Πας γαρ ο αιτών λαμβάνει
και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται. [Διότι όποιος ζητάει, του δίνεται και όποιος γυρεύει βρίσκει και
όποιος χτυπά, του ανοίγεται.] (Κατά Ματθαίον 7,8)
Αν δεν θέλουμε και τα πιο εύκολα γίνονται
δύσκολα. Γιατί τίποτε δεν είναι δύσκολο, όταν θέλουμε και τίποτε δεν είναι εύκολο,
όταν δεν θέλουμε... Παντού, αποφασιστικός παράγοντας είναι η θέληση. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Η θέληση από εμάς εξαρτάται. Με τη θέληση,
προσελκύουμε τον Θεό να μας βοηθήσει. Και όταν Τον προσελκύουμε κοντά μας, τότε
φέρνουμε σε κάθε τέλος, όλες τις υποθέσεις μας. Ο Θεός ανοίγει τις καρδιές
εκείνων που θέλουν και αυξάνει τη θέλησή τους. (Ιερός Χρυσόστομος)
Ο Κύριος, ούτε μας πιέζει, ούτε μας αναγκάζει να
κάνουμε ενάρετες πράξεις, αν εμείς δεν θέλουμε. Ο Κύριος μας άφησε ελεύθερους.
Και αυτός που γίνεται με την βία ενάρετος, δεν είναι δυνατόν να είναι ενάρετος.
(ΙερόςΧρυσόστομος)
Όλα εξαρτώνται από την ελεύθερη βούληση του
ανθρώπου και όχι από το φυσικό του χαρακτήρα. Γι' αυτό είναι δυνατόν και η πιο
άσχημη και βδελυρή ψυχή, αν θελήσει, να μεταβληθεί αμέσως και να ξαναφθάσει σε
ύψη ωραιότητος και να γίνει και πάλι λαμπρή και ωραία, όπως πάλι είναι δυνατόν,
αν δείξει νωθρότητα, να καταντήσει στη χειρότερη και την πιο αποκρουστική
ασχήμια. (Ιερός Χρυσόστομος)
Η μεταβολή, δεν εξαρτάται απ' Αυτόν που έσπειρε, αλλά
απ' αυτούς που δεν θέλησαν να αλλάξουν. (Ιερός Χρυσόστομος)
'Οπως τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει αυτόν που έχει
αγαθή προαίρεση και ζήλο να κάνει κάτι, έτσι και τον αμελή, τον ράθυμο και αναβλητικό,
όλα μπορούν να τον εμποδίσουν. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Βλέπεις, ότι αρκεί μόνο η θέληση; Αλλά θέληση όχι
τυχαία, όπως των πολλών ανθρώπων, αλλά θέληση καλλιεργημένη, θέληση όπως πρέπει
να θέλεις. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Και ο Απόστολος Παύλος φοβόταν τους κινδύνους;
Φοβόταν και μάλιστα πάρα πολύ. Ήταν βέβαια Παύλος, αλλά ήταν και άνθρωπος. Αυτό
δεν ήταν κατηγορία για τον Παύλο. Ήταν αδυναμία μεν της φύσεώς του, εγκώμιο
όμως της βουλήσεώς του. Αν και φοβόταν το θάνατο και τις πληγές, τίποτε το
ανάξιο δεν έκανε. (Ιερός Χρυσόστομος)
Δεν υπάρχει τίποτα δύσκολο, όταν ο άνθρωπος θελήσει.
