Τέκναδεμοιχώνατέλεσταέσται, καιεκπαρανόμουκοίτηςσπέρμααφανισθήσεται. [Εξ αντιθέτου, τα τέκνα των μοιχών, ποτέ δεν θα προοδεύσουν. Παιδιά παρανόμου κλίνης, σύντομα θα εξολοθρευτούν.] (ΣοφίαΣολομώντος 3,16)
Κρείσσωνατεκνίαμετάαρετής·αθανασίαγαρέστινενμνήμηαυτής, ότικαιπαράΘεώγινώσκεταικαιπαράανθρώποις. Πολύγονονδεασεβώνπλήθοςουχρησιμεύσει, καιεκνόθωνμοσχευμάτωνουδώσειρίζανειςβάθος, ουδέασφαλήβάσινεδράσει.[Από την πολυτεκνία των ασεβών, προτιμοτέρη είναι η ατεκνία μετά αρετής. Διότι η μνήμη της αρετής παραμένει αθάνατος, αναγνωρίζεται ως καλή και επαινετή εκ μέρους Θεού και ανθρώπων. Η πολυτεκνία των ασεβών και το πλήθος των απογόνων τους σε τίποτε δεν χρησιμεύει. Οι νόθοι υιοί, δεν θα ριζώσουν σε βάθος. Δεν θα θεμελιωθούν σε ασφαλή βάση και θα εξαφανιστούν.] (ΣοφίαΣολομώντος 4,1 και 4,3)
Εκγαρανόμωνύπνωντέκναγεννώμεναμάρτυρεςείσιπονηρίαςκατάγονέωνενεξετασμώαυτών. [Τα τέκνα, τα οποία γεννιούνται από παρανόμες νυχτερινές συναντήσεις ασεβών γονέων, θα είναι μάρτυρες κατηγορίας εναντίον της πονηριάς των γονέων τους κατά την ημέραν, κατά την οποία θα κριθούν αυτοί.] (ΣοφίαΣολομώντος 4,6)
Αποθανείνάτεκνονήέχειντέκναασεβή.[Είναι
προτιμότερο να πεθάνει κανείς άτεκνος, παρά να έχει παιδιά ασεβή
και αμαρτωλά.] (Σοφία Σειράχ 16,3)
ΕγώγάρείμιΚύριοςοΘεόςσου, Θεόςζηλωτής, αποδιδούςαμαρτίαςπατέρωνεπίτέκνα, έωςτρίτηςκαιτετάρτηςγενεάςτοιςμισούσιμε. [Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου, Θεός ζηλότυπος, ο οποίος επιβάλλει τιμωρίες στα τέκνα για τις αμαρτίες των γονέων του μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς, σε όσους Με μισούν.]
(Έξοδος 20,5)
Αυτό που συμφέρει στα αντρόγυνα είναι να αφήνουν
το θέμα της τεκνοποιϊας στον Θεό. Να εμπιστεύονται την ζωή τους στην Θεία Πρόνοια
και να μην βάζουν δικά τους προγράμματα. Πρέπει να
πιστεύουν ότι ο Θεός, που φροντίζει για τα πετεινά του ουρανού, πολύ
περισσότερο θα φροντίσει για τα δικά τους παιδιά. Μερικοί
προσπαθούν πρώτα να τακτοποιήσουν όλα τα άλλα και ύστερα να σκεφθούν για παιδιά. Δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τους καθόλου τον Θεό. Άλλοι πάλι
λένε: ''σήμερα είναι δύσκολη η ζωή· ένα παιδί φθάνει, γιατί και αυτό
με δυσκολία το μεγαλώνεις'' και δεν κάνουν άλλα παιδιά. Δεν καταλαβαίνουν
πόσο αμαρτάνουν γιατί δεν αφήνονται με εμπιστοσύνη στον Θεό. Ο Θεός έχει
σπλάχνα. Μόλις δει, ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν, δεν Του είναι
δύσκολο να μην τους δώσει άλλα παιδιά. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Το θέμα της τεκνοποιϊας δεν εξαρτάται μόνον από τον άνθρωπο, εξαρτάται και από τον Θεό. Όταν ο Θεός βλέπει ταπείνωση στο ανδρόγυνο που έχει δυσκολία να απόκτησει παιδιά, τότε όχι μόνο ένα παιδί τους δίνει, αλλά και πολυτέκνους μπορεί να τους κάνει. Όταν όμως βλέπει πείσμα και εγωισμό, αν τους εκπληρώσει το αίτημά τους, θα τους αναπαύσει στο πείσμα τους και στον εγωισμό τους. Πρέπει να αφεθούν εν λευκώ στον Θεό. «Θεέ μου, να πουν, Εσύ για το καλό μας φροντίζεις: «γενηθήτω το θέλημα Σου» (Ματθ. 6, 10)». Τότε θα γίνει αυτό που ζητούν. Γιατί, όταν λέμε «γενηθήτω το θέλημα Σου» και αφηνόμαστε με εμπιστοσύνη στον Θεό, τότε γίνεται το θέλημα του Θεού. Αλλά εμείς από το ένα μέρος λέμε «γενηθήτω το θέλημα Σου», και από το άλλο μέρος επιμένουμε στο θέλημα το δικό μας. Τότε τι να κάνει και ο Θεός; (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Μερικοί προσπαθούν πρώτα να τακτοποιηθούν όλα τα άλλα και ύστερα να σκεφτούν για παιδιά. Δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψιν τους τον Θεό. Άλλοι πάλι λένε: «σήμερα είναι δύσκολη η ζωή. Ένα παιδί φτάνει, γιατί και αυτό με δυσκολία το μεγαλώνεις» και δεν κάνουν άλλα παιδιά. Δεν καταλαβαίνουν πόσο αμαρτάνουν με αυτήν την τοποθέτηση, γιατί δεν αφήνονται με εμπιστοσύνη στον Θεό. Ο Θεός έχει σπλάχνα. Μόλις δει, ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν, δεν Του είναι δύσκολο να μην τους δώσει άλλα παιδιά. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο άνθρωπος συχνά κανονίζει και αποφασίζει για όλα χωρίς τον Θεό. «Θα κάνω, λέει, δύο παιδιά». Τον Θεό δεν Τον βάζει στον λογαριασμό. Γι' αυτό και γίνονται τόσα ατυχήματα και σκοτώνονται τόσα παιδιά. Έχουν οι περισσότεροι δύο παιδιά, το ένα χτυπάει με το αυτοκίνητο, το άλλο αρρωσταίνει και πεθαίνει και δεν έχουν μετά κανένα παιδί... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Σε μερικές γυναίκες που δεν μπορούν να αποκτήσουν
παιδιά, λειτουργούν και οι πνευματικοί νόμοι, γιατί δεν
κάνουν οικογένεια εγκαίρως. Αρχίζουν να διαλέγουν. «Όχι, αυτός
είναι έτσι, εκείνος είναι αλλιώς», δίνουν μια υπόσχεση σε κάποιον, κοιτάζουν συγχρόνως και άλλον, λένε μετά «όχι» σ' εκείνον που έδωσαν την υπόσχεση και αυτός, αντί να το
θεωρήσει ευλογία που τον αφήνει πριν παντρευτούν, πάει να
αυτοκτονήσει. Ε, τι οικογένεια θα κάνη μια τέτοια κοπέλα; Άλλες γυναίκες
δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, γιατί στα νεανικά τους χρόνια έζησαν άτακτη ζωή. Μερικές πάλι επηρεάζονται από την διατροφή. Πολλές τροφές
περιέχουν πολλά φάρμακα και ορμόνες. Υπάρχουν και ανδρόγυνα,
που μόλις παντρευτούν, θέλουν αμέσως να αποκτήσουν παιδί και αν λίγο
καθυστερήσουν, αρχίζουν να αγωνιούν. Άλλα πώς να κάνουν παιδί, ενώ είναι
γεμάτοι άγχος; Αν διώξουν την αγωνία και το άγχος και βάλουν στην ζωή τους μια καλή
πνευματική σειρά, τότε θα κάνουν παιδί. Μερικές φορές ο Θεός σκόπιμα αργεί να δώσει
παιδί σε κάποιο ανδρόγυνο, όπως έγινε στους Αγίους Ιωακείμ και Άννα. Οι σύζυγοι πρέπει να είναι πάντα έτοιμοι να δεχθούν το θέλημα του
Θεού στην ζωή τους. Όποιος εμπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό, ο Θεός δεν τον
αφήνει. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όταν η γυναίκα που είναι έγκυος, δεν θέλει το
παιδί, εκείνο πολλές φορές το καταλαβαίνει, τυλίγεται με τον ομφάλιο
λώρο και πεθαίνει.
(Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Η γυναίκα όταν είναι έγκυος πρέπει να είναι ήρεμη, να διαβάζει το Ευαγγέλιο, να προσεύχεται, να λέει την ευχή. Έτσι αγιάζεται και το παιδί. Από τώρα αρχίζει η ανατροφή του παιδιού. Εσύ ο άνδρας να προσέχεις, να μην στεναχωρείς την έγκυο γυναίκα
σου για κανένα λόγο...
(ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
Όταν μείνει έγκυος η γυναίκα, τότε το άριστο
είναι να σταματήσουν τις σαρκικές σχέσεις αμέσως το ανδρόγυνο ή αν δεν μπορούν,
να τις περιορίσουν πολύ. Αλλά από τον έκτο μήνα και μετά τουλάχιστον, πρέπει να
σταματήσουν να έχουν επαφές, γιατί εκτός από τον κίνδυνο να πάθει ζημιά το
παιδί (π.χ. αποβολή κ.ά), γίνεται και πνευματική ζημιά. Βλέπεις το έμβρυο
αναγκαστικά συμμετέχει και αυτό στην ηδονή που νοιώθει η μάνα του και από την
κοιλιά ακόμη αποκτά πάθος. Υπάρχουν βρέφη που βυζαίνουν και πυρώνονται σαρκικά!
(ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
Η γέννηση των παιδιών είναι εύκολη. Η αναγέννηση είναι δύσκολη! (Άγιος Παϊσιος ο
Αγιορείτης)
Οι μητέρες, όταν γεννηθεί το παιδί, πρέπει να το
θηλάσει, όσο πιο πολύ μπορεί, αφού το μητρικό γάλα, δίνει υγεία στα παιδιά.
