Περί προσευχής "8"

Η πραγματική προσευχή βέβαια δεν έρχεται αμέσως. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, να διατηρούμε την έμπνευση, ενώ είμαστε περικυκλωμένοι από τα παγωμένα νερά του κόσμου, ο οποίος δεν προσεύχεται. Ο Χριστός έρριξε τη θεία φλόγα στη γη και προσευχόμαστε σ' αυτόν, να φλογίσει τις ψυχές μας, να μην υπερνικηθούμε από το κοσμικό ψύχος και να μην επισκιάσει κανένα μαύρο σύννεφο, αυτήν την λαμπρή φλόγα... (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Αν είμαστε ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας, η προσευχή παύει να είναι αυτό που πρέπει να είναι: έκρηξη ηφαιστείου! (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Όταν αρχίζει κανείς να προσεύχεται, η ίδια η προσευχή θα του λύνει τις απορίες του. Διαφορετικά, όσα και αν ακούσει περί προσευχής, δεν θα καταλάβει τίποτε. Οι αποκαλύψεις του Θεού στον άνθρωπο είναι στιγμιαίες και ενυπόστατες. (ΓέρονταςΣωφρόνιοςτουΈσσεξ)
Ξέρεις, τώρα μιλάμε με το τηλέφωνο, έτσι να μιλάς με τον Θεό, σαν να σηκώνεις το τηλέφωνο και να του λες ό,τι θέλεις απευθείας. Να έχεις πάντα ανοιχτή γραμμή, μην σπάσεις ποτέ το καλώδιο αυτό... (ΓέρονταςΣωφρόνιοςτουΈσσεξ)
Να προσεύχεσαι όπως μπορείς, για να φτάσεις να προσεύχεσαι όπως πρέπει. (ΓέρονταςΘεόφιλοςτηςΣίμπατα)
Αν κάνεις προσευχή, θαύματα θα δεις στη ζωή σου. Ποιά θαύματα; Σας αναφέρω ενδεικτικώς μερικά: α) Ήταν ένα αντρόγυνο και δεν είχαν παιδιά. Παρακαλούσαν το Θεό να τους δώσει παιδί. Και ο Θεός τους άκουσε. Ποιό είναι το αντρόγυνο αυτό; Είναι ο πατέρας και η μητέρα της Παναγίας μας, ο Άγιος Ιωακείμ και η Αγία Άννα. Παρακαλούσαν τον Θεό και ο Θεός τους έδωσε την Παναγία β) Κάποιος άλλος με την προσευχή του έκλεισε τα ουράνια επί τρία χρόνια. Σταγόνα δεν έπεφτε στο χώμα. Η γη έγινε σαν το κεραμίδι. Και πάλι αυτός, ο ίδιος άνθρωπος προσευχήθηκε και άνοιξαν τα ουράνια, έπεσε βροχή στη γη. Είναι ο Προφήτης Ηλίας γ) Τον άλλο τον έπιασαν και τον έριξαν σ' ένα λάκκο με πεινασμένα λιοντάρια και αυτά ήταν έτοιμα να τον φάνε. Αλλά με την προσευχή του έφραξε τα στόματα των λιονταριών. Είναι ο Προφήτης Δανιήλ. Μα, θα μου πείτε, αυτά συνέβαιναν «τω καιρώ εκείνω». Όχι, αγαπητοί μου. Και σήμερα γίνονται θαύματα με την προσευχή: α) Μου έλεγε κάτω στην Αθήνα ένας καπετάνιος, που ταξίδευε με μεγάλο καράβι στον Ατλαντικό Ωκεανό· ''Μας έπιασε φουρτούνα. Βάλαμε τα δυνατά μας, ρίξαμε τις άγκυρες, αλλά η φουρτούνα ήταν μεγάλη, το κύμα βουνό. Τελικώς το καράβι μας βούλιαξε. Πέσαμε στη θάλασσα με δάκρυα στα μάτια. Την ώρα εκείνη είπα· Θεέ μου, σώσε με! Τίποτε άλλο... Και τότε ένα κύμα πελώριο με πήρε, με σήκωσε ψηλά και με πέταξε στην αμμουδιά. Κοιμήθηκα. 'Υστερα από μία - δύο ώρες ξύπνησα. Σαν όνειρο μου φάνηκε. Με έσωσε ο Θεός... β) Ο άλλος ήταν βαρειά άρρωστος στο νοσοκομείο. Έφεραν γιατρούς από την Ευρώπη, από την Ελβετία. Τον εξέτασαν και είπαν, ότι τίποτε δεν γίνεται, δεν υπάρχουν φάρμακα, δεν μπορούν να κάνουν κάτι· θα πεθάνει, μια μέρα έχει ζωή. Κοντά στον άρρωστο γονάτισε τότε η γυναίκα του και προσευχήθηκε. Κορόϊδευαν οι γιατροί, κορόϊδευαν ο νοσοκόμες, κορόϊδευαν οι πάντες. Μα την άλλη μέρα ο άρρωστος άνοιξε τα μάτια του. Ένας κρύος ιδρώτας τον έπιασε τη νύχτα. Ο πυρετός έπεσε. Σηκώθηκε επάνω και όλοι τα 'χασαν. Και οι γιατροί πίστεψαν, ότι έγινε θαύμα. Ελάτε λοιπόν εσείς οι ναυτικοί, για να μας πείτε τα θαύματα που κάνει ο Θεός. Ελάτε εσείς οι άρρωστοι, για να μας πείτε τα θαύματα που κάνει ο Χριστός. Και ελάτε εσείς οι γέροντες, που πήγατε στρατιώτες πάνω στην Αλβανία, όπου οι σφαίρες έπεφταν σαν χαλάζι και οι πέτρες σχίζονταν και πέστε μας· Ποιός σας έσωσε; Εκεί τότε δεν ακουγόταν καμμία βλασφημία, αλλά μόνο το «Θεέ μου» και «Παναγία μου». Στρατιώτες και αξιωματικοί σώθηκαν με την προσευχή. Μεγάλο πράγμα η προσευχή. Να προσεύχεστε, αγαπητοί μου! Δεν χρειάζονται πολλά λόγια στην προσευχή. Θα σας πω μια προσευχή, που μπορείτε να την λέτε πάντοτε όπου βρίσκεστε. Δύο λέξεις είναι. Να τις λέτε με συναίσθηση και προσοχή! Ποιές λέξεις; «Κύριε, ελέησον»! Δεν υπάρχει πιο ωραία προσευχή... Λέγε αυτή την προσευχή κάνοντας συγχρόνως και το σταυρό σου κανονικά και τότε θα δεις θαύματα... (Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης)
Ο Χριστός, ποτέ δεν έκανε στους μαθητές Του μάθημα, για το με τι τρόπο θα πρέπει να κηρύττουν· όμως πολλές φορές τους μίλησε, για το πως και πόσο θα έπρεπε να προσεύχονται. Συμπέρασμα για μένα: Είναι προτιμότερο, να μπορώ να προσεύχομαι σαν τον Προφήτη Δανιήλ, προτιμώντας την προσευχή από ο,τιδήποτε άλλο, παρά να μπορώ να κηρύττω, να μιλάω για τον Χριστό, σαν τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και σαν μερικούς μεγάλους Αγίους. Ο άνθρωπος, όταν ξέρει να προσεύχεται, να μιλάει στον Θεό, στον Ουράνιο πατέρα του και να Τόν ακούει, ξέρει και να εργάζεται για τον Θεό· ξέρει και να κάνει το θέλημά Του. Και τότε, τι άλλο πιο μεγάλο θέλει; Υπάρχει κάτι άλλο πιο μεγάλο; (Επίσκοπος Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιος)
