Περί σωτηρίας "2"

Τρία είναι τα αίτια που μας εμποδίζουν να σωθούμε και δεν μας αφήνουν να πετάξουμε στους Ουρανούς: α) η γλώσσα β) η ακοή και γ) οι οφθαλμοί. Όταν κλείσεις αυτές τις πόρτες, δεν μπορούν να εισχωρήσουν μέσα σου οι κλέφτες (οι δαίμονες). Δεν μπορούν να εισέλθουν τα πονηρά, οι κατηγορίες τα φθονερά, τα αισχρά και όλα τα άλλα, για να μολύνουν την ψυχή σου. Είναι τρία δυνατά μέσα, τα οποία όταν τα περιορίσουμε, θα αποφύγουμε κάθε κακό. Βέβαια ο Σατανάς δεν πιάνει ποτέ το χέρι σου, δεν πιάνει ποτέ την γλώσσα σου ή το μάτι σου ή την ακοή σου, να σε αναγκάσει να πράξεις το κακό. Σε συμβουλεύει μόνο... Σε συμβουλεύει για το κακό σου και εσύ δεν καταλαβαίνεις ποιό ειναι το καλό σου;... (Όσιος Άνθιμος της Χίου)
Πόσα μέσα μας χάρισε ο Χριστός, για να μας σώσει! Μας έχει αγγέλους που μας διαφυλάττουν, μας άφησε το Ιερό Ευαγγέλιο, τις διδασκαλίες των Θεοφόρων Πατέρων· και τελευταία μας έδωσε τους πνευματικούς πατέρες, για να μας ποιμαίνουν και να μας οδηγούν. Λοιπόν αν δεν σωθούμε, η τιμωρία μας θα είναι μεγάλη! (Όσιος Άνθιμος της Χίου)
Όλοι γνωρίζουμε τον τρόπο για να σωθούμε, αλλά εξαιτίας της αμέλειάς μας, μένουμε πίσω στην σωτηρία. (Αγία Συγκλητική)
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τόσο ανόητοι, ώστε θέλουν να πάνε στον παράδεισο, χωρίς να πάψουν να ζούνε με τα δικά τους θελήματα... Θέλουν να επιτύχουν την Βασιλεία των Ουρανών, χωρίς κόπους και ιδρώτα. Μακαρίζουν βέβαια τους Αγίους και επιθυμούν την τιμή και τα χαρίσματά τους, αλλά δεν θέλουν να μετέχουν σε ίσο βαθμό στις θλίψεις, στους κόπους και στα παθήματά τους. Την Βασιλεία την επιθυμούν και πόρνες και τελώνες και κάθε άνθρωπος, αλλά γι' αυτό είναι οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες, για να φανερωθεί ποιοί αγάπησαν αληθινά τον Κύριό τους, ώστε δίκαια να κληρονομήσουν την Βασιλεία των Ουρανών. (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)
Ώστε με την δική του θέληση ο καθένας διώχνεται από την Βασιλείατων Ουρανών. Επειδή δεν προτίμησε αληθινά τους κόπους και δεν απαρνήθηκε τον εαυτόν του, αλλά θέλει μαζί με τον Θεϊκό πόθο να δοκιμάζει και μερικές ευχαριστήσεις αυτού του κόσμου. (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)
Όπως δεν είναι δυνατόν το μάτι να δει χωρίς φως ή να μιλά κανείς χωρίς γλώσσα ή να ακούει χωρίς αυτιά ή να περπατά χωρίς πόδια ή να εργάζεται χωρίς χέρια, έτσι και δεν μπορείς να σωθείς χωρίς τον Ιησού και να εισέλθεις στην Βασιλεία των Ουρανών. (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)
Ας διδαχτούμε με παραδείγματα πώς χάνεται ο άνθρωπος με τη θέλησή του. Από αγάπη δηλαδή κάποιου κοσμικού πράγματος και στη φωτιά ρίχνεται και στη θάλασσα βυθίζεται και στην αιχμαλωσία δίνει τον εαυτό του. Ας υποθέσομε, ότι πιάνει φωτιά ο αγρός ή το σπίτι κάποιου. Εκείνος λοιπόν που θέλει να σώσει τον εαυτόν του, μόλις αντιληφτεί την πυρκαγιά, φεύγει γυμνός, αφήνοντάς τα όλα και μόνο για τη ζωή του φροντίζει. Άλλος όμως που σκέφτηκε να πάρει και μερικά σκεύη από το σπίτι, έμεινε· και ενώ μάζευε τα σκεύη του, η φωτιά απλώθηκε σ' όλο το σπίτι, περικύκλωσε και αυτόν και τον έκαψε. Βλέπεις, πώς με τη θέλησή του, από αγάπη σε κάτι πρόσκαιρο, το οποίο αγάπησε παραπάνω από τον εαυτό του, χάθηκε από τη φωτιά; Άλλοι πάλι, έτυχαν σε ναυάγιο. Εκείνος που θέλει να σώσει τον εαυτόν του, γδύνεται και πέφτει γυμνός στο νερό και έτσι καταφέρνει να σώσει τη ζωή του. Άλλος όμως που θέλησε να σώσει και κάτι από τα ρούχα του, καταποντίστηκε μέσα στα νερά και για μικρό κέρδος -τι συμφορά!- χάθηκε. Και πάλι, ας υποθέσομε ότι ήρθε είδηση για έφοδο εχθρών· ένας μόλις το άκουσε, το έβαλε στα πόδια όπως βρισκόταν και έφυγε χωρίς να φροντίσει για κανένα από τα πράγματά του, ενώ άλλος δεν το πολυπίστεψε, ή θέλησε να πάρει μαζί του και μερικά πράγματα και αφού καθυστέρησε, πιάστηκε από τους εχθρούς. Βλέπεις, ότι με τη θέλησή του κανείς, από αμέλεια ή προσήλωση σε κάτι κοσμικό, χάνει και το σώμα και την ψυχή; (Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)
Εάν καθένας υιοθετεί μια στάση για τη δική του αποκλειστικά αυτοδικαίωση και σκέφτεται ότι έτσι σώζεται, εργάζεται μάταια και χωρίς σκοπό. (ΆγιοςΜακάριοςοΑιγύπτιος)
Αυτός που μας έπλασε χωρίς την θέλησή μας, δεν μπορεί να μας σώσει χωρίς την θέλησή μας. (ΙερόςΑυγουστίνος)
Σώζεται μόνο εκείνος, ο οποίος έχει επικεφαλής του τον Χριστό και έχει επικεφαλής του τον Χριστό εκείνος, ο οποίος βρίσκεται στο σώμα Του, που είναι η Εκκλησία. (Ιερός Αυγουστίνος)
Ο Θεός συγχώρεσε τον ένα ληστή την τελευταία στιγμή για να μην απελπίζεσαι, αλλά τον έναν μόνο (από τους 2), για να μην παραμελείς την σωτηρία σου. Οι μεταστροφές στην τελευταία στιγμή της ζωής, είναι μάλλον θαύματα, παρά παραδείγματα. (Ιερός Αυγουστίνος)
Να η πιο σύντομη και εύκολη οδός για την σωτηρία: Να είσαι υπάκουος, εγκρατής, να μην κατακρίνεις και να φυλάγεις τον νου και την καρδιά σου, από τους κακούς λογισμούς. (ΆγιοςΣιλουανός οΑθωνίτης)
Για να σωθείς είναι ανάγκη να ταπεινωθείς. Για τον υπερήφανο και με τη βία να τον βάλεις στον Παράδεισο και εκεί δεν θα βρει ανάπαυση, γιατί δεν θα είναι ικανοποιημένος και θα λέει: «Γιατί δεν είμαι εγώ στην πρώτη θέση;». (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)
Αδύνατο να σωθεί κάποιος, αν είναι πλούσιος. Μην μου πεις ότι ο τάδε, αν και ήταν πλούσιος, έδινε τα αγαθά του και σώθηκε. Δεν σώθηκε ενώ ήταν πλούσιος, αλλά αφού έγινε φτωχός ή σώθηκε επειδή ήταν οικονόμος και όχι πλούσιος. Διότι πλούσιος είναι αυτός που διατηρεί τον πλούτο του για τον εαυτό του, ενώ οικονόμος είναι αυτός που τον δέχτηκε για χάρη των άλλων. (Άγιος Θεοφύλακτος Βουλγαρίας)
Δεν θα κατορθώσεις να σωθείς, αν δεν βιάζεις και δεν ζορίζεις τον εαυτόν σου. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Ο Κύριός σου είναι αγάπη: Αγάπησέ Τον και συ και μαζί μ' Αυτόν, αγάπησε όλους τους ανθρώπους, επειδή είναι παιδιά του Χριστού.

