Περί σταυρικής θυσίας του Χριστού

• Γι' αυτό τον ονομάζω Βασιλέα, επειδή Τον βλέπω Σταυρωμένο. Διότι αυτό είναι το χαρακτηριστικό του Βασιλέως: το να πεθαίνει για χάρη των υπηκόων του. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Αυτό είναι το αποκορύφωμα όλων των αγαθών του Θεού, το ότι δηλαδή δεν λυπήθηκε να θυσιάσει (ακόμα και) τον Υιό Του, για να σώσει τους δούλους Του, που είχαν απομακρυνθεί από κοντά Του. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Δύο είναι τα μεγάλα που κατόρθωσε ο Χριστός με τον Σταυρό: Το ένα, ότι άνοιξε τον κλεισμένο Παράδεισο. Το άλλο, ότι έβαλε μέσα στον Παράδεισο πρώτον τον ληστή. Τί λες; Δεν προσβάλλει έτσι ο Κύριος τον Παράδεισο (κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει), με την παρουσία του ληστή. Αντίθετα ο Παράδεισος τιμάται με τον τρόπο αυτό, γιατί έχει Κύριο, που Είναι τόσο δυνατός και φιλάνθρωπος, ώστε να μπορέσει και τον ληστή ακόμα να καταστήσει άξιο της παραδεισένιας χαράς. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Ο Χριστός πλήρωσε περισσότερα από όσα χρωστούσαμε· και τόσα περισσότερα όσο μπορεί να συγκριθεί μία μικρή σταγόνα νερού με το αμέτρητο πέλαγος. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Θυμήσου το πάθος του Σωτήρος, πόσες ταπεινώσεις υπέμεινε για χάρη μας. Τί υπέστη όταν Του φορούσαν την χλαμύδα και Του έβαζαν το αγκάθινο στεφάνι και Του έδιναν ραπίσματα; Τί υπέφερε, όταν Τον χτυπούσαν στο κεφάλι με το καλάμι και όταν Τον περιέφεραν εδώ και εκεί, τα αιμοβόρα εκείνα σκυλιά; Τί υπέφερε, όταν Τον οδηγούσαν γυμνό στο Σταυρικό πάθος και Του εγκατέλειπαν όλοι οι μαθητές. Ο ένας Τον πρόδωσε, ο άλλος Τον αρνήθηκε και όλοι το σκάσανε και στεκόταν μόνος γυμνός, ανάμεσα στο συρφετό εκείνο;... Και εσύ, ω άνθρωπε, βλέπεις αυτά και αδιαφορείς και κοιμάσαι και τα περιφρονείς...;;;... (Ιερός Χρυσόστομος)
• Ο Κύριος πάνω στο Σταυρό, ένιωσε όλα τα είδη των πόνων, χωρίς καμμιά εξαίρεση, που μπορούσε να περάσει κάθε άνθρωπος, από τον Αδάμ μέχρι την συντέλεια του κόσμου. Έτσι οι ύβρεις, οι πειρασμοί, οι βλασφημίες, οι συκοφαντίες, οι σκληραγωγίες και κάθε στενοχώρια και δοκιμασία όλων των ανθρώπων του κόσμου, βασάνισαν την ψυχή του Χριστού, πολύ πιο δυνατά, από όσο βασανίστηκαν εκείνοι που τα έπαθαν. Γιατί όλες τις θλίψεις, μεγάλες και μικρές, τόσο της ψυχής, όσο και του σώματος που δοκίμασαν οι άνθρωποι σε όλο το διάστημα της ζωής τους, μέχρι τον πιο παραμικρό κεφαλόπονο, τα δοκίμασε όλα μέχρι το τέλος και για την άπειρη αγάπη Του, θέλησε να συμπονέσει και να χαράξει στην καρδιά Του ο ευσπλαχνικότατος Κύριός μας. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
