Περί θλίψεων και πειρασμών "3"

Οι θλίψεις μας κάνουν περισσότερο σώφρονες, ξεριζώνουν τον βραχνά της ραθυμίας, μας μεταπείθουν στον να αγαπάμε την επιείκεια. (Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας)
Αν καταδιώκεσαι από τους συγγενείς και φίλους σου και είναι πολλοί εκείνοι που έχουν ξεσηκωθεί εναντίον σου, απάγγειλε τον τρίτο Ψαλμό. (Μέγας Αθανάσιος)
Η χολή που γεύτηκε ο Κύριος για χάρη μας, είναι τύπος για μας στο να χάσουμε κάθε πονηρή επιθυμία μέσα μας και να εμφράξουμε τα στόματά μας και να μη τις επιτρέψουμε να εξέλθουν από το σώμα και πραγματοποιηθούν. Το όξος που γεύτηκε για μας, είναι τύπος για μας στο να σβήσωμε κάθε αυθάδεια και κάθε ματαία ταραχή. Το πτύσμα που Του έκαναν για μας είναι τύπος στο να σβήσουμε κάθε ανθρωπαρέσκεια και κάθε δόξα του κόσμου τούτου. Ο ακάνθινος στέφανος που πλέχτηκε και τοποθετήθηκε στην κεφαλή Του, είναι τύπος για μας στο να βαστάξουμε την σε βάρος μας μομφή κάθε ώρα υπομένοντας τις ύβρεις αταράχως. Ο κάλαμος με τον οποίον χτυπούσαν την κεφαλή Του για μας είναι τύπος ώστε, έχοντας πάντοτε την περικεφαλαία της ταπεινοφροσύνης, να σβήσουμε κάθε υπερηφάνεια του εχθρού. Το ότι ο Ιησούς παραδόθηκε να φραγγελωθεί, πριν Σταυρωθεί, είναι για μας τύπος στο να καταφρονήσουμε κάθε ανθρώπινο ονειδισμό. Το ότι μοιράστηκαν τα ιμάτιά Του, βάλλοντας κλήρους, είναι τύπος για μας, στο να παραβλέπωμε όλα τα πράγματα του κόσμου τούτου, πριν ανέβουμε στον σταυρό κατά τον λόγο του Αποστόλου, ότι «εδεχθήκατε με χαρά την αρπαγή των υπαρχόντων σας, γνωρίζοντας ότι έχετε ανώτερη ύπαρξη στους ουρανούς». Αυτό ακριβώς οφείλει να κάνει ο άνθρωπος, για να μπορέσει να ανεβεί μαζί Του στον σταυρό. Εάν δεν πράξης όσα έπραξε Αυτός κατά την δύναμη σου σαν άνθρωπος, δεν θα μπορέσεις να ανεβείς στο σταυρό. (ΆγιοςΗσαϊαςοΑναχωρητής)
Όταν ένας άνθρωπος προετοιμάζεται και αναγκάζει τον εαυτόν του να υπομένει για τον Θεό τις θλίψεις που τον βρίσκουν, τότε του φαίνονται ελαφρές και ανώδυνες, όλες οι λύπες, οι κακοπάθειες και οι επιθέσεις των δαιμόνων και των ανθρώπων. Δεν φοβάται τον θάνατο και τίποτα δεν μπορεί να τον χωρίσει, από την αγάπη του Χριστού. (Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ)
Αν μάθει κανείς να τρέπεται σε φυγή μπροστά στις θλίψεις ή να μετακινείται από τόπο σε τόπο ή να περιμένει ειδικό χρόνο για να αρχίσει τον κόπο και τον αγώνα, αυτός σε όλη του τη ζωή, δεν θα βρει τόπο και χρόνο, για την ωφέλεια της ψυχής του. (Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ)
Όταν συναντάς πειρασμούς και δοκιμασίες Χριστιανέ μου, σκέψου ότι ίσως τις επιτρέπει ο Θεός για μεγάλη σου ωφέλεια, γιατί έτσι μόνο θα μάθεις τι κρύβεται μέσα στην καρδιά σου, ώστε να αρχίσεις να διορθώνεσαι. (Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ)
Να χαίρεσαι όχι όταν ευεργετείς κάποιον, αλλά όταν χωρίς μνησικακία υπομένεις τις θλίψεις που σου προξενεί ο άλλος, ιδιαίτερα ο ευεργετημένος από σένα. (Άγιος Αλέξιος Μετσώφ)
Για 3 λόγους κυρίως ο πανάγαθος Θεός δεν εκπληρώνει τις επιθυμίες μας και παραχωρεί τις δοκιμασίες στη ζωή μας: α) για να συναισθανθούμε την αδυναμία μας, να αποδεσμευθούμε από την αυτάρκεια και την εγωιστική αυτοπεποίθησή μας, και να αναθέσουμε με ταπείνωση κάθε ελπίδα μας σ' Εκείνον β) για να μας ασκήσει στην καρτερία και την υπομονή, που φέρνει πολύ πνευματικό καρπό στην ψυχή και γ) σαν πάνσοφος και αλάθητος γιατρός ο Κύριος, παραχωρεί πικρίες και χτυπήματα για να απομακρύνει τον νου και την καρδιά μας από τη λατρεία των υλικών πραγμάτων, από την αιχμαλωσία της γης, και να μας ωθήσει στην αναζήτηση του ουρανού και των αιωνίων αγαθών. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
Όλοι οι Άγιοι πέρασαν τη ζωή τους μέσα στον πόνο και τη θλίψη, στη στέρηση και την ασθένεια, στους διωγμούς και τα βάσανα. Και εσύ θέλεις, να ζήσεις χωρίς αυτά τα ψυχοσωτήρια δώρα; Θέλεις λοιπόν να αποκοπείς από τον χορό των εκλεκτών του Θεού;... Μη γένοιτο. Παρηγορήσου όμως με τη σκέψη, ότι ο Κύριος δεν θα παραχωρήσει ποτέ, να σε βρει πειρασμός, που να ξεπερνά την πνευματική σου ή σωματική αντοχή. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
Μέχρι να γνωρίσεις τελείως τον εαυτό σου, μέχρι να διαποτιστεί η ψυχή σου με τη Χάρη του Θεού, μέχρι να φωτιστεί ο νους σου, μέχρι να καθαρθείς από τα πάθη, μέχρι να συμφιλιωθείς με τον Θεό, μέχρι να ενωθείς οριστικά μαζί Του, μέχρι τότε, είναι αδύνατον να ζεις χωρίς τη θλίψη, χωρίς τον φόβο και χωρίς την οδύνη. Όταν όμως ενωθείς με τον Θεό, ο φόβος και η οδύνη θα μεταβληθούν σε χαρά και ευφροσύνη από του νυν και έως του αιώνος... (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
Ποιός τραυματισμένος θεράπευσε ποτέ την πληγή του χωρίς υπομονή στον πόνο και στα θεραπευτικά μέσα του γιατρού; Ποιός μπορεί ν' ακολουθήσει πίσω από τον Χριστό χωρίς να σηκώσει στους ώμους τον σταυρό της υπομονής; Κανένας! Όλοι όσοι Τον ακολούθησαν και Τον ακολουθούν, ήταν και είναι έτοιμοι ν' αντιμετωπίσουν με υπομονή τις δοκιμασίες που οπωσδήποτε θα τους βρουν. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
