πως το χρήμα τα κάνει όλα, είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα για το χρήμα. (Βύρων)
Υπάρχουν πολλά μέσα για να πλουτίσει κάποιος, πολύ λίγα όμως είναι τίμια. (Βάκων)
Κανένας δεν μπορεί να συγκεντρώσει ή να φυλάξει μεγάλα πλούτη, δίχως αμαρτίες. (Έρασμος)
Υπάρχουν 3 ειδών άνθρωποι που δεν έχουν χρήματα: Ο σπάταλος, ο τσιγκούνης και ο φτωχός. (Άλτενμπεργκ)
Να επιδιώκεις τα πλούτη και να μην ξέρεις να χαρείς τη ζωή, είναι σαν να συλλέγει τσατσάρες ο καραφλός. (Ντε Μέλο)
Το χρήμα μοιάζει με το λίπασμα: Τότε μόνο αποφέρει καλό, όταν σκορπίζεται. (Ντισραέλι)
Ο πλούτος κάνει να φαίνονται οι αρετές και τα ελαττώματά μας, όπως το φως κάνει να φαίνονται τα πράγματα.
Τα πλούτη στα χέρια ενός νέου, είναι ό,τι το ξυράφι στα χέρια ενός μικρού παιδιού.
Τα πλούτη είναι σαν το βιολί. Δώσε το βιολί σε έναν άμουσο και θα ξεσκίσει με τα τζουγκρανίσματά του την ακοή σου, αλλά στα χέρια του Παγκανίνι (περίφημος βιολιστής), θα ενσαρκώσει τη Θεία μορφή της αρμονίας. Το ίδιο και τα πλούτη; Στα χέρια των αδέξιων και εγωιστών, θα είναι αιτία πολλών κακών.
Το δείπνο του πλουσίου είναι ύβρις για την πείνα του φτωχού.
Ο πλούσιος έχει πάγο το καλοκαίρι και ο φτωχός έχει πάγο το χειμώνα!
Εάν δεν έχεις λεφτά, τότε συνήθως σκέφτεσαι τα λεφτά. Εάν έχεις λεφτά, τότε σκέφτεσαι μόνο τα λεφτά.
Όποιος κάνει καλή χρήση στα χρήματά του, ταμίας του μπαίνει ο Θεός.
Αν κάνεις το χρήμα ''θεό'' σου, θα σε βασανίσει όπως ο διάβολος.
Ο πλούτος εξυπηρετεί τον σοφό, όμως κυριαρχεί τον βλάκα.
Γίνε πλούσιος, κάνοντας τους άλλους ευτυχείς.
Όχι πόσα έχεις, αλλά τι είσαι... Αυτό έχει σημασία!
Πλούτος χωρίς Θεό, είναι η χειρότερη φτώχεια.
Η ελεημοσύνη είναι το αλάτι του πλούτου.
Να προσέχεις μήπως εξαιτίας των χρημάτων, χάσεις εκείνα που δεν αγοράζονται με χρήματα.
Το χρήμα δεν μπορείς να το πάρεις μαζί σου, όταν πεθάνεις, αλλά μπορείς να το στείλεις προτού πεθάνεις, να σε περιμένει...
Η αγάπη του Χριστού, είναι το μόνο αντίδοτο για την αγάπη του χρήματος.
Πλούσιος είναι εκείνος που δεν έχει ανάγκη.
Ο πιο μοναχικός άνθρωπος στον κόσμο είναι εκείνος, που οι μόνοι φίλοι του είναι τα χρήματά του.
Τα χρήματα είναι άχρηστο πράγμα σ' εκείνους που μόνο τα έχουν, αλλά πολύ χρήσιμο, σ' εκείνους που ξέρουν να τα μεταχειρίζονται καλά.
Όποιος προτιμάει τον πλούτο από την τιμή, δεν είναι άξιος, ούτε του πλούτου, ούτε της τιμής.
Η λιγότερη χαρά που μας δίνουν τα χρήματα είναι εκείνη που αισθανόμαστε, όταν τα ξοδεύουμε για τον εαυτόν μας.
Πολλά που φαίνονται χρυσάφι στη γη, θα είναι σκουριά στην αιώνια ζωή. Και άλλα που φαίνονται σκουριά στη γη, θα είναι χρυσάφι στον ουρανό.