• Αδελφέ, σκέφτηκες ποτέ την αιτία για την οποία ο Κύριος υπέμεινε τόσα εξωτερικά πάθη του σώματος και τόσα εσωτερικά πάθη της ψυχής; Αλίμονο! Εγώ φοβούμαι, ότι ποτέ δεν την σκέφτηκες· και γι' αυτό είσαι τόσο μακριά από την αγάπη προς τον Θεό και από το μίσος στην αμαρτία· το οποίο ήταν ο τελικός σκοπός των παθών του Κυρίου και το πρώτο μάθημα, που θέλησε να σε διδάξει ο Λυτρωτής με τα πάθη Του. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
• Πάνω στον Σταυρό, βλέπουμε τον Κύριο να υποφέρει και να πεθαίνει για τις αμαρτίες μας. Αυτό το ασύλληπτο μυστήριο της Αγάπης Του, είναι προσιτό, μόνο μέσω της Χάρης του Αγίου Πνεύματος. (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)
• Κοίταξε στο πρόσωπό Μου τα φτυσίματα, που καταδέχθηκα προς χάριν σου, για να σε αποκαταστήσω στην παλαιά σου δόξα, που σου είχα δώσει με το εμφύσημά Μου. Κοίταξε στα μάγουλά Μου, τα ραπίσματα που καταδέχθηκα για να επανορθώσω την διεστραμμένη μορφή σου και να την φέρω στην όψη που είχε σαν εικόνα Μου. Κοίταξε στη ράχη Μου, την μαστίγωση που καταδέχθηκα, για να διασκορπίσω το φορτίο των αμαρτημάτων σου. Κοίταξε τα καρφωμένα χέρια Μου, που τα άπλωσα καλώς πάνω στο ξύλο του Σταυρού, για να συγχωρηθείς εσυ που άπλωσες κακώς το χέρι στον απαγορευμένο δένδρο. Κοίταξε τα πόδια Μου, που καρφωθήκαν και τρυπήθηκαν στο Σταυρό, για να εξαγνιστούν τα δικά σου πόδια, που έτρεξαν κακώς στο δένδρο της αμαρτίας... (Άγιος Επιφάνιος)
• Ο Κύριος φόρεσε αγκάθινο στεφάνι, για να ρίξει το στεφάνι της νίκης από το κεφάλι του σατανά, που μας νικούσε έως τότε. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
• Είναι αδύνατον να δω την εικόνα της Σταυρώσεως του Χριστού και να μην δακρύσω. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
• Δεν συγκρίνονται, φυσικά, όλοι οι αγώνες των Οσίων, οι νηστείες, οι αγρυπνίες κ.λπ., ούτε και τα βασανιστήρια όλων των Αγίων Μαρτύρων με το Πάθος του Κυρίου μας, διότι όλους τους βοηθούσε ο Χριστός Θεϊκά και γλυκαίνονταν οι πόνοι τους από την μεγάλη Του αγάπη. Στον εαυτό Του όμως ο Χριστός δεν χρησιμοποίησε καθόλου την Θεϊκή Του δύναμη και υπέφερε τον πολύ πόνο, στο ευαίσθητο Σώμα Του από την πολλή αγάπη προς το πλάσμα Του. Αυτήν την αγάπη του Χριστού προς τον άνθρωπο, εάν αισθανθεί κανείς, τότε μόνο θα είναι και εσωτερικά πραγματικά άνθρωπος. Αλλιώς θα είναι πιο αναίσθητος και από τα δημιουργήματα του Θεού, αφού ο ήλιος αισθάνθηκε το Πάθος τού Κυρίου και σκοτείνιασε, γιατί δεν άντεχε να το βλέπει. Η γη και αυτή τρόμαξε, όταν το είδε. Οι πέτρες και αυτές κομματιάσθηκαν. Οι