Τις δοκιμασίες και τις θλίψεις που έρχονται και παρέρχονται, μην τις αντιμετωπίζεις με άλογη απελπισία. Ο χρόνος φέρνει την λήθη, την παρηγοριά και την θεραπεία κάθε κακού. Όλα είναι περαστικά και φευγαλέα: η ευτυχία και η δυστυχία, η χαρά και η λύπη, η ηδονή και ο πόνος, η ζωή και ο θάνατος. Τα μόνα μόνιμα και αμετάβλητα, είναι η αιώνια ζωή και η αιώνια κόλαση. Αυτό μην το ξεχνάς ποτέ! (ΆγιοςΔημήτριοςτουΡοστώφ)
Όποιος έχει φόβο Θεού, όποιος έχει κατά Θεόν πένθος, όποιος έχει ταπείνωση, δεν φοβάται ποτέ τις δοκιμασίες. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
Αν κάποιος σε προσβάλλει, σε θίξει, σε συκοφαντήσει, σε βλάψει άδικα και αδικαιολόγητα με οποιονδήποτε τρόπο, μην οργιστείς εναντίον του, μην μνησικακήσεις, μην κυριευτείς από εκδικητικότητα. Αντίθετα, ταπεινώσου, κλάψε με συντριβή καρδιάς και προσευχήσου ικετευτικά στον Κύριο να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. Γι΄ αυτές τις αμαρτίες παραχωρεί ο Θεός να σου συμβαίνουν όλα αυτά, για να ταπεινωθείς και να διορθωθείς. Πίστεψε βαθιά μέσα σου, πώς είσαι άξιος τέτοιας και ακόμη χειρότερης συμπεριφοράς εκ μέρους των ανθρώπων. Και δέξου την με ευγνωμοσύνη σαν φάρμακο θεραπευτικό της άρρωστης ψυχής σου. Υπόμεινε τώρα εδώ άδικα, για να μην υποφέρεις εκεί δίκαια. Καταδικάσου εδώ στη γη, έστω και αν είσαι ανένοχος, για να μην καταδικαστείς αιωνίως στον ουρανό σαν ένοχος. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
Μην σαστίζετε και μην φοβάστε τις θλίψεις. Οι θλίψεις και οι χαρές συνδέονται στενά μεταξύ τους, έτσι ώστε η χαρά φέρνει την θλίψη και η θλίψη την χαρά. Αυτό σας φαίνεται παράξενο..., θυμηθείτε όμως τα λόγια του Σωτήρα: ''η γυνή όταν τίκτη, λύπην έχει, ότι ήλθεν η ώρα αυτής. Όταν δε γεννήση το παιδίον, ουκέτι μνημονεύει της θλίψεως δια την χαράν ότι εγεννήθη άνθρωπος εις τον κόσμον'' (Ιωάν. 6,21). Η μέρα εναλλάσσεται με την νύχτα, η νύχτα με την μέρα, την κακοκαιρία διαδέχεται η καλοκαιρία. Έτσι και η θλίψη εναλλάσσεται με την χαρά. (Όσιος Βαρσανούφιος της Όπτινα)
Οι θλίψεις που μας έρχονται, σταλμένες από το Θεό, είναι σημείο της αγάπης Του για μας. Ο σκοπός της κάθε μιας είναι διαφορετικός. Μας τις στέλνει, ή για να μας κόψει κάτι κακό, ή για να μας σωφρονίσει ή για να μας δοξάσει στην μέλλουσα ζωή πιο πολύ, ή για να μας τιμωρήσει για παλαιότερες αμαρτίες μας. (Όσιος Βαρσανούφιος της Όπτινα)
Στο δρόμο της ζωής, είναι αναπόφευκτο να συναντήσουμε θλίψεις και πειρασμούς. Είναι απαραίτητο, να είμαστε έτοιμοι γι' αυτούς. Η ανθρώπινη αδυναμία μας δεν τους θέλει, συχνά λησμονεί ότι είναι αναπόφευκτοι και το μόνο που επιθυμεί είναι η επίγεια ευτυχία. (ΌσιοςΝίκωντηςΌπτινα)
Πλανώνται όσοι αναμένουν και επιζητούν τις ανέσεις και την ηρεμία της ζωής. Για την σωτηρία είναι απαραίτητες θλίψεις, στερήσεις και δυσκολίες. Αν η ζωή είναι τόσο ευμετάβλητη και περνά τόσο γρήγορα, τότε εμείς γιατί να μένουμε προσκολλημένοι σ' αυτήν; (ΌσιοςΝίκωντηςΌπτινα)
Οι θλίψεις επιτρέπονται, ώστε να αποκαλύπτεται πως πράγματι αγαπά ο Θεός. Χωρίς υπομονή στις θλίψεις, ακόμα και μια ευγνώμων ψυχή είναι ανίκανη να εισέλθει στην Βασιλεία του Θεού. Η ακλόνητη υπομονή έναντι των θλίψεων, εξισούνται με το μαρτύριο. Οι θλίψεις δεν έχουν καμμία σημασία, σε σύγκριση με τα πνευματικά αγαθά. (ΌσιοςΝίκωντηςΌπτινα)
Δεν υπάρχει Άγιος που να μην δοκίμασε θλίψεις και βάσανα στην ζωή του, για να μην υπερηφανευτεί. (ΌσιοςΝίκωντηςΌπτινα)
Αν θέλεις να απαλλαγείς από την θλίψη, μην προσηλώνεσαι με την καρδιά σου σε τίποτα και σε κανέναν. (Όσιος Νίκων της Όπτινα)
Το να υπομένεις άκαμπτος τις θλίψεις, είναι ισότιμο με την Ομολογία πίστεως. (Όσιος Νίκων της Όπτινα)
Να θυμάσαι, ότι σε μία αγαθή ενέργεια πάντοτε προηγούνται ή ακολουθούν πειρασμοί. Και στις δύο περιπτώσεις παραχωρούνται από το Θεό. Μόνο μ' αυτό τον τρόπο η αρετή, πού δοκιμάζεται με τη συγκεκριμένη αυτή ενέργεια, μπορεί να επιβεβαιωθεί, να παγιωθεί και να ισχυροποιηθεί. Η ξεγνοιασιά και η άνεση αποκοιμίζουν και διασπούν την ψυχή, ενώ οι πειρασμοί την δυναμώνουν και την φέρνουν πιο κοντά στο Θεό. Όταν κυκλώνεσαι από τους πειρασμούς, να προσεύχεσαι στο Θεό για θάρρος και δύναμη, ώστε νά κρατηθείς ακλόνητος. Θυμήσου: υπάρχει αιωνιότητα! (ΆγιοςΜακάριοςτηςΌπτινα)
Οι θλίψεις μας νουθετούν και μας κάνουν ικανούς στα έργα μας, μας καθαρίζουν επίσης από τις αμαρτίες, όπως ακριβώς οι ασθένειες. (Άγιος Μακάριος της Όπτινα)
Δέξου όλες τις κακουχίες χωρίς μεμψιμοιρία και γογγυσμό. Να είσαι σίγουρος ότι αυτές είναι το χρέος σου, χρέος που οφείλεις να εξοφλήσεις. (ΆγιοςΜακάριοςτηςΌπτινα)
Στις ακούσιες θλίψεις είναι κρυμμένο το Θείο έλεος, που οδηγεί σε μετάνοια όποιον δείχνει υπομονή και τον γλυτώνει από την αιώνια κόλαση. (ΆγιοςΜακάριοςτηςΌπτινα)
