Περί σπατάλης

• Οςκατασπαταλάεκπαιδός, οικέτηςέσται, έσχατονδεοδυνηθήσεταιεφ'εαυτώ. [Εκείνος, που από τα παιδικά του χρόνια κατασπαταλά τα χρήματα, θα καταντήσει σύντομα φτωχός και θα γίνει δούλος. Και στο τέλος θα δοκιμάση πολλές συμφορές και οδύνες.] (Παροιμίες 29,21)
• Κατάχρηση είναι η δαπάνη που κάνεις, για όσα δεν χρειάζεσαι. (Μέγας Βασίλειος)
• Αυτό που με περισσεύει, γιατί να μην το σπαταλήσω; Διότι αυτό δεν είναι ούτε ανθρώπινο, ούτε κοινωνικό, αλλά φιλαυτία. (ΆγιοςΚλήμηςΑλεξανδρείας)
• Καλύτερα σπάταλος να είναι κάποιος παρά τσιγγούνης. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Όταν σπαταλάς τα λεφτά σου τρώγοντας, πίνοντας και ααωτεύοντας, καθόλου δεν σκέφτεσαι, ότι θα φτωχύνεις. Όταν όμως είναι να βοηθήσεις έναν φτωχό, τότε σε κυριεύει ο φόβος, μήπως βοηθώντας τον, καταντήσεις εσύ φτωχός... (ΙερόςΧρυσόστομος)
• Η σπατάλη είναι κλοπή της ιδιοκτησίας των φτωχών, διότι τα περισσεύματά μας, ανήκουν σε αυτούς. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
• Μια φορά εκεί που εργαζόμουν ήρθε το αφεντικό, βλέπει κάτω ένα κουτί, σκύβει και το παίρνει. Μας έκανε εντύπωση. Σκέφτηκα: "Κοίτα τι παράδειγμα μας έδωσε, τι διδασκαλία μας έκανε: να προσέχουμε, να μην σπαταλούμε το κάθετι". Βλέπουμε κάτι; Να το συμμαζεύουμε, να κάνουμε οικονομία. Να τρώμε το φαγητό και να παίρνουμε την μπουκίτσα μας, να καθαρίζουμε το πιάτο από το λαδάκι και έτσι, ούτε το λάδι θα πετιέται, ούτε θα ξοδεύεται επιπλέον απορρυπαντικό για να καθαρίσει το πιάτο. (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
• Και αν έχεις νερό όσο η θάλασσα, να το χρησιμοποιείς, όχι να το σπαταλάς. (Έυα Σαουλίδου)
• Υπάρχουν άνθρωποι τόσο πλεονέκτες, που πιστεύουν, ότι θα ζήσουν αιώνια, και άλλοι είναι τόσο σπάταλοι, που πιστεύουν, πως θα πεθάνουν από τη μια στιγμή στη άλλη. (Αριστοτέλης)
• Όποιος ξοδεύει όπου δεν πρέπει, δεν θα έχει εκεί που πρέπει. (Μέναδρος)
• Κάποιοι άνθρωποι δεν λογαριάζουν τα λεφτά τους μέχρι να τους τελειώσουν. Κάποιοι άλλοι κάνουν το ίδιο, με το χρόνο τους. (Γκαίτε)
• Η φιλαργυρία έχει καταστρέψει περισσότερες ψυχές από την σπατάλη. (Κόλτων)
• Όποιος αγοράζει κάτι περιττό, που δεν το έχει ανάγκη, είναι σαν να κλέβει από τον συνάνθρωπό του και από τον ίδιο του τον εαυτό.
• Όποιος αγοράζει σήμερα τα περιττά, θα αναγκαστεί να πουλήσει αύριο τα απαραίτητα.
• Ο φιλάργυρος για να γενεί πλούσιος, μας κάνει τον φτωχό. Ο σπάταλος για να μας κάνει τον πλούσιο, καταντά φτωχός.
• Οποιοσδήποτε ηλίθιος μπορεί να βγάλει λεφτά, αλλά μόνο ένας σοφός ξέρει πώς να τα ξοδέψει σωστά και να μην κάνει σπατάλες.
• Ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στ' αλεύρι. (Αυτή η παροιμία χρησιμοποιείται για κάποιον, που ξοδεύει για ασήμαντα πράγματα και είναι τσιγκούνης στα χρήσιμα και τα αναγκαία. Απευθύνεται σε πρόσωπο που δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημασία σε επουσιώδη θέματα, αντικείμενα κ.λπ., και παραβλέπει τα ουσιώδη.)
• Ξεφάντωνε, ξεφάντωνε άδειασε το πουγκί μας.
• Τον χουβαρντά τον αγαπά ο καφετζής, μα για γαμπρό του δεν τον θέλει.
• Κατάφαγες το βιός σου και θες ο Θεός να ανοίξει την στράτα σου;
• Με το βελόνι τα μαζεύουνε και με το φτυάρι τα σκορπούνε.
• Τρελός ράφτης, μακριά κλωστή.
• Η σακούλα γεμίζει αργά, αλλά αδειάζει γρήγορα.
• Ο σπάταλος συμπεθέρεψε με τον ζητιάνο.
• Σπάταλα νιάτα, στερημένα γεράματα.
• Μέχρι να έρθει η γνώση, πάει το γρόσι.

Καλή ζωή, κακή διαθήκη.