Περί Θείας Λειτουργίας

• Όσοι λαϊκοί προσέρχονται στην Εκκλησία και φεύγουν από την Θεία Λειτουργία, πριν ο παπάς πει το ''δι' ευχών'', αυτό λογαριάζεται ως ''αταξία'' και πρέπει να αφορίζονται. (9ος Αποστολικός Κανόνας των Αποστόλων)
• Πες μου σε παρακαλώ, αν κληθείς σε κάποιο γεύμα και καθίσεις στο τραπέζι και δεν φας, δεν προσβάλλεις έτσι, αυτόν που σε κάλεσε; Πώς λοιπόν εσύ παραβρίσκεσαι στην Θεία Λειτουργία και δεν Κοινωνάς; (Ιερός Χρυσόστομος)
• Όταν σας προσκαλούν σε γεύμα, δεν πρέπει να αποχωρείτε πριν από τους άλλους, παρότι έχετε χορτάσει πριν από τους άλλους και στην Θεία Λειτουργία που τελείται το γεμάτο δέος μυστήριο του Χριστού, και ενώ ακόμη συνεχίζουν οι ιερατικές πράξεις, εσύ φεύγεις εν μέσω αυτών και εξέρχεσαι από την Εκκλησία; Πώς μπορεί να συγχωρηθεί αυτό; Πώς μπορεί να δικαιολογηθεί αυτό; Ο Ιούδας, μόλις Κοινώνησε στον Μυστικό Δείπνο εκείνη την τελευταία βραδυά, έφυγε βιαστικός, ενώ οι υπόλοιποι παρέμειναν στο τραπέζι. Βλέπετε, ποιόν το παράδειγμα ακολουθούν, εκείνοι που βιάζονται να αποχωρήσουν πριν από την τελευταία ευχαριστία;... (Ιερός Χρυσόστομος)
• Μέ­σα στό Να­ό, στη διά­ρκεια της Θεί­ας Λει­τουρ­γί­ας ε­πι­τυγ­χά­νε­ται η συ­νε­χής δι­ά­θε­ση για προ­σευ­χή και ο σύν­δε­σμος της ε­νό­τη­τας, δί­νει με­γά­λη δύ­να­μη στην προ­σευ­χή. Όταν ό­λοι οι εκ­κλη­σι­α­ζό­με­νοι προ­σέ­χουν και προ­ση­λώ­νον­ται σ' αυ­τά που λαμ­βά­νουν χώ­ρα μέ­σα στο Να­ό, συμ­πί­πτει ό­λοι να δο­ξο­λο­γούν ή ό­λοι να ευ­χα­ρι­στούν τον Κύ­ριο, με απο­τέ­λε­σμα να α­νε­βαί­νει αυ­τή η ο­μα­δι­κή προ­σευ­χή σαν α­πό έ­να στό­μα, στο θρόνο του Θε­ού και καρ­πο­φο­ρεί. Την με­γά­λη ω­φέ­λεια της προ­σευ­χής, την γνω­ρί­ζει ο παγκάκι­στος δι­ά­βο­λος και προ­σπα­θεί να την μα­ται­ώ­σει. Προ­σπα­θεί με δι­ά­φο­ρα τεχνάσμα­τα να μας εμ­πο­δί­σει, να μην εκ­κλη­σι­α­στούμε, για να μην συμ­μετάσχου­με στην ο­μα­δι­κή προ­σευ­χή. Α­κό­μα και μέ­σα στο Να­ό προ­­σπα­θεί να α­πο­σπά­σει ή να θολώσει το νου μας. Ε­μείς που τα γνω­ρί­ζου­με αυ­τά, θα πρέ­πει να του εναν­τι­ω­θού­με δι­ώ­χνον­τας μα­κρυ­ά κά­θε προ­σβο­λή, κά­θε σκέ­ψη που θα μας πα­ρα­σύ­ρει στο να διακόψου­με την προ­σο­χή μας στις προ­σευ­χές. Για το κα­λό μας δεν πρέ­πει να απουσιάζου­με α­πό την Θεί­α Λει­τουρ­γί­α με κα­νέ­να λό­γο, για να μην χά­νου­με το ψυ­χι­κό ό­φε­λος που θα α­πο­κο­μί­σου­με προπάτων από την Κυριακάτικη Λειτουργία. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Αν αλήθεια ο Θεός σου ζητήσει λόγο για την αδιαφορία ή και την ασέβεια που δείχνεις στις λατρευτικές συνάξεις, τι θα κάνεις; Να, την ώρα που Αυτός σου μιλάει, εσύ, αντί να προσεύχεσαι, έχεις πιάσει κουβέντα με τον διπλανό σου για πράγματα ανώφελα. Και όλα τ' άλλα αμαρτήματά μας αν παραβλέψει ο Θεός, τούτο φτάνει, για να στερηθούμε την σωτηρία. Μην το θεωρείς μικρό παράπτωμα. (ΙερόςΧρυσόστομος)