Ακόμα και αν η προσευχή μας είναι ψυχρή και βαριά και νοιώθουμε ότι απογοητευόμαστε, δεν πρέπει να σταματάμε. Πρέπει να πολεμάμε, να εντείνουμε τις προσευχές μας και ο Φιλεύσπλαχνος Κύριος θα δει την αδυναμία μας και θα μας ελεήσει. (Επίσκοπος Βαρνάβας Μπελιάγιεφ ο δια Χριστόν Σαλός)
Αν οι άνθρωποι ήξεραν ποιά είναι η δύναμη της προσευχής του Ιησού, θα την έλεγαν συνεχώς. Η Προσευχή του Ιησού είναι η βασίλισσα των προσευχών, είναι η προσευχή της μετάνοιας, η προσευχή της σωτηρίας. Όσο περισσότερο προσφέρουμε τις προσευχές του Ιησού από την καρδιά μας, τόσο περισσότερο θα είμαστε αρεστοί στον Θεό, θα είμαστε πιο κοντά Του, ενώ θα έχουμε μια πιο σωστή ζωή και ο δρόμος μας για τη Βασιλεία των Ουρανών θα είναι καθαρότερος και πιο άξιος. Πρέπει να τονίσουμε, ότι η Προσευχή του Ιησού είναι αποτελεσματική, μόνο εάν οι πιστοί είναι βαπτισμένοι και Κοινωνούν τακτικά. Η νοερά προσευχή είναι αποτελεσματική για τους βαπτισμένους, μόνο όταν φέρνει χαρά και ταπείνωση. (ΑρχιμανδρίτηςΓαβριήλΒούτσκοβιτς)
Η συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας, είναι το εύφορο έδαφος, για να ανθίσει η προσευχή. (Μοναχός Μωϋσής ο Αγιορείτης)
Ο Θεός δεν ζητά να του μιλάμε με ωραία λόγια, αλλά με ωραία ψυχή. (Μοναχός Μωϋσής ο Αγιορείτης)
Η προσευχή σου να ανεβαίνει σαν το θυμίαμα ως το θρόνο του Κυρίου και να εισακούγεται από τον επουράνιο Βασιλιά, φτέρωσέ την με την ελεημοσύνη και την νηστεία. Γιατί η ελεημοσύνη, σαν έμπρακτη εκδήλωση της αγάπης σου στο συνάνθρωπο, κεντρίζει την ευσπλαχνία του Θεού, η νηστεία, πάλι, υποτάσσει το σώμα, λεπτύνει το νου και διώχνει μακριά τους δαίμονες. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Η προσευχή αφανίζει τις αμαρτίες του προσευχόμενου, όπως φάνηκε με τον Τελώνη, με την προσευχή ο Μωϋσής έσχισε την Ερυθρά Θάλασσα και πέρασαν οι Ισραηλίτες όλοι και οι εχθροί τους πνίγηκαν, όπως ο Ιησούς του Ναυή προσευχήθηκε και πέρασε τον Ιορδάνη και προσταξε τον ήλιο και σταμάτησε 6 ώρες το δρόμο του και με την προσευχή ο Προφήτης Ηλίας πρόσταξε τους ουρανούς και δεν έβρεξε 42 μήνες και με την προσευχή του, ξανάβρεξε. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Η συναίσθηση της αμαρτωλότητας είναι το εύφορο έδαφος, για να ανθίσει η προσευχή. (Μοναχός Μωϋσής ο Αγιορείτης)
Όταν προσευχηθείτε, να είστε προσεκτικοί στην προσευχή, σαν ένας ράφτης που περνά την κλωστή από μια βελόνα. (Μοναχός Συμεών του Άθω)
Η καθαρή προσευχή, γεμάτη με πλήρη επίγνωση του νοήματος της, καθαρίζει γρήγορα την καρδιά και προσελκύει Χάρη σε αυτήν. (Μοναχός Συμεών του Άθω)
Αν δυσκολεύεστε να προσευχηθείτε συνεχώς, κάνετε μια προσευχή με σύντομα διαλείμματα και μάθετε την αδιάκοπη προσευχή. (Μοναχός Συμεών του Άθω)
Μην κυνηγήσετε το ποσό της προσευχής, προσπαθήστε να μάθετε την ποιότητά της. Παρακολουθήστε συνεχώς την καρδιά σας, έτσι ώστε να μην αποσπάται από τον Χριστό για μια στιγμή και η προσευχή δεν διακόπτεται, όπως η αναπνοή. (Μοναχός Συμεών του Άθω)
Περισσότερο (από όλα) μας εμποδίζουν 2 πράγματα: Το ''εγώ'' και το ''γιατί''. Όταν τα έχουμε αυτά, τότε η προσευχή μας είναι άκαρπη και ειρήνη δεν έχουμε. (παπα-Διονύσιος της Κολιτσού ο Ρουμάνος)
Η νοερά προσευχή έχει 8 βαθμούς: α) να λες με το στόμα το "Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού, δια ταις πρεσβείαις της Παναγίας ελέησον ημάς", χαμηλόφωνα β) να μην έχεις λογισμούς και να λες την ευχή με το μυαλό. Όταν κανεις προσευχή μόνο με το στόμα, το μυαλό πηγαίνει πέρα - δώθε γ) να βάζεις το μυαλό μέσα στην καρδιά και να προσεύχεσαι καρδιακά. Έχει ακόμα 5 βαθμους η νοερά προσευχή, τους οποίους διστάζω να τους πω, γιατί ο ανθρωπος πρέπει να γίνει λίγο ασκητής. Όποιος έχει τον 8ο βαθμό, τα πετάει όλα, φαγητό, σπίτι, φεύγει στο δάσος και Άγγελοι φροντίζουν γι' αυτόν. (παπα - ΣτέφανοςοΣέρβοςοΚαρουλιώτης)
Με την νοερά προσευχή, διώχνεις τους κακούς λογισμούς και βάζεις μέσα στην καρδιά τον Χριστό και την Παναγία. (παπα - ΣτέφανοςοΣέρβοςοΚαρουλιώτης)
Όταν προσεύχεται κανείς, λαμβάνει πολύ μισθό από τον Θεό. Έτσι το γνώρισα από την πείρα της ζωής μου. (π. Δημήτριος Γκαγκαστάθης)
Η προσευχή φέρνει την αγάπη του Θεού. (π. Δημήτριος Γκαγκαστάθης)
Πάντως να θυμάσαι, ότι η προσευχή μπορεί να είναι και το πιο απλό πράγμα του κόσμου. Αν η καρδιά σου είναι καθαρή, πες αυτό που θέλεις στον Χριστό και στην Παναγία απλά, όπως το νιώθεις. Όπως το έχεις στην καρδιά σου. Όπως θα το έλεγες στη μητέρα σου. Με απλά λόγια. Και να έχεις εμπιστοσύνη στο Θεό. Αν εσύ ως καλός πατέρας, σου ζητήσει το παιδί σου κάτι δίκαιο και σωστό, θα του αρνηθείς; Έτσι και ο Θεός. Προσευχή μέσα από την ψυχή σου και πίστη! Τίποτε άλλο δεν έχω να σου πω... (π. Μελέτιος Αϊβαζίδης)