Όταν όμως οι μητέρες δεν θηλάζουν τα παιδιά, δημιουργούνται
ανωμαλίες στον οργανισμό τους, που μπορεί να οδηγήσουν σε μαστεκτομές. Η μάνα που τεμπελιάζει και δεν θηλάζει το παιδί, μεταδίδει τεμπελιά και στο παιδί της. Δεν θηλάζουν
οι μάνες τα παιδιά, οπότε τα παιδιά μεγαλώνουν απαρηγόρητα, διότι θηλάζοντας το παιδί,
θηλάζει αγάπη, στοργή, παρηγοριά, ασφάλεια και αποκτά έτσι δυνατό χαρακτήρα. Διαφορετικά
ποιός θα τους δώσει στοργή και αγάπη; Το κουτί με το γάλα της
αγελάδας; Θηλάζουν από το «παγωμένο» μπουκάλι και παγώνει η καρδιά τους. Ύστερα, όταν μεγαλώσουν, ζητούν παρηγοριά στο μπουκάλι, στις ταβέρνες. Πίνουν, για να ξεχάσουν το άγχος, και γίνονται αλκοολικοί. Αν δεν πάρουν στοργή τα παιδιά, δεν θα έχουν να δώσουν στοργή και πάει σχοινί-κορδόνι. Τουλάχιστον μέχρι το 2ο έτος της ηλικίας του πρέπει να θηλάζει το
παιδί. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο Θεός σε πολλούς δεν δίνει παιδιά, για να αγαπήσουν τα παιδιά όλου του κόσμου σαν δικά τους και να
βοηθήσουν για την πνευματική τους αναγέννηση. Κάποιος δεν
είχε παιδιά, αλλά, όταν έβγαινε από το σπίτι του, όλα τα παιδιά της
γειτονιάς έτρεχαν κοντά του και τον περιτριγύριζαν με πολλή αγάπη. Δεν τον άφηναν να πάει στην δουλειά του. Βλέπετε, ο Θεός δεν του έδωσε δικά του παιδιά, αλλά του
χάρισε την ευλογία να τον αγαπούν σαν πατέρα όλα τα παιδιά της γειτονιάς του
και με τον τρόπο του να τα βοηθάει πνευματικά. Τα κρίματα του
Θεού είναι άβυσσος. Άλλοτε πάλι ο Θεός δεν δίνει παιδιά, για να
βολεύεται και κανένα ορφανό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα είναι το απαθέστερο
ανδρόγυνο που υπήρξε ποτέ. Δεν είχαν καθόλου σαρκικό φρόνημα. Απ' αυτούς γεννήθηκε η Παναγία, η οποία ήταν πάναγνη (έφερε βέβαια το
προπατορικό αμάρτημα) γιατί η σύλληψη Της έγινε χωρίς ηδονή. Οι Άγιοι Θεοπάτορες, μετά από θερμή προσευχή στον Θεό να τους χαρίσει
παιδί, συνήλθαν όχι από σαρκική επιθυμία, αλλά από
υπακοή στον Θεό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Οι γονείς που έχουν παιδάκια κάπως καθυστερημένα ή "μογγολάκια" κλπ. δεν πρέπει να στενοχωριούνται γι' αυτά, γιατί αυτά είναι σωσμένα. Πρέπει μάλιστα να χαίρονται, γιατί χωρίς ιδιαίτερους αγώνες, έχουν κερδισμένο τον Παράδεισο. Τί άλλο θέλουν, από το να έχουν ένα παιδί, που έχει εξασφαλισμένο τον Παράδεισο; Αν το δέχονται το θέμα έτσι πνευματικά, και αυτοί ωφελούνται και έχουν και πνευματικό μισθό. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)
Οι γυναίκες που είναι σε ενδιαφέρουσα και
καπνίζουν, θα γεννήσουν παιδιά ή ψάρια καπνιστά; (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Η γυναίκα όταν δεν έχει παιδιά και δεν
αξιοποιήσει το θέμα αυτό πνευματικά, βασανίζεται... Η καρδιά της γυναίκας
αχρηστεύεται, όταν η αγάπη που έχει στην φύση της δεν βρει διέξοδο. Και βλέπεις, άλλη με πέντε - έξι ή και οκτώ παιδιά, να είναι
πάμφτωχη η καημένη και να χαίρεται. Έχει και λεβεντιά και
παλληκαριά. Γιατί; Γιατί βρήκε τον στόχο της. Μου έκανε εντύπωση μία
περίπτωση: Ένας γνωστός μου είχε δύο αδελφές. Η μία
παντρεύτηκε πολύ μικρή και απέκτησε πολλά παιδιά. Θυσία γινόταν. Έρραβε κιόλας και έστελνε σε φτωχούς ελεημοσύνες. Ήρθε προ ημερών και μου είπε: «έχω και εγγονάκια τώρα!» και σκιρτούσε η καρδιά της. Η άλλη δεν παντρεύτηκε, δεν αξιοποίησε πνευματικά και το αμέριμνο που είχε και ήταν... μην τα ρωτάς! Ένα άχρηστο πράγμα! Βαριόταν που ζούσε. Περίμενε από
την γριά μάνα της να την εξυπηρετεί και είχε και παράπονα. Βλέπετε τι γίνεται; Δεν έγινε η αλλαγή μέσα της, γιατί δεν έγινε μητέρα και ούτε αξιοποίησε την αγάπη που υπάρχει στην
γυναικεία φύση, βοηθώντας όσους έχουν ανάγκη. Για αυτό λέω, ότι η θυσία
είναι απαραίτητη στην γυναίκα. Ο άνδρας και αν ακόμη δεν καλλιεργήσει την αγάπη, δεν παθαίνει και μεγάλη ζημιά. Η γυναίκα όμως, με την αγάπη που έχει, αν τυχόν δεν την διοχετεύει σωστά, είναι σαν μια μηχανή που δουλεύει, αλλά δεν έχει
υλικό να δουλέψει και τραντάζεται και τραντάζει και τους άλλους.] (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Στην κατοχή είχε μείνει στην γειτονιά ένα ορφανό. Κανείς δεν το έπαιρνε σπίτι του. Σκεφτόντουσαν
διάφορα πράγματα. Κατοχή είναι... τα βολεύω δύσκολα... πως θα το ταΐσω... κ.λ.π. Ένας πολύτεκνος, είχε δέκα παιδιά, ήταν και
φτωχός, μόλις το είδε το κακόμοιρο, το λυπήθηκε!! Το φώναξε σπίτι του και τόχωσε κάτω από τις κουβέρτες μαζί με τ' άλλα. «Δέκα έχω... και ένα αυτό ένδεκα!!» σκέφτηκε «έχει ο
Θεός»... Βλέπεις ο πολύτεκνος είχε πλούσια καρδιά... και ας ήταν
φτωχός... γι' αυτό είχε και πλούσια την βοήθεια του Θεού... (Άγιος
Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Μέγα αμάρτημα είναι η αποφυγή της τεκνογονίας. (Όσιος
Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
Η γυναίκα που είναι έγκυος, πρέπει να έχει
στραμμένο το ενδιαφέρον της στο έμβρυο και στο μωρό. Πρέπει να έχει όλη μέρα
καλή διάθεση και να είναι χαρούμενη και αν είναι δυνατόν να ψέλνει ή να
τραγουδά. Αυτό γιατί, αν εκείνη είναι στενοχωρημένη, είναι και το μωρό. Πρέπει
να βγαίνει για περίπατο στη φύση και να θυμιατίζει. Θα πρέπει να τρώει σωστές
τροφές, όπως φρέσκα αυγά και γάλα, γιαούρτι και τυρί για το ασβέστιο, κρέας και
φρούτα. Η έγκυος επιπλέον πρέπει να αποφεύγει τα ταξίδια με το αυτοκίνητο, για
να μην υφίσταται απότομα φρεναρίσματα. Όταν το μωρό αρχίζει να κινείται, η
μητέρα πρέπει να χαϊδεύει την κοιλιά της και να του μιλάει. Το έμβρυο θα
καταλαβαίνει την αγάπη της και θα χαίρεται. (Όσιος Πορφύριος ο
Καυσοκαλυβίτης)
Επειδή σαν ζευγάρι δεν αγαπιέστε, το παιδί σας
που θα γεννηθεί, θα έχει προβλήματα και προβληματικό χαρακτήρα. (Όσιος Πορφύριος
ο Καυσοκαλυβίτης)
Ο πατέρας κάνει την αμαρτία Τετάρτη, Παρασκευή
και Κυριακή και το παιδί γεννιέται άρρωστο, αμαρτωλό... (Όσια Σοφία εν Κλεισούρα)
Παραμονή Χριστουγέννων σμίγουν τ' ανδρόγυνα. Κάνουν παράλυτα παιδιά και ύστερα τρέχουν να τα σώσουν... Οι άνδρες
πρέπει ν' αποφεύγουν να έρχονται σε ερωτική επαφή τις Κυριακές και τις γιορτές,
για να μην γεννιούνται ανάπηρα παιδιά. (Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης)
Προτιμότερο λίγα καλά παιδιά, παρά πολλά και
κακά. (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν δεν απέκτησες παιδιά, εσύ που φοβάσαι το Θεό,
από που γνωρίζεις, αν δεν σου έδωσε ο Θεός, άλλα μεγαλύτερα αγαθά, απ' αυτήν
την ευτυχία; Γιατί ο Κύριος δεν ευεργετεί όλους μ' έναν τρόπο, αλλά με
διάφορους γιατί είναι πλούσιος. Πόσοι που έχουν παιδιά, μακάρισαν εκείνους, που
δεν έχουν; Πόσοι, αν και απέκτησαν πλούτο, τελείωσαν τη ζωή τους αθλιότεροι από
τους φτωχούς; Πόσοι, ενώ απόλαυσαν δόξα, πληγώθηκαν απ' αυτήν, σαν ακριβώς από
μαχαίρι και έπαθαν αθεράπευτα κακά; (Ιερός Χρυσόστομος)
Όταν δεις έναν άνδρα και μία γυναίκα να ζούν ενάρετη ζωή και να μην έχουν παιδιά, όταν δεις ότι είναι θεοσεβείς και ευλαβείς, αλλά άτεκνοι, μην νομίσεις ότι αυτό είναι αποτέλεσμα αμαρτιών. Διότι είναι πολλοί οι λόγοι της οικονομίας του Θεού και άγνωστοι σε
μας και πρέπει να ευχαριστούμε για όλα και να λέμε, ότι είναι
δυστυχισμένοι μόνο εκείνοι, που ζουν στην αμαρτία και όχι εκείνοι, που δεν
έχουν αποκτήσει παιδιά. Διότι ο Θεός, ρυθμίζει πολλές φορές πολλές φορές
πολλά πράγματα, σύμφωνα με το συμφέρον μας. Εμείς αυτό
πρέπει να θαυμάζουμε παντού τη σοφία Του και να δοξάζουμε, την απερίγραπτη
φιλανθρωπία Του. (Ιερός Χρυσόστομος)
Ουτοτεκνοποιείνποιείτον γονέα, αλλάτοτεκνοτροφείν. [Με την τεκνογονία δεν γίνεσαι γονέας, αλλά με την διαπαιδαγώγηση.] (ΙερόςΧρυσόστομος)
Η στενοχώρια που προέρχεται από την έλλειψη παιδιών και που σημαδεύει όλα τα γεγονότα της ζωής μας, είναι ικανή να επισκιάσει κάθε χαρά και να καταβάλλει τον άνθρωπο.
(ΙερόςΧρυσόστομος)
Δικαίωμα να συνουσιάζονται έχουν μόνο οι παντρεμένοι και ο σκοπός της συνουσίας τους είναι η παιδοποιϊα. Και ο σκοπός της παιδοποιϊας είναι η δημιοργία καλών παιδιών. Ως προς την παιδοποιϊα, ο άνθρωπος γίνεται εικόνα του Θεού, καθώς συνεργεί με τον Θεό, στην δημιουργία άλλου ανθρώπου.
(ΆγιοςΚλήμηςΑλεξανδρείας)
Αυτή που εγκατέλειψε το νεογέννητο παιδί της στο δρόμο, αν και μπορούσε να το σώσει ή προσπάθησε να συγκαλύψει την αμαρτία της ή σκεφθηκε με θηριώδη και απάνθρωπο λογισμό, την κρίνουμε ως φόνισσα.
(ΜέγαςΒασίλειος)
Το ότι πολλοί άνθρωποι είναι στείροι, έχει καθαρά
παιδαγωγικό ρόλο. Ο Θεός βλέποντας, ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν διάθεση
μετανοίας, προσπαθεί με τον τρόπο αυτό, να τους συνεφέρει στην μετάνοια. Επίσης
πολλά αθώα παιδιά που γεννιούνται άρρωστα, έχει τον ίδιο παιδαγωγικό ρόλο: Να
μετανοήσουν οι γονείς. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Ο Θεός, μεταβιβάζει στο σπέρμα του ανδρός την
''νέα ψυχή'' (πνεύμα) και στην συνέχεια το σπέρμα έλκει το ωάριο, για να το
γονιμοποιήσει και έτσι δημιουργείται ένας νέος άνθρωπος. Πρώτα δηλ. ο
Θεός κάνει την ψυχή και μετά γίνεται η σύλληψη. Δεν γίνεται σύλληψη, εάν ο Θεός
δεν κάνει ψυχή. Έχουμε δηλαδή πνεύμα+ύλη= άνθρωπος (σώμα και πνεύμα), όπου
πνεύμα είναι το σπέρμα και σώμα το ωάριο. Βλέπουμε δηλ. ότι ο άνδρας
συνεισφέρει την ψυχή στον νέο άνθρωπο, ο άνδρας δηλ. γεννάει και η γυναίκα τίκτει.