Αν δεν υποβληθείτε σε πειρασμούς, αν δεν συνειδητοποιήσετε τις αδυναμίες σας, θα βλέπετε απλώς σε ποιά σημεία διορθωθήκατε και εναποθέτοντας σ' αυτό την ελπίδα για την σωτηρία σας, ίσως κυριευτείτε από την ακραία έπαρση και την αθεράπευτη αυταπάτη. Επειδή όταν ο εχθρός δεν μπορεί να καταβάλλει κάποιον μεσω των παθών και των αδυναμιών, τότε εμφυτεύει μέσα του αλαζονεία και έπαρση, οι οποίες οδηγούν τον άνθρωπο στην αυταπάτη και συσκοτίζουν τον νου. (ΆγιοςΜακάριοςτηςΌπτινα)
Προσπαθείστε να ζείτε μιμούμενοι τον τρόπο με τον οποίο κάποιοι οικειοθελώς η εξ ανάγκης περπατούν στο δάσος: αν πέσει ένα ροζιασμένο δέντρο, τότε αυτοί ή θα σκύψουν ή θα το παρακάμψουν και αν κάποιο ενοχλητικό κλαδί τους χτυπήσει στον αυχένα, δεν του δίνουν και μεγάλη σημασία. (Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
Ζούμε στην κοιλάδα των δακρύων, γι' αυτό και αναγκαζόμαστε να περάσουμε τον χρόνο μας μερικές φορές χοροπηδώντας και μερικές φορές θρηνώντας. Ας παρηγορηθούμε τουλάχιστον με την σκέψη, ότι αυτή η κοιλάδα των δακρύων είναι προσωρινή. Όλα θα περάσουν γοργά, θα πετάξουν σαν ίσκιος και θα αρχίσει αιωνιότητα συνεχής, αμετάβλητη, ατελεύτητη και ω! μακάρι να είναι για εμάς μακάρια, φωτεινή! Ας ελπίσουμε, ότι ο Κύριος, μέσα στην απεριόριστη ευσπλαχνία Του, δεν θα μας στερήσει αυτήν την χάρη... (Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
Αν ο άνθρωπος υπομείνει τις θλίψεις, υπακούοντας στο θέλημα του Θεού, εξομολογούμενος τα αμαρτήματά του, τότε μέσω αυτού απαλλάσσεται του βάρους των αιωνίων μαρτυρίων. Γι' αυτό και είναι καλύτερο να υποστούμε εδώ κάποια πράγματα, όσο δυσβάσταχτα και αν είναι αυτά, εκθέτοντας την θλίψη μας στον Θεό και προσευχόμενοι με ταπεινοφροσύνη σε Αυτόν και είθε Εκείνος να μας απαλλάξει από την λιποψυχία και την απόγνωση, οι οποίες είναι χειρότερες των αμαρτημάτων. (Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
Η μονίμως χαρούμενη ζωή οδηγεί σε εξόχως θλιβερά επακόλουθα. Και στην φύση βλέπουμε, ότι δεν υπάρχει πάντα η ευχάριστη άνοιξη και το καρποφόρο καλοκαίρι, υπάρχει και το βροχερό φθινόπωρο και ο παγερός, όλο χιόνια χειμώνας και η φουσκονεριά και οι διάφοροι άνεμοι και οι θύελλες, οι αρρώστιες και πολλές άλλες συμφορές. Όλα αυτά απαιτούνται προκειμένου ο άνθρωπος να συνετιστεί, να επιδεικνύει υπομονή και ταπεινοφροσύνη. Καθώς σε συνθήκες ευημερίας τον περισσότερο καιρό αποξεχνιέται, με τις διάφορες θλίψεις όμως, γίνεται προσεκτικότερος, όσο αφορά την σωτηρία του. (Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
Εμείς οι ίδιοι μεγαλώνουμε την θλίψη, όταν μεμψιμοιρούμε. Και αν δεν υπομένουμε τις θλίψεις ή αν τις υπομένουμε με γογγυσμούς, με οργή, με πικρία και εκνευρισμό, τότε τί είδους υπομονή είναι αυτή; Αυτή είναι μόνο μομφή από την κακία και την οργή που ενυπάρχει εντός μας και εκ τούτου υπερηφάνεια. (Όσιος Ιωσήφ της Όπτινα)
Η Βασιλεία των Ουρανών δεν προσφέρεται σε όσους αναπαύονται, αλλά μόνο στους κοπιώντες και τους υπομένοντες τις θλίψεις. (Όσιος Ιωσήφ της Όπτινα)
Όποιες και αν είναι οι πίκρες (θλίψεις), μοιάζουν με μικρούλα σπίθα, που αν φτύσεις πάνω της, αυτή θα σβήσει. Αν όμως αυτή την μικρή σπίθα την φυσήξεις, τότε θα γίνει φλόγα και θα καταστρέψει κάθε καλό μηχανισμό μέσα στον άνθρωπο, ενώ το φούντωμα αυτό δημιουργείται, από την πληθώρα των σκέψεων και λογισμών, όπως για παράδειγμα: ''Βαρύς σταυρός πλακώνει την καρδιά μου... Όλη μου η καρδιά κομματιάστηκε...''. (Όσιος Αντώνιος της Όπτινα)
Μην φοβάσαι, ούτε θλίψεις, ούτε αρρώστιες, ούτε βάσανα, ούτε τις οποιεσδήποτε δοκιμασίες. Όλα αυτά είναι επισκέψεις του Θεού, επωφελείς για σένα. (Άγιος Ανατόλιος της Όπτινα)
Αν σε κατακλύζουν οι θλίψεις, να χαίρεσαι, επειδή τότε βαδίζεις την οδό της αληθείας. Και όποιος δεν αποφεύγει τις θλίψεις και τις υποφέρει κατά δύναμη, αυτός θα λάβει και την Βασιλεία των Ουρανών. (Άγιος Ανατόλιος της Όπτινα)
Όσο περισσότερες θλίψεις υφίσταται κάποιος εδώ, τόσο ευκολότερο θα είναι γι' αυτόν να εισέλθει στην Αιώνια Βασιλεία. (Άγιος Ανατόλιος της Όπτινα)
Δέξου τις θλίψεις με ευγνωμοσύνη και αυτομεμψία και ο Κύριος θα σε βοηθήσει και θα σου συγχωρήσει όλες σου τις αμαρτίες. (Όσιος Λέων της Όπτινα)
Οι πειρασμοί δεν είναι δυνατότεροι από τις δωρεές του Θεού. Με τη δύναμη του ονόματος του Σωτήρα μας Ιησού, ο οποίος μας ενισχύει, όλα είναι κατορθωτά. Αν έχεις αρρωστημένη πίστη και ένα μόριο σκόνης σου φαίνεται βουνό... (Όσιος Λέων της Όπτινα)
Όταν μας έρθει μια θλίψη, ας περιμένουμε και την παρηγοριά, μετά όμως από την παρηγοριά, θα πρέπει να περιμένουμε ξανά μια θλίψη. (Όσιος Ιλαρίων)
Είναι αμαρτία να βαρυγγωμούμε εναντίον των αδελφών μας, όταν αυτοί γίνονται όργανα των δοκιμασιών μας. Πολύ μεγαλύτερη αμαρτία είναι να βαρυγγωμούμε εναντίον του Θεού, όταν το ποτήρι των θλίψεων κατεβαίνει σ' εμάς κατευθείαν από τον ουρανό. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Για να σηκώσεις τον σταυρό σου, πρέπει πρώτον, να αρνηθείς στο σώμα την ικανοποίηση των ιδιότροπων επιθυμιών του, προσφέροντάς του μόνο τα απαραίτητα γισ την συντήρησή του, δεύτερον, να παραδεχθείς, ότι το δίκαιό σου είναι απάνθρωπη αδικία και η λογική σου τέλειος πσραλογισμός ενώπιον του Θεού και τρίτον, να παραδοθείς στον Κύριο με ακλόνητη πίστη και να επιδοθείς στην επιμελή σπουδή του Ευαγγελίου, αποβάλλοντας το θέλημά σου. (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