τάφοι και αυτοί σείστηκαν τόσο δυνατά, που ξύπνησαν πολλούς κεκοιμημένους από χρόνια και τους έβγαλαν έξω να διαμαρτυρηθούν. για την αχάριστη αυτή συμπεριφορά των ανθρώπων προς τον Ευεργέτη και Λυτρωτή τους Θεό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Δεν είχε άλλο τρόπο ο Θεός να βρει, για να μας σώσει, πέρα από την Σταύρωσή Του; Ήταν απαραίτητο να Σταυρωθεί; Όχι βέβαια... Είχε πάρα πολλούς τρόπους ο Κύριος για να μας σώσει, αλλά ήθελε να εκφράσει με την Σταυρική Του Θυσία την αγάπη Του και το πόσο μας αγαπάς! (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
• Την σταυρική θυσία του Χριστού, προφητικά προτύπωσε ο Μωϋσής, τότε που κρέμασε στο ξύλο το χάλκινο φίδι, ώστε όποιος δαγκωνόταν από το ζωντανό φίδι, προσβλέποντας στο χάλκινο φίδι, να σωθεί, δείχνοντας έτσι την πίστη του. Όπως τότε το σταυρωμένο χάλκινο φίδι έσωζε, έτσι και ο Σταυρωμένος Υιός του Θεού, ο Θεός που έγινε και άνθρωπος, σώζει τις ψυχές μας. (ΆγιοςΚύριλλοςΙεροσολύμων)
• Είναι διπλό το μυστήριο, αλλά και η ωφέλεια από την Σταυρική θυσία του Χριστού. Περιλαμβάνει την άφεση των αμαρτιών και την κατάργηση της κακίας. Φανερώνει την συμφιλίωση του ανθρώπου με τον Θεό και το γκρέμισμα του θανάτου. Υποδηλώνει τη σωτηρία για την απόκτηση της Βασιλείας και το θάνατο του Δράκοντα (διαβόλου). (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
• Τα χέρια του Ιησού τρυπήθηκαν, για να θεραπευτούν του καθενός τα χέρια από τα αμαρτωλά έργα. Τα πόδια του Ιησού τρυπήθηκαν για να επιστρέψουν καθενός τα πόδια από τους αμαρτωλούς δρόμους. Το στήθος του Ιησού τρυπήθηκε, για να πλυθεί κάθε καρδιά, από τις αμαρτωλές επιθυμίες και σκέψεις. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
• Να έχουμε (πάντα) μπροστά μας, όλοι την εικόνα της Σταύρωσης του Χριστού! Αυτό είναι το καλύτερο μάθημα, που θα μας εκμηδενίσει, την μεγάλη μας αχαριστία. Όλα τα θυμόμαστε, το φαγητό μας, τη δουλειά μας, το συμφέρον μας και ό,τι μας αφορά, αλλά μόνο το Χριστό δεν θυμόμαστε! Τον ξεχνάμε και όταν βρεθούμε σε μια δύσκολη κατάσταση, τότε Τον θυμόμαστε και Τον επικαλούμαστε για να μας βοηθήσει... Ποιός μελετώντας το πάθος του Χριστού και την Σταύρωσή Του, θα αρνηθεί το Χριστό; Μόνο αυτός που θα αρνηθεί αυτή την μελέτη. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