Τι να το κάνεις να προσέυχομαι μόνο εγώ για σένα... Όλοι οι καλόγεροι του κόσμου να προσευχηθούν και όλοι οι Άγιοι να μεσιτεύουν, αν δεν προσευχηθείς και εσύ ο ίδιος μαζί, άχρηστο είναι... Όποιος ζήτησε με πίστη από το Θεό, πήρε! Ο Κύριος έχει Θεϊκή αγάπη, είναι πολυεύσπλαχνος και ακούει τις παρακλήσεις μας. (π. Μελέτιος Αϊβαζίδης)
Η προσευχή είναι ένα τροχείο, είναι ένα εργαστήριο που βγάζει καλλιτεχνήματα της Θείας Χάριτος. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Η προσευχή μας για να γίνεται ευπρόσδεκτη από τον Θεό πρέπει: α) να γίνεται με ταπείνωση β) δεν πρέπει να υπάρχει εχθρότητα προς τον πλησίον γ) πρέπει να συνοδεύεται από ελεημοσύνη και νηστεία δ) να μην ζητάμε υλικά πράγματα στην προσευχή μας, αλλά πνευματικά και κυρίως την Βασιλεία του Θεού και Εκείνος θα μας δωσει τα υλικά πράγματα που χρειαζόμαστε. Βέβαια δεν είναι απαγορευτικό να ζητήσει κάποιος υλικά πράγματα, αλλά δεν πρέπει όμως η προσευχή του να είναι αντικείμενο αιτήσεων υλικών πραγμάτων ε) να προσευχόμαστε και για τους άλλους και όχι μόνο για τον εαυτόν μας στ) να γίνεται με πίστη στην Πρόνοια του Θεού και με αγάπη ζ) πρέπει να πιστεύεις ορθά στα δόγματα της Εκκλησίας και δεν μπορείς να είσαι αιρετικός και να προσεύχεσαι η) να έχουμε επιμονή στην προσευχή μου θ) να υπάρχει μια αναζήτηση στην απόκτηση του Αγίου Πνεύματος ι) να υπάρχουν δάκρυα στην προσευχή και ια) προσευχόμαστε για να αποκτήσουμε το χάρισμα της προσευχής. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Το κορυφαίο που πρέπει να ζητάμε στην Προσευχή μας είναι να ζητάμε το Πνεύμα το Άγιο. Και τα έχουμε όλα!... (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Να γίνουμε άνθρωποι προσευχόμενοι. Να μην κάνουμε τίποτε χωρίς προσευχή. Να είμαστε προσευχόμενοι εν παντί καιρώ και χρόνω, να έχουμε μια διαρκή μνήμη του Θεού. Στοιχείο βασικό του χαρίσματος της προσευχής, είναι αυτή η μνήμη. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Ας πάρουμε ένα πεντάχρονο παιδάκι που παίζει στο δωμάτιο ή στην αυλή του σπιτιού. Οπωσδήποτε το μυαλό του παιδιού είναι στο παιχνίδι. Υποσυνείδητα όμως, το μυαλό του είναι αλλού τοποθετημένο. Είναι, στο ότι η μητέρα του είναι στο σπίτι, γι΄αυτό και παίζει εν ασφαλεία. Από την στιγμή όμως που αντιληφτεί, ότι η μητέρα του έφυγε από το σπίτι, τότε δεν μπορεί πια να παίξει ήσυχα και αρχίζει να κλαίει και να φωνάζει: ''Την μαμά μου θέλω!''. Αυτό είναι...!!! Έτσι και εμείς, σε ο,τιδήποτε πράττουμε και κάνουμε, χωρίς αυτό να μας εμποδίζει, να έχουμε μία συνειδητή και μία υποσυνείδητη μνήμη, της παρουσίας του Θεού, να έχουμε την αίσθηση, ότι είμαστε ''δεμένοι'' με τον Θεό. Μ' αυτόν τον τρόπο, θα είμαστε συνεχώς στην μνήμη και στην αγάπη του Θεού. Αυτό θα πει αδιάλειπτη προσευχή. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Η ομαδική προσευχή μοιάζει με εργατικά χέρια, που είναι έτοιμα να επιτελέσουν ένα έργο. Έτσι όσα πιο πολλά εργατικά χέρια υπάρχουν, προκειμένου π.χ. να καθαρίσουν ένα χώρο, τόσο πιο γρήγορα και πιο εύκολα θα γίνει η καθαριότητα του χώρου αυτού. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Με την ομαδική προσευχή κατεβάζει ο πιστός τον Θεό στη γη, ενώ με την ατομική προσευχή ανεβάζει ο πιστός τον εαυτόν του στον Ουρανό και συναντάται με τον Θεό. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Το σώμα που δεν αναπνέει σωστά ασθενεί και η ψυχή που δεν εύχεται συνεχώς, αμαρτάνει κατά τον λογισμόν. (π. Μάρκελλος Καρακαλληνός)
Όσοι ταξίδεψαν με πλοία, είδαν ότι ο ναυτικός καρφώνει το γάντζο του στην όχθη, όχι για να τραβήξει την όχθη, αλλά το πλοίο προς την όχθη. Έτσι και η προσευχή ελκύει ισχυρά τον άνθρωπο προς τον Θεό και προς το Έλεός Του. (π. Σεραφείμ Παπακώστας)
Προσευχήσου πρώτα να γίνεις καθαρός από τα πάθη. Προσευχήσου δεύτερο να απαλλαγείς από την άγνοια και τη λήθη. Προσευχήσου τρίτο να γλιτώσεις από κάθε πειρασμό και εγκατάλειψη. (π. Ευσέβιος Βίττης)
Όλος ο πόλεμος, που γίνεται ανάμεσα σε μας και τους ακάθαρτους δαίμονες, δεν γίνεται για τίποτε άλλο, παρά για την πνευματική προσευχή. Οι δαίμονες εχθρεύονται πολύ την προσευχή και τους είναι πολύ δυσάρεστη, ενώ για μας είναι σωτήρια και πάρα πολύ χρήσιμη. (π. ΕυσέβιοςΒίττης)
Έχει μεγάλη αξία η προσευχή, όταν επεκτείνεται και σε ανθρώπους που δεν έχουν για μας καλή γνώμη. Δυνατόν να μας αντιπαθούν, είτε από άγνοια, είτε γιατί ζουν μακριά από τον Θεό. Και όχι να λέει κανείς δύο λόγια, αλλά με την καρδιά του, με πραγματική αγάπη. Ο πιστός που φεύγει από αυτήν την ζωή, πόση χαρά νιώθει, για το ότι προσευχόταν για κάποιον, που δεν του φέρθηκε καλά...! (π.ΕυσέβιοςΒίττης)