Τώρα αν οι άνθρωποι θέλουν να δημιουργήσουν άνθρωπο με τη μέθοδο της
κλωνοποίησης, θα έχουμε ύλη+ύλη=; Άνθρωπος πάντως δεν πρόκειται να βγει με την
μέθοδο αυτήν. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Ο Θεός θέλει, το παιδί που θα γεννηθεί να είναι
τέκνο ευλογίας και όχι τέκνο πορνείας και αμαρτίας. Θέλει το ζευγάρι να
αποκτήσει παιδί στο γάμο και όχι εκτός γάμου. Ο γάμος εξαγιάζει ψυχοσωματικά τα
κύτταρα του ανθρώπου και κατά συνέπεια και το σπέρμα του ανδρός και το ωάριο
της γυναικός. Και αν οι γονείς διάγουν πνευματική ζωή με νηστείες και προσευχή,
δημιουργούνται προϋποθέσεις αγιασμού, πριν την σύλληψη και το παιδί που θα
γεννηθεί, θα έχει αυξημένη πνευματική αντίληψη και ευφυϊα και πολλές φορές
ξεπερνάει πνευματικά και τους γονείς του. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου
Ανδρέα)
Γνώρισα πολλά παιδάκια που γεννήθηκαν με
εξωσωματική γονιμοποιήση. Χαριτωμένα παιδάκια... Τώρα άμα κάνω εγώ μια ομιλία
για την εξωσωματική και πω ότι, όσοι αποκτούν έτσι παιδιά είναι βαρύ αμάρτημα,
πώς θα νοιώσουν, αυτά τα χαριτωμένα παιδάκια; Και μπορεί να ρωτήσει ένα τέτοιο
παιδάκι: ''Εμάς Ποιός μας έπλασε; Ο Θεός μας έπλασε... Μήπως έκανε λάθος ο Θεός
και μας έπλασε;'' Ο Θεός όταν φέρνει έναν άνθρωπο στο είναι με οποιονδήποτε
τρόπο, είναι σωστός! Επομένως δεν είναι αμαρτία η εξωσωματική. Αλλά επειδή η
Εκκλησία δεν αποφάνθηκε εν Συνόδω για την εξωσωματική, ο πνευματικός παίρνει
πρωτοβουλία μόνος του και λέει ''ναί'' ή ''όχι'' στο εκάστοτε ζευγάρι που δεν
μπορείν να κάνει παιδί. Πιστεύω ότι αν γίνει Σύνοδος για το συγκεκριμένο θέμα,
οι Πατέρες θα πουν ''ναι'' στην εξωσωματική. Η εξωσωματική να χρησιμοποιείται
σαν έσχατη μέθοδο συλλήψεως... (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Τα αντρόγυνα που δεν τηρούν τη Θεία εντολή, να
κάνουν όσα παιδιά τους δώσει ο Θεός, θα τιμωρηθούν, εκτός και εάν μετανοήσουν.
(Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
Όταν οι σύζυγοι δεν αφήνουν τον Θεό να αποφασίζει
για τον αριθμό των παιδιών, αλλά εφαρμόζουν διάφορα αμαρτωλά εφευρήματα, για να αποφεύγουν τα παιδιά, η πείρα διδάσκει, ότι
υπάρχουν δυσάρεστες επιπτώσεις και στην παρούσα ζωή. Όταν οι γονείς
μένουν σκόπιμα (και όχι γιατί ο Θεός έτσι το θέλησε) στο ένα παιδί, αυτό συνήθως γίνεται ιδιαίτερα εγωϊστικό και απαιτητικό, γιατί οι γονείς του, του κάνουν όλα τα θελήματα και καταντούν σκλάβοι
του. Στην περίπτωση δε, που οι γονείς μένουν σκόπιμα στα δύο παιδιά, τότε συνήθως τα παιδιά ζηλεύουν αφάνταστα το ένα το άλλο. Στα τρία παιδιά αρχίζει να καλλιεργείται η μεταξύ τους αγάπη και
αλληλοβοήθεια. Και όσο το ανδρόγυνο αφήνει τον Θεό να αποφασίζει για τον αριθμό των
παιδιών, τόσο περισσότερο αυξάνεται και η ευλογία Του στο σπίτι εκείνο! (Γέροντας Γερμανός ο Σταυροβουνιώτης)
Τα παιδιά που γεννήθηκαν μετά από διασκεδάσεις και ακόλαστες πράξεις, ακολουθούν γρήγορα το δρόμο της κακίας. (ΓέρονταςΑρσένιοςΜπόκα)
Πολλά παιδιά που ''συνελήφθησαν'', Τετάρτη,
Παρασκευή, Κυριακή, τις μεγάλες εορτές του έτους και τις γνωστές περιόδους
νηστείας του έτους, είναι ανυπάκουα, πεισματάρικα, διότι οι γονείς τους δεν
σεβάστηκαν και δεν υπάκουσαν τις εντολές του Θεού και δεν φύλαξαν καθαρότητα
τις άγιες ημέρες Του. (ΓέρονταςΑρσένιοςΜπόκα)
Η σεξουαλική επαφή κατά τη διάρκεια της
κυοφορίας, αν είναι αναγκαία, να γίνεται χωρίς πορνική διάθεση, με μεγάλη αγάπη
και στοργή. Διαφορετικά συμβαίνει συχνά τα παιδιά που γεννιούνται από ανάρμοστες
συμπεριφορές του ανδρός προς την γυναίκα του, να γεννιούνται νεκρά ή να