• Έχετε σκεφτεί, έχετε συλλάβει πώς Σταυρώθηκε ο Χριστός; Ποιοί ήταν οι πόνοι Του, όταν αυτοί οι βάρβαροι με τα καρφιά του χαλκέως - όχι αυτά τα καρφιά τα σημερινά - εκείνα τα πρωτόγονα και απαίσια καρφιά κάρφωσαν τον Κύριο! Σκεφτείτε την οδύνη Του! Μόνος, εντελώς εξαντλημένος να βρίσκεται σ' εκείνο το μαρτύριο της καρφώσεως των χεριών και των ποδιών Του, με τα αγκάθια από το ακάνθινο στεφάνι να μπαίνουν συνεχώς πιο βαθειά στην Άχραντο Κεφαλή Του, με όλη τη θλίψη, που είχε μέσα Του, από την ατίμωση όλου εκείνου του ευεργετηθέντος λαού! Μόνος από ανθρώπινη συμπαράσταση και από ανθρώπινη βοήθεια. Βλέπετε, ότι και αυτή η εγκατάλειψής Του από τους μαθητές και από τους ευεργετημένους, ήταν ένα άλλο είδος σκληρού μαρτυρίου. Και είναι παράδοξο πράγμα, πως οι μαθητές που ήταν άνδρες, που θα νόμιζε κανείς ότι αυτοί θα ήταν οι άμεσοι συμπαραστάτες Του, έφυγαν, ενώ το ασθενικό γένος των γυναικών, η Μητέρα Του και οι Μυροφόρες, ήταν εκείνο που έδωσε τη συμπαράσταση, που γλύκανε τον πόνο παρά τω Σταυρώ... (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
• Ο Χριστός πάνω στο Σταυρό σήκωσε όλες τις αμαρτίες των ανθρώπων, όλων των εποχών, με την έννοια ότι όλες αυτές οι αμαρτίες πέρασαν μέσα από τα κύτταρα Του, διαπέρασαν το Είναι Του, χωρίς να μολυνθεί από αυτές. Είναι σαν το ηλεκτρικό ρεύμα που περνάει από όλο τον οργανισμό. Αυτή η βιωματική αίσθηση της αμαρτίας του Χριστού, όντας αναμάρτητος, ήταν μια αβάστακτη αίσθηση για το Χριστό, διότι μισεί απείρως την αμαρτία! Αυτήν την αίσθηση ο Χριστός την γεύτηκε μόνο πάνω στο Σταυρό, ώστε να ξεπληρώσει την αμαρτία, παντός ανθρώπου. Δηλ. με την Σταύρωση του σώματος Του, ο Χριστός σταύρωσε την αμαρτία. Για την αμαρτία που θα περνούσε από μέσα Του, ο Χριστός το προγνώριζε, γι΄αυτό και την Μεγάλη Πέμπτη, προσευχήθηκε στην Γεσθημανή με φόβο, ιδρώνοντας. Και πολλοί που διαβάζουν το χωρίο αυτό του Ευαγγελίου βλασφημούν, όταν λένε ότι ο Χριστός μπροστά στον κίνδυνο της Σταύρωσης Του δειλιάζει και φοβάται. Διότι ο φόβος του Χριστού, της ανθρώπινης φύσης Του, έχει σχέση με το ότι θα διαπερνούσε από το σώμα Του η αμαρτία όλων των ανθρώπων, την οποία αμαρτία μισεί απείρως! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
• Ο Χριστός ήταν καρφωμένος πάνω στο Σταυρό και όχι κρεμασμένος. Το βάρος του σώματος του, πατούσε πάνω σε υποπόδιο. Κρεμασμένος και καρφωμένος κάποιος στο Σταυρό, δεν μπορεί κανείς να αντέξει πάνω από 1 λεπτό. Η ανθρωπότητα του Χριστού υπέφερε πραγματικά και δεν χρησιμοποίησε ο Χριστός την Θεότητά Του, για να μετριάσει τον πόνο Του πάνω στον Σταυρό! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