Τα πρόσκαιρα βάσανα αυτά καθ' αυτά είναι ασήμαντα. Εμείς τα θεωρούμε σημαντικά, επειδή είμαστε κολλημένοι στη γη και στα φθαρτά, επειδή είμαστε ψυχροί απέναντι στον Χριστό και την αιωνιότητα. Όσες θλίψεις κι αν δοκιμάζουμε στην παρούσα ζωή, αυτές δεν μπορούν να συγκριθούν με τα αγαθά που μας περιμένουν στην αιωνιότητα, αλλά ούτε και με την παρηγοριά που από εδώ κιόλας μας χαρίζει το Άγιο Πνεύμα. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Όποιος πίνει το ποτήρι των θλίψεων, με ευγνωμοσύνη προς τον Θεό και με ευχές προς τους αδελφούς που του το προσφέρουν, αυτός έφτασε στην αγία ανάπαυση, στη χάρη της ειρήνης του Χριστού και από τώρα κιόλας, απολαμβάνει τον πνευματικό παράδεισο του Θεού. (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
Για τον σχηματισμό ενός ορατού σταυρού, είναι απαραίτητα δύο δοκάρια που ενώνοντσι έτσι, ώστε να τέμνοντσι μεταξύ τους κάθετα. Και για τον σχηματισμό του αόρατου ψυχικού σταυρού μας, είναι απαραίτητες δύο ειδών θλίψεις: α) οι εκούσιες στις οποίες περιλαμβάνονται και οι ασκήσεις που "σταυρώνουν" το σώμα και β) οι ακούσιες, με τις οποίες ταπεινώνεται το εγωιστικό πνεύμα μας. Αυτές οι θλίψεις είναι τα νοητά δοκάρια, από τα οποία αποτελείται ο σταυρός μας. (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
Ο άνθρωπος που η καρδιά του απέκτησε την ταπείνωση και δια μέσω της ταπεινώσεως την υπομονή, βρήκε τον τρόπο να ζει στη γη χωρίς θλίψεις. (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
Με απλότητα καρδιάς να εμπιστεύεσαι Εκείνον, που και τις τρίχες του κεφαλιού σου τις έχει μετρημένες (Ματθ. 10,30). Αυτός γνωρίζει πόσο πρέπει να πιεις από το θεραπευτικό ποτήρι των θλίψεων που σου προσφέρει, για να γίνεις καλά. Οι άνθρωποι γνωρίζουν πόσο βάρος μπορεί να σηκώσει ένα ζώο. Πολύ περισσότερο η άπειρη Σοφία του Θεού γνωρίζει πόσο βαριές δοκιμασίες μπορεί να σηκώσει μια ψυχή. Ο κεραμοποιός γνωρίζει και την ένταση της φωτιάς και τον χρόνο που πρέπει να μείνουν σ' αυτήν τα πήλινα σκεύη, για να ψηθούν σωστά. γιατί, αν παραψηθούν, σπάζουν και αν πάλι μισοψηθούν, είναι ακατάλληλα για χρήση. Πολύ περισσότερο ο Θεός γνωρίζει πόσο καιρό πρέπει να βαστήξει η φωτιά της δοκιμασίας και πόσο δυνατή πρέπει να είναι αυτή η φωτιά, ώστε τα λογικά Του σκεύη, οι Χριστιανοί, να γίνουν ικανοί για την είσοδο στη Βασιλεία των Ουρανών. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Η αιώνια αποξένωση από τον Θεό, το αιώνιο μαρτύριο στον άδη, η αιώνια κοινωνία με τους δαίμονες και τους δαιμονοποιημένους ανθρώπους, η αιώνια φωτιά, η αιώνια παγωνιά, το αιώνιο σκοτάδι της γέενας, να τι είναι πραγματική θλίψη, θλίψη μεγάλη, φρικτή, αφόρητη!... (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Όταν μας κυκλώνουν οι θλίψεις, πρέπει να πυκνώνουμε τις προσευχές, για να ελκύουμε πιο ισχυρά τη Χάρη του Θεού. Γιατί μόνο με τη βοήθεια της Χάριτος μπορούμε να ξεπεράσουμε όλες τις πρόσκαιρες επίγειες συμφορές. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Εάν έχεις αδερφέ επιλέξει να ακολουθήσεις τον Κύριο ετοιμάσου για δοκιμασίες. Ίσια να έχεις την καρδιά σου και οπλισμένη με κουράγιο! Ό,τι και αν σε βρει, δέξου το και στις αλλεπάλληλες αναποδιές, που θα σε ρίξουν χαμηλά δείξε υπομονή. Ο Χριστιανός που επιθυμεί να ευαρεστήσει τον Θεό, πάνω από όλα χρειάζεται υπομονή και σταθερή ελπίδα σ' Εκείνον. Τα όπλα αυτά, να τα κρατά συνεχώς στα νοερά χέρια της ψυχής του, γιατί ο πονηρός εχθρός μας, με κάθε μέσο πασχίζει στον καιρό της δοκιμασίας, της θλίψεως και του πόνου να μας πήξει στην ακηδία και να αρπάξει από μέσα μας την ελπίδα στον Κύριο! Ο Θεός ποτέ δεν αφήνει τους πιστούς δούλους Του να δοκιμαστούν πάνω από τις δυνάμεις τους. Όταν έρθει ο πειρασμός, θα δώσει μαζί και τη διέξοδο, ώστε να μπορέσουμε να τον αντέξουμε. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Αν δεν σηκώσουμε το σταυρό των θλίψεων, δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε τον Χριστό, όπως μας βεβαιώνει ο Ίδιος: Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι. (Μαρκ 8,34). Όσοι δεν "σταυρώνουν" την σάρκα τους, όσοι δηλ. δεν χαλιναγωγούν τις αμαρτωλές επιθυμίες τους και δεν αποδιώχνουν τα αμαρτωλά αισθήματα και αμαρτωλούς λογισμούς, δεν μπορούν να είναι ενωμένοι με τον Χριστό, καθώς βρίσκονται σε κοινωνία με τον σατανά. (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
+ Καρφωμένος στον σταυρό, ομολόγησε μπροστά στον Κύριο, πως οι αποφάσεις Του είναι αλάνθαστες. Κατηγόρησε τον εαυτόν σου, δικαίωσε την κρίση του Θεού και θα λάβεις την άφεση των αμαρτιών σου.