Ο Κύριός σου είναι φωτιά: Μην αφήνεις την καρδιά σου να κρυώσει, αλλά να την

θερμαίνεις με πίστη και αγάπη.

Ο Κύριός σου είναι φως: Μην περπατάς στο σκοτάδι, μην κάνεις τίποτα με σκοτισμένο

νου, χωρίς λόγο, χωρίς πίστη.

Ο Κύριός σου είναι Θεός ελέους και αγαθότητας: Γίνου και εσύ στον πλησίον σου πηγή

ελέους και αγαθότητας.

Αν τα κάνεις όλα αυτά, τότε θα βρεις τη σωτηρία σου και θα κερδίσεις την αιώνια ζωή.

(Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)

Κύριε είμαι ένα θαύμα της αγαθότητάς Σου, της σοφίας Σου και της παντοδυναμίας Σου. Γιατί με έφερες στην ύπαρξη από την ανυπαρξία. Με φύλαξες έως τώρα, σ΄αυτήν την ύπαρξη. Χάρη στο έργο του Μονογενούς σου Υιού, πρόκειται να κληρονομήσω την Αιώνια Ζωή. Σηκώθηκα από την θανάσιμη πτώση μου, λυτρώθηκα από την αιώνιο καταδίκη, δοξάζω τώρα την αγαθότητά Σου, την παντοδυναμία Σου, τη σοφία Σου. Αλλά συμπλήρωσε το θαύμα σου αυτό, σε μένα τον άθλιο αμαρτωλό. Σώσε με, με τους τρόπους που Εσύ γνωρίζεις, τον ανάξιο δούλο σου. Φέρε με στην Αιώνιο Βασιλεία Σου, κατάστησέ με άξιο της Αιωνίας Ζωής... (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Μη παρακολουθείς τους άλλους αμαρτωλούς πως ζούν. Η δική τους απώλεια δεν θα σε σώσει. (ΆγιοςΙννοκέντιοςΜόσχας)
Μπορείς να πας ένα άλογο στο νερό, αλλά δεν μπορείς να το κάνεις να πιεί. Έτσι μπορείς να οδηγήσεις κάποιον στη θρησκεία, αλλά δεν σώζεται, εάν δεν διψά πραγματικά την αλήθεια του Θεού. (Άγιος Φραγκίσκος της Σάλης)
Αρχή της σωτηρίας είναι η αρχή της μετανοίας. Αρχή της μετανοίας είναι η αποχή από την αμαρτία. Αρχή της αποχής από την αμαρτία είναι η καλή πρόθεση, η αγαθή προαίρεση. Η αγαθή προαίρεση γεννά τους κόπους. Οι κόποι γεννούν τις αρετές. Οι αρετές γεννούν την πνευματική εργασία. Η πνευματική εργασία, τέλος, όταν είναι συνεχής και επίμονη, μονιμοποιεί στην ψυχή την αρετή και την κάνει φυσική κατάστασή της. Όταν φθάσεις σ' αυτή την τελευταία βαθμίδα, λίγο θ' απέχεις από την ψηλάφηση του Θεού! (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
Μην ελπίζεις μάταια να πλησιάζεις τον ουρανό, εάν η ζωή σου δεν είναι επάξια του ουρανού... Αν δεν ζήσεις εδώ ουράνια, μην απατάσαι, ότι θα κατακτήσεις τον ουρανό. "Μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι... ούτε πλεονέκται ούτε κλέπται ούτε μέθυσοι, ου λοιδοροί, ούχ άρπαγες βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι" (Α' Κορ. 6, 9-10). Όποιος σαγηνεύτηκε από τα αγαθά της γης και την απάτη της σαρκικής ηδονής, να είναι βέβαιος πώς θ' ακούσει: "Απέλαβες συ τα αγαθά σου εν τη ζωή σου· νυν δε οδυνάσαι" (Λουκ. 16,25). (ΆγιοςΔημήτριοςτουΡοστώφ)
Τακτοποίησε τη ζωή σου με αυτό τον τρόπο και με τη Χάρη του Θεού θα σωθείς: 1) Μετανόησε και γύρισε στον Κύριο, αναγνώρισε τις αμαρτίες σου, κλάψε γι' αυτές, με βαθιά συντριβή και ομολόγησέ τες ενώπιον του πνευματικού σου πατέρα. Υποσχέσου με το στόμα και με την καρδιά μπροστά στο πρόσωπο του Κυρίου, να μην Τον προσβάλλεις περαιτέρω με τις αμαρτίες σου 2) Έπειτα, διατηρώντας το Θεό στο μυαλό και την καρδιά, προσπάθησε να εκπληρώσεις στην πραγματικότητα τις υποχρεώσεις και τις καταστάσεις, τις οποίες σου επιβάλλει η ύπαρξή σου στη ζωή 3) Σ' αυτήν την εργασία, φρούρησε προπάντων την καρδιά σου από κακές σκέψεις και συναισθήματα, υπερηφάνεια, ματαιοδοξία, θυμός, κατάκριση, έχθρα, φθόνος, περιφρόνηση, απελπισία, προσκόληση σε πράγματα και πρόσωπα, διασκεδασμός του νου, άγχος, όλες τις αισθησιακές ηδονές και οτιδήποτε χωρίζει το μυαλό και την καρδιά από το Θεό 4) Προκειμένου να μείνεις σταθερός σε αυτή την εργασία, αποφάσισε εκ των προτέρων: να μην παρατήσεις αυτό που αναγνωρίζεις απαραίτητο, ακόμα και αν αυτό ισοδυναμεί με θάνατο. Για να το πετύχεις αυτό, όταν αρχικά αποφασίσεις να το κάνεις, πρόσφερε τη ζωή σου στο Θεό, ώστε να ζεις όχι για τον εαυτό σου, αλλά για το Θεό μόνο 5) Στήριγμα για μια τέτοια ζωή είναι μια ταπεινή προσφορά του εαυτού μας στη θέληση του Θεού, και όχι να στηριζόμαστε στον εαυτό μας· ο πνευματικός στίβος στον οποίο ολοκληρώνεται αυτή η ζωή είναι η υπομονή, μια απαρέγκλιτη σταθερότητα στις τάξεις της λυτρωμένης ζωής, με μια χαρούμενη καρτερικότητα για όλους τους κόπους και τα δυσάρεστα που συνδέονται μ' αυτή 6) Στήριγμα για την υπομονή είναι η πίστη - δηλαδή η διαβεβαίωση ότι, εργαζόμενος κατ' αυτό τον τρόπο για το Θεό, εσύ είσαι δούλος Του και αυτός είναι ο Κύριός σου, ο οποίος βλέπει τις προσπάθειές σου, χαίρεται μ' αυτές και τις εκτιμά - η ελπίδα - ότι η βοήθεια του Θεού η οποία σε προστατεύει πάντα, είναι πάντα έτοιμη και σε περιμένει και θα κατέλθει σε σένα στο χρόνο που την χρειάζεσαι, ότι ο Θεός δεν θα σε απαρνηθεί στο τέλος της ζωής σου και θα σε κρατήσει πιστό στις εντολές του εδώ, ανάμεσα σε όλους τους πειρασμούς, θα σε οδηγήσει μέσω του θανάτου στην αιώνια βασιλεία