• Ο Χριστός, στις πρώτες 3 ώρες πάνω στο Σταυρό τακτοποιεί 3 πράγματα: α) ζητά από το Θεό Πατέρα να συγχωρέσει όλους όσους τον Σταύρωσαν δηλ. όλους τους Ρωμαίους στρατιώτες, γιατί δεν γνώριζαν τι έκαναν και όχι τους ηθικούς αυτουργούς Πιλάτος, Καϊάφας, Άννας, Γραμματείς και Φαρισαίους, διότι εκείνοι λίγο-πολύ γνώριζαν τι έκαναν β) την σωτηρία του Δυσμά, τον εκ του δεξιά ληστή, ο οποίος αναγνώρισε στο πρόσωπο του Χριστού, τον Κύριο και Σωτήρα του και γ) την τακτοποίηση και την ανάθεση της Παναγίας από το Χριστό στα χέρια του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Στις υπόλοιπες 3 ώρες, ο Χριστός λέει άλλους 3 λόγους: α) αναρωτιέται (η ανθρώπινη φύση) αν ο Θεός Πατέρας τον εγκατέλειψε β) αναφωνεί το ''Διψώ'' και οι στρατιώτες αντί για νερό του προσφέρουν ξύδι και γ) εκφωνεί το ''Τετέλεσται'', ότι δηλ. ολοκληρώθηκε η σωτηρία του ανθρώπου. Μετά από όλα αυτά, ο Χριστός στις 3 το απόγευμα, έριξε μια ματιά προς τον ουρανό και αναβόησε με όση δύναμη είχε: Πάτερ εις χείρας Σου, παρατίθημι το πνεύμα Μου. Και στη συνέχεια εξέπνευσε... Ο Χριστός στις 6 ώρες που ήταν πάνω στο Σταυρό, είπε 7 λόγους, με βαθιά νοήματα, οι οποίοι αποτέλεσαν μυστική θεολογία. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
• Μια μεγαλη διδασκαλία είναι για εμάς, το τι έκανε ο Χριστός πάνω στο Σταυρό: α) πρώτα - πρώτα φρόντισε για την Μητέρα Του. Έτσι και εμείς, αν έχουμε γονείς γέρους, να μην τους "πετάξουμε", αλλά όσο μπορούμε να φροντίζουμε γι' αυτούς β) ο Χριστός συγχώρεσε πάνω στο Σταυρό, τους σταυρωτές του. Το ίδιο και εμείς να συγχωρούμε όλους όσους μας έκαναν κακό και να προσευχόμαστε γι' αυτούς γ) ο Χριστός στο Σταυρό, με τα καρφιά στα πόδια και στα χέρια, πονεμένος, ματωμένος, έκανε καλό, πήρε μαζί του το ληστή στον παράδεισο. Εμείς μέχρι να πεθάνουμε, πρέπει να κάνουμε το καλό και δ) ο Χριστός στο Σταυρό έλεγε: "Θεέ μου στα χέρια σου παραδίδω το πνεύμα μου". Το ίδιο να λέμε και εμείς, την ωρα που φεύγουμε από αυτόν τον κόσμο. Έτσι μιμούμενοι το Χριστό, θα πάμε σίγουρα στον παράδεισο. (παπα - ΣτέφανοςοΣέρβοςοΚαρουλιώτης)
• Τελείως γυμνός ήταν ο Χριστός πάνω στο Σταυρό. Μην βλέπετε το κάλυμμα που βάζουνε οι Αγιογράφοι και που το κάνουν για λόγους ευσχημοσύνης. Ο Χριστός ήταν τελείως γυμνός, ακριβώς για διαπόμπευση. Και αυτήν την ατίμωση, την δέχτηκε ο Χριστός... (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
• Οι αμαρτίες μας έχουν ξεπληρωθεί με το Σταυρό του Κυρίου μας. Τόσο αυτές που έχουμε κάνει, όσο και εκείνες που θα κάνουμε στο μέλλον. (π. ΒαρνάβαςΓιάγκου)