(Όσιος Άνθιμος της Χίου)
Δύο θελήσεις υπάρχουν μέσα μας αντίθετες μεταξύ
τους: α) η λογική θέληση και β) η θέληση της αισθήσεως, της
διαθέσεως σάρκας και πάθους. Με την ανώτερη θέληση, την λογική θέληση,
επιθυμούμε όλα τα καλά, ενώ με την κατώτερη θέληση, τη θέληση της αισθήσεως,
επιθυμούμε όλα τα κακά. Η λογική θέληση του ανθρώπου, ''πολεμείται'' από τη
θέληση του Θεού και από τη θέληση της αισθήσεως, με σκοπό κάθε μία απ' αυτές,
να παρασύρει και να υποτάξει στον εαυτόν της, την θέληση του ανθρώπου. (Άγιος
Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Ο Θεός χάρισε στη θέλησή μας τόση ελευθερία και
δύναμη, ώστε και αν όλες οι αισθήσεις και όλοι οι δαίμονες και όλος ο κόσμος
μαζί, οπλιστούν εναντίον της και την πολεμούν δυνατά, παρόλα αυτά να μπορεί, να
τα περιφρονήσει και να θέλει εκείνο που θέλει ή να μην θέλει εκείνο, που δεν
θέλει και για όσες φορές θέλει και για το σκοπό εκείνο που της αρέσει καλύτερα.
(Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Όσο περισσότερη θέληση έχει ένας άνθρωπος, τόση περισσότερη
αξία έχει. (ΙερόςΑυγουστίνος)
Στον άνθρωπο, η δύναμη της θέλησης υπερνικά τα
εμπόδια και κατορθώνει τα πάντα, εφόσον ενισχύεται από την λογική σκέψη και το
αυτεξούσιο. Το θέλω γίνεται μπορώ, όταν ο άνθρωπος ενεργεί συστηματικά και
ελεύθερα. (Άγιος Νεκτάριος)
Η Θεία βοήθεια από τη μια και η θέλησή μας από
την άλλη φέρνουν την νίκη κατά του πονηρού. (Μέγας Βασίλειος)
Ο άνθρωπος πετά πνευματικά (προοδεύει) με δύο φτερούγες·
με την θέληση του Θεού και με την θέληση την δική του. Ο Θεός την μια φτερούγα -
την δική Του θέληση - μας την έχει κολλήσει μόνιμα στον έναν ώμο μας. Αλλά για να
πετάξουμε πνευματικά, πρέπει και εμείς να κολλήσουμε στον άλλο ώμο την δική μας
φτερούγα, την ανθρώπινη θέληση. Άμα ο άνθρωπος έχει δυνατή θέληση, έχει την φτερούγα
την ανθρώπινη, που ισορροπεί με την Θεϊκή φτερούγα, οπότε πετάει. Ενώ, αν η θέλησή
του είναι ατροφική, πάει να πετάξη λίγο και τουμπάρει. Ξαναπροσπαθεί λίγο, πάλι
τούμπα! Και ο άνθρωπος πρέπει να προσέχει και να μην παραμελεί την ανθρώπινη θέληση,
αν θέλει να πετάει συνέχεια σωστά, πνευματικά. Γιατί το ταγκαλάκι τί κάνει; Πάει
σιγά-σιγά και τραβάει από την ανθρώπινη φτερούγα πρώτα κανένα μικρούτσικο φτερό,
ύστερα κανένα λίγο μεγαλύτερο και αν δεν προσέξει ο άνθρωπος, του βγάζει και ένα
μεγάλο, οπότε πάει να πετάξει και δεν μπορεί. Και αν τυχόν του τραβήξει μερικά φτερά,
τότε, όταν πάη να πετάξει, μπαίνει αέρας στην φτερούγα που της λείπουν φτερά και
κάνει τούμπες. Η Θεϊκή φτερούγα είναι πάντα γεμάτη, συμπληρωμένη· δεν της λείπουν
φτερά, γιατί ο διάβολος δεν μπορεί να τα τραβήξει και να τα βγάλει· είναι Θεϊκή.
Να προσέχει ο άνθρωπος να μην αμελήσει και του βγάλει ο διάβολος κανένα φτερό από
την δική του φτερούγα. Όταν αρχίζει σιγά-σιγά λίγο η τεμπελιά, λίγο η αδιαφορία,
εξασθενεί η θέληση. Τί να κάνη ο Θεός, αν δεν θέλει ο άνθρωπος; Δεν θέλει να επέμβει,
γιατί σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου. Αχρηστεύει έτσι ο άνθρωπος και την φτερούγα
του Θεού. Όταν όμως έχει θέληση, έχει δηλαδή και την δική του φτερούγα ακέραιη,
τότε θέλει ο Θεός, θέλει και ο άνθρωπος και πετάει ο άνθρωπος. (Άγιος
Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Θέληση υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους, σε άλλους
λίγη και σε άλλους περισσότερη. Όταν ο άνθρωπος έχει διάθεση να αγωνιστεί, προσεύχεται
και ζητά από τον Θεό να του αυξήσει την θέληση και ο Θεός τον βοηθάει. Όταν δεν
κάνει προκοπή ο άνθρωπος, τότε να ξέρει ότι ή δεν βάζει καθόλου θέληση ή θα
βάζει λίγη και αυτή θα είναι εξασθενημένη, οπότε και αυτό πάλι δεν βοηθάει. (Άγιος
Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Αν ο άνθρωπος δεν έχει θέληση, δεν μπορεί να
κάνει τίποτε. Ενώ άμα θέλει κανείς, για όλα βρίσκει λύσεις. (Άγιος Παϊσιος ο
Αγιορείτης)
Χωρίς την θέληση, κανείς δεν μπορεί να διορθωθεί.
Όσο όμως περνάει η ηλικία, τόσο εξασθενεί η θέληση. (Άγιος Παϊσιος ο
Αγιορείτης)
Στον άνθρωπο δεν ισχύει το ''δεν μπορώ'', ισχύει
μόνο το ''δεν αγαπώ'' και ''δεν θέλω''. Αυτά είναι που τον κάνουν να λέει πως
δεν μπορεί. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Όπως η αντίπαλη δύναμη (διάβολος), έτσι και η Θεία
Χάρη προτρέπει χωρίς να εξαναγκάζει και αυτό για να διαφυλάσσεται η ελευθερία και
η αυτεξουσιότητά μας. Γι' αυτό και για όσα κακά κάνει ο άνθρωπος με την υπόδειξη
του σατανά, δέχεται αυτός και όχι ο σατανάς την τιμωρία, γιατί δεν σύρθηκε με τη
βία, αλλά με το θέλημά του υπάκουσε στην κακία. Το ίδιο συμβαίνει και με το αγαθό.
Δεν αποδίδει η Χάρη το αγαθό στον εαυτό της, αλλά στον άνθρωπο και γι' αυτό τον
δοξάζει, γιατί αυτός έγινε αίτιος του αγαθού στον εαυτό του. Ούτε πάλι η Χάρη δεσμεύει,
όπως είπαμε, με αναγκαστική δύναμη τη θέληση του ανθρώπου, ώστε να μην μπορεί να
στραφεί αλλού. Αλλά αν και συνυπάρχει, δίνει ωστόσο το προβάδισμα στο αυτεξούσιο,
για να φανερωθεί η θέληση του ανθρώπου που κλίνει, στην αρετή ή στην κακία. (Άγιος
Μακάριος ο Αιγύπτιος)
Μην λέτε: ''Δεν μπορώ''. Αυτή η κουβέντα, δεν
είναι Χριστιανική. Εμείς οι Χριστιανοί λέμε: ''Όλα τα μπορώ. Όχι όμως μόνος
μου, αλλά με την βοήθεια του Θεού''. ''Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με
Χριστώ'' (Φιλιπ. 4,13). (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Αν θελήσει ο άνθρωπος, μπορεί από το πρωί ως το
βράδυ να φτάσει σε Θεία μέτρα. (Αββάς Αλώνιος)
Από την θέληση προχωράμε, με την βοήθεια του Θεού
στον αγώνα και από τον αγώνα βοηθιόμαστε, για να αποκτήσουμε τις αρετές. (Αββάς
Δωρόθεος)
Βάλε τον οβολό σου εσύ, να βάλει και ο Θεός τα
μύρια τάλαντα. (Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής)
Κάθε άνθρωπος ό,τι θέλει το κατορθώνει. Η θέληση
και η επιμέλεια τον προάγουν πνευματικώς. Αν θέλει ο άνθρωπος και Άγιος
γίνεται. Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης και δεν αγιάζει μερικούς μόνο, επειδή
έτσι Του αρέσει, αλλά επειδή εκείνοι το ήθελαν και αγωνίστηκαν πολύ. Και η
αγιότητα ήρθε από τον Θεό, ως επιβράβευση της θελήσεώς τους... (Άγιος
Ιερώνυμος της Αγίνης)
Το πείσμα είναι ελάττωμα, αλλά συχνά είναι και
άγιο. Είναι και το καλό πείσμα. Αν δεν έχει κανείς πείσμα, οι δυσκολίες που θα
συναντήσει, θα τον κάμψουν, θα του φέρουν φόβο και δειλία. Το πείσμα το καλό, την
δυνατή θέληση προσπάθησε να αποκτήσεις. Από την ζωή, μην περιμένεις όλο χαρές. Είναι
περισσότερο ακανθόσπαρτος, παρά ανθόσπαρτος ο βίος του άνθρωπου. (Άγιος
Ιερώνυμος της Αιγίνης)
Εάν τώρα δεν βιαστείς, θα έρθει καιρός, όπου και
να θελήσεις, δεν θα μπορέσεις να κάνεις αυτό που τώρα παραλείπεις. (Γέροντας
ΙωσήφοΗσυχαστής)
Πως τον κάνει ο Θεός τον άνθρωπο ουράνιο, άμα θέλει
ο άνθρωπος! (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
Ο Θεός θα σε βοηθήσει να μπορέσεις, αλλά δεν θα σε
βοηθήσει να θελήσεις. Ο Θεός είναι παντοδύναμος, σε βαθμό που ο άνθρωπος δεν μπορεί
να παρακολουθήσει. Μπορεί σε κλάσμα δευτερολέπτου, εν ριπή οφθαλμού, να χαλάσει
όλη την κτίση και να την ξαναφτιάξει δισεκατομμύρια μεγαλύτερη και καλύτερη! Τέτοια
δύναμη έχει (ανθρωπίνως ομιλώ). Όμως αυτός ο παντοδύναμος Θεός, που μπορεί να κάνει
τέτοιο θαύμα, δεν μπορεί να ''φτιάξει'' θέληση στον άνθρωπο. Όταν ο άνθρωπος δεν
θέλει, ο Θεός δεν μπορεί. Ο Θεός θέλει τον άνθρωπο συνεργάτη. Και όσο ο άνθρωπος
θέλει, τόσο ο Θεός δίδει. Δεν θέλει ο άνθρωπος; Ο Θεός δεν δίδει. Επομένως όλα εξαρτιώνται
από την θέληση και την μετάνοια του ανθρώπου. Η θέληση του ανθρώπου σε τούτο
τον κόσμο, είναι ισχυρότερη από τον παντοδύναμο Θεό...!!! (Παναγόπουλος)
Ο Χριστός δεν μας ρωτάει αν μπορούμε, αλλά αν θέλουμε.
Η ευθύνη μας έγκειται, στο αν θέλουμε και όχι στο αν μπορούμε. Το να μπορέσουμε
ο Θεός θα μας βοηθήσει, το να θέλουμε όμως, εμείς θα συμβάλλουμε... (Παναγόπουλος)
Δεν έχουμε ισχυρή θέληση, γι΄αυτό και παρασυρόμαστε
στην αμαρτία. Στη φύση, ποιό είναι ''ισχυρότερο'', το νερό ή η φωτιά; Η μικρή φωτιά,
σβήνεται από ένα μπουγέλο νερό. Αν όμως η φωτιά είναι μεγάλη, το μπουγέλο δεν σου
κάνει τίποτα. Επομένως, όποιο είναι περισσότερο σε ποσότητα, αυτό είναι και πιο
δυνατό. Περισσότερη φωτιά, ανίσχυρο νερό και περισσότερο νερό, ανίσχυρη φωτιά. Γιατί
λοιπόν και σε εμάς, να μην είναι περισσότερη η θέληση, στο να αντισταθούμε στην
αμαρτία, παρά η τάση μας να αμαρτήσουμε; (Παναγόπουλος)
Μπορείς... θέλησε μόνο... (Γκαίτε)
Από έλλειψη θέλησης παθαίνουν πολλά κακά οι
άνθρωποι. (Μένανδρος)
Από τους ανθρώπους δεν λείπει η δύναμη. Λείπει η θέληση. (Ουγκώ)
Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει τρόπος. (Φραγκλίνος)
Η προσωπικότητά μας είναι ο κήπος, ενώ η θέλησή μας
είναι ο κηπουρός. (Βάκων)
Όταν η θέληση είναι μεγάλη, οι δυσκολίες γίνονται
μικρές. (Μακιαβέλλι)
Εκείνος που θέλει, κάνει περισσότερα από εκείνον
που μπορεί. (Μενιέ)
Δεν υπάρχει μεγάλο ταλέντο, χωρίς μεγάλη δύναμη θέλησης.
(Μπαλζάκ)
Το ευκολότερο πράγμα γίνεται δύσκολο, όταν
προσπαθεί κανείς να το κάνει με δυσφορία. (Ντίκενς)
Τον άνθρωπο τον κάνει μικρό ή μεγάλο, η θέλησή
του. (Σίλλερ)
Όποιος δεν θέλει όταν μπορεί, δεν θα μπορεί όταν
θέλει. (Τσώρτσιλ)
Δεν χρειάζεται για να φτάσει κανείς στην επιτυχία
ενός σκοπού τόσο το εξαιρετικό ταλέντο, όσο μια ισχυρή θέληση. (Έρασμος)
Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει εκείνο που πρέπει. Αν
λέει ότι δεν μπορεί, δεν θέλει... (Φίχτε)
Τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο, για τον άνθρωπο που
έχει θέληση.
Όλα βοηθούν. Όλα διδάσκουν. Αρκεί ο άνθρωπος να
θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του...
Όπου η θέληση είναι έτοιμη, τα πόδια είναι
ελαφρά.
Την προσωπική θέληση του ανθρώπου, ούτε ο Θεός,
ούτε και ο σατανάς την παραβιάζουν.
Πόσο εύκολα είναι τα δύσκολα πράγματα, όταν
υπάρχει θέληση...!
Το "κάτι πρέπει να κάνω" πάντα λύνει
περισσότερα προβλήματα από το "κάτι πρέπει να γίνει".
Η σταγόνα νερού τρυπάει την πέτρα, όχι με την δύναμή
της, αλλά με την επιμονή της.
Όπου υπάρχει θέληση, εκεί δεν υπάρχουν
αδιέξοδα...
Όποιος θέλει, βρίσκει χρόνο (και τρόπο) και
όποιος δεν θέλει βρίσκει πρόφαση.
Όταν θες να με φιλήσεις, ξέρεις που είναι το μάγουλό
μου και όταν δεν θες, με ρωτάς που είναι.
Ο κουτσός με το ένα πόδι ξεκινάει και πάει στην
Πόλη
Θέλω σημαίνει μπορώ. (Γαλλική παροιμία)
Όποιος δεν ξέρει να προσθέτει θέληση στη δύναμή
του, δεν έχει καθόλου δύναμη. (Γαλλικό γνωμικό)
Το θέλω είναι δύναμη. (Γερμανική παροιμία)
Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και ο τρόπος. Όπου
υπάρχει θέληση, υπάρχει δρόμος. (Αγγλική παροιμία)
Σε ένα χωριό της Γαλλίας, υπήρχε ένα άγαλμα του
Χριστού, που καταστράφηκε εξαιτίας του βομβαρδισμού που υπέστη στον Β'
παγμόσμιο πόλεμο. Όταν ο πόλεμος τελείωσε, οι χωρικοί αποφάσισαν να
ξαναφτιάξουν το άγαλμα, ενώνοντας όλα τα σπασμένα κομμάτια. Βρήκαν πράγματι όλα
τα κομμάτια, εκτός από τα 2 χέρια του Χριστού. ''Πώς μπορούμε να ξαναφτιάξουμε
το άγαλμα του Χριστού, αφού δεν βρίσκουμε τα χέρια του Κυρίου;'' αναρωτήθηκαν.
Ήταν έτοιμοι να τα παρατήσουν, όταν ένας από τους χωρικούς, πρότεινε μια λύση.
Όταν τον άκουσαν, όλοι ενθουσιάστηκαν και έφτιαξαν το άγαλμα στην εντέλεια,
εκτός από τα 2 χέρια και χάραξαν στην βάση του αγάλματος, τα λόγια που τους
πρότεινε εκείνος ο χωρικός και ήταν: ''Δεν έχω χέρια, παρά μονάχα τα δικά
σου!''
Κάποτε ένας πλούσιος Αθηναίος, ο Νικίας,
αποφάσισε να κάνει ένα ταξίδι αναψυχής από τον Πειραιά στην Άνδρο, για να
διασκεδάσει την πλήξη του. Πήρε μαζί του και μερικούς φίλους και αφού νοίκιασε
ένα μεγάλο καράβι της εποχής του, ξεκίνησαν όλοι μαζί για τον προορισμό τους. Ο
Νικίας ήταν φοβερός τεμπέλης. Και ενώ οι σύντροφοι του γλεντούσαν σε όλη τη
διάρκεια του ταξιδιού, ο Νικίας τα ήθελε όλα στα πόδια του. Δεν σηκώθηκε ούτε
μια φορά από τη θέση του! Έτρωγε μόνο, έπινε και κοιμόταν. Ξαφνικά, καθώς είχαν
βγει στα ανοιχτά του Αιγαίου, άρχισε μια ξαφνική φουρτούνα και το καράβι
σειόταν πέρα δώθε. Οι νεαροί Αθηναίοι, που κατάλαβαν, ότι το καράβι δεν θα
άντεχε περισσότερο στην τρικυμία, άρχισαν να ετοιμάζονται για κολύμπι. Μόνο ο
Νικίας εξακολουθούσε να μένει στη θέση του, παρακαλώντας την Αθηνά να τους
βοηθήσει. ''Αν μας γλυτώσεις Αθηνά, έλεγε ο Νικίας, θα σε χτίσω ένα ναό από
μάρμαρο και χρυσάφι, στην ιερή σου πόλη''. Τότε ένας φίλος του, που άκουσε τις
παρακλήσεις του, είπε στον Νικία τα εξής λόγια: ''Συν Αθηνά και χείρα κίνει'',
δηλ. θα σε βοηθήσει η Αθηνά, αν θελήσεις και εσύ να κινήσεις τα χέρια σου.
Ο πιο φημισμένος ρήτορας της αρχαιότητας ο
Δημοσθένης, όταν ήταν μικρός τραύλιζε και δυσκολευόταν πολύ στη μελέτη. Με την
επιμονή του όμως και με την ισχυρή θέλησή του, κατόρθωσε να γίνει ο
σπουδαιότερος ρήτορας των Αθηνών. Είχε φωνή αδύνατη και αποκρουστική και με την
εξάσκηση, την έκανε σταθερή και ευχάριστη. Ήταν δειλός και πολύ αδυνάτου κράσεως.
Δεν αποθαρρύνθηκε όμως ποτέ. Άρχισε να εξασκείται ανεβαίνοντας τροχάδης υψώματα
και απαγγέλοντας στίχους ποιητών. Πήγαινε στη θάλασσα και μπροστά στα κύματα
φώναζε, για να δυναμώσει τη φωνή του. Διηγούνται, ότι έφτασε να κρατήσει πολλά
χρόνια στο στόμα του ένα πετραδάκι, για να διορθώσει την κακή του προφορά. Έτσι
πολεμώντας τον εαυτόν του και εξασκούμενος, έχοντας ως όπλο την θέλησή του,
έγινε ο μεγαλύτερος ρήτορας της αρχαίας Ελλάδος.