Κατά τους Πατέρες, υπάρχουν τρεις τρόποι προσευχής: α) ο ευθύς τρόπος προσευχής, που έχει ως αφετηρία τα ορατά κτίσματα, όσα θαυμάζουμε για το κάλλος και τη σοφία που περικλείουν. Από τα κατώτερα ανεβαίνουμε στα ανώτερα και προσπαθούμε μ' αυτόν τον τρόπο, μ' αυτήν την αναγωγή του νου, να πετύχουμε ένωση με τον Θεό, χρησιμοποιώντας κατά κύριο λόγο την προσευχή β) ο ελικοειδής τρόπος προσευχής, που είναι η επικοινωνία μας με τον Θεό, όχι μόνο δια μέσου των ορατών κτισμάτων ή με το να σκεφτόμαστε τις πολλαπλές ιδιότητες του Θεού, αλλά είναι και η απασχόληση του νου με την ιδιαιτέρα μέριμνα και Πρόνοια του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου, η οποία κυρίως εκδηλώνεται, δια της ενανθρωπήσεως του Χριστού, της διδασκαλίας Του, της Σταυρικής Θυσίας και Αναστάσεως Του, παραμένοντας κυρίως στο θείο Δράμα, που γεννά και την Νοερά Προσευχή και γ) ο κυκλικός τρόπος προσευχής, που είναι εκείνος, δια του οποίου ο προσευχόμενος προσπαθεί να επαναφέρει τον διασκορπισμένο προς τα έξω νου στην καρδιά του, που είναι ο θρόνος της Χάριτος. (π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος)
Όταν πηγαίνεις να κάμεις την προσευχή σου: α) να θυμάσαι τα πάθη σου· τα αδύνατα σημεία σου· την ευκολία, με την οποία ξεφεύγεις και πέφτεις! β) να θυμάσαι, ότι ο Χριστός μπορεί να σε συγκρα τήσει· και να σε δυναμώσει· και να σε βοηθήσει να νικήσεις και γ) να γονατίζεις λοιπόν ενώπιον Του και να Τον ικετεύεις: ''Κράτα με, Χριστέ μου, μη Σου φύγω! Κράτα με, Χριστέ μου, μη Σου φύγω! Κράτα με, Χριστέ μου, μη Σου φύγω!''. Και μη φοβάσαι. Δεν θα σε αφήσει. Είναι φιλάνθρωπος. Και φιλόψυχος. (π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος)
Το αδιαλείπτως προσεύχεστε, εκπληρώνεται όταν μελετούμε και διαβάζουμε ιερά βιβλία. Όταν βλέποντας τα δημιουργήματα του Θεού, δοξολογούμε την άπειρή Του δύναμη και σοφία. Όταν αναπνέοντας τον αέρα ή πίνοντας νερό ή τρώγοντας ψωμί ή άλλες τροφές ή απολαμβάνοντας ο,τιδήποτε πνευματικό ή υλικό αγαθό, ευγνωμονούμε και ευχαριστούμε τον Θεό. Επίσης όταν επικαλούμεθα τον Θεό, εργαζόμενοι κάποιο έργο πνευματικό ή τα έργα, για την συντήρηση της παρούσης ζωής. (π. ΕυσέβιοςΜατθαιόπουλος)
Για να είναι η προσευχή του Χριστιανού τέλεια και ευάρεστη στον Θεό, πρέπει να μην είναι αποκλειστική. Να μην περιορίζεται μόνο στον εαυτό του. Πρέπει να είναι γενική. Να επεκτείνεται και στους άλλους. (π. ΕυσέβιοςΜατθαιόπουλος)
Η προσευχή είναι εκείνο το όπλο, χωρίς το οποίο ο,τιδήποτε και αν κάνει ο άνθρωπος, οσοδήποτε και αν αγωνιστεί, δεν μπορεί να κατορθώσει τίποτε. Όλα όσα κάνει επιδιώκει και εργάζεται ο άνθρωπος, κατευοδώνονται και πραγματοποιούνται με τη Χάρη και τη βοήθεια του Θεού. (π. ΕυσέβιοςΜατθαιόπουλος)
Η "ευχή" του Χριστού (''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με'') είναι το μόνο όπλο, που μπορεί να νικήσει τον σατανά. Όταν όμως δεν είναι απαλλαγμένη από λογισμούς, τότε ανακόπτεται η δύναμή της και είναι σαν να μην την έχεις. (π. ΒαρνάβαςΓιάγκου)
Ο Θεός δεν ακούει όσους κλαψουρίζουν. Ο Θεός ακούει όσους έχουν καρδιά μικρού παιδιού. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Για να έχουμε διάθεση για προσευχή είναι απαραίτητο: α) να έχουμε αποφύγει τις συγκρούσεις και τα πολλά λόγια κατά τη διάρκεια της ημέρας, β) να μην είμαστε πολύ χορτάτοι και γ) να μην είμαστε πολύ κουρασμένοι. Το δεκαπεντάλεπτο της προσευχής εξαρτάται από το εικοσιτετράωρο όλης της ημέρας. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Όταν δεν ζούμε, αυτό που λέμε στην προσευχή, τότε αυτές οι προσευχές μας είναι μάταιες. (π. Ιουστίνος Πάρβου)
Ο άνθρωπος που θέλει να ακούσει κάποιον μακρινό ήχο, φροντίζει και κόβει την ανάσα του και γίνεται όλος αυτιά. Έτσι και στην προσευχή όλος ο νους να στρέφεται και να συγκεντρώνεται σε μια κατεύθυνση, για να μπορέσει να συλλάβει το μόλις καταληπτό. Πρέπει δηλαδή, όλη η προσοχή να στραφεί στην προσευχή, να την αφουγκραστεί. (π. Βαλεντίνος Σβεντσίτσκι)
Ακοή αντί ακοής λαμβάνουμε. Ακούει ο Θεός την προσευχή εκείνου, που υπακούει στο θέλημά Του. (Είπε Γέρων)
Πρόσεχε Χριστιανέ, να μην αδικήσεις ποτέ τον αδελφό σου, για να γίνεται δεκτή από τον Θεό η προσευχή σου. Αν όμως αδικήσεις, η προσευχή σου είναι απαράδεκτη. Οι αναστεναγμοί του αδικημένου δεν την αφήνουν να φθάσει στον Ουρανό. Αν μάθεις πως κάποιος σε κακολογεί και έρθει κάποια φορά να σε επισκεφτεί, μην τον δείξεις με τον τρόπο σου, πως τα γνωρίζεις όλα και είσαι στενοχωρημένος μαζί του. Δέξου τον χαρούμενος, με ήρεμο πρόσωπο και γλυκό τρόπο, για να βρει παρρησία στον Θεό η προσευχή σου... (Είπε Γέρων)
Τρία να είναι τα βασικά αιτήματα στην προσευχή μας: α) να μην χάσουμε ποτέ τα μυαλά μας β) μέχρι το τέλος της ζωής μας να αυτοεξυπηρετούμεθα και γ) να πεθάνουμε Ορθόδοξοι. (Είπε Γέρων)