• Την Μεγάλη Παρασκευή, θα δει ο άνθρωπος να αναδύεται ένας Σταυρός και ένας Θεός να ανοίγει τα χέρια Του, μπροστά σου. Στάσου άνθρωπε και συζήτησε μαζί Του. Στάσου και σκέψου: Τί είναι Αυτός και ποιός Τον κατήντησε έτσι... Σκέψου ποιός είσαι εσύ και ποιός ήσουνα... Ποιός είναι Αυτός και πως κατήντησε... Σκέψου πως μας έπλασε ο Χριστός στον παράδεισο και πως Τον καταντήσαμε εμείς στον Γολγοθά... Δεν θα μπορούσε να αποφύγει το Σταυρό; Ασφαλώς και ναι. Ποιός το προσέχει αυτό! Ποιός το φιλοσοφεί αυτό! Ο Χριστός ελκόμενος και ορμόμενος από αγάπη προς το άνθρωπο, Σταυρώθηκε θεληματικά, για να θεραπεύσει την αμαρτία του ανθρώπου. Μπροστά Του την ημέρα αυτήν, έχοντας αυτές τις σκέψεις, θα σε κοπούν τα γόνατα... αν υπάρχει φιλότιμο. (Παναγόπουλος)
• Ανεβαίνουμε στον Γολγοθά για να παρακολουθήσουμε τα πάθη του Χριστού, ή ανεβαίνουμε για να Τον ξανασταυρώσουμε; Εμείς οι περισσότεροι, ανεβαίνουμε για να Τον ξανασταυρώσουμε. Το θύμα είναι ο Χριστός και οι θύτες είμαστε εμείς. Και έχουμε το θράσος, χωρίς μετάνοια, χωρίς εξομολόγηση και χωρίς αναγνώριση της ενοχής μας να πάμε στον Επιτάφιο την Μεγάλη Παρασκευή και να κηδεύουμε το Χριστό και μάλιστα να Τον κοροϊδεύουμε εκ των υστέρων, με το να περνάμε κάτω από τον Επιτάφιο. Υπάρχει πιο ανακόλουθο πράγμα απ' αυτό; Υπάρχει πιο μεγάλο θαύμα απ' αυτό, να ειρωνευόμαστε έτσι το Χριστό και Εκείνος να μας ανέχεται και να μας περιμένει...; (Παναγόπουλος)
• Στο Σταυρό του Χριστού στηρίζονται όλες οι ελπίδες μας και από αυτόν εκπηγάζουν όλες οι χαρές μας. (Τρεμπέλας)
• Δεν είδε ποτέ ο άνθρωπος μεγαλύτερη αγάπη, από εκείνη που εκδηλώνεται στον Σταυρό του Χριστού.
• Το σπουδαιότερο βιβλίο της ζωής είναι ο Εσταυρωμένος. Είναι βιβλίο εικονογραφημένο. Όποιος ξέρει να το διαβάσει είναι ο πιο φωτισμένος από όλους τους σοφούς. Όποιος δεν ξέρει να το διαβάσει, είναι ο πιο δυστυχισμένος από όλους τους αναλφάβητους.
• Πάνω στο Σταυρό φαίνεται η Θεϊκή αγάπη και δικαιοσύνη. Φαίνεται η Θεϊκή ευσπλαχνία και πανσοφία. Φαίνεται η Θεϊκή παντοδυναμία...
• Όσοι περιφρόνησαν την θυσία του Χριστού σε αυτόν τον κόσμο, στον άλλον θα είναι τυφλοί και δεν θα βλέπουν το φως του Θεού.
• Ο Χριστός από του Σταυρού τόνισε, ότι οι σταυρωτές Του δεν ξέρουν τί κάνουν: «Ουκ οίδασι τί ποιούσι». Εμείς, πού ζούμε κάτω από τη σκιά του Σταυρού Του, πρέπει να δείξουμε στους αρνητές Του, ότι δεν ξέρουν τι χάνουν...
• Οι Εβραίοι Σταύρωσαν τον Κύριό μας μια φορά, ενώ εμείς τον Σταυρώνουμε καθημερινά με τις αμαρτίες μας.
• Το να γνωρίζω ότι ο Χριστός Σταυρώθηκε, σημαίνει Ιστορία. Το να πιστεύω ότι ο Χριστός Σταυρώθηκε για μένα, σημαίνει Σωτηρία.
• Κοίτα σε παρακαλώ ψηλά,
  πέρα από τα λαμπρά αστέρια,
  με της καρδιάς σου την ματιά
  κοίτα του Θεού τα χέρια.
  -
  Είναι για σένα ανοιχτά.
  Είναι για σένα ματωμένα.
  Είναι για σένα αγκαλιά.
  Που περιμένει κάθε μέρα...
• Μπρος στο Σταυρό γονάτισα με πονεμένη την καρδιά.