• Μέσα στην Θεία Λειτουργία, προτρέπουμε να κλίνουμε το κεφάλι. Το κάνουμε αυτό σαν απόδειξη, ότι θέλουμε να εισακουστούν οι προσευχές μας και να έχουμε την ευλογία του Θεού. (ΙερόςΧρυσόστομος)
• Να μην κάθεστε την ώρα της Θείας Λειτουργίας. Ο νους σας να μην πετάει εδώ και εκεί. Όσο θα είστε στην Εκκλησία να το πάρετε απόφαση, να διαθέσετε όλο τον χρόνο στην προσευχή. (Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης)
• Όταν τελειώσει η Θεία Λειτουργία να πλησιάσετε με την σειρά και με σεβασμό στην Ωραία Πύλη, να πάρετε αντίδωρο με ενωμένα τα χέρια και στο δεξί χέρι να πάρετε το αντίδωρο. Αφού το φάτε, να μην ρίξετε τα ψίχουλα, που θα τύχη να σας μείνουν στα χέρια σας. Θα τα ρίξετε μέσα στην άμμο, που είναι στα μανουάλια και μετά θα πείτε καλημέρα. (Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης)
• Η Θεία Λειτουργία αγιάζει. Αν δεν πάει ο Χριστιανός την Κυριακή στην Εκκλησία, πώς θα αγιαστεί; (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Στην Θεία Λειτουργία κανονικά δεν καθόμαστε. Αν δεν έχει κουράγιο κανείς, μπορεί να καθίσει, όταν λέγεται ο Απόστολος. Αν όμως έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας και δεν μπορεί να σταθεί, τότε θα καθίσει. Εγώ σε Θεία Λειτουργία ποτέ δεν έχω καθίσει... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Όταν γίνεται Θεία Λειτουργία, δεν μπορεί ο ιερεύς να την αφήσει στην μέση, ο,τιδήποτε και να συμβεί και πόλεμος να κηρυχτεί, θα την τελειώσει. Και οι εχθροί να έρχονται έξω από την Εκκλησία, θα κοιτάξει το πολύ - πολύ να βιαστεί λίγο, για να τελειώσει. Θα βοηθήσει ο Θεός να τελειώσει. Αλλά πρέπει να έχει κανείς εμπιστοσύνη στον Θεό· να μην φοβάται. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Ο διάβολος είναι τεχνίτης. Αν φέρει λ.χ. την ώρα της Θείας Λειτουργίας σε έναν πνευματικό άνθρωπο έναν ελεεινό λογισμό, εκείνος θα τον καταλάβει, θα τιναχθεί και θα τον διώξει. Γι' αυτό του φέρνει έναν πνευματικό λογισμό. «Το τάδε βιβλίο, του λέει, γράφει αυτό για την Θεία Λειτουργία». Μετά θα του τραβήξει την προσοχή λ.χ. στον πολυέλαιο. Θα αναρωτηθεί ποιός άραγε να τον έφτιαξε. Ή θα του θυμίσει έναν άρρωστο που πρέπει να πάει να τον δει. «Α! έμπνευση, λέει, την ώρα της Θείας Λειτουργίας», ενώ είναι ο διάβολος που μπαίνει ενδιάμεσος και πιάνει ο άνθρωπος την συζήτηση με τον λογισμό του. Οπότε ακούει τον ιερέα να λέει «Μετά φόβου ...;» και τότε καταλαβαίνει ότι τελείωσε η Θεία Λειτουργία και εκείνος δεν συμμετείχε καθόλου. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• ''Γέροντα Παϊσιε, την ώρα που ο ιερέας στην Θεία Λειτουργία λέει: ''Τα σα εκ των σων'', πώς προσεύχεστε;''. ''Επειδή εκείνη την ώρα κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα, λέω συντομά, νοερά το ''Βασιλεύ Ουράνιε'', το ''Ευλογητός ει Χριστέ...'' και το ''Ότε κατεβάς...'' και προσεύχομαι για τον Θείο φωτισμό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Η Θεία Λειτουργία επιτελείται: α) εις δόξα