Του - η αγάπη - που σκέφτεται μέρα και νύχτα τον αγαπημένο Κύριο, προσπαθεί με κάθε τρόπο να κάνει μόνο ό,τι τον ευχαριστεί, και αποφεύγει όλα όσα τον προσβάλουν με σκέψη, λόγο ή πράξη 7) Τα όπλα μιας τέτοιας ζωής είναι: οι προσευχές στο ναό και στο σπίτι, ειδικά η νοερή προσευχή, η νηστεία ανάλογα με τη δύναμή μας και τους κανόνες της εκκλησίας, η επαγρύπνηση, η μόνωση, η χειρωνακτική εργασία, η συχνή εξομολόγηση των αμαρτημάτων, η Θεία Κοινωνία, η ανάγνωση του Λόγου του Θεού και των κειμένων των Αγίων Πατέρων, οι συνομιλίες με θεοσεβείς ανθρώπους, η συχνή συζήτηση με τον πνευματικό μας πατέρα για όλα τα γεγονότα της εσωτερικής και εξωτερικής ζωής μας. Το θεμέλιο όλων αυτών των έργων κατά μέτρο, χρόνο και τόπο είναι η σοφία, με τη συμβουλή εκείνων που είναι πεπειραμένοι 8) Φρούρησε τον εαυτό σου με φόβο. Γι' αυτό να θυμάσαι το θάνατο-το τέλος, την κρίση, την κόλαση, την ουράνια Βασιλεία. Προπάντων να είσαι προσεκτικός με τον εαυτό σου: κράτα το νου νηφάλιο και την καρδιά ατάραχη και 9) Θέσε ως τελικό στόχο το άναμμα της φλόγας του πνεύματος, ούτως ώστε η πνευματική πυρκαγιά να κάψει την καρδιά σου και συγκεντρώνοντας όλες σου τις δυνάμεις, άρχισε να χτίζεις τον εσωτερικό άνθρωπο και τελικά κάψε τα βάρη των αμαρτιών και των παθών σου. (ΆγιοςΘεοφάνηςοΈγκλειστος)
Όταν ο Θείος φόβος, η μνήμη του θανάτου και της Κρίσεως και η συναίσθηση της παρουσίας του Κυρίου εγκατασταθούν στην καρδιά σας, τότε θα αναβλύσει μόνη της η αδιάλειπτη επίκληση του Σωτήρος Χριστού και το έργο της σωτηρίας σας βρίσκεται σε πρόοδο. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Θέλετε να σωθείτε; Να πιστεύετε σε όλη την αλήθεια, όπως την αποκάλυψε ο Θεός. Να δέχεστε την ενίσχυση της Θείας Χάριτος, που προσφέρεται με τα Μυστήρια της Εκκλησίας. Να εφαρμόζετε πάντοτε στη ζωή σας τις εντολές του Θεού, κάτω από την καθοδήγηση των ποιμένων της Εκκλησίας. Και όλα αυτά, μέσα στο πνεύμα της Εκκλησίας, μέσα στους νόμους της και στις διατάξεις της, ενωμένος ζωντανά και άρρηκτα μαζί της. Έτσι θα σωθείτε!... (ΆγιοςΘεοφάνηςοΈγκλειστος)
Από την μιά θέλουμε να σωθούμε και από την άλλη συγκαταβαίνουμε στα θελήματά μας. Δεν μπορούμε όμως να υποτασσόμαστε και στον Θεό και στον εαυτόν μας. «Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν» (Ματθ. 6,24). Ο κύριος, λοιπόν, της δικής σας καρδιάς ποιός είναι; Ο Χριστός ή ο εαυτός σας; Αφού απαντήσετε με ειλικρίνεια σ' καθίστε και σκεφτείτε στα σοβαρά τι θα κάνετε. (ΆγιοςΘεοφάνηςοΈγκλειστος)
Εσείς έχετε συμπόνοια. Αλλά μήπως ο Θεός δεν συμπονά; Νομίζετε, ότι έτσι τυχαία θα πει τον τελευταίο του λόγο για τους αμαρτωλούς: "απέλθετε απ' εμού;". Όχι! Θα τον πει, αφού δοκιμάσει όλα τα μέσα και τους τρόπους, για να νικήσει την αμετανοησία τους. Με πόσο ενδιαφέρον αγωνίζεται, για να σώσει κάθε ψυχή...! Ψάχνει και το παραμικρό, για να δικαιώσει κάθε ψυχή! Και όταν όλα τα δοκιμάσει και με τίποτε δεν μπορεί να την μεταβάλλει, τότε της λέει: "Κάνε όπως νομίζεις...". (ΆγιοςΘεοφάνηςοΈγκλειστος)
Μια από τις αιρέσεις του παπισμού είναι και το δόγμα για το «καθαρτήριον πυρ» (purgatorium). Σ' αυτό το πυρ, λένε οι Λατίνοι, θα μπουν όλες οι ψυχές. Όσες είναι δίκαιες, θα το περάσουν χωρίς να πάθουν τίποτα. Όσες, πάλι, είναι βαριά αμαρτωλές, δεν θα ωφεληθούν. Θα ωφεληθούν, όμως, όσες έχουν ελαφριές αμαρτίες, γιατί θα καθαριστούν μέσα στη φωτιά και έτσι θα σωθούν. Ο χρόνος που απαιτείται γι' αυτή την κάθαρση είναι ανάλογος με τον αριθμό και την βαρύτητα των πταισμάτων. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, από το άλλο μέρος, απορρίπτει αυτή την πλάνη και διδάσκει μόνο την αποκαλυμμένη από το Θεό αλήθεια: Ότι οι πιστοί χριστιανοί, μετά τον σωματικό θάνατό τους και αφού περάσουν από μια πρώτη κρίση, θα βρεθούν σε κατάσταση αναμονής της τελικής Κρίσεως. Μέχρι τότε προσεύχεται γι' αυτούς, ζητώντας από τον πολυεύσπλαχνο Κύριο να συγχωρήσει τα αμαρτήματά τους - εκούσια ή ακούσια, βαριά ή ελαφριά - και να τους σώσει. Μπορεί να σωθεί ακόμα και ένας πολύ αμαρτωλός άνθρωπος, που πέθανε αμετανόητος; Αυτό το γνωρίζει μόνο ο Θεός, από το άπειρο έλεος του οποίου εξαρτάται η σωτηρία όλων μας. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Για να σωθεί ο άνθρωπος, που είναι βαπτισμένος στο όνομα του Χριστού, αναγκαία προϋπόθεση είναι, το να ζει σύμφωνα με τον νόμο του Θεού. (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