Μπρος στο Σταυρό γονάτισα σ' αυτή την ήσυχη βραδιά.

Θέλω τον πόνο μου να πω με κάποιο πένθιμο σκοπό.

Ω Λυτρωτή και Πλάστη μου, τα πόδια Σου γλυκοφιλώ,

και στης νυχτιάς τη σιγαλιά ευλαβικά παρακαλώ:

Στείλε στη δόλια μου ψυχή, της χάρης τη χρυσή βροχή.

Των πειρασμών τα κύματα σα μανιασμένη με χτυπούν,

και τα καρφιά των πόνων μου, μέρα και νύχτα με τρυπούν.

Και γονατίζω στο Σταυρό, χαρά κι ελπίδα για να βρω.

Ω, Συ που πόνεσες για μας, και βασανίστηκες σκληρά,

τα αίμα Σου τ΄ ατίμητό, μου δίνει φως, ζωή, χαρά,

και μου γεμίζει την καρδιά μ' ελπίδα και παρηγοριά.(Γιώργος Βερίτης)

• Ιησού! Καθώς σε βλέπω σήμερα χλωμό, υβρισμένο, πονεμένο,

σε νιώθω δύο φορές Θεό και δύο φορές αγαπημένο!!! (Γιώργος Βερίτης)

• ΤοΤίμιοΞύλο στο οποίο Σταυρώθηκε ο Χριστός,αποτελείταιαπόκέδρο, πεύκοκαικυπαρίσσι.Σύμφωνα με μία ευλαβή παράδοση η προέλευση του ξύλου είναι η εξής: «ΟιτρειςΆγγελοι, τουςοποίουςφιλοξένησεοΑβραάμειςτύποντηςΑγίαςΤριάδος, φεύγοντες «ελησμόνησαν»τάχατάςράβδουςτωνεκεί, παρά την δρύν Μαμβρή... Ταύτας μετεχειρίσθη η Σάρα επανειλημμένως ως ξύλα εις την φωτιάν όμως εκαπνίζοντο χωρίς να καίονται. Επειδή όμως είχαν μια ξεχωριστή ευωδία, ο Αβραάμ τα έβγαλε από τη φωτιά και τα φύλαξε σαν θεόσταλτο δώρο. Όταν ο Λώτ μέθυσε εποίησε την αμαρτίαν με τας θυγατέρας του, ανανήψας υπήγεν εις τον θείον του Αβραάμ και εξωμολογήθη το κακόν που του συνέβη. Ο δε είπε μεγάλη η αμαρτία σου, τέκνον πλην λάβε αυτούς τους τρεις δαυλούς (τα ξύλα που πέταξε ή Σάρα) φύτευσέ τα εις το υποδειχθέν μέρος και φέρε νερό από τον Ιορδάνη να τα ποτίζης∙ αν βλαστήσουν, σημείον ότι εδέχθη ο Θεός την μετάνοιάν σου και σε συγχώρησε. Εποίησεν ούτως ο Λώτ και έφερε νερό από τον Ιορδάνην, όστις απέχει μιας ημέρας όδόν. Αλλά ο διάβολος, μετασχηματισμένος άλλοτε μεν εις κεκοπιακότα διψασμένο οδοιπόρο, άλλοτε δε εις γέροντα ασθενή και άλλοτε εις γυναίκα πτωχήν και δυστυχή, του έπινε το νερό καθ' όδόν. Τον λυπήθηκεν ο Θεός και μίαν φοράν διέφυγε την συνάντησιν και πότισε μίαν μόνην φοράν τα ξύλα, τα οποία εβλάστησαν και ηνώθησαν εις το τρισύνθετον ξύλον πεύκη, κέδρος καί κυπάρισσος. Ο τόπος τούτου δεικνύεται εντός του Ναού της Μονής του Σταυρού εις τα προάστια της Ιερουσαλήμ. Όταν δε ο Σολομών, μετά χίλια σχεδόν έτη (1015-975 π.