Η δέηση του δικαίου βέβαια έχει μεγάλη δύναμη και είναι αποτελεσματικότατη, με την προϋπόθεση, ότι αυτός που ζητάει την προσευχή, να συνεργεί και να αγωνίζεται και φυλάει τον εαυτόν του από πονηρούς λογισμούς και πράξεις. Γιατί εάν ζει με αδιαφορία, καμμία ωφέλεια δεν θα έχει, ακόμη και αν εύχονται γι' αυτόν Άγιοι. Η Αγία Γραφή λέει: Αν σε μία οικοδομή, ο ένας χτίζει και ο άλλος γκρεμίζει, ποιό το όφελός τους, παρά μόνο οι κόποι; (Σοφία Σειράχ 34,23) (Είπε Γέρων)
Όταν ο άνθρωπος προσεύχεται, δίνει το ''δικαίωμα'' στο Χριστό να του μιλήσει και να παρέμβη στη ζωή του, ενώ όταν δεν προσεύχεται τα πράγματα θα πάρουν το φυσιολογικό τους δρόμο. (Παναγόπουλος)
Η προσευχή είναι αποτελεσματικότατο όπλο και κλειδί, με το οποίο ο άνθρωπος λύνει όλα τα προβλήματά του και που ανοίγει όλες τις πόρτες του Θεού και κλείνει όλες τις πόρτες του διαβόλου. Ο άνθρωπος που πιστεύει σωστά, κατεβάζει με την προσευχή τον ουρανό στη γη και είναι ο Θεός στην διάθεσή του. Η παραμέλιση της προσευχής ισοδυναμεί με εγκατάλειψη της σκοπιάς. (Παναγόπουλος)
Μίλα στο Θεό πολύ και στους ανθρώπους ελάχιστα. (Παναγόπουλος)
Ο άνθρωπος που προσεύχεται για όλο τον κόσμο κάνει την μεγαλυτέρα ελεημοσύνη στον εαυτόν του και στην ανθρωπότητα. Διότι ο σατανάς κάθε μέρα ζητάει τους αμαρτωλούς-αμετανόητους ανθρώπους από το Χριστό. Και Του λέει: Αυτός είναι δικός μου! Έκανε αυτό και αυτό και είναι δικός μου! Δώσ΄ μου τον! Γιατί δεν μου τον δίνεις; Τότε γυρίζει και δείχνει ο Χριστός και λέει: Διότι ταυτόχρονα εκείνος, προσεύχεται γι΄αυτόν! Για το χατίρι αυτουνού, δεν σου τον δίνω! (Παναγόπουλος)
Θα πρέπει να προσευχόμαστε για τον ευατόν μας, από εσωτερική ανάγκη, ενώ για τον άλλον, από πραγματική αγάπη. (Παναγόπουλος)
Ο Θεός στην προσευχή μας, θα μας δώσει σύμφωνα με την καρδιά μας και όχι σύμφωνα με τα λόγια μας. Γιατί ο Θεός βλέπει τη διάθεση αυτού που προσεύχεται και όχι αν κάνει μεγάλους σταυρούς. Βλέπει τη διάθεση με την οποία προσευχόμαστε και όχι τόσο τα λόγια που λέμε στην προσευχή μας. (Παναγόπουλος)
Όταν προσεύχεσαι για κάποιον, ο οποίος όμως εν πλήρη γνώση και με το αυτεξούσιο του δεν την δέχεται (επειδή δεν πιστεύει ορθά), τότε η προσευχή σου, επιστρέφει σε σένα. Είναι σαν μια επιταγή η προσευχή, που στέλνεις σε έναν άνθρωπο που έχει κάποια ανάγκη. Εκείνος όμως, εν τω εγωισμό του, παρότι ειδοποιείται από το ταχυδρομείο, δεν πηγαίνει να την παραλάβει και επιστρέφεται η επιταγή αυτή ως ανεπίδοτος πίσω σε σένα. Εσύ θα πάρεις τον μισθό σου. Εκείνος όμως δεν θα ωφεληθεί. (Παναγόπουλος)
Τα κάρβουνα μέσα στην σόμπα δεν τα βλέπουμε, όμως η πείρα μας πληροφορεί, ότι όταν πλησιάσουμε την σόμπα και μας καίει, τότε υπάρχουν κάρβουνα στη σόμπα. Έτσι είναι και ο άνθρωπος που προσεύχεται από μέσα του, γίνεται κάρβουνο για τον σατανά και δεν μπορεί να τον πλησιάσει γιατί θα καεί. (Παναγόπουλος)
Με την προσευχή ο άνθρωπος ''νικάει'' τον Θεό. ''Νικάει'' την Αγάπη του Θεού, όχι την Παντοδυναμία Του. Όπως για παράδειγμα παλεύει ο εγγονός με τον παππού και ο παππούς αφήνει το εγγονάκι του, από αγάπη να τον νικήσει, για να χαρεί, κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με την προσευχή. Με την προσευχή, αλλάζει ο άνθρωπος τη βουλή του Θεού. (Παναγόπουλος)
Για να προσευχηθεί ο άνθρωπος πρέπει να πεθάνει. Ό,τι γίνεται στο θάνατο, πρέπει να γίνει και στην προσευχή, για να έχει κάποια αποτελέσματα. Στο θάνατο το σώμα μένει κάτω και το πνεύμα ανεβαίνει πάνω. Αυτό ακριβώς πρέπει να γίνει και στην προσευχή. Όταν όμως ο άνθρωπος, έχει τον νου στα γήινα και ρεμβάζει, δεν είναι δυνατόν η προσευχή του να έχει κάποιο αποτέλεσμα. Εμπαίζει το Θεό και τον εαυτόν του. Όταν ο άνθρωπος προσεύχεται, δίνει το ''δικαίωμα'' στο Χριστό να παρέμβη και όταν δεν προσεύχεται τα πράγματα θα πάρουν το φυσιολογικό τους δρόμο. (Παναγόπουλος)
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν προσεύχονται στο Θεό, αλλά Τον διατάζουν. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείς την προσευχή, για να κάνεις υπηρέτη το Θεό. (Παναγόπουλος)
Ο άνθρωπος χωρίς προσευχή, δεν μπορεί να προχωρήσει και ό,τι κάνει χωρίς προσευχή, εκ των υστέρων θα αποτύχει, θα κλάψει. Πάντοτε ο άνθρωπος, να εξαρτά τα πάντα από την προσευχή, διότι έτσι άλλωστε ο Χριστός έδειξε σε εμάς. (Παναγόπουλος)
Αν θέλετε να μην έχετε ναύαγια στη ζωή σας, να προσεύχεστε. Ο Χριστός σε κάθε δύσκολη στιγμή, προσευχόταν. Ποιός; Ο Χριστός!!! Όταν για παράδειγμα ήταν να επιλέξει τους 12 Αποστόλους, την παραμονή έκανε ολονύκτια προσευχή. Όταν ένας Θεός έχει την ανάγκη να προσεύχεται, φαντάζεστε πόσο αναγκαία είναι για τον άνθρωπο η προσευχή! Εμείς δεν ρωτάμε ποτέ το Θεό για αυτά που κάνουμε στη ζωή μας και είναι φυσικό να έχουμε πολλές αποτυχίες. (Παναγόπουλος)