Θα πρέπει να αναγνωρίσεις πως είσαι καταδικασμένος στην κόλαση για αιώνια βάσανα και από αυτή την αναγνώριση, θα γεννηθούν στην καρδιά σου τόσο ακαταμάχητες και ισχυρές κραυγές προσευχής, που σίγουρα θα κάμψουν το Θεό και θα σε ελεήσει και θα σε οδηγήσει στον παράδεισο παρά στην κόλαση. (ΆγιοςΙγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Όσοι πιστεύουν στην δυνατότητα να σωθούν, δίχως πίστη στο Χριστό, αρνούνται το Χριστό και ισως μη γνωρίζοντας, περιπίπτουν στο βαρύ αμαρτάτημα της βλασφημίας. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Όταν το ζευγάρι είναι πιστό και η γυναίκα πεθαίνει στη γέννα, τότε μπαίνει, χωρίς Κρίση, στη Βασιλεία των Ουρανών. Κι αν σκοτώσουν άδικα έναν πιστό νέο, ο Θεός δεν θα τον κρίνει, γιατί μπορεί, αν ζούσε εξήντα χρόνια, να γινόταν άγιος! Με το αίμα του καθαρίζεται. (Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός)
Κάθε άνθρωπος που γεννιέται στον κόσμο είναι ο πλησίον σου. Ούτε ένα ποτήρι νερό δεν πάει χαμένο αν το προσφέρεις στον πλησίον σου. Κάποτε στην έρημο πέθαινε ένας σκύλος από τη δίψα. Πέρασε από τον δρόμο αυτόν ένας μοναχός και του έδωσε το νερό, που είχε για τον εαυτόν του και έτσι τον έσωσε. Εκείνη τη στιγμή άνοιξε ο Ουρανός και ακούστηκε φωνή: "Σε αυτόν που έσωσε τον σκύλο, θα του συγχωρηθούν πολλές αμαρτίες". Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πόσο σημαντικότερο είναι αν σώσουμε έναν άνθρωπο. (Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός)
Η ευσπλαχνία και η συγκατάβαση προς τον πλησίον και η άφεση των ελαττωμάτων του, είναι η συντομότερη οδός προς την σωτηρία. (ΆγιοςΑμβρόσιοςτηςΌπτινα)
Δεν είναι σωστό να την θεωρούμε βέβαιη την σωτηρία μας. Ούτε πάλι να απελπιζόμαστε γι' αυτήν. Η ορθή θέση βρίσκεται στη μέση και να ελπίζουμε, ότι θα την κερδίσουμε και να φοβόμαστε μήπως την χάσουμε. Ας μην λησμονούμε, πως αυτοί που σήμερα ζουν ενάρετα, μπορεί αύριο αν δεν προσέξουν, να πέσουν στην αμαρτία. (ΆγιοςΑμβρόσιοςτηςΌπτινα)
Χωρίς την ταπείνωση, δεν σώζεται ο άνθρωπος. Αν πιστέψουμε, πως από δική μας αξία σωζόμαστε, έχουμε απατηθεί. Θα σας αναφέρω ένα διδακτικό περιστατικό. Μια επιφανής αρχόντισσα, αρκετά ευσεβής αλλά όχι και αρκετά ταπεινή, καθώς κοιμόταν, είδε ένα συγκλονιστικό όνειρο: Πάνω σε ένδοξο θρόνο ο δίκαιος Κριτής! Και απέναντί του πλήθη λαού, μεταξύ των οποίων και η ίδια. Ο Χριστός ετοιμαζόταν να καλέσει κοντά Του, τους εκλεκτούς. Εκείνη που βασιζόταν στις αρετές της και στις καλοσύνες της, περίμενε μεγάλες τιμές, αλλά έπεσε έξω στην πρόβλεψή της... Κάποια ταπεινή χωριατοπούλα, κρίθηκε άξια για την πρώτη θέση. Δεύτερος ήταν ένας φτωχός χωρικός, που φορούσε μάλιστα και τσαρούχια. Ακολούθησαν στη σειρά πλήθη απλοϊκών ανθρώπων. Σε μια στιγμή ο Κύριος έπαυσε να προσκαλεί άλλους. Εκείνη πάνω στην απελπισία της αποφάσισε να Τον πλησιάσει και να του υπενθυμίσει, τα καλά που είχε κάνει... Ο Χριστός όμως απέστρεψε εντελώς το πρόσωπό Του απ' αυτήν! Εξουθενωμένη πλέον, έπεσε στο έδαφος, έκλαψε και αναγνώρισε ταπεινά, πως πραγματικά δεν της άξιζε η Ουράνια Βασιλεία. Να, αγαπητοί μου το ταπεινό φρόνημα! Έτσι έπρεπε να σκεφτόμαστε όλοι. Όταν ξύπνησε από το όνειρο η αρχόντισσα, δεν τόλμησε πια να φιλοξενήσει υπερήφανες ιδέες στην ψυχή της. Της έδωσε ο Θεός με το όνειρο αυτό, ένα αξέχαστο όνειρο... (Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
Χωρίς αυτομεμψία, ταπεινοφροσύνη, υπομονή και αγάπη, δεν είναι δυνατόν να σωθείτε. Με τα μέσα αυτά και οι μάχες διευκολύνονται και του εχθρού τα δόλια σχέδια αποτρέπονται. (Άγιος Μακάριος της Όπτινα)
Πόσος ιδρώτας θα πρέπει να χυθεί, πόσες προσπάθειες να καταβληθούν, σε πόσες στερήσεις, αρρώστιες, θλίψεις να υποβληθεί κάποιος, πόσους αναστεναγμούς να βγάλει, για να αποκτήσει την αιώνια γαλήνη στους Ουρανούς! Και εμείς θαρρούμε, ότι με την άνεσή μας, από το μαλακό κρεβάτι μας δηλ. και μετά από μια τρηφηλή ζωή, θα εισέλθουμε απευθείας στην Βασιλεία των Ουρανών! (Όσιος Λέων της Όπτινα)
Η σωτηρία και η απώλειά μας, βρίσκονται στον πλησίον μας. Η σωτηρία μας εξαρτάται, από το πως συμπεριφερόμαστε στον πλησίον μας. Μην ξεχνάτε να βλέπετε στον πλησίον σας, την εικόνα του Θεού. (Όσιος Νίκων της Όπτινα)
Αν περιμένεις μόνο ευχάριστες συνθήκες για την σωτηρία σου, ποτέ δεν θα ξεκινήσεις μια ζωή, που να είναι ευχάριστη στον Θεό. (Όσιος Νίκων της Όπτινα)
Ο Θεός ασχολείται με την σωτηρία της ψυχής σας περισσότερο, από όσο εσείς νομίζετε. Θα σας σώσει, αρκεί να απευθυνθείτε σ' Αυτόν με ταπείνωση, κάτι φαινομενικά μικρό. Ο Θεός, ακόμα και στο μικρό που γίνεται προς χάριν Του, αποδίδει τίμημα μεγάλο. (Όσιος Μωϋσής της Όπτινα)
Αν θέλετε να σωθείτε, γίνετε κουφοί, μουγγοί και τυφλοί για τον κόσμο. (Άγιος Αμφιλόχιος του Ποτσάεφ)
Ο Κύριος έκανε τα 99 από τα 100 βήματα που χρειάζεσαι για την σωτηρία σου. Δεν θα προσπαθήσεις να κάνεις το βήμα που απέμεινε; (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Η αίσθηση της αμαρτωλότητας είναι το ξεκίνημα στο δρόμο της σωτηρίας του ανθρώπου. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