Είπαν για κάποιον πως έχει ''μεγάλη οικονομική επιφάνεια''. Και ένας που το άκουσε, τους ρώτησε: Από βάθος πώς πάει;
Εκείνος που υπηρετεί τον Θεό για χρήματα, θα πέσει στον πειρασμό να υπηρετήσει τον διάβολο για περισσότερα χρήματα.
Πόσους ακούω να λένε: ''Να μην υπάρχει φτώχεια''. Λάθος! Να λέμε: ''Να μην υπάρχει μικροψυχία''. Διότι η φτώχεια έχει φέρει στη ζωή μας, αναρίθμητα αγαθά και χωρίς αυτήν, ο πλούτος είναι άχρηστος. Ας μην κατηγορούμε λοιπόν, ούτε τον πλούτο, ούτε την φτώχεια. Η πλούτος και η φτώχεια είναι όπλα, που οδηγούν στην αρετή, αν το θέλουμε. Όπως ο γενναίος στρατιώτης, με όποιο όπλο και αν πολεμήσει, δείχνει την γενναιότητά του, έτσι και ο άνανδρος και δειλός, από όλα δυσκολεύεται. Και για να μάθεις, ότι αυτό είναι αληθινό, θυμίσου τον Ιώβ, ο οποίος έζησε και ως πλούσιος και ως φτωχός. Και στις δύο περιπτώσεις νίκησε. Και όταν ήταν πλούσιος, είχε την πόρτα του ανοιχτή σε όλους και όταν φτώχυνε έλεγε: ''Ο Κύριος μου τα έδωσε, ο Κύριος μου τα πήρε. Όπως νόμισε ο Κύριος, έτσι και έγινε...''.
Ποτέ μην ξοδεύεις τα χρήματά σου, πριν τα πάρεις...
Χωρίς πλούσια καρδιά ο πλούτος είναι ένας ζητιάνος.
Η φτώχεια και ο πλούτος δεν είναι στα σπίτια μας, αλλά στις καρδιές μας.
Είναι ευκολότερο να αποφασίσει κανείς να ζήσει χωρίς να αποκτήσει πλούτο, παρά να στερηθεί τον πλούτο όταν τον κατέχει.
2 νομίσματα μέσα σε ένα πορτοφόλι, κάνουν περισσότερο θόρυβο από 2 χαρτονομίσματα.
Κάνε το χρήμα θεό σου, εάν θέλεις αυτό να γίνει διάβολος για σένα.
Τα πολλά λεφτά κάνουν πέτρα την καρδιά.
Τα χρυσά φλουριά, κάνουν λιθάρι την καρδιά.
Οι πολλοί παράδες, κάνουν τους ανθρώπους μασκαράδες.
Πλούτη που γίναν με ψευτιά, θα τα πάρει η φωτιά.
Άμα πλουτίσει ο άνθρωπος, θαμπώνεται το φως του και δεν γυρίζει να σε δει, αν είσαι ο αδερφός του.
Όποιος βιάζεται να πλουτίσει, δεν μπορεί να μείνει αθώος.
Θάνατος πλουσίου, καβγάς των κληρονόμων.
Έχεις παράδες, σου κάνουν τεμενάδες.
Έχεις χρήματα; Έχεις πατήματα.
Έχεις γρόσια, έχεις γλώσσα.
Τα χρήματα στα χρήματα πάνε.
Ο βήχας και ο παράς δεν κρύβονται.
Γάϊδαρος φορτωμένος μάλαμα. (Λέγεται για χυδαίο πλούσιο)
Έχει και του πουλιού το γάλα.
Τρώει με χρυσά κουτάλια.
Ακόμα και ο κόκορας του πλούσιου γεννά αυγά. (Τουρκική παροιμία)
Να δίνεις δανεικά, είναι σαν να αγοράζεις προβλήματα. (Ινδική παροιμία)
Στα χρόνια τα παλιά, κάποιος βασιλιάς αποφάσισε να στείλει το παιδί του να περάσει μια νύχτα με μια πολύ φτωχή οικογένεια. Σκοπός αυτής του της κίνησης ήταν να αφήσει το νεαρό πριγκιπόπουλο να δει με τα ίδια του τα μάτια, τον τρόπο διαβίωσης ενός μέρους των μελλοντικών υπηκόων του, που όχι μόνο δεν είχαν χρήματα να ξοδέψουν, μα δυσκολεύονταν να αντιμετωπίσουν ακόμα και αυτή την απλή καθημερινότητα τους.