Όσο μια μάνα δεν δίνει στο παιδί της, αυτό που της ζητάει, τόσο το παιδί μένει κοντά της, ασφαλισμένο από τυχόν κινδύνους και γκάφες. Έτσι και εμείς, πολλές φορές δεν παίρνουμε από το Θεό αυτά που Του ζητάμε γιατί: α) αυτό όχι μόνο δεν θα μας ωφελήσει, αλλά και θα μας βλάψει και β) για να είμαστε κοντά Του και να δοκιμαστεί η πίστη και η αντοχή μας, ώστε να το εκτιμήσουμε, όταν μας το δώσει. (Παναγόπουλος)
Η προσευχή του ανεξομολόγητου και αμετανόητου ανθρώπου που κάνει για τον συνάνθρωπο του, δεν εισακούγεται από το Θεό. Οι αμετανόητοι άνθρωποι μόνο για τον εαυτόν τους μπορούν να προσευχηθούν, για να τους βοηθήσει ο Θεός να μετανοήσουν. Γι αυτό και ο Θεός τα κόλλυβα και τα μνημόσυνα που γίνονται για τους κεκοιμημένους, δεν τα δέχεται από ανθρώπους ανεξομολόγητους και αμετανόητους. Όταν όμως ο άνθρωπος τακτοποιηθεί, εξομολογηθεί και μετανοήσει, τότε μόνο οι προσευχές του για τους άλλους ακούγονται. (Παναγόπουλος)
Δεν είναι θέμα καπατσοσύνης η προσευχή. Τον Θεό, δεν μπορούμε να τον ξεγελάσουμε. Λέει ο Χριστός: ''Εάν τις αμαρτίες σου δεν τις φέρει στο εξομολογητήριο και ζωή δεν αλλάζεις, μην χάνεις τα λόγια σου. Εφόσον τις αμαρτίες σου δεν τις αφήνεις και ζωή δεν αλλάζεις, έχεις τον διάβολο στον κόρφο σου και εγώ διάλογο δεν κάνω μαζί σου. Παραιτήσου απ' αυτά, μετανόησε και τα πράγματα αλλάζουν...'' Αυτό πρέπει να γίνει πίστη στον καθένα και να το ξέρουν. (Παναγόπουλος)
Σας συνιστώ, να μην προσεύχεστε με δικά σας λόγια. Αφήστε τα δικά σας... Είναι υλικά, είναι σαρκικά, είναι συναισθηματικά. Τα πνευματικά λόγια που ωφελούν την ψυχή, είναι στα κείμενα της Εκκλησίας μας και γενικά στα διάφορα προσευχητάρια. (Παναγόπουλος)
Θέλεις ο Θεός να εισακούσει τις προσευχές σου; Να εισακούσεις, εσύ πρώτα το Θεό. (Παναγόπουλος)
Να μην προσευχηθείς με τα λόγια, αλλά να προσευχηθείς με τα γόνατα. Διότι τα γόνατα αν δεν προσευχηθούνε πρώτα, τα λόγια δεν περνάνε στο Θεό. Θα ζητήσεις και θα προσευχηθείς με τα γόνατα και θα δεις θαύμα στο σπίτι σου! (Παναγόπουλος)
Μπροστά στο Θεό όταν προσευχόμαστε, πρέπει να παρουσιαζόμαστε συντετριμμένοι. Εμείς παρουσιαζόμαστε με εγωισμό και ξηροί. Κάνουμε απλώς το καθήκον μας. Διαβάζουμε για παράδειγμα το απόδειπνο, χωρίς να δακρύσουμε και χωρίς συναίσθηση πραγματικής ενοχής. Όσοι παρουσιάζονται εγωιστικά και με παρρησία στο Θεό, ο Θεό δεν τους απαντάει... (Παναγόπουλος)
Η προσευχή είναι σαν ένα περιστέρι, που το αφήνεις από το στόμα σου και το στέλνεις να πετάξει στο θρόνο του Θεού, για να μας αντικαταπέμψει τη Χάρη Του. Το περιστέρι όμως, όπως πάει να πετάξει, στα πόδια του κάτω, βρίσκονται δεμένα οι κακίες και τα πάθη του ανθρώπου, που αποτελούν τρόπο τινά ένα σίδηρο στα πόδια του περιστεριού και το εμποδίζουν να πετάξει. Επομένως για να φτάσει η προσευχή του ανθρώπου στον ουρανό, θα πρέπει ο άνθρωπος να έχει καθαρή καρδιά, καθαρά χέρια, καθαρά μάτια και καθαρή γλώσσα και να μην εργάζεται την αμαρτία. (Παναγόπουλος)
Μια μάνα δεν δίνει το ψαλίδι στο μικρό της παιδί, όταν αυτό, της το ζητήσει. Δεν το κάνει αυτό από κακία, αλλά από αγάπη, για να μην βλάψει το παιδί τον εαυτόν του. Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και με τον άνθρωπο που ζητάει από το Θεό κάτι, αλλά ο Θεός δεν του το δίνει. Γιατί ξέρει, ότι αυτό όχι μόνο δεν θα ωφελήσει, αλλά και θα τον βλάψει... (Παναγόπουλος)
Της Παναγίας και του Χριστού το όνομα, δεν μπορεί να το ανεχθεί ο σατανάς. Και αν δεν θέλετε να πείτε τίποτα άλλο στη ζωή σας, καμμιά άλλη προσευχή, ποτέ σας, κρατείστε αυτά τα 2 ονόματα και πείτε: ''Παναγία Ιησού Χριστέ μου, Παναγία Ιησού Χριστέ μου, Παναγία Ιησού Χριστέ μου...''. Και δεν θα μπορεί ο διάβολος να σας πλησιάσει και να σας πειράξει. Μην πείτε ούτε το ''ελέησόν με ο Θεός'', ούτε το ''Πάτερ ημών'', ούτε το ''Πιστεύω''. Κρατείστε μόνο αυτά τα 2 ονόματα, να περνούν από το μυαλό σας, να κατεβαίνουν στην καρδιά σας και να χρησιμοποιούνται από την γλώσσα σας... (Παναγόπουλος)
Να βάλετε στην προσευχή σας και να λέτε κάθε πρωϊ στο Χριστό: Τί μπορώ Κύριε να κάνω σήμερα για την δόξα Σου; Τί μπορώ να κάνω σήμερα για το Αίμα που έχεις χύσει για εμάς; (Παναγόπουλος)
Εδώ ο Χριστός Σταυρώθηκε για εμάς, για να ζήσουμε εμείς και έρχεται μετά ο άλλος και σου λέει: Το πολύ το Κύριε ελέησον, το βαριέται και ο Θεός!!! (Παναγόπουλος)
Οι περισσότεροι από εμάς προσευχόμαστε για υλικά πράγματα και όχι για τις αμαρτίες και την σωτηρία της ψυχής μας. Μοιάζουν με εκείνον που πάει σε ένα κατάστημα, για να αγοράσει ένα μηχάνημα και αντί για το μηχάνημα, αγοράζει τα ανταλλακτικά του. Αστεία πράγματα... Το μηχάνημα, συνοδεύεται από τα ανταλλακτικά και δίνονται δωρεάν, ενώ τα ανταλλακτικά δεν συνοδεύονται από το μηχάνημα. Έτσι και εμείς, αν προσευχόμαστε για την σωτηρία της ψυχής μας, ο Θεός θα μας δώσει και τα υλικά αγαθά που έχουμε ανάγκη. (Παναγόπουλος)