H Xάρις μας σώζει, σωζόμαστε δηλ. με τη Χάρη του Θεού και όχι με τα δικά μας έργα και αρετές. Ποιός μπορεί να το κατανοήσει και να το αναγνωρίσει; Μόνο όποιος κατανόησε και είδε την απύθμενη άβυσσο του θανάτου και της φθοράς, στην οποία ο άνθρωπος βουλιάζει, δια της αμαρτίας˙και όποιος επίσης κατανόησε και είδε το ύψος της τιμής και δόξας στην οποία αίρεται ο άνθρωπος στην Ουράνια Βασιλεία. Ένα παιδί ταξίδευε τη νύχτα. Σκόνταψε και έπεσε σε μια τρύπα και ύστερα σε μια άλλη και κατρακυλώντας από χάσμα σε χάσμα, κατακρημνίστηκε σε μια πολύ βαθιά άβυσσο, από την οποία δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να βγει με τις δικές του δυνάμεις. Όταν το παιδί πια παραδόθηκε στην τύχη του και πίστεψε ότι το τέλος είχε έρθει, αίφνης κάποιος, ο οποίος στεκόταν πάνω από την άβυσσο, του έριξε ένα σκοινί και του φώναξε, να το αρπάξει και να κρατηθεί γερά απ' αυτό. Αυτός ήταν ο υιός του βασιλέως ο οποίος, μετά τη διάσωση του παιδιού, το πήρε στο σπίτι του και το έλουσε, το έντυσε και το έφερε στο παλάτι, όπου το έβαλε να καθίσει δίπλα του. Μήπως το παιδί σώθηκε με τις δικές του δυνάμεις; Όχι, με κανέναν τρόπο! Το μόνο που έκανε το παιδί ήταν να αρπάξει την άκρη του σκοινιού και να κρατηθεί απ' αυτό. Τότε, με τι σώθηκε το παιδί; Με το έλεος του υιού του βασιλέως! Στη σχέση του Θεού με τους ανθρώπους, το έλεος αυτό ονομάζεται Χάρις. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Συνήθως, οι πιο φιλόσαρκοι άνθρωποι, ζητούν να μάθουν για τα υψηλότερα Θεϊκά μυστήρια. Δεν ρωτούν για να μάθουν πως μπορούν να σωθούν, αλλά μάλλον για να φέρουν σύγχυση στους πιστούς και για να χλευάσουν την Πίστη και να δικαιολογήσουν έτσι την δική τους αμαρτωλή και γεμάτη πάθη ζωή. Ανίκανοι να αρθούν από μόνοι τους στο πρώτο σκαλοπάτι της ουράνιας κλίμακας, φαντάζονται το τελευταίο σκαλοπάτι! Αδελφοί μου, όταν τέτοιοι άνθρωποι ζητούν να μάθουν τα βαθύτατα μυστήρια της αναγεννήσεως της ψυχής και της Βασιλείας των Ουρανών, εσείς ζητήστε τους, πρώτα από όλα, να τηρήσουν τις δέκα βασικές εντολές του Θεού. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Ο δρόμος που οδηγεί στη σωτηρία είναι πιο στενός, από ότι είναι το φάρδος μιας τρίχας. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Όποιος θέλει να σωθεί. πρέπει να έχει την καρδιά του σε κατάσταση μετανοίας και συντριβής: «Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει» (Ψαλμ. 50,19). (Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ)
Έχουμε γίνει πάρα πολύ απρόσεκτοι στο έργο της σωτηρίας μας. Και απ' αυτό προέρχεται το ότι πολλά χωρία της Αγίας Γραφής δεν τα παίρνουμε με την έννοια που τους ταιριάζει. Και όλα αυτά, επειδή δεν ζητάμε τη Χάρη του Θεού και δεν της επιτρέπουμε, εξαιτίας της υπερηφανείας μας, να εισχωρήσει στις ψυχές μας και δεν έχουμε τον πραγματικό φωτισμό, που στέλνει ο Θεός σ' όλες τις ψυχές, που πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη Του. (Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ)
Ο Χριστός δεν σώζει κανέναν δια της βίας. Περιμένει να μισήσει ο άνθρωπος τον εαυτό του και με μετάνοια να στραφεί προς τον Θεό και να τον ικετέψει για την σωτηρία του, να επιθυμεί το Άγιο Πνεύμα να κατοικήσει στην ψυχή του. (ΆγιοςΛουκάςο Ιατρός)
Μεταξύ των ανθρώπων υπάρχουν και αυτοί, που δεν πιστεύουν στον Θεό και όμως κάνουν πολλά καλά έργα. Συχνά ακούω την έξης ερώτηση: «Αυτό δεν είναι αρκετό, δεν θα σωθούν αυτοί οι άνθρωποι με τα καλά τους έργα»; Όχι, δεν θα σωθούν μόνο με τα καλά έργα. Γιατί δεν θα σωθούν; Γιατί έτσι είπε ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός, όταν «επηρώτησε... νομικός, πειράζων αυτόν και λέγων "διδάσκαλε, ποιά εντολή μεγάλη εν τω νόμω; ο δε Ιησούς έφη αυτώ: αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου... αυτή εστί πρώτη και μεγάλη εντολή, δευτέρα δε όμοια αύτη: αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Ματθ. 22, 35-39). Αν η πίστη στον Θεό και η αγάπη προς Αυτόν είναι "η πρώτη και σπουδαιότερη εντολή του νόμου" αν η δεύτερη εντολή για την αγάπη προς τον πλησίον πηγάζει απ' αυτήν την πρώτη και αν η αγάπη προς τον πλησίον παίρνει την δύναμή της από την αγάπη προς τον Θεό, τότε αυτό σημαίνει, ότι για να σωθεί κανείς, πρέπει με όλη την καρδιά του να αγαπήσει τον Θεό, διότι αυτή είναι η πρώτη και η σπουδαιότερη εντολή του νόμου. (ΆγιοςΛουκάςοΙατρός)
Γίνε κουφός, μουγγός, τυφλός και αναίσθητος προς όλα τα πράγματα της ζωής αυτής. Αυτός είναι ο καλύτερος δρόμος προς την σωτηρία σου. Διότι είναι αδύνατον να σωθεί κανείς, αν δεν αποσπάσει το νου του από την ματαιότητα και κάθε μέριμνα και δεν τον συγκεντρώσει σε ένα μοναδικό σκοπό: την εν Χριστώ σωτηρία. Γιατί ο νους είναι απλός: Είτε παραδίδεται ολοκληρωτικά στον Χριστό, είτε παραδίδεται στις μάταιες μέριμνες. (Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ)