Ο βασιλιάς έντυσε σαν απλό χωρικό το παιδί και το συμβούλεψε να μην αποκαλύψει την ταυτότητα του, για να μην νοιώθουν άβολα οι οικοδεσπότες του. Το βοήθησε να ανέβει σε μια παλιά άμαξα και πρόσταξε τον οδηγό να το μεταφέρει στην οικογένεια που είχε επιλέξει.
Την επόμενη ημέρα, ο βασιλιάς υποδέχτηκε το νεαρό πρίγκιπα και του ζήτησε να του περιγράψει την εμπειρία του. Το παιδί αφού τον κοίταξε για λίγη ώρα αμίλητο, αποκρίθηκε:
- Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία πατέρα. Έμαθα πως έχουμε πανέμορφα κάτασπρα άλογα, που όπως λες πολλοί θα ζήλευαν, ενώ αυτοί έχουν σκυλιά και κότες και χήνες. Έχουμε ένα μεγάλο πλουμιστό σιντριβάνι και αυτοί έχουν το ποτάμι. Διαθέτουμε μια πελώρια ξεσκέπαστη βεράντα, αλλά αυτοί έχουν τον ουρανό με τα αστέρια και το φεγγάρι. Έχουμε ένα τεράστιο κήπο γεμάτο λουλούδια, μα αυτοί έχουν το δάσος.
Και ενώ ο βασιλιάς άκουγε αποσβολωμένος τα όσα έλεγε με στόμφο ο γιός του, το παιδί πρόσθεσε:
- Σε ευχαριστώ πατέρα που μου έδειξες πόσο φτωχοί είμαστε!
Κάποτε ένας Ιεραπόστολος βρήκε έναν πλούσιο, ο οποίος κατοικούσε στην εξοχική του βίλα, μια τοποθεσία, πραγματικός παράδεισος. Θέλησε ο Ιεραπόστολος να μιλήσει με αυτόν τον άνθρωπο και να του πει, ότι αυτό καθ΄αυτό το κτήμα με όλα τα κομφόρ που του παρέχουν μια άνεση, δεν είναι η πραγματική ζωή. Είναι αλλιώς ο παράδεισος. ''Αν ήθελες να σου έλεγα δύο λόγια για αυτόν τον παράδεισο που ετοίμασε για εμάς ο Χριστός'', τον είπε. ''Όχι αγαπητέ μου, μην κάνεις τον κόπο, απάντησε ο πλούσιος. Δεν είμαι διατεθειμένος να ακούσει για κανέναν παράδεισο. Για μένα, αυτός είναι ο παράδεισος και δεν πιστεύω σε κανέναν άλλον παράδεισο!''. Του μίλησε κατά τέτοια έννοια ο πλούσιος, που απέκλεισε κάθε συζήτηση και έτσι ο Ιεραπόστολος έφυγε. Έπειτα από πολλά χρόνια, ήρθαν τα πράγματα έτσι, ώστε αυτός ο Ιεροκήρυκας να περάσει από εκείνο το μέρος ξανά. Πήγε σε εκείνο το ωραίο κτήμα, προχώρησε μέσα και είδε από μακριά αυτόν τον πλούσιο να αναπαύεται στην βεράντα, ο τότε ευτυχισμένος. Τον είδε μαραμένο, στενοχωρημένο, θλιμμένο, ήταν αγνώριστος. Τί είχε συμβεί; Το παιδί του είχε πνιγεί στην πισίνα του κτήματος, μπροστά στα μάτια του. Ένα άλλο του παιδί, είχε αυτοκτονήσει. Έτσι σιγά-σιγά ο παράδεισος του, μετατρέπονταν σε κόλαση, αλλά δεν το καταλάβαινε... Εκείνη τη στιγμή που ήταν έτοιμος ο Ιεραπόστολος να χαιρετίσει τον πλούσιο, έφευγε μια του κόρη και πήγαινε στην πόλη. Και ρώτησε: ''Μπαμπά, τί θα ήθελες να σου φέρω από την πόλη που θα πάω;''. ''Ένα πιστόλι παιδί μου, να πετάξω τα μυαλά μου, ήταν η απάντηση του!''. Μακάρι οι άνθρωποι να μπορούσαν να καταλάβουν, ότι στα χρήματα και στα υλικά αγαθά δεν υπάρχει η ευτυχία και προσηλωμένοι οι περισσότεροι σε αυτά, έρχεται ξαφνικά ο θάνατος ως ένας κλέφτης εν νυχτί και τα χάνουν όλα, χάνουν και την ψυχή τους...