Στην προσευχή μας που κάνουμε στο Θεό, θα έχουμε αγαθότερα αποτελέσματα, αν επικαλούμαστε την Παναγία ή τους Αγίους για να μεσιτεύσουν. Να πούμε: ''Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν μας, δια των πρεσβειών της Θεοτόκου ή δια των πρεσβειών του τάδε Αγίου''. Όχι, ότι δεν έχουμε δικαίωμα να πούμε: Θεέ μου σκέπασέ με, βοήθησέ με, αλλά εμείς, δεν έχουμε την παρρησία που έχουν οι Άγιοι και η Παναγία μας. (Παναγόπουλος)
Όταν ο άνθρωπος ζητάει κάτι από τον Θεό σωστά, γνώριζε ότι όταν θα έρθει η ώρα, θα του το δώσει. Να έχει μόνο υπομονή, διότι δοκιμάζεται η υπομονή και η πίστη του στον Θέο. (Παναγόπουλος)
Όταν ο άνθρωπος επιμένει σε πράγματα, που ο Θεός λέει όχι, μας φυλάει ο Θεός από καταστροφές που εμείς δεν διαβλέπουμε και δεν πρέπει να επιμένουμε σε αυτά με την προσευχή μας, γιατί τα αποτελέσματα θα είναι αντίθετα από τα προσδοκώμενα. (Παναγόπουλος)
Μπροστά στο εικοναστάσι του σπιτιού μας, να προσευχόμαστε με τα ευπρεπή μας ρούχα. Είναι ασέβεια να προσευχόμαστε με τις πυτζάμες και ημίγυμνοι. Εδώ πας σε ένα επίσημο πρόσωπο και φοράς το καλύτερο ρούχο που έχεις, πολύ περισσότερο πρέπει να προσέχουμε, για το πως θα παρουσιαστούμε μπροστά στο Χριστό και στους Αγίους. (Παναγόπουλος)
Η προσευχή ''Βασιλεύ Ουράνιε Παράκλητε...'', είναι μια προσευχή στο Πνεύμα το Άγιο, στο τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Την προσευχή αυτή πρέπει να την λέμε πριν προσευχηθούμε, για να μας φωτίσει το Άγιο Πνεύμα, πως να προσευχηθούμε. Είναι η προσευχή, πριν την προσευχή μας. (Παναγόπουλος)
Η προσευχή προϋποθέτει εγκράτεια και νήψη. (Ευγένιος Βούλγαρης)
Προσευχόμαστε όχι για να επιβάλλουμε στο Θεό το θέλημά μας, αλλά για να αναζητήσουμε το δικό Του. (Αλέξανδρος Τσιριντάνης)
Θα ήταν ασφαλώς χίμαιρα, για ένα ζωγράφο να ζωγραφίζει χωρίς χρώματα, για έναν συγγραφέα να γράφει χωρίς πέννα και χαρτί, για έναν γλύπτη να σκαλίζει χωρίς σμίλη, για έναν στρατιώτη να πολεμά χωρίς όπλο, για έναν αοιδό να τραγουδά χωρίς γλώσσα, για έναν βασιλιά να κυβερνά χωρίς νόμους, για έναν ποιητή να γράφει ποιήματα χωρίς λέξεις... Το ίδιο είναι χίμαιρα για έναν Χριστιανό να νομίζει ότι μπορεί να είναι Χριστιανός, χωρίς να προσεύχεται. (Κωνσταντίνος Κούρκουλας)
Πώς να κάνεις πιο θερμή την προσευχή σου;

Σαν να ήταν η τελευταία της ζωής σου... (Χριστόφορος Γεροντίδης)

Ξύπνα τα μεσάνυχτα, κάνε την προσευχή σου, ρίξε ενα δάκρυ καυτερό με πόνο ψυχής, με βαθειά μετάνοια, να γιάνης την ψυχή σου. (Κατερίνα Ζέρβα)
Εάν έχεις τη συνήθεια να αποσύρεσαι για προσευχή, θα δεις ότι αυτή είναι ευχάριστη. Εάν όμως αυτό το κάνεις εκτάκτως, θα αισθανθείς ανία. (Κεμπήσιος)
Να εργάζεσαι σαν να πρόκειται να ζήσεις άλλα 100 χρόνια και να προσεύχεσαι, σαν να πρόκειται να πεθάνεις αύριο. (Φραγκλίνος)
Η πιο ευπρόσδεκτη προσευχή για το Θεό είναι εκείνη, που προέρχεται από πρόθυμη και ευγνώμονα καρδιά. (Πλούταρχος)
Κύριε, θα είμαι πολύ απασχολημένος σήμερα. Ενδέχεται Σε ξεχάσω, αλλά Εσύ, να μην με ξεχάσεις. (Κρόμγουελ - Άγγλος στρατιωτικός και πολιτικός)
Δεν ζητώ στην προσευχή μου από τον Θεό, να μου ελαφρύνει το φορτίο μου, αλλά να με δυναμώσει την πλάτη μου. (Μπρουξ)
Για να προκόψουμε στην ευχή, δεν πρέπει να έχουμε φροντίδες, αλλά να έχουμε υπακοή, εκκοπή θελήματος και εγκράτεια. Πρώτα πρέπει να κόψουμε το θέλημα, μετά την φιληδονία και τον εγωισμό. Τότε η ευχή έχει καρπό...
Την προσευχή μην τη θεωρείς μια συνήθεια, αλλά μια δύναμη που θερμαίνει τη σχέση σου με το Θεό, για να κατορθώνει να κατέρχεται το Άγιο Πνεύμα μέσα σου και να ζωντανεύει την πίστη σου σ' Αυτόν. Όσο περισσότερο προσευχόμαστε, τόσο περισσότερο διώχνουμε την υπερηφάνειά μας, τους σαρκικούς πειρασμούς και την ανθρώπινη ματαιοδοξία. Γίνου άνθρωπος της προσευχής. Διότι μόνο αυτή είναι η πηγή φωτισμού σου, που γίνεσαι πόλος έλξεως για να δεχθείς την γνώση του Θεού.
Δεν μπορεί ο δεμένος να τρέξει. Ούτε ο νους, που δουλεύει σαν σκλάβος σε κάποιο πάθος, θα μπορέσει να κάνει αληθινή προσευχή. Γιατί σύρεται και γυρίζει εδώ και εκεί από την εμπαθή σκέψη και δεν μπορεί να σταθεί ατάραχος.
Όταν το καζάνι βρίσκεται στη φωτιά, δεν μπορεί να το αγγίξει μύγα ή άλλο ζωύφιο. Όταν όμως το καζάνι είναι κρύο, όλα τα ζωύφια κάθονται επάνω του. Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με την ψυχή. Όταν η ψυχή προσεύχεται, καίγεται από πνευματική θέρμη και οι εχθροί δεν μπορούν να την καταβάλλουν.
Όταν θα βγαίνει η ψυχή μας, τότε θα μετανοιώσουμε για πολλά πράγματα, αλλά περισσότερο, που δεν προχωρήσαμε στην προσευχή. Πάνω από όλα είναι η προσευχή.
Ματαίως οι υπηρετούντες τα του διαβόλου, επικαλούνται την ευσπλαχνία του Θεού.