πεθαίνουν σε νεαρή ηλικία ή εάν ζουν, να ρέπουν προς την πορνεία, διότι
τυπώνεται σαν σφραγίδα η πορνική επιθυμία του πατέρα τους, ενώ ακόμη είναι στην
κοιλιά των μητέρων τους. (ΓέρονταςΑρσένιοςΜπόκα)
Σαν συλλάβει η γυναίκα, να μην ξανακάνει έρωτα,
παρά μόνο αφού γεννήσει και αφού απογαλακτιστεί πρώτα το βρέφος που γέννησε. Η
έγκυος γυναίκα να τρώει πολύ λίγο και όχι βαριά φαγητά, ώστε να μην πάρει
παραπανίσια κιλά. Είναι για καλό της. Να τρώει αβγά, γάλα, γιαούρτια, τυρί,
σούπες. Το κρέας να το αποφεύγει. Η υπερκατανάλωση κρέατος που τρώνε αμφότεροι
οι γονείς, κάνουν τα βρέφη γκρινιάρικα και νευρικά. Επίσης να μην θυμώνει και
να μην βλέπει τηλεόραση, αισχρά έργα και τηλεόραση. Τότε και στη γέννα της θα
πονέσει λιγότερο. Αν το παιδί συλληφθεί στη Σαρακοστή, να ξέρει ότι πρέπει
ύστερα να κάνει κανόνα, τρία χρόνια νηστεία για εξιλέωση. Επίσης καλό είναι να
το κυοφορεί ψέλνοντάς το λίγο κάπου - κάπου. Τότε το παιδί αυτό όταν γεννηθεί,
θα είναι πιο ήρεμο. (παπα - Στέφανος ο Σέρβος)
Οι έγκυες γυναίκες πρέπει να σταυρώνουν συνεχώς
την κοιλιά τους, να θυμιατίζουν σταυροειδώς και να προσεύχονται κάθε μέρα για
το έμβρυο, για το νέο παιδί που έχουν μέσα τους, ώστε να λάβει και αυτό τη Χάρη
και την Θεία ευλογία. Το σταύρωμα αποβλέπει στην ολοκλήρωση της αναπτύξεως του
εμβρύου δια του Ιησού Χριστού. (π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος)
Σας έδωσε ο Θεός παιδιά; Να τα μεγαλώσετε εν
παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Όμως μην σκαλίζετε να αποκτήσετε παιδί, είτε δια
της υιοθεσίας είτε δια των συγγενικών σας προσώπων. Θα μείνετε έτσι, χωρίς
παιδί, γιατί έτσι το επιτρέπει και θέλει ο Θεός. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Η πολυτεκνία είναι μαρτυρία και μαρτύριο.
Μαρτυρία μεν διότι ο πολύτεκνος Χριστιανός προβαίνει καθημερινώς σε ομολογία
πίστης: ότι τηρεί την περί τεκνογονίας εντολή. Και μαρτύριο διότι, συνεχώς
υφίσταται χλευασμούς και τις ειρωνείες του κόσμου τούτου, αλλά και διότι
αναλίσκεται ακατάπαυστα στις οικογενειακές φροντίδες. (π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
Είναι πολλοί που δεν κάνουν παιδιά, με το
πρόσχημα ότι, ή δεν υπάρχουν καθόλου ή δεν επαρκούν τα χρήματα. Να γνωρίζουμε
ότι: Αν ο Θεός για τα πουλιά και τα ζώα, δεν έδωσε τίποτα, ωστόσο τα τρέφει και
τα διατηρεί, για τον άνθρωπο που έδωσε το Αίμα Του και Σταυρώθηκε, δεν θα βρει
έναν τρόπο να τον οικονομήσει; Να όμως που εμείς δεν Τον εμπιστευόμαστε και
λειτουργούμε στη ζωή μας με μολύβι και χαρτί. (Παναγόπουλος)
Είναι πολλά αντρόγυνα, που περιορίζουν κατά κάποιο τρόπο την τεκνογονία και κάνουν τόσα παιδιά όσα επιθυμούν οι ίδιοι τους (συνήθως 1
ή 2) και όχι τόσα, όσα θα τους έδινε ο Θεός, με αποτέλεσμα να πληγώνονται, να υποφέρουν και να κουράζονται πολύ περισσότερο, από ότι αν είχαν τόσα παιδιά, όσα θα τους χάριζε ο Θεός. Έτσι για παράδειγμα αν έχουν 1 παιδί και ο Θεός επρόκειτο να τους έδινε 5, η κούραση τους, η θλίψη τους και ο πόνος τους, γι΄αυτό το παιδί τους, θα ήταν σαν να είχαν 5 παιδιά. Να ξέρετε, ότι αυτοί οι γονείς απέτυχαν στο έργο τους. Αισθάνονται τέτοια πικρία, που μερικοί το ομολογούν κιόλας, ότι καλύτερα να είχανε
10 παιδιά, παρά αυτό το 1, που τόσο τους βασανίζει. Αν ξέρει ο Θεός, ότι ένα αντρόγυνο δεν μπορεί να θρέψει
10 παιδιά, θα τους δώσει 10 παιδιά; Είναι ο Θεός άδικος; Ξέρει ο Θεός από πριν για τον καθένα μας πόσα παιδιά μπορεί να θρέψει, αλλά εμείς δεν Του έχουμε εμπιστοσύνη, κόβουμε και ράβουμε με το δικό μας μυαλό. (Παναγόπουλος)