Δεν είναι δυνατόν να γλυτώσεις την ψυχή σου από την απώλεια, όταν προφυλάσσεις το σώμα σου από την κακοπάθεια. Αν θέλεις να σωθείς και να αποκτήσεις την αιώνια ζωή, εξάγνισε την σάρκα σου, δοκίμασε εκούσια πικρία και υπέμεινε βαρειές θλίψεις, όπως δοκίμασαν όλοι οι Άγιοι. (Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ)
Αν δεν θυσιάσεις την ίδια σου τη ζωή για την τήρηση των εντολών του Θεού και των παραγγελμάτων των Πατέρων, δεν θα σωθείς. (Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ)
Άνθρωπε! Μόνο μια ψυχή έχεις, πρόσεξέ την! Και μόνο μια ζωή έχεις, που το τέλος της, ο θάνατος, είναι άγνωστο πότε θα έρθει. Και η εναέρια διάβαση, είναι αδιαπέραστη - γεμάτη εχθρούς... Τότε δεν θα έχεις άλλο βοηθό, εκτός από τα καλά σου έργα. Πρόσεξε τον εαυτόν σου, για να μην μετανοείς αιώνες ατελείωτους. Να προσεύχεσαι ακατάπαυστα και να αφιερώνεις την κάθε μέρα σου στον επιμελή αγώνα, για την σωτηρία της ψυχής σου. (Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ)
Κάντε αυτά που θα σας πω και θα μπορέσετε να σωθείτε: Να είστε πάντοτε χαρούμενοι, να προσεύχεστε αδιάκοπα και να ευχαριστείτε τον Θεό για το κάθετι. (Αββάς Βενιαμίν)
Αυτός που βλάπτει μια ψυχή, βοηθάει στο έργο των δαιμόνων. Όπως ακριβώς και αυτός που ωφελεί μια ψυχή, συνεργάζεται με τους Αγίους Αγγέλους. (ΑββάςΔωρόθεος)
Να είμαστε βέβαιοι, έστω και αν εμείς αποκτήσουμε όλες τις αρετές, έστω και αν καταβάλλουμε τους πιο μεγάλους κόπους, με κανέναν τρόπο δεν θα καταφέρουμε να φτάσουμε στην τελείωσή μας, με μόνο το ζήλο μας και την προσωπική δραστηριότητά μας. Να γνωρίζουμε καλά, ότι όλος ο μόχθος του ανθρώπου είναι ανεπαρχής, για να του εξασφαλίσει την Ουράνια Μακαριότητα... Απαραίτητη προϋπόθεση για την τελείωση του ανθρώπου, είναι η Χάρη του Κυρίου. (Αββάς Παφνούτιος)
Ο άμεσος στόχος είναι να καθαρίσουμε την καρδιά μας και έτσι μόνο θα πετύχουμε τον τελικό σκοπό, που είναι η απόκτηση της Βασιλείας των Ουρανών. (ΑββάςΜωϋσής)
Υπάρχουν πολλοί δρόμοι που οδηγούν τον άνθρωπο από τη γη στον ουρανό, όμως ο πλέον ευκολότερος, συντομότερος και ασφαλέστερος είναι ο δρόμος της ταπεινώσεως. Αυτός είναι ο μόνος ασφαλής και ακίνδυνος, που όποιος τον βαδίζει, φτάνει με ασφάλεια από τη γη στον ουρανό, στον παράδεισο. (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
Έχουμε δύσκολους καιρούς και πονηρές ημέρες. Όποιος μπορέσει να σώσει τον εαυτόν του, θα ονομαστεί μεγάλος· εάν σώσει και άλλους, θα ονομαστεί μέγιστος! (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
Εάν μέχρι σήμερα ο Θεός δεν μας καταστρέφει, δεν μας εξολοθρεύει, δεν μας αποδίδει κατά τις αμαρτίες μας, το κάνει αυτό γιατί είναι εύσπλαχνος, μακρόθυμος, πολυέλεος και περιμένει την μετάνοια και επιστροφή μας. Αυτό το κάνει, γιατί βρίσκονται σπάνιοι στις ερημιές και τις πόλεις, που προσεύχονται για τη σωτηρία του κόσμου. Για χάρη αυτών των λίγων, σώζει ο Θεός και τους υπόλοιπους. (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
Όσον περισσότερο διψά κανείς την σωτηρία του αδελφού του, τόσο περισσότερο πλημμυρίζει η ψυχή του από αγάπη Θεού. (ΓέρονταςΙωσήφοΗσυχαστής)
Ο ελεήμων Θεός, αφορμή ψάχνει για να σώσει κάθε ψυχή. (Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής)
Άνθρωπος που έχει προαίρεση να σωθεί, το έλεος του Θεού θα τον κυνηγήσει. Μέχρι τελευταία στιγμή θα τον κυνηγάει, γιατί βρίσκει ο Θεός με τον φακό που έχει, μέσα στην καρδιά του μόρια προαιρέσεως σωτηρίας. Θα τα αξιοποιήσει αυτά και θα δώσει την δύναμη στον άνθρωπο να σωθεί στο τέλος. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Ο Θεός δίνει τόσες ευκαιρίες σε μια ψυχή για να σωθεί, που θα την καθιστήσει αναπολόγητη εν ώρα κρίσης, εάν η ψυχή δεν αξιοποίησε καμμία από τις ευκαιρίες αυτές. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Η μεγαλύτερη επιτυχία και ευτυχία για έναν Χριστιανό είναι, να συλλάβει το νόημα, για το πως θα εξασφαλίσει την αιώνια ζωή. Γιατί αν πετύχουμε την σωτηρία μας, είναι σαν να έχουμε κερδίσει το πρώτο λαχείο, ενώ εάν δεν σωθούμε, θα χάσουμε και τα χρήματα που ξοδέψαμε για πάρουμε το λαχείο. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Άνθρωπος που δεν ταπεινώνεται, δεν σώζεται. Και όταν ο άνθρωπος δεν κάνει υπομονή στην επίπληξη, στην περιφρόνηση, στην ειρωνεία και δεν κόβει το θέλημα του, θα μείνει εμπαθής και άρρωστος. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος σωτηρίας, παρά μόνο αυτός της ταπείνωσης. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Υπάρχουν άνθρωποι που γογγύζουν και λένε: να οι άλλοι καλοπερνάνε και κάνουνε τόσες αμαρτίες και εμείς κάνουμε το σταυρό μας, με νηστείες, κοίτα τι τραβάμε! Μα ο Θεός τους έδωσε το σταυρό αυτόν, για να σωθούνε. Γιατί άνθρωπος χωρίς σταυρό, δεν θα πάει στον τάφο του Χριστού, αλλά στον τάφο του διαβόλου. Ο Θεός μας δίνει σταυρό για να σωθούμε και εμείς τον πετάμε! Και όχι μόνο τον πετάμε, αλλά ζητάμε του Χριστού και τα ρέστα! Δεν καταλαβαίνουν οι άνθρωποι... Πάρτε τον σταυρό σας, για να πάτε στον παράδεισο! Σε διαφορετική περίπτωση, όταν δεις την Αλήθεια, θα χτυπάς το κεφάλι σου, αλλά θα είναι πια αργά και δεν θα μπορείς να γυρίσεις πίσω, για να το διορθώσεις... (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Όλη η βάση της σωτηρίας του ανθρώπου, είναι ο λογισμός του. Ένας (κακός) λογισμός τον καταδικάζει και ένας (καλός) λογισμός τον πάει στον παράδεισο. (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