Χωρίς συχνή προσευχή, δεν μπορεί ο άνθρωπος να βρει το δρόμο που οδηγεί στον Κύριο, δεν μπορεί να γνωρίσει την αλήθεια, δεν μπορεί να σταυρώσει τη σάρκα, ούτε να φωτιστεί η καρδιά του από το φως του Χριστού και να ενωθεί μαζί Του δια της σωτηρίας.
Άργησε ο Θεός, γιατί ήθελε να γεμίσει έως πάνω το καλάθι των ευλογιών του, πριν το προσφέρει σε μια ψυχή, που του είχε ζητήσει ένα μόνο σταφύλι...
Όταν όλα πάνε δύσκολα στην ζωή σου και δεν έχεις δύναμη να σταθείς... γονάτισε και Προσευχήσου!!!
Ο άνθρωπος που διαθέτει χρόνο για προσευχή, βα βρει αρκετό χρόνο, για όλα τα άλλα πράγματα που χρειάζεται να κάνει.
Ο Χριστιανός δεν πρέπει να προσεύχεται μόνο με την καρδιά του, αλλά και με τα χέρια του...
Εχθροί της προσευχής είναι η πολυλογία και η εξωστρέφεια.
Στην προσευχή καλύτερα να έχεις καρδιά δίχως λόγια, παρά λόγια δίχως καρδιά.
Το καλύτερο μέρος της προσευχής μας είναι όταν ακούμε το Θεό, παρά όταν μιλάμε σε Αυτόν.
Ο Κύριος για να μας δώσει προσευχή, ζητά καθαρή και ταπεινή καρδιά. Να καλλιεργούμε την ευχή. Αν προχωρήσει κανείς στην ευχή, μετά έρχεται η Χάρη του Θεού και όλα γίνονται εύκολα. Τότς αισθάνεται αγάπη για όλο τον κόσμο και προσεύχεται για όλους, χωρίς να το θέλει. Αν έρθει η ευχή, μετά θα έρθει και η αγάπη. Αν προχωρήσει ακόμα περισσότερο, αισθάνεται τόση Χάρη μέσα του, που τα πόδια του λυγίζουν, δεν βαστούν. Θέλει να καθίσει, αλλά ούτε καθιστός μπορεί, γι' αυτό και ξαπλώνει! Και τότε συνεχίζει να προσεύχεται...
Στον κόσμο δεν υπάρχει υψηλότερη εργασία από την προσευχή, γιατί αυτή ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό.
Αν προσεύχεσαι με το κομποσχοίνι και οι λογισμοί τρέχουν συνέχεια, τότε σταμάτησέ τα όλα και την προσευχή και τους λογισμούς και ο νους να μείνει για λίγο άδειος από όλα. Είναι σαν να ξαπλώνεις, όταν ο εχθρός πυροβολά και οι σφαίρες περνούν από πάνω σου. Έπειτα άρχισε πάλι την ευχή.
Όπως ακριβώς ο παραμικρός κόκκος σκόνης, μας εμποδίζει να δούμε, έτσι και η παραμικρή μέριμνα, μας εμποδίζει να προσευχηθούμε. Για την αγνή-καθαρή προσευχή, είναι απαραίτητη μια αμέριμνη ζωή.
Όπως τα καράβια που κινδυνεύυν εκπέμπουν συνεχώς S.O.S. έτσι πρέπει και ο άνθρωπος να λέει συνεχώς την ευχή: ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με''.
Ακούει ο Θεός προσευχές μετανοούντων αμαρτωλών.
Η ημέρα που αρχίζει χωρίς προσευχή, τελειώνει τις περισσότερες φορές χωρίς ειρήνη.
Όπως αν κάποιος ζητήσει, από κάποιον επίγειο βασιλιά, λίγη κοπριά, όχι μόνο ο ίδιος ατιμάζεται για την ευτελή του αίτηση, αλλά ατιμάζει και τον βασιλιά, έτσι κάτι παρόμοιο κάνει και εκείνος, που ζητά από τον Θεό στις προσευχές του, γήινα πράγματα και όχι Ουράνια.
Η στάση που αρμόζει στην προσευχή είναι η ταπείνωση.
Ο άνθρωπος που θυμάται να συνομιλήσει με το Θεό, μόνο όταν φθάσει η ώρα της προσευχής, δεν έχει μάθει ακόμη να προσεύχεται. Πρέπει να προσευχόμαστε αδιαλλείπτως!
Με την προσευχή δεν αλλάζεις το θέλημα του Θεού, αλλά το αποκαλύπτεις.
Στη προσευχή δεν ζητάμε. Μόνο δίνουμε. Δίνουμε τα πάντα στο Χριστό και Εκείνος μοιράζει ότι μας αξίζει να πάρουμε...
Ο άνθρωπος που γονατίζει μπροστά στον Θεό, μπορεί να μείνει όρθιος μπροστά σε ο,τιδήποτε και σε οποιονδήποτε.
Ο Θεός είναι ο καλύτερος ακροατής. Δεν χρειάζεται να φωνάξεις ή να κλάψεις δυνατά... γιατί Εκείνος ακούει και την πιο σιωπηλή προσευχή από μια ειλικρινή καρδιά.
Πολλοί λένε προσευχές, λίγοι όμως προσεύχονται.
Κοπιώδες το έργο της προσευχής και μάλιστα της καθαράς προσευχής, γι' αυτό και έχει τόσους καρπούς και τόσα χαρίσματα!
Η προσευχή δίνει τεράστια δύναμη στον άνθρωπο. Του κάνει δυνατό αυτό που σε άλλους, που δεν προσεύχονται, φαίνεται αδύνατο. Άμα προσεύχεσαι μην φοβάσαι! Έχεις το Θεό μαζί σου...
Όταν κάποιος προχωρήσει στη ευχή, τότε η ευχή αναπληρώνει την ανάγνωση.
Πολλές φορές αναγκαζόμαστε να καταφύγουμε στην προσευχή μετά από περιπέτειες και ταλαιπωρίες, που θα είχαμε αποφύγει αν αρχίζαμε από την προσευχή.
Όταν ο Θεός αρνείται κάτι στο παιδί Του, είναι γιατί προτίθεται να του προσφέρει κάτι καλύτερο απ' αυτό που ζήτησε.
Δυστυχώς οι περισσότεροι Χριστιανοί, γονατίζουν το πρωί για να πουν στον Θεό, τι θέλουν να κάνει γι' αυτούς την ημέρα αυτήν. Λίγοι γονατίζουν για να ζητήσουν από το Θεό να τους πει, τι θα 'θελε Αυτός να κάνουν γι' Αυτόν την ημέρα εκείνη.
Ποτέ δεν θα μπορέσει να μιλήσει κανείς με επιτυχία στους ανθρώπους για το Θεό, αν δεν μάθει να μιλάει συχνά στο Θεό για τους ανθρώπους.
Χριστέ μου, σε ευχαριστώ, για όλα όσα μου έδωσες! Χριστέ μου, σε ευχαριστώ περισσότερο, για αυτά που δεν μου 'δωσες! Χριστέ μου, σε ευχαριστώ δε πάρα πολύ, για αυτά, που δεν θα μου δώσεις ποτέ!
Τίποτε δεν είναι άξιο από τη δυνατότητα της προσευχής, εκτός από εκείνο που είναι έξω από το θέλημα του Θεού.