Όταν ο άνθρωπος, αρνείται τη συνεργασία και τον συνεταιρισμό με το Θεό, ώστε να μην κάνει τόσα παιδιά, όσα του δώσει ο Θεός, τότε ο άνθρωπος πορεύεται μόνος στη ζωή αυτή, χωρίς την ευλογία του Θεού. Γιατί ο Θεός δεν είναι σαδίστας, γνωρίζει τις δυνάμεις κάθε αντρογύνου και τους δίνει τα ανάλογα παιδιά. Όταν όμως το αντρόγυνο, αποφασίσει να κάνει τόσα παιδιά, όσα τους δώσει ο Θεός, αυτό αποτελεί ομολογία πίστης, διότι εμπιστεύονται την Παντοδυναμία και την Πανσοφία Του και ο Θεός τους ευλογεί! Μεγάλη υπόθεση! (Παναγόπουλος)
Πολλοί υιοθετούν παιδιά, χωρίς να σκεφτούν τα αποτελέσματα αυτής της πράξης. Ο Θεός που δεν σου δίνει παιδιά δεν ξέρει; Ξέρεις ότι υπάρχει εκδοχή να χάσεις τον άνδρα σου, αν είναι κοπέλα το παιδί ή να χάσεις την γυναίκα σου αν είναι αγόρι; Ξέρετε πως χωρίσανε αντρόγυνα εξαιτίας αυτών των πραγμάτων; Πως λοιπόν αποτολμάς μια τέτοια κίνηση, που στις περισσότερς περιπτώσεις οδηγεί στην αποτυχία; Για να λέμε από εγωισμό, ότι γίναμε πατέρες ή μητέρες ή από κενοδοξία να λέμε, ότι συνεχίζεται το όνομά μας και δεν χάνεται; (Παναγόπουλος)
Γιατί σήμερα τα παιδιά είναι ''ζωηρά''; Διότι
είτε η σύλληψή τους έγινε σε περίοδο νηστείας ή μεγάλης εορτής, είτε διότι τα
παιδιά αυτά είναι μουρμουρισμένα ή βλασφημημένα και οι γονείς τα κράτησαν με το
ζόρι εκεί που ήταν να τα ''ρίξουν''. (Παναγόπουλος)
Γνωρίζω προσωπικά παιδιά γονέων, που δεν είναι νορμάλ στην συμπεριφορά τους. Γιατί; Γιατί οι γονείς, τα συνέλαβαν Μεγάλη Παρασκευή, ανήμερα του Πάσχα και γενικότερα τις μεγάλες εορτές. Όταν παραβαίνεις το νόμο του Θεού και νομίζεις, ότι τα παιδιά είναι δικά σου και δεν εξαρτιέσαι από κανέναν, ο Θεός θα σε τιμωρήσει... (Παναγόπουλος)
Ο άνδρας γεννάει και όχι η γυναίκα. Εκ σπέρματος του ανδρός, γίνεται η ζωή και όχι εκ του ωαρίου της γυναικός. Η γυναίκα είναι σαν τη γη και ο άνδρας είναι σαν τον σπορέα. Η γυναίκα, η γη δεν παράγει καρπό, αλλά θα αποδώσει τον καρπό που σπέρνει ο άνδρας. (Παναγόπουλος)
Η σωματική ηδονή, δόθηκε από το Θεό σαν μπουρμπουάρ στον άνθρωπο, για το έργο της τεκνογονίας. Εμείς όμως παίρνουμε το μπουρμπουάρ, χωρίς να εργαζόμαστε, χωρίς να κάνουμε παιδιά, πορνεύοντας. (Παναγόπουλος)
Είναι μερικές γυναίκες, που παντρεύονται σαν στιμμένες λεμονόκουπες. Αυτές, εφόσον πρώτα περιγιήθηκαν σε όλα τα μονοπάτια της αμαρτίας και γύρισαν όλες τις γκαρσονιέρες, έπειτα έρχονται σε παντρειά. Και όταν έρθει η ώρα του τοκετού, δεν μπορούν να γεννήσουν, γιατί δεν έχουν συστολή και γεννούν αναγκαστικά με καισαρική. Άλλες πάλι, λόγω του βεβαρημένου αμαρτωλό παρελθόν τους, γίνονται άτεκνες. (Παναγόπουλος)
Γυναίκα που έχει περίοδο να μην την πλησιάζεις (Λευϊικόν 18,19),
ούτε τις γυναίκες που κυοφορούν. Διότι δεν θα γίνει αυτό, με σκοπό την παιδοποιϊα, αλλά για την
ικανοποίηση της ηδονής, αφού ο φιλόθεος άνθρωπος, δεν πρέπει να
είναι φιλήδονος.
(Ψευδο - Κλήμης)
Αν το παντρεμένο αντρόγυνο δεν έχει στόχο για
παιδί, μαζεύονται οι σατανάδες και παίζουν. (Αναστάσιος Μάλαμας)
Το σπέρμα των ανδρών που έχουν τάση προς την ακολασία είναι άγονο, όπως και η ομιλία του φλύαρου είναι άστοχη και ανώφελη.
(Πλούταρχος)
Κάθε παιδί που γεννιέται, είναι και ένα μήνυμα
του Ουρανού, ότι ο Θεός δεν μας εγκατέλειψε. (Λίνκολν)
Πολλά παιδιά, πολλές σκοτούρες. Κανένα παιδί, καμμιά χαρά. (Κικέρων)
Η Μελχόλ, η γυναίκα του Δαυίδ, τιμωρήθηκε από τον Θεό να μην γεννάει παιδιά, επειδή
κορόϊδευε τον άντρα της, που δόξαζε τον Θεό.
Πότε με τον έναν, πότε με τον άλλον, δεν μπόρεσα να κάνω παιδί με τον άντρα μου...
Η γυναίκα που γεννά, ξαναγεννιέται.
Έσμιξε ο ανάλατος με την αναλατίνα,
κι εκάμανε δύο παιδιά, ανάλατα κι
εκείνα.
Αν έχεις παιδιά, να τα χαίρεσαι. Αν δεν έχεις, να
χαίρεσαι. (Κινέζικη παροιμία)
Όποιος έχει χρήματα χωρίς παιδιά, δεν είναι
πλούσιος. Και όποιος έχει παιδιά, χωρίς να έχει χρήματα, δεν είναι φτωχός. (Κινέζικη
παροιμία)
Έφεραν κάποτε στον ΑββάΑμμούνένα παιδί, που ήταν λυσσασμένο και ήταν δεμένο με αλυσίδες. Και αυτό, διότι ένας λυσσασμένος σκύλος το δάγκωσε και του μετέδωσε τη λύσσα. Σπαρτάριζε ολόκληρο, λόγω του αφόρητου πάθους του. Καθώς είδε ο Αββάς τους γονείς του παιδιού, να έρχονται προς το μέρος του και να τον ικετεύουν, τους είπε: ''Γιατίμεβασανίζετεάνθρωποι, ζητώνταςνακάνωκάτιπερισσότεροαπότηναξίαμου, τηνστιγμήπουέχετετηνβοήθειασταχέριασας;Δώστεστηνχήρατοβόδι, τοοποίοκρυφάσκοτώσατεκαιθασαςδοθείυγιέςτοπαιδίσας''. Οι γονείς έκαναν, ό,τι τους είπε ο Αββάς και γεμάτοι χαρά είδαν, ότι τοπαιδίβρήκετηνυγείατου... Το ότι πολλά αθώα παιδιά γεννιούνται άρρωστα ή
παιδεύονται μικρά, έχει τον εξής παιδαγωγικό ρόλο: Να μετανοήσουν οι γονείς!...
Μια φορά πήγε στον Αγιορείτη Όσιο Κούξα της
Οδησσού μια γυναίκα έγκυος στο 4ο της παιδί για να τον παρακαλέσει να
προσευχηθεί, ώστε το παιδί της αυτό να γεννηθεί υγιές μια και τα τρία
προηγούμενα είχαν γεννηθεί τυφλά... Τότε
ο παππούλης την κάλεσε να εξομολογηθεί αναλυτικά λέγοντας της: ''Για
εξομολογήσου, γιατί τα παιδιά σου είναι τυφλά;;;''... Εκείνη μετά από 2-3
εξομολογήσεις δεν κατάφερε να θυμηθεί κάτι που να σχετίζεται με την τυφλότητα
των παιδιών της. Τότε ο Άγιος της υπενθύμισε, πως όταν ήταν στην Α΄Δημοτικού,
μετά το τέλος κάποιου μαθήματος πήγε στο νεκροταφείο... Εκείνη
ανακάλεσε στη μνήμη της, πως εκεί βρήκε σε έναν θάμνο μια φωλιά με τέσσερα
νεογέννητα πουλάκια και εκείνη πήρε μια ακίδα καλαμιού και τρύπησε τα ματάκια
τους... Τότε ο Όσιος Κούξα της είπε: ''Έλα τώρα να προσευχηθούμε στον Θεό,
ώστε τουλάχιστον το τέταρτο παιδί σου να βλέπει...''.
Όταν ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης
υπηρετούσε ως ιερέας στην Πολυκλινική των Αθηνών, αρκετοί ιατροί
εκεί, οι οποίοι είχαν αντιληφθεί, ότι διέθετε κάποια σπουδαία χαρίσματα από
τον Θεό, τον σέβονταν ιδιαίτερα και συχνά του ζητούσαν να προσευχηθεί για μία
δύσκολη εγχείριση ή τον ρωτούσαν όταν επρόκειτο για δύσκολες διαγνώσεις.
Έτσι, μια μέρα, ιατροί της
Πολυκλινικής κάλεσαν τον μακαριστό Γέροντα να τους πει τη γνώμη του για ένα
ασυνήθιστο περιστατικό που αντιμετώπιζαν. Μια κοπέλα
γέννησε στην Πολυκλινική ένα παιδί παραμορφωμένο, το οποίο είχε
μελανοειδή επιμήκυνση της παρειάς (μάγουλο), που ήταν όπως
η μελιτζάνα. Ήθελαν ν' ακούσουν την δική του ερμηνεία για την γέννηση ενός τέτοιου παιδιού.
Ο Όσιος Πορφύριος ζήτησε να δει την κοπέλα και συζητώντας
μαζί της, έμαθε ότι εκεί στη γειτονιά της, στην Ομόνοια
δηλαδή, κυκλοφορούσε ένας νεαρός, ο οποίος είχε ακριβώς το ίδιο παραμορφωμένο
πρόσωπο, όπως το μωρό, που είχε γεννηθεί στην Πολυκλινική. Η κοπέλα συναντούσε συχνά εκείνο τον νέο, μια και ήταν
γείτονάς της.
Όταν όμως παντρεύτηκε και έμεινε έγκυος, η θέα εκείνου του νέου άρχισε να της γίνεται εφιάλτης. Καθώς τον έβλεπε, σκεφτόταν: ''Τίτρομερό που
είναι για τη μητέρα του να έχει ένα τέτοιο παιδί! Αν ήμουν εγώ
στη θέση της, πως θα το υπέφερα, πώς θα το άντεχα;" Και ακριβώς, αυτή η εφιαλτική σκέψη
επέδρασε στην περίοδο αυτή της εγκυμοσύνης της κοπέλας, ώστε να διαμορφωθεί το έμβρυο ανάλογακαι τελικά να
γεννηθεί αυτό το παιδάκι με τερατώδες πρόσωπο, παρόμοιο με
του νεαρού γείτονα της μητέρας. Αυτήν την ερμηνεία έδωσε ο
Όσιος Πορφύριος, με την οποία συμφώνησαν οι ιατροί της Πολυκλινικής, αλλά και η ίδια η μητέρα του μωρού.
Ένας ιερέας με την γυναίκα του, έφεραν ένα κορίτσι στον κόσμο, το οποίο όμως έφερε κέρατα στο κεφάλι! Όλοι οι ιατροί δεν μπόρεσαν επί πολλά έτη να εξηγήσουν και να θεραπεύσουν αυτήν την ανωμαλία του κοριτσιού. Το μυστήριο αυτό, το έλυσε μετά από πολλά χρόνια μια δαιμονισμένη. Αυτή η δαιμονισμένη, μια μέρα πλησίασε τον παππά και του είπε: ''Παππά, γιατί έχει κέρατα, το παιδί στο κεφάλι; Ρώτησες ποτέ το Θεό σου, να σου πει; Θα σε πω εγώ. Πότεσυνευρέθειςμετηνπαππαδιάκαισυνέλαβετοκορίτσιηγυναίκασου; ΉτανανήμερατουΕυαγγελισμού! Καιτίήθελεςνασεβγάλειπαππά;''. Κόκκαλο ο
παππάς!