+ Καρφωμένος στον σταυρό, γνώρισε τον Χριστό και θα ανοιχθούν για σένα οι

πύλες του Παραδείσου.

+ Καρφωμένος στον σταυρό σου, δόξασε τον Κύριο, αποδιώχνοντας ως άνομο και

βλάσφημο, κάθε λογισμό παραπόνου και γογγυσμού.

+ Καρφωμένος στον σταυρό σου, ευχαρίστησε τον Κύριο για αυτό το ανεκτίμητο

δώρο Του για την δυνατότητα δηλ. που σου δίνει να Τον μιμηθείς με τις οδύνες σου.

+ Καρφωμένος στον σταυρό σου να θεολογείς. Γιατί ο σταυρός είναι το αληθινό

σχολείο, το μοναδικό θησαυροφυλάκιο και ο ύψιστος θρόνος της αυθεντικής

θεολογίας. Δίχως σταυρό, δεν υπάρχει ζωντανή γνώση του Θεού. (Άγιος Ιγνάτιος

Μπριαντσιανίνωφ)

Αν κανένας πειρασμός δεν μπορεί να βρει τον άνθρωπο, χωρίς το θέλημα του Θεού, τότε τα παράπονα, ο γογγυσμός, η αυτοδικαίωση, η ενοχοποίηση των άλλων, αποτελούν κινήσεις που εναντιώνονται στη Θεία βούληση. Δείχνουν απόπειρες αντιστάσεως και αντιδράσεως στον Θεό. Ας σταθούμε με φόβο, μπροστά στο ενδεχόμενο μιας τέτοιας συμφοράς! (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
Μέσα στην θλίψη σου, άρχισε να ξεχύνεις από τα βάθη της ψυχής σου, άρχισε να επαναλαμβάνεις, χωρίς να σκέφτεσαι τίποτε, τα λόγια: Δόξα τω Θεώ! Θα δεις σημεία... Θα δεις θαύματα! Τα λόγια τούτα, θα φέρουν στην καρδιά σου παρηγοριά, διώχνοντας την λύπη. Θα κατορθώσουν δηλ. ό,τι δεν κατόρθωσαν η λογική των λογικών και η σοφία των σοφών της γης. Αυτή η λογική και αυτή η σοφία θα ντροπιαστούν. Κσι εσύ λυτρωμένος, γιατρεμένος, γεμάτος πίστη, πίστη ζωντανή και χειροπιαστή θα αναφωνείς: "Δόξα τω Θεώ!". (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Όταν πειρασμοί σηκώνονται εναντίον σου και ξαφνικά περνούν και φεύγουν σαν ποτάμι, θέλω να γνωρίζεις, ότι αυτό ήταν από Μένα, Ότι η δική σου αδυναμία έχει ανάγκη της δικής Μου δυνάμεως και ότι η ασφάλειά σου συνίσταται, στο να δώσεις σε Μένα την δυνατότητα να αγωνιστώ για σένα. Όταν βρίσκεσαι σε δύσκολες περιστάσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, οι οποίοι δεν σε καταλαβαίνουν, οι οποίοι δεν υπολογίζουν, ότι αυτό είναι δυσάρεστο για σένα, οι οποίοι σε παραμερίζουν, αυτό ήταν από Μένα. Εγώ, ο Θεός είμαι που δημιουργώ τις περιστάσεις. Εσύ δεν βρέθηκες τυχαία στη θέση σου. Αυτή η θέση είναι αυτή που εγώ όρισα σε σένα. Εσύ δεν ζητούσες να σου διδάξω ταπείνωση; Να, κοίταξε: Εγώ σε έβαλα ακριβώς σ' αυτό το περιβάλλον, σ' αυτό το σχολείο, όπου διδάσκεται αυτό το μάθημα. Το περιβάλλον σου και όσοι ζουν μαζί σου, το μόνο που κάνουν, είναι να εκπληρώνουν το θέλημά Μου. Όταν βρίσκεσαι σε οικονομική δυσκολία και δύσκολα τα βγάζεις πέρα, αυτό ήταν από Μένα. Εγώ ρυθμίζω το πουγγί σου και θέλω να προστρέχεις σε Μένα και να είσαι σε εξάρτηση από Μένα. Οι προμήθειές μου είναι ανεξάντλητες. Θέλω να είσαι βέβαιος για την αξιοπιστία Μου και τις επαγγελίες μου, ώστε να μην μπορέσουν να πούν για σένα πάνω στις ανάγκες σου: «ουκ ενεπιστεύσατε Κυρίω τω Θεώ υμών» (Δευτ. 1,32). Ζείς μια νύχτα θλίψεων και είσαι χωρισμένος από τους οικείους σου; Αυτό ήταν από Μένα. Εγώ είμαι που δοκίμασα την ασθένεια. Εγώ είμαι που επέτρεψα αυτή τη θλίψη για να στραφείς σε Μένα και σε Μένα να μπορέσεις να βρεις αιώνια παρηγοριά. Εξαπατήθηκες από κάποιο φίλο σου, στον οποίο είχες ανοίξει την καρδιά σου; Αυτό ήταν από Μένα. Εγώ επέτρεψα αυτή την απογοήτευση, να σε αγγίξει για να γνωρίσεις ότι ο καλύτερος Φίλος σου είναι ο Κύριος. Θέλω να τα αναφέρεις όλα σε Μένα και να μιλάς σε Μένα. Σε συκοφάντησε κάποιος; Ανάθεσε σε μένα αυτό το έργο και προσκολλήσου σε Μένα, το Καταφύγιό σου, για να σε σκεπάσω «από αντιλογίας γλωσσών». Εγώ «εξοίσω ως φως την δικαιοσύνην σου και το κρίμά σου ως μεσημβρίαν» (Ψαλμ. 36,6). Καταστράφηκαν τα σχέδια σου; Κάμφθηκε η ψυχή σου και απόκαμες; Αυτό ήταν από Μένα. Εσύ έφτιαξες τα σχέδιά σου και τα έφερες σε Μένα να τα ευλογήσω, αλλά Εγώ θέλω να μου παραχωρήσεις το δικαίωμα, να γίνω κύριος σε όλες τις περιστάσεις της ζωής σου, γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο για σένα, μόνος σου να μπορέσεις να τα βγάλεις πέρα με όλα αυτά. Σε επισκέφθηκαν καθημερινές κακοτυχίες, απρόσμενες και μελαγχολία κατέλαβε την καρδιά σου; Αυτό ήταν από Μένα. Γιατί εγώ θέλω η καρδιά σου και η ψυχή σου να φλέγονται πάντοτε, ιστάμενες ενώπιον των οφθαλμών Μου και δια του ονόματός Μου να νικήσουν αυτή τη μικροψυχία. Μήπως για πολύ καιρό δεν έλαβες νέα από τους οικείους και τους αγαπητούς σε Σένα ανθρώπους και από τη μικροψυχία και την ολιγοψυχία πέφτεις στην απελπισία και το γογγυσμό; Αυτό ήταν από Μένα. Γιατί μ' αυτό το βάσανο της ψυχής, Εγώ δοκίμασα τη σταθερότητα της πίστεώς σου, το απαράβατο των υποσχέσεών σου, την δύναμη και την παρρησία της προσευχής σου για τους δικούς σου. Γιατί δεν εμπιστεύτηκες αυτούς στη σκέπη της Πανάγνου Μητρός Μου; Γιατί ποτέ δεν ανέθεσες την φροντίδα γι' αυτούς στην αγάπη και την πρόνοιά Μου; Σε επισκέφθηκε μια βαρειά ασθένεια, προσωρινή ή ανίατη, και βρέθηκες καθηλωμένος στο κρεββάτι; Γνώριζε, ότι Αυτό ήταν από Μένα. Εγώ θέλω να γνωρίσεις Εμένα ακόμη βαθύτερα μέσα στις σωματικές σου αδυναμίες και να μη γογγύζεις γι'αυτές, τις άνωθεν σταλμένες δοκιμασίες· να μην προσπαθείς να εμβαθύνεις στα σχέδιά Μου για τη σωτηρία των ψυχών μέσα από ποικίλους τρόπους, αλλά αγόγγυστα να κάμπτεις τον αυχένα σου κάτω από την Πρόνοιά Μου για σένα. Ονειρεύτηκες να κάμεις κάποιο ιδιαίτερο έργο για χάρη Μου, αλλά αντί γι' αυτό καθηλώθηκες στο κρεββάτι της ανημπόριας και της αρρώστειας; Αυτό ήταν από Μένα. Αλλιώς εσύ θα ήσουν βυθυσμένος στα έργα σου και δε θα μπορούσα να ελκύσω τους λογισμούς σου σε Μένα. Όμως Εγώ θέλω, να σου διδάξω τις πιο βαθιές σκέψεις και τα δικά Μου μαθήματα, ότι δηλαδή εσύ είσαι στη δική Μου διακονία. Από τους καλύτερους συνεργάτες Μου είναι κατ' ουσίαν κάποιοι, οι οποίοι είναι αποκομμένοι από την ενεργό δραστηριότητα για να διδαχθούν να μεταχειρίζονται το όργανο της αδιάλειπτης προσευχής. Κλήθηκες απρόσμενα να καταλάβεις κάποια δύσκολη και υπεύθυνη θέση; Πήγαινε βασιζόμενος σε Μένα. Εγώ σού εμπιστεύομαι αυτές τις δυσκολίες, διότι γι' αυτό σε ευλόγησα, Εγώ ο Κύριος και Θεός σου, σε όλα τα έργα σου, σε όλα όσα θα γίνονται με τα χέρια σου. Αυτή την μέρα δίνω στα χέρια σου αυτό το σκεύος του αγίου ελαίου. Χρησιμοποίησέ το ελεύθερα, παιδί Μου. Κάθε δυσκολία που αναφύεται, κάθε λόγος που σε πικραίνει, κάθε εμπόδιο στην εργασία σου, που θα μπορούσε να σού προκαλέσει το αίσθημα της αγανακτήσεως, κάθε φανέρωση της αδυναμίας σου και της ανικανότητάς σου, ας αλειφθούν με αυτό το έλαιο. Θυμήσου, ότι κάθε εμπόδιο αποτελεί μια νουθεσία από το Θεό. Κάθε κεντρί αμβλύνεται, όταν μάθεις να βλέπεις σε όλα, σε οτιδήποτε σε αγγίζει, Εμένα. Καί μετά βάλε μέσα στην καρδιά σου τα λόγια που σού εξήγησα σήμερα: Αυτό ήταν από Μένα, γιατί αυτός δεν είναι κενός λόγος, αλλά η ζωή σου! Τι μπορώ εγώ ο ανάξιος να πω για όλα αυτά; Το μόνο που απομένει είναι να επαναλάβω τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Τα πάντα εξ Αυτού, εις Αυτόν και εν Αυτώ. Αυτώ η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν. (Άγιος Σεραφείμ της Βίριτσας)
Αν πάντοτε ο Κύριος μας εκδήλωνε την αγάπη Του, τότε δεν θα ήταν φίλος μας. Δίνει δοκιμασίες σε εμάς τους αμαρτωλούς, για να μας εξετάζει, για να μαθαίνουμε, για να δυναμώνουμε και όταν τις αντιμετωπίζουμε με υπομονή, με αγωνιστικότητα και βγαίνουμε από αυτές καθαροί, τότε πληθαίνει η Χάρις του Θεού. (Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός)
Αν εσύ δεν περάσεις εκείνες τις δοκιμασίες για τις οποίες πρέπει να διδάξεις τον άλλον, τότε πως θα γίνεις γιατρός των άλλων; Γιατρέ πρώτα πρέπει να θεραπεύσεις τον εαυτόν σου. Γνώση χωρίς πείρα, είναι "θεολογία" του Πονηρού. (Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός)
Όλες οι θλίψεις επιτρέπονται από το Θεό, για να βγάλουμε από μέσα μας την αμαρτία και να βάλουμε στη θέση της την αρετή. Για να μάθουμε εκ πείρας πόσο άσχημο πράγμα είναι η αμαρτία και να την μισήσουμε, αλλά και να μάθουμε πάλι εκ πείρας, την αλήθεια και την ομορφιά της αρετής και να την αγαπήσουμε. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Οι ταλαιπωρίες και οι θλίψεις είναι απαραίτητες, γιατί έτσι περιορίζεται η αμαρτωλή διάθεση της καρδιάς. Και όταν η καρδιά περιοριστεί και συμμαζευτεί, τα δάκρυα τρέχουν πιο εύκολα. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Κάθε δοκιμασία και θλίψη προκαλείται, είτε από έλλειψη πίστης, είτε από κάποιο πάθος που κρύβεται μέσα στον άνθρωπο, είτε από κάποια αμαρτία που βλέπει μόνο ο Παντοδύναμος και δείχνει, πως στην καρδιά βρίσκεται ο διάβολος και όχι ο Χριστός. Ο Χριστός είναι ειρήνη, ελευθερία, είναι το ανέκφραστο φως της ψυχής. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Οι θλίψεις είναι μεγάλο σχολείο. Μας διδάσκουν την μηδαμινότητα και την αμαρτωλότητά μας. Μας εμνέουν την μετάνοια. Καθαρίζουν την ψυχή, την κάνουν να ανανήψει, την χαριτώνουν. Οι θλίψεις μας αποσπούν από την αμαρτία και μας ενισχύουν στην πίστη, στην ελπίδα και στην αρετή, επισύρουν στην ψυχή την Χάρη του Θεού, μαλακώνουν την καρδιά και μας εμπνέουν απέχθεια προς την αμαρτία. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Όπως η μάνα μαθαίνει το παιδί της να περπατάει, έτσι και ο Θεός μας διδάσκει να έχουμε ζωντανή πίστη σ' Εκείνον. Το παιδί προσπαθεί, κάνει ένα βήμα και πέφτει. Με τον ίδιο τρόπο και ο Θεός μας διδάσκει την Χριστιανική πίστη σ' Αυτόν. Η πίστη μας είναι αδύνατη, βρίσκεται στο πρώτο στάδιο, σαν το παιδί που μαθαίνει να βαδίζει και ο Θεός μας αφήνει χωρίς τη βοήθειά Του και παραχωρεί να μας υποβάλλει ο σατανάς σε διάφορες δοκιμασίες και θλίψεις. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Ο Θεός δοκιμάζει τις αμαρτωλές τάσεις της καρδιάς μας με ποικίλους τρόπους. Τον φιλάργυρο για παράδειγμα, τον δοκιμάζει με την απώλεια χρημάτων ή της περιουσίας του, επιτρέποντας τους κλέφτες και τους ληστές να τον κλέψουν. Τον υγιή άνθρωπο τον δοκιμάζει με αρρώστιες και έξοδα για φάρμακα και ιατρούς. Άλλον με θάνατο της γυναίκας του ή κάποιου συγγενικού προσώπου ή φίλου του. Τους δοκιμάζει όλους με διαφορετικούς τρόπους, για να αποκαλύψει στον καθένα, τις αρρωστημένες πλευρές της καρδιάς του και να τον κάνει να διορθωθεί. Πολλούς, πρέπει να διαπεράσει ξίφος την ψυχή τους, για να αποκαλυφτούν οι κρυφοί λογισμοί τους. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
Όταν ο μάστορας ξέρει πόση ώρα πρέπει να παραμείνει ένα αγγείο στη φωτιά για να γίνει, χωρίς να σπάσει, πόσο μάλλον ο Θεός να μην ξέρει πόση και για πόσο χρονικό διάστημα, επιτρέψει μια θλίψη στη ζωή μας; (Άγιος Νείλος Σόρσκυ)
Δεν πρέπει κανείς με την θέλησή του να εκτίθεται στον πειρασμό, αλλά μόνο να υπομένει με ευχαρίστησιη αυτόν που επέρχεται κατά παραχώρηση Θεού. (Άγιος Βαρσανούφιος)
Όταν η νοικοκυρά βάλει μια πίτα στο φούρνο, δεν την βγάζει, ώσπου να βεβαιωθεί πως είναι ψημένη. Ο Νοικοκύρης του σύμπαντος, σε έχει βάλει μέσα σε ένα φούρνο και σε κρατάει εκεί, ώσπου να ψηθείς. Κάνε υπομονή και περίμενε. Δεν θα μείνεις στο φούρνο, ούτε ένα λεπτό περισσότερο, από όσο χρειάζεται. Μόλις είσαι έτοιμος, θα σε βγάλει ο Κύριος έξω. Αν όμως, μόνος σου πεταχτείς έξω, θα είσαι σαν την μισοψημένη πίτα. Όποιος υπομένει αγόγγυστα τις δυσκολίες, πιστεύοντας, ότι τις παραχωρεί ο Θεός για το καλό του, είναι ισότιμος, με τους μάρτυρες. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Στους δικαίους οι θλίψεις στέλνονται ως δοκιμασίες, όπως έγινε με τον μακάριο Ιώβ. Σε εμάς τους αμαρτωλούς όμως, οι θλίψεις στέλνονται ως σωφρονιστικές τιμωρίες και ως ερεθίσματα για μετάνοια. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Σηκώνετε βαριές θλίψεις. Λυπάμαι γι' αυτό και σας συμπονάω. Άλλη βοήθεια δεν υπάρχει, παρά μόνο η υπομονή και η ελπίδα στο έλεος του Θεού. Όλα από τον Θεό προέρχονται ή παραχωρούνται. Και για όλα πρέπει να Τον ευγνωμονούμε, όχι μόνο για τα ευχάριστα, αλλά και για τα δυσάρεστα. Γιατί και αυτά στην ωφέλειά μας αποσκοπούν, στην κάθαρση, στην απόκτηση και στερέωση καλών έξεων, στην μνήμη και την επίκληση του Κυρίου. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Η υπομονή σας πρέπει να είναι τέλεια και να κρατήσει έως το τέλος. Και πότε είναι τέλεια η υπομονή; Όταν σηκώσει κανείς τις δοκιμασίες, όχι μόνο καρετερικά και αγόγγυστα, αλλά και με χαρά, ευγνωμονώντας το Θεό για ότι παραχωρεί, όσο βαρύ και αν είναι, όπως θα Τον ευγνωμονούσε για μια μεγάλη ευεργεσία. Πιστέψτε ακράδαντα, πως υπομένοντας μια αδικία, αξιώνεστε να συμπεριληφθείτε στην χορεία των μαρτύρων. Δεν πρέπει να χαίρεστε γι' αυτό; Απεναντίας, αφήνοντας την καρδιά σας να κυριεύεται από την λύπη και το παράπονο, εκμηδενίζετε την αξία και την ωφέλεια του Θείου Δώρου. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Τα βάσανα σας είναι πολλά. Τα χτυπήματα πέφτουν επάνω σας αδυσώπητα απ' όλες τις μεριές. Αλλά μην απελπίζεστε. Δοκιμασίες είναι, που σας βρίσκουν με παραχώρηση του φιλάνθρωπου Θεού, για να καθαριστείτε από τα πάθη και τις αδυναμίες σας. Παραδώστε, λοιπόν, τον εαυτό σας στα χέρια Του με εμπιστοσύνη, ευψυχία, χαρά και ευγνωμοσύνη. Μην θυμώνετε, μην δυσφορείτε, μην τα βάζετε με κανέναν άνθρωπο. Αφήστε τους ελεύθερους να επιτελούν επάνω σας και μέσα σας το έργο της Πρόνοιας του Κυρίου, που αποβλέποντας στη σωτηρία σας, πασχίζει να βγάλει από την καρδιά σας κάθε ακαθαρσία. Όπως η πλύστρα τσαλακώνει, τρίβει και χτυπάει τα ρούχα μέσα στη σκάφη, για να τα λευκάνει, έτσι και ο Θεός τσαλακώνει, τρίβει και χτυπάει εσάς, για να λευκάνει την ψυχή σας και να την ετοιμάσει για την ουράνια Βασιλεία Του, όπου κανένας ακάθαρτος δεν θα μπει. Αυτή είναι η αλήθεια. Προσευχηθείτε να σας φωτίσει το νου ο Κύριος, για να την αντιληφθείτε. Τότε με χαρά θα δέχεστε καθετί το δυσάρεστο σαν φάρμακο που σας δίνει ο επουράνιος Γιατρός. Τότε θα θεωρείτε όσους σας βλάπτουν σαν ευεργετικά όργανα Εκείνου. Και πίσω τους θα βλέπετε πάντα το χέρι του μεγάλου Ευεργέτη σας. Για όλα να λέτε: «Δόξα σοι, Κύριε!». Να το λέτε, αλλά και να το αισθάνεστε. Σας συμβουλεύω να εφαρμόσετε τους παρακάτω κανόνες: 1) Κάθε στιγμή να περιμένετε κάποια δοκιμασία. Και όταν έρχεται, να την υποδέχεστε σαν ευπρόσδεκτο επισκέπτη 2) Όταν συμβαίνει κάτι αντίθετο στο θέλημα σας, κάτι που σας προκαλεί πίκρα και ταραχή, να συγκεντρώνετε γρήγορα την προσοχή σας στην καρδιά και ν' αγωνίζεστε μ' όλη σας τη δύναμη, με βία και προσευχή, ώστε να μη γεννηθεί οποιοδήποτε δυσάρεστο και εμπαθές αίσθημα μέσα σας. Αν δεν επιτρέψετε τη γέννηση τέτοιου αισθήματος, τότε όλα τελειώνουν καλά. Γιατί κάθε κακή αντίδραση ή ενέργεια, με λόγια ή με έργα, είναι συνέπεια και επακόλουθο αυτού του αισθήματος. Αν, πάλι, γεννηθεί στην καρδιά σας ένα ασθενικό εμπαθές αίσθημα, τότε τουλάχιστον ας αποφασίσετε σταθερά να μην πείτε και να μην κάνετε τίποτα, ώσπου να φύγει αυτό το αίσθημα. Αν, τέλος, είναι αδύνατο να μην μιλήσετε ή να μην ενεργήσετε με κάποιον τρόπο, τότε υπακούστε όχι στα αισθήματα σας, αλλά στον Θείο νόμο. Φερθείτε με πραότητα, ηρεμία και φόβο Θεού 3) Μην περιμένετε και μην επιδιώκετε να σταματήσουν οι δοκιμασίες. Απεναντίας, προετοιμάστε τον εαυτό σας να τις σηκώνει ως το θάνατο. Μην το ξεχνάτε αυτό! Είναι πολύ σημαντικό. Αν δεν τοποθετηθείτε έτσι απέναντι στις δοκιμασίες, η υπομονή δεν θα στερεωθεί στην καρδιά σας 4) Εκείνους που σας χτυπούν, να τους «εκδικείστε» με την αγάπη σας και την αμνησικακία σας. Με τα λόγια σας, με τη συμπεριφορά σας, ακόμα και με το βλέμμα σας να τους δείχνετε ότι, παρ' όλα όσα σας κάνουν, εξακολουθείτε να τους αγαπάτε. Και βέβαια, ποτέ μην τους θυμίσετε πόσο σας αδίκησαν. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Οι θλίψεις στην παρούσα ζωή είναι περισσότερες από τις χαρές. Άλλοτε τις στέλνει ο Θεός, για να ξυπνήσουμε από τον πνευματικό ύπνο, να σταματήσουμε τις αμαρτίες, να καθαριστούμε με την μετάνοια. Και άλλοτε τις στέλνει, για να υποταχθούμε περισσότερο σ' Αυτόν, που όλα τα ρυθμίζει. Να δείξουμε ανδρεία και υπομονή δοξάζοντάς Τον. Σε κάποια απ' αυτές τις αιτίες οφείλονται και οι δικές σας θλίψεις. Εξετάζετε λοιπόν τον εαυτόν σας, ειρηνεύετε και εμπιστεύεστε στο θέλημα του Θεού, το Σοφό και Άγιο... (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία, όλα ρυθμίζονται από την Θεία Πρόνοια. Γι' αυτό όποτε σας βρίσκει κάποια θλίψη, να σκέπτεστε ότι είναι μία επίσκεψη, μία υπόμνηση, μία ειδοποίηση του Θεού, για κάποιο σφάλμα σας. Να Τον ευχαριστείτε και να διορθώνεστε. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Σας κυνηγά η μια συμφορά μετά την άλλη. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ο Θεός σας θυμήθηκε! Δεν είναι συνηθισμένο να σκέπτεται κανείς έτσι, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Και σας θυμήθηκε ο Θεός όχι με οργή, αλλά με έλεος. Βέβαια εσείς νοιώθετε μόνο την στέρηση και τον χαμό. Δεν βλέπετε όμως το έλεος, που κρύβεται πίσω απ' αυτά και μέσα σ' αυτά... (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Αν ο δρόμος της ζωής μας είναι ανθόστρωτος, δύσκολα σώζουμε την ψυχή μας. Γι' αυτό και η Χριστιανική ζωή συνίσταται, στην καθημερινή άρση του σταυρού. Το λέει ο Κύριος: ''Ει τις θέλει οπίσω μου έρχεσθαι... αράτω τον σταυρόν αυτού καθ' ημέραν'' (Λουκ. 9,23). (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Ο Κύριος επιτρέπει να υποφέρουμε, μόνο και μόνο για να