Χ.), ανήγειρε τον Ναόν και όλοι οι άνθρωποι και η φύσις προσέφεραν στην οικοδομή του, εκόπηκε και το δένδρον τούτο γι' αυτόν τον σκοπό. Ότανόμωςεπρόκειτοναχρησιμοποιηθή, όπουετίθετο, ήτανάλλοτεμενκοντόάλλοτεδεμακρύκαιτελικώςτοπέταξανωςάχρηστονσεμίαγωνίαειπόντες «κατηραμένονξύλον». ΚαιόταναιΙουδαίοιέτρεχονκαίζήτουσανξύλονδιατηνσταύρωσιντουΚυρίου, -εύρονπροχείρωςαυτόκαιήτοκατάλληλονκαιδιααυτούκατεσκευάσθηοΣταυρόςτουΧριστού.
• Η Ιερά παράδοση αναφέρει, ότι όταν ο Χριστός οδηγούνταν στο Γολγοθά, ανάμεσα στο πλήθος κόσμου που παρευρέθησαν, ήταν και ένας τυφλός, ο οποίος δεν ήξερε τι ακριβώς συνέβαινε και ρώτησε εκεί τους ανθρώπους. Και εκείνοι του απαντήσανε: Πάνε να σταυρώσουν 2 ληστές και έναν πλάνο! Οι Εβραίοι σήκωσαν στο σταυρό, πρώτα τους 2 ληστές και όταν σήκωσαν τρίτο το Χριστό, ο τυφλός απέκτησε το φως του και άρχισε να βλέπει! Βλέποντας αυτό το θαύμα ο τυφλός αναφώναξε: Εσύ που με έδωσε το φως, εσένα πλάνο λένε; Ήταν γραφτό στα μάτια μου, να βλέπω και να κλαίνε! Πάρε το φως που μου 'δωσες και τύφλωσε με πάλι! Καταλάβατε τί έγινε; Ο τυφλός ζήτησε από το Χριστό να τυφλωθεί πάλι, για να μην βλέπει την αχαριστία των ανθρώπων!
• Στη μάχη του Λούτσεν, ο βασιλιάς της Σουηδίας Γουστάβος (1595-1632), βλέποντας τους στρατιώτες του να φεύγουν πανικόβλητοι, κατέβηκε από το άλογό του και τους φώναζε:
  Σταθείτε, τουλάχιστον για να δείτε πως πεθαίνει ο βασιλιάς σας!
  Τα λόγια αυτά τους φιλοτίμησαν και ο Γουσταύος έπεφτε εναντίον των εχθρών επικεφαλής τους και σε λίγη ώρα σκοτωνόταν.
  Το παράδειγμα της θυσίας, μας το έδωσε ο Θείος Βασιλεύς μας, που πέθανε στο Σταυρό για εμάς. Μονάχα οι δειλοί και αναίσθητοι δεν συγκινούνται απ'αυτό το θέαμα...
• Στην Ελβετία, πωλούνται καθρεφτάκια, που στο πίσω μέρος τους γράφουν τα εξής λόγια: «Ξέρεις γιαποιόνπέθανεοΧριστός; Γύρισεμεαπότοάλλομέροςκαιθαδειςγιαποιόν». Γυρίζει, λοιπόν, κανείςτοκαθρεφτάκικαιβλέπειτον... εαυτότου: Μ' αυτόν τον ωραίο τρόπο, χιλιάδες άνθρωποι θυμούνται τη μεγάλη αλήθεια, ότι ο Κύριος Σταυρώθηκε πάνω στο Γολγοθά και έχυσε το πανάγιο αίμα Του, για να σωθεί ο καθένας μας προσωπικά.