Θέλεις παιδάκι μου, να σωθεί η ψυχή σου δωρεάν; Όσα μπορείς περισσότερα ονόματα να μνημονεύεις... (Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης)
Στον σημερινό άνθρωπο είναι πολύ δύσκολο να μιλήσεις για σωτηρία. Μπορείς να μιλήσεις για ο,τιδήποτε άλλο, εκτός απ' αυτό. (Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)
Μόνιμος υπάλληλος, σου λέει ο άλλος, στο Δημόσιο. Τί είναι αυτό μπροστά στην αιωνιότητα; Έχουμε εξασφαλίσει θέση μονιμότητος εκεί; (ΓέρονταςΕυσέβιοςΓιαννακάκης)
Άνθρωπος που δεν νηστεύει, δεν σώζεται, διότι η προσευχή του δεν ακούγεται από τον Θεό. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Είναι ευκολότατο να σωθεί κάποιος, γι΄αυτό και η κόλαση είναι αιώνια. Μερικοί δεν θα θελήσουν ποτέ να μετανοήσουν, αλλά για αυτόν που θέλει να σωθεί, η σωτηρία είναι ευκολότατη. Αν ήταν δύσκολο να σωθεί κάποιος, θα χρειαζόντουσαν βασιλικά έξοδα. Θα κουραστεί πάρα πολύ ο άνθρωπος να πάει στην κόλαση, ειδικά ο Ορθόδοξος, όσο και αμαρτωλός και να είναι. Τόσο πολύ μας αγαπάει ο Θεός! Στον παράδεισο, εύκολα να πάει κανείς, διότι ο Θεός δίνει στον άνθρωπος άπειρες ευκαιρίες σωτηρίας. Μία να αρπάξει αυτές, θα σωθεί. 1000 αμαρτήματα να κάνει ο άνθρωπος και 1 έργο καλό να κάνει, με την εξομολόγηση θα σβήσει τα αμαρτήματα, αλλά το 1 καλό που έκανε, θα μείνει εις πάντας τους αιώνας και θα βαρύνει στο να θα σωθεί ο άνθρωπος. Στην κόλαση όμως για να πάει, πρέπει να χτυπήσει πολλές φορές την πόρτα της κολάσεως για να του ανοιχτεί. Αν όμως μπει, θα είναι αναπολόγητος, διότι δεν αξιοποίησε, καμμία από τις άπειρες ευκαιρίες σωτηρίας που του έδωσε ο Θεός και δεν θα μπορέσει να βγει ποτέ από εκεί. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Εάν τελικά ο Χριστός σώσει τον διάβολο και όλους τους αμαρτωλούς αμετανόητους ανθρώπους, τότε είναι σαν να έχει Σαρκωθεί και Σταυρωθεί μάταια! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Το αν είμαστε δεκτικοί στην όραση του Χριστού στον άλλο κόσμο, μπορούμε να το διαπιστώσουμε και να το καταλάβουμε από αυτόν τον κόσμο, με τα εξής κριτήρια: α) όταν δεν αμφισβητούμε την γραπτή διδασκαλία της Εκκλησίας και την Ιεράς παράδοσης. Αυτός είναι πρώτος βαθμός οράσεως του Χριστού και β) όταν μέσα στην Εκκλησία νιώθουμε όμορφα και δεν λέμε μέσα μας: Αμάν, πότε θα τελειώσει η Θεία Λειτουργία για να φύγουμε! Και φεύγουμε από την Εκκλησία όμορφα και αναπαυμένοι. Τότε κανείς είναι πια ''έτοιμος'' να εισέλθει και στον άλλο κόσμο. (ΓέρονταςΕφραίμΣκήτηςΑγίουΑνδρέα)
Αν υποθετικά φύγουμε όλοι τώρα για τον άλλο κόσμο και ρωτήσουμε τη συνείδησή μας: πάμε ή δεν πάμε στον παράδεισο; Η συνείδηση αμέσως θα μας απαντήσει, όσες φορές και αν την ρωτήσουμε... Αν βέβαια είμαστε ειλικρινής με τον εαυτόν μας. Όπως ο μαθητής γνωρίζει αν έγραψε καλά πάνω-κάτω στο μάθημα και πέρασε στις εξετάσεις, έτσι και εμείς ξέρουμε που θα πάμε, διότι η συνείδησή μας, ακατάπαυστα μας μιλάει, μέρα-νύχτα.... (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Οι αλλόδοξοι (μουσουλμάνοι, βουδιστές κ.τ.λ) θα σωθούν κατά συνείδηση. Ένας βουδιστής για παράδειγμα που εφαρμόζει αυτά που λέει η θρησκεία του, η συνείδηση του, τον ελέγχει. Και αν είναι καλοπροαίρετος θα ακολουθήσει την φωνή της συνείδησής του. Έχουμε πάρα πολλές αυτοκτονίες στους ανθρώπους αυτούς, γιατί η συνείδηση τους ελέγχει, για αυτά που κάνουν. Οι καλοπροαίρετοι άνθρωποι φωτίζονται μυστικώς από τη Θεία Χάρη και ακολουθούν τη φωνή της συνείδησής τους. Εμείς οι Ορθόδοξοι, θα κριθούμε βάση της συνειδήσεως και του Ευαγγελίου. Και οι μοναχοί θα κριθούνε, βάση της συνειδήσεως, του Ευαγγελίου και των μοναχικών υποσχέσεων που δώσανε κατά την κουρά τους. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Αγωνιζόμενος κανείς να καθαριστεί δια της μετανοίας, από τα πάθη του, είναι ήδη σεσωσμένος. Ανεξάρτητα σε τι βαθμό πάθους και παθών φύγει απ' αυτήν τη ζωή. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Φαντάζεστε ο Θεός να ζητούσε, για να μας συγχωρέσει τις αμαρτίες μας, να σκάβαμε 10 στρέμματα ή να κόβαμε το μισό δαχτυλάκι μας! Και όμως ο Θεός, δεν ζητάει τίποτα από αυτά. Το μόνο που ζητάει είναι, να πάμε να εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας. Έκανε ο Θεός να συγχωρούνται οι αμαρτίες μας με έναν εύκολο τρόπο, ώστε να είναι προσιτός για όλους και να οικονομούνται όλοι. Εάν μερικοί δεν σώζονται, ούτε αυτό το απλό δεν θέλουν να πουν. Πιο απλό τρόπο σωτηρίας από αυτόν δεν μπορεί να υπάρξει. Γι΄αυτό πάντα λέω ότι, το να σωθεί κανείς, είναι πάρα πολύ εύκολο. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Ποτέ να μην πούμε την φράση, ούτε για αστείο: Εγώ δεν θα σωθώ! Αυτή η φράση δίνει χαρά στον εχθρό. Να παίρνουμε πάντα την υγιή τοποθέτηση: Με τη βοήθεια του Θεού, αν και δεν το αξίζω, ελπίζω ότι θα σωθώ. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Την Παναγία πρέπει να την ευχαριστούμε όλοι μας, καθημερινώς, διότι είναι το πρώτο πρόσωπο που δέεται για την σωτηρία μας, κατά μητρικό τρόπο, με μητρική παρρησία. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Ο Θεός μας σώζει δωρεάν και όχι γιατί το αξίζουμε. (ΓέρονταςΕυμένιος Σαριδάκης)
Παράδεισο χωρίς εσάς τα (πνευματικά) παιδιά μου, δεν τον θέλω. (ΓέρονταςΑμφιλόχιοςΜακρής)
Ο Θεός παραχωρεί να υπάρχουν πολλές δυστυχίες και συμφορές στον κόσμο, για να σωθούν οι παθόντες δια της υπομονής, ενώ εσύ θα σωθείς δια της ελεημοσύνης. (ΓέρονταςΑρσένιοςΜπόκα)
Χωρίς θυσία, χωρίς την σταύρωση των παθών μας, χωρίς την εγκατάλειψη της αμαρτίας, δεν μπορούμε να δούμε τον Χριστό, δεν μπορούμε να σωθούμε. (Γέροντας Κλέοπας Ήλιε)
Καλούμαστε να πράττουμε καλά έργα, αλλά δεν σωζόμαστε, κάνοντας μόνο καλά έργα. Αν σωζόμασταν, κάνοντας μόνο καλά έργα, τότε δεν θα χρειαζόταν να έρθει ο Χριστός να μας σώσει! Στην ουσία καλούμαστε να κάνουμε καλά έργα, αλλά και να είμαστε και καλοί Χριστιανοί. Και πάνω από όλα σωζόμαστε, με την ελεημοσύνη του Θεού. (Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας)
Δεν μπορούμε να επιτύχουμε τη σωτηρία με κανένα τρόπο πέρα από τη μεταμόρφωση του νου μας, τη μεταμόρφωσή του σε κάτι διαφορετικό απ' αυτό που ήταν. Ο νους μας θεώνεται από μια ιδιάζουσα ενέργεια της Χάριτος του Θεού. Γίνεται απαθής και άγιος. Ένας θεωμένος νους ζει ακατάπαυστα με την μνήμη του Θεού. (Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας)
Η πάλη μας για να εισέλθουμε στην αιώνια ζωή του ίδιου του Θεού δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε απλό πράγμα. Η στάση μας είναι «γεννηθήτω το θέλημά Σου». Τότε σιγά-σιγά αναπτύσσεται μέσα μας η δυνατότητα να εννοήσουμε τον Θεό, όπως είναι μέσα στην αιωνιότητά Του. (ΓέρονταςΣωφρόνιοςτουΈσσεξ)
Ένα μόνο έχει σημασία: να φυλάξουμε την ένταση της προσευχής και της μετάνοιας. Τότε ο θάνατος, δεν θα είναι ρήξη, αλλά μετάβαση στη Βασιλεία, για την οποία θα έχουμε ετοιμαστεί με την Κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, με την προσευχή και την επίκληση του Ονόματός Του. (ΓέρονταςΣωφρόνιοςτουΈσσεξ)
Απαράβατος όρος για την σωτηρία μας είναι να μην παύσουμε να συναισθανόμαστε την ανεπάρκειά μας, ακόμη και στις καλύτερες εκδηλώσεις μας. (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Ο Χριστός στην επίγεια ζωή Του, προτίμησε να κοπιάσει με πόνο και βάσανα, με θάνατο οδυνηρό και εξευτελιστικό, για να μας δώσει το παράδειγμα, πως δεν είναι δυνατόν να σωθούμε χωρίς πόνο και κόπο, πειρασμούς και θλίψεις. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Αν αποκτήσεις άνθρωπε εξουσία πάνω σε όλο τον κόσμο, όπως ο Μέγας Αλέξανδρος και σοφία και σύνεση, παραπάνω και από τον Σολομώντα, αν γίνεις περισσότερο ανδρείος και δυνατός και απ' αυτόν τον Σαμψών και τον Ηρακλή, αν πλουτίσεις περισσότερο και από τον Μίδα και γίνεις ωραιότερος από τον Νάρκισσο και αν με απλά λόγια ξεπεράσεις όλους τους ανθρώπους σε όλα τα σωματικά χαρίσματα, αλλά η άθλια ψυχή σου κολαστεί, τί θα έχεις κερδίσει; Τί αντίκτυπο θα έχουν στον άλλο κόσμο όλα τα παράνω χαρακτηριστικά; Απολύτως τίποτα... (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Όταν ένας πνευματικός εξόρκιζε έναν δαιμονιζόμενο, τον ρώτησε να του πει, ποιοί κολάζονται περισσότερο στον αριθμό, οι άνδρες ή οι γυναίκες και ο δαίμονας (μέσω του δαιμονισμένου) του απάντησε: ''Οι γυναίκες''. Και ο πνευματικός, του είπε τότε: ''Δεν σε πιστεύω, γιατί οι γυναίκες δεν κάνουν εμπόριο, ούτε πουλούν, ούτε αγοράζουν και άλλα παρόμοια που μετέρχονται οι άνδρες, εξαπατώντας ο ένας τον άλλον και αδικώντας''. Του λέει τότε ο δαίμονας: ''Για 4 αμαρτήματα που κάνουν οι γυναίκες, κολάζονται περισσότερο: α) γιατί στολίζονται και ομορφαίνουν την σάρκα τους με χρώματα, για να δείχνουν ωραιότερες από την φυσική τους εμφάνιση, που τους έδωσε ο Πλάστης β) για τις μαντείες και τα ματιάσματα που κάνουν γ) για το κουτσομπολιό και την συκοφαντία που κάνουν, όχι μόνο στο σπίτι, αλλά και στην Εκκλησία και δεν προσέχουν τα λεγόμενά τους και δ) και χειρότερο από όλα, επειδή δεν εξομολογούνται σωστά και δεν τα λένε όλα στον πνευματικό, αλλά λένε μόνο λίγα και έτσι Κοινωνούν αναξίως και κολάζονται... (ΜοναχόςΑγάπιοςΛάνδοςΚρήτης)