Κάποτε ο Αριστοτέλης Ωνάσης, απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους, τους έθεσε το εξής κουίζ: ''Όποιος βρει την πραγματική μου περιουσία (κατά προσέγγιση) θα του δώσω 10.000 δολλάρια.'' Αποτέλεσμα ήταν να δεχτεί ο Αριστοτέλης μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα χιλιάδες επιστολές δημοσιογράφων από όλο τον κόσμο. Έβαλε ο Αριστοτέλης τους συνεργάτες του να διαβάσουν όλα τα γράμματα, όμως ένα γράμμα ξεχώριζε... Ο Αριστοτέλης το πήρε, το διάβασε και ύστερα από λίγη σκέψη είπε: ''Ναι, αυτή είναι η σωστή απάντηση. Όποιος έγραψε αυτό το γράμμα, αυτός θα πάρει το έπαθλο''. Το γράμμα ήταν μιας δημοσιογράφου από την Σουηδία, που του έγραψε: ''Κύριε Αριστοτέλη, η προσωπική σας περιουσία είναι, δύο μέτρα γη...''
Ρωτήθηκε κάποτε, ο βαθύπλουτος Βλαντιμίρ Πάβλοβιτς, ένας από τους πιο πλουσίους ανθρώπους επί τσαρικής εποχής: ''Και πώς αισθανθήκατε, όταν χάσατε τα πάντα, δόξα πλούτη, γνωριμίες κ.λπ;''. Και εκείνος απάντησε: ''Δόξασα τον Θεό, γιατί αφαιρώντας τα, μου έδειξε ποιός είμαι. Αν τα είχα κρατήσει, ίσως πέθαινα χωρίς ποτέ να μάθω, τι ήμουν και γιατί γεννήθηκα...»
Ένας Επίσκοπος βρισκόταν στην επιθανάτια κλίνη του και οι συγγενείς του τον ρώτησαν διακριτικά, που είχε φυλαγμένα τα χρήματά του. ''Στιςτσέπεςτωνφτωχών'',τους αποκρίθηκε.
Ο Αντισθένης όταν ρωτήθηκε, γιατί οι πλούσιοι δεν κάνουν παρέα τους μορφωμένους και σοφούς ανθρώπους, εννώ αντίθετα οι σοφοί άνθρωποι κάνουν παρέα τους πλουσίους, απάντησε: Διότι οι σοφοί ξέρουν τι χρειάζονται, ενώ οι πλούσιοι δεν ξέρουν τι τους λείπει!
Ο Πολυκράτης ο αρχαίος βασιλιάς της Σάμου, έστειλε 5 τάλαντα γισ αμοιβή σε ένα φιλόσοφο.
Ο φιλόσοφος πήρε τα χρήματα και αποφάσισε να εγκαταλείψει το επάγγελμά του και να επιδοθεί στο εμπόριο. Άρχισε λοιπόν να συχνάζει στην αγορά, στις συγκεντρώσεις των πολιτών, στα θεάματα, κάνοντας πάντα νέα σχέδια και τη νύχτα να σκέφτεται, πως να τα πραγματοποιήσει. Από την ημέρα που έγινε πλούσιος, δεν κοιμήθηκε ποτέ ήσυχος.
Κουρασμένος από τη νέα του ζωή σκέφτηκε:
"Τί ανόητος που είμαι; Από τότε που τα καταραμένα χρήματα ήρθαν να με βρουν, έχασα την ησυχία μου. Μια νύχτα δεν κοιμήθηκε ήσυχα".
Πήγε τότε στον Πολυκράτη και του επέστρεψε τα χρήματα, λέγοντάς του:
- Πάρε πίσω τα χρήματά σου. Δεν θέλω τα χρήματα, που μου έκλεψαν την ησυχία και την ειρήνη μου.

Πολλές φορές, ο πλούτος, με τις μέριμνες και την αγωνία, παίρνει και αυτή την

χαρά της ζωής, την οποία νομίζουν ότι έχουν οι πλούσιοι...