και αίνον του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού και εις μνήμην του θανάτου και της Αναστάσεως Αυτού κατά το γεγραμμένον «τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν» β) εις αγιασμόν των ψυχών και των σωμάτων ημών, εις άφεσιν αμαρτιών, εις κοινωνίαν του Αγίου Πνεύματος, εις βασιλείας και ουρανών πλήρωμα, εις παρρησίαν εις Χριστόν και εις ζωήν αιώνιο γ) υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των ευσεβώς κεκοιμημένων Ορθοδόξων Χριστιανών και δ) υπέρ των ζώντων Ορθοδόξων Χριστιανών. (ΆγιοςΝεκτάριος)
• Η Θεία Λειτουργία είναι ο δείπνος, η τράπεζα της αγάπης του Θεού για το ανθρώπινο γένος. Γύρω από το αρνίο που βρίσκεται πάνω στο Δισκάριο, Eκείνη την στιγμή, είναι συναγμένοι όλοι: οι ζωντανοί, οι νεκροί, οι Άγιοι και οι αμαρτωλοί, η θριαμβεύουσα και η στρατευομένη Εκκλησία. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
• Δεν υπάρχει πάνω στη γη έργο αγιότερο, υψηλότερο, επισημότερο, ζωοποιότερο από τη Θεία Λειτουργία. Ο ναός κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργία γίνεται ουράνιος. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
• Ο ασώματος εχθρός αγωνίζεται λυσσαλέα εναντίον μας, την ώρα που παρακολουθούμε την Θεία Λειτουργία. Γιατί εκείνη την ώρα, με την βοήθεια του Θεού, συντελείται η αναγέννηση των ψυχών μας. Γι' αυτό ας μην κλονιζόμαστε από τις συκοφαντείες και τις μεθοδείες του εχθρού, αλλά ας ρίξουμε το βλέμμα μας στο Χριστό, για να αντλήσουμε από Αυτόν θάρρος και να γίνουμε δυνατοί. Εκείνος είναι η πηγή κάθε καλού έργου, στέκεται αοράτως μπροστά μας και τελεί κατά μυστηριώδη τρόπο, την αναγέννηση των ψυχών μας. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
• Αν ξέρατε πόση ευλογία έρχεται στη Θεία Λειτουργία, θα μαζεύατε μέχρι και την σκόνη από το πάτωμα της Εκκλησίας, για να πλύνετε μ' αυτήν το πρόσωπό σας. (ΆγιοςΓαβριήλοδιαΧριστόνΣαλός)
• Στην διάρκεια της κοινής Θείας λατρείας, δεν είναι σωστό να κάνει κανείς, να τραβάει την προσοχή των άλλων, κάνοντας πολυάριθμες μετάνοιες ή άκαιρα και επιδεικτικά σταυροκοπήματα. Το σημείο του σταυρού και οι μετάνοιες πρέπει να γίνονται μόνο στα σημεία εκείνα της Ακολουθίας που χρειάζεται. Τότε, εξάλλου, οι περισσότεροι από τους πιστούς που συμπροσεύχονται θα κάνουν το ίδιο και έτσι κανείς, δεν θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή σε σένα. Σαν γενικό κανόνα πάντως στο θέμα αυτό, σου συνιστώ να ασκείς ένα διακριτικό αυτοέλεγχο στην εξωτερίκευση της ευλάβειας και της κατανύξεώς σου, κάθε φορά που βρίσκεσαι σε δημόσιο λατρευτικό χώρο. Και τον αγώνα σου αυτό για αυτοσυγκράτηση, ο Θεός θα τον δεχτεί σαν μια θυσία ταπεινώσεως. (Άγιος Μακάριος της Όπτινα)
• Όταν είσαι στην Εκκλησία, μην κοιτάς κανέναν. Να προσεύχεσαι με κλειστά μάτια ή να κοιτάς σε κάποια εικόνα. (Οσία Ματρώνα της Μόσχας)
• Όταν ο ιερέας λέει: "Πρόσχωμεν τα Άγια τοις Αγίοις", είναι η μεγαλύτερη και φοβερότερη στιγμή, γιατί τότε είναι ανοιχτοί οι Ουρανοί και για ότι παρακαλέσουμε τον Θεό, εισακουόμαστε. (ΓέρονταςΑμβρόσιοςΛάζαρης)
• Η Θεία Λειτουργία είναι η μεγαλύτερη πνευματική ελεημοσύνη παγκοσμίως. Με τη βοήθεια της Θείας Λειτουργίας πολλοί κολασμένοι, επειδή μνημονεύονταν τα ονόματα τους, μετατέθηκαν στον παράδεισο. Επίσης βοηθιούνται και αυτοί που είναι εν ζωή, όταν κατά τη Θεία Λειτουργία μνημονεύεται το όνομά τους. Θα πρέπει λοιπόν να προσκομίζουμε πριν τη Θεία Λειτουργία ένα χαρτί με τα ονόματα των κεκοιμημένων και των αγαπημένων μας προσώπων που βρίσκονται εν ζωή στον παππά, για να τα μνημονεύσει στην προσκομιδή, ώστε να βοηθηθούν, με το να βγάζει ο παππάς ξεχωριστή μερίδα γι΄αυτούς και η οποία μπαίνει μέσα στο Άγιο Ποτήριο, στο Αίμα του Χριστού. Έτσι όλα τα ονόματα ''βαφτίζονται'' στο αίμα του Χριστού και αυτό είναι η ανωτάτη ελεημοσύνη επί της γης!!! Μία λίρα παίρνει ο παππάς που μνημονεύει αυτά τα ονόματα και 2 λίρες παίρνουμε εμείς που δώσουμε στον παππά το χαρτί για να τα διαβάσει. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
• Απ' αυτό που βιώνουμε στη διάρκεια μιας Θείας Λειτουργίας, μπορούμε να καταλάβουμε, το τι θέση θα έχουμε στην αιωνιότητα, για το αν κάνουμε ή όχι για τον παράδεισο! Είναι μια προσωπική συνάντηση με το Χριστό τετ α τετ. Ό,τι νιώθουμε μέσα στην Εκκλησία κατά τη Θεία Λειτουργία, έτσι θα νιώσουμε και κατά την Δευτέρα παρουσία, στην οποία ο Χριστός θα μας κρίνει. Και όταν κανείς αισθάνεται ωραία, μέσα στη Θεία Λειτουργία, τότε προγεύεται σαν σπερματική Χάρη, την πραγματική Βασιλεία των Ουρανών μέσα του. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
• Όταν γίνεται η Θεία Λειτουργία, ο ίδιος ο Χριστός Λειτουργεί, δανειζόμενος το στόμα και το σώμα του εκάστοτε ιερέως! Ο Χριστός είναι ο προσφέρων και ο προσφερόμενος. Δεν θυσιάζει ο παππάς το Χριστό, αλλά ο Χριστός αυτοθυσιάζεται. Δεν Λειτουργεί ο παππάς με την βοήθεια του Χριστού, αλλά ο Χριστός Λειτουργεί με την βοήθεια του παππά. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
• Κάθε Θεία Λειτουργία που επιτελείται είναι διαφορετική, παρόλο που διαβάζονται και ψάλλονται τα ίδια και τα ίδια πράγματα, μιας και ο Χριστός πάντα προσφέρει και αποκαλύπτει ένα διαφορετικό ''Δώρο'' σε κάθε ανθρώπινο και αγγελικό νου, προκειμένου να τραφούν πνευματικά, κατ' αναλογία της πίστης, της ευλάβειας και της προσοχής του πιστού. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
• Σε κάθε Θεία Λειτουργία, η Παναγία γονατίζει και μετά δακρύων ικετεύει το Χριστό και Υιό Της, υπέρ σωτηρίας των ανθρώπων που λειτουργούνται, όλου του κόσμου και των κεκοιμημένων μας (σεσωσμένοι και μη), ώστε να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι! Αυτό γίνεται κάθε μέρα και είναι ένα ιδιαίτερο διακόνημα της Παναγίας, το πιο σημαντικό. Αυτή είναι η τέλεια αγάπη της Παναγίας! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
• Εάν ο κληρικός δεν φορέσει τα άμφιά του, κατά τη Θεία Λειτουργία, υπάρχει κίνδυνος. Τα άμφια είναι προστατευτικά για αυτόν που τα φέρει και αγιαστικά για τον λαό. Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων, που Λειτούργησαν χωρίς άμφια και έπεσαν νεκροί. Δεν είναι επιδεικτικά, όπως λένε μερικοί. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
• Όταν παρακολουθείς την Ακολουθία στην Εκκλησία, να στέκεσαι ευθυτενής, σαν τον στρατιώτη στην παράταξη. Θα σε βοηθήσει να διώξεις την απροθυμία, το να κοιτάς προσεκτικά μια εικόνα στο εικονοστάσι, είτε του Χριστού, είτε της Παναγίας. Να την κοιτάς συνέχεια-συνέχεια, και τίποτε να μην σκέπτεσαι. Να διώχνεις από τον νου σου κάθε φαντασία, και να αρχίσεις να επαναλαμβάνεις με επιμονή το ''Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με''. (Γέροντας Γερμανός ο Σταυροβουνιώτης)
• Η ορθοστασία κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, πάρα πολύ βοηθάει να έρθει η Χάρη του Θεού μέσα στην ψυχή. Όταν ο άνθρωπος στέκεται όρθιος, αυτό είναι ένας κόπος, μία θυσία για τον Θεό και ο Θεός τον επισκιάζει... (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
• Όταν δεν υπάρχει Αγία Τράπεζα, πέφτει ένας άνθρωπος κάτω και γίνεται Θεία Λειτουγία πάνω του. Στον πόλεμο όταν δεν υπήρχε τραπέζι, έπεφτε κάτω ένας στρατιώτης και ο ιερέας έβαζε πάνω του το Άγιο Αντιμνήσιο και Λειτουργούσε. Το σώμα του ανθρώπου "ναός Θεού έστι" (Α' Κορινθίους 3,16), γίνεται Άγιο Θυσιαστήριο, γίνεται Αγία Τράπεζα ο άνθρωπος, τελείται το Μυστήριο και Κοινωνάει ο κόσμος. (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
• Στη Θεία Λειτουργία, για να έρθει η Χάρη του Θεού, πρέπει να έχεις συγκέντρωση, ειρήνη και να μην σκέπτεσαι τίποτε. (Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής)
• Όσο διάστημα θα τελείται η Θεία Λειτουργία στην γη, αυτό θα είναι και το σημείο, ότι το έλεος του Θεού δεν μας εγκατέλειψε ακόμη. Ενώ όταν θα παύσει η Θυσία καί προσφορά, όπως λέει ο προφήτης Δανιήλ, τότε θα έρθει το τέλος του κόσμου. (Γέροντας Κλέοπας Ήλιε)
• Στην Θεία Λειτουργία μπορούν να μνημονευθούν όλοι οι πιστοί Χριστιανοί, που δεν έχουν υποπέσει σε συγκεκριμένο κανονικό παράπτωμα. Από τους ζώντας δεν μνημονεύονται οι ειδωλολάτρες, οι άπιστοι, οι αποστάται, οι αιρετικοί, οι αβάπτιστοι, αυτοί που αμάρτησαν κατά του Αγίου Πνεύματος, δηλ. οι βλάσφημοι του Θεού και εχθροί της αληθείας με επίγνωση και θέληση της πράξεώς τους. Δεν μνημονεύονται επίσης ούτε αυτοί που συζούν αστεφάνωτοι. Από τους νεκρούς δεν μνημονεύονται στην Εκκλησία, όσοι πέθαναν στην απιστία, στην αίρεση, οι αυτόχειρες, τα αβάπτιστα παιδιά και όσα πέθαναν από εκτρώσεις. (Γέροντας Κλέοπας Ήλιε)
• Καλύτερα να ζημιωθείς σε χρήματα, παρά να στερηθείς την Θεία Λειτουργία. Δεν είναι μικρή αμαρτία, το να μην πηγαίνετε στην Θεία Λειτουργία. Και όσοι έχουν ανθρώπους στην δούλεψή τους, υπηρέτες και παιδιά, οφείλουν να φροντίζουν και να μην αμελούν να τους στέλνουν στην Εκκλησία στις Εορτές. Αν δεν το κάνουν, θα δώσουν απολογία γι' αυτό, κατά την ημέρα της Κρίσεως. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
• Πρόσεξε, να πηγαίνεις στην Εκκλησία, πριν αρχίσει η Θεία Λειτουργία, γιατί άγγελος Κυρίου γράφει ποιός είναι εκεί από την αρχή. Όταν αργούμε, ζημιωνόμαστε. (παπα-Διονύσιος της Κολιτσού ο Ρουμάνος)
• Όταν κάθεσαι στην Ακολουθία και βλέπεις ότι νυστάζεις, σήκω. Δεν είναι αμαρτία να κάθεσαι, γι' αυτό οι Πατέρες έβαλαν στασίδια στην Εκκλησία. Όμως είναι αμαρτία να κοιμάσαι. Γι' αυτό να κάθεσαι, να σηκώνεσαι, αλλά να μένεις ξύπνιος και να ακούς αυτά που διαβάζονται, σαν να τα διαβάζεις ο ίδιος. (παπα-Διονύσιος της Κολιτσού ο Ρουμάνος)
• Σε κάθε Θεία Λειτουργία είναι σαν να πηγαίνεις στα Ιεροσόλυμα. (Είπε Γέρων)
• Ξέρεις τι θα πει να αφήνεις το Χριστό και να φεύγεις από την Εκκλησία πριν τελειώσει η Θεία Λειτουργία; Που θα πας; Ο άλλος (ο διάβολος) σε περιμένει απ΄έξω ως λέων ορυόμενος να σε καταπιεί... Που πας;;; Υπάρχει ανώτερο πράγμα από το να είσαι μαζί με το Χριστό; Όσο μπορείς περισσότερη ώρα να καθίσεις μαζί Του. Δεν πρέπει να βγαίνουμε από την Εκκλησία, πριν ο παππάς πει το δι΄ευχών, γιατί αλλιώς ομοιάζουμε με τον Ιούδα που, και αυτός έφυγε από τον Μυστικό Δείπνο πριν ολοκληρωθεί. Γινόμαστε έτσι σύγχρονοι Ιούδες. Αλλά ναι... άμα ήταν ο κ. υπουργός σε μία εκδήλωση, ή κάποιο άλλο επίσημο πρόσωπο, θα τον άφηνες και θα έφευγες ή θα κόλλαγες κοντά του; Και αν σε χτυπούσε και λίγο στην πλάτη σου και το έβλεπαν οι άλλοι, ότι έχεις σχέση με το πρόσωπο αυτό, που να ξεκολλήσεις μετά απ΄αυτόν... Και ξεκολλάς από το Χριστό, την Παναγία και του Αγίους και φεύγεις; Σε ξεγελάει ο άλλος... (Παναγόπουλος)
• Γιατί όταν πηγαίνουμε στο θέατρο ή στον κινηματογράφο, πηγαίνουμε από την αρχή για να δούμε το έργο; Γιατί όταν είμαστε καλεσμένοι σε τραπέζι, πηγαίνουμε πριν αρχίσει το γεύμα και στην Θεία Λειτουργία δεν πηγαίνουμε από την αρχή και το μόνο που ρωτάμε, είναι αν χτύπησε η τρίτη καμπάνα, λες και η πρώτη και η δεύτερη καμπάνα δεν χτυπάει για εμάς; (Παναγόπουλος)
• Άνθρωπος που είναι στην Εκκλησία και δεν Κοινωνεί, δεν έχει λόγο να βρίσκεται στην Εκκλησία, εκτός και αν έχει κανόνα από τον εξομολόγο του. Όσο σκληρός και αν είναι αυτός ο λόγος μου, είναι όμως μια αλήθεια. Γιατί, τί θα πούμε στον παππά, όταν μας καλεί να προσέλθουμε στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας με πίστη, αγάπη και φόβο Θεού και εμείς δεν προσερχόμαστε; Θα πούμε ότι δεν έχουμε αγάπη, δεν έχουμε πίστη και δεν έχουμε φόβο Θεού; Τότε γιατί πήγαμε στην Εκκλησία; Είναι μεγάλη βλασφημία να προσφέρεται ο Χριστός στην Εκκλησία, να σου σερβίρουν τη Ζωή την αιώνια και εσύ να μην προσέρχεσαι στο Μυστήριο της Θείας Μεταλήψεως. Άλλωστε άλλος δρόμος για την αιώνια Ζωή δεν υπάρχει. Ούτε το ''Πάτερ ημών'' δεν πρέπει να λένε, όσοι δεν Κοινωνούν, διότι δεν είναι αδερφοί του Χριστού. Και για να έχω Πατέρα το Θεό, πρέπει να έχω αδερφό το Χριστό. Άμα δεν έχω αδερφό το Χριστό, που βρήκα τον Πατέρα στον Ουρανό; (Παναγόπουλος)
• Το αντίδωρο που παίρνουμε στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, δεν είναι το Δώρο. Είναι ευλογία Κυρίου και έλεος, είναι η κοιλία της Θεοτόκου, που μας δίνει την ευλογία Της. Το δώρο είναι η Θεία Κοινωνία, είναι ο Χριστός που γέννησε η κοιλία της Θεοτόκου. Με το αντίδωρο παίρνουμε ευλογία, για να μην κόψουμε την επαφή μας με την Εκκλησία, ώστε την επόμενη φορά που θα πάμε στην Εκκλησία καιβρισκόμενοι εν μετανοία, να λάβουμε το Δώρο. (Παναγόπουλος)
• Όταν μέσα στην Εκκλησία προσευχόμαστε μόνο για τον εαυτόν μας, είναι σαν να έχουμε μια καραμπίνα στο χέρι μας και με αυτήν να προσπαθούμε, να ρίξουμε ένα αεροπλάνο. Όταν όμως προσεύχεται ο ένας για τον άλλον, αναβαθμίζονται τα πνευματικά όπλα και επιτυγχάνονται τα κατάλληλα αποτελέσματα. (Παναγόπουλος)
• Άμα βλέπεις άνθρωπο μετά την Θεία Λειτουργία που γελάει και είναι έτοιμος να πει και αστεία, δεν ξέρει αυτός, δεν κατάλαβε τι είναι η Θεία Λειτουργία. Δεν Εκκλησιάστηκε... (Κατερίνα Ζέρβα)
• Εμείς οι Χριστιανοί συναθροιζόμαστε στη Θεία λατρεία σαν στρατός, για να πολιορκήσουμε το Θεό με τις προσευχές μας. (Τερτυλλιανός)
• Ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος (Πάπας Ρώμης η μνήμη του τιμάται στις 12 Μαρτίου), μας λέει ότι κάποτε ένα καράβι τσακίστηκε πάνω στα βράχια, λόγω μεγάλης θαλασσοταραχής. Έτσι οι άνθρωποι της πόλεως, βλέποντας από μακριά το γεγονός αυτό, πίστεψαν, ότι από τα πολλά μποφόρ και τους ανέμους που υπήρχαν, μάλλον δεν θα σώθηκε κανείς. Βέβαια λυπήθηκαν και πένθησαν, διότι οι περισσότεροι από τους ναυτικούς που βρίσκονταν μέσα σ' αυτό το καράβι, ήταν από την ίδια εκείνη πόλη. Ένας ιερέας όμως, έσπευσε εκείνη τη στιγμή να κάνει Θεία Λειτουργία για την ψυχή του αδελφού του, που ήταν μέλος του πληρώματος. Την άλλη μέρα, βλέπει τον αδελφό του ζωντανό, να πηγαίνει στο σπίτι! Εξεπλάγησαν όλοι και τον ρώτησαν πως γλύτωσε, ενώ όλοι οι άλλοι οπωσδήποτε θα είχαν πνιγεί. Και αυτός απάντησε: ''Όταν χτύπησε το πλοίο πάνω στα βράχια, έσπασε, διαλύθηκε και πέσαμε όλοι στη θάλασσα. Εγώ άρπαξα μαι σανίδα και όσο μπορούσα, πάλευα μέσα στα κύματα. Έπειτα από πολλές ώρες ατόνησα, κόντευα να λιποθυμήσω και να πνιγώ. Είχε νυχτώσει κιόλας... Τότε είδα έναν ωραιότατο νέο να έρχεται δίπλα μου στη σανίδα, μέσα στα κύματα της θάλασσας και να μου δίνει ένα ψωμί και πήρα τόση δύναμη, ώστε δεν αισθανόμουν πλεόν κανέναν κόπο! Με τη Θεία βοήθεια πάλεψα με τα κύματα και βρέθηκα στην ξερά...''. Τέτοια δύναμη έχει η Θεία Λειτουργία...!
• Ένας πιστός παραπονιόταν στον εφημέριό του, γιατί το ότι η Θεία Λειτουργία ήταν πολύ μεγάλη. ''Φίλε μου'', του είπε ο εφημέριος: ''Η Θεία Λειτουργία δεν είναι μεγάλη, αλλά η ευλάβειά σου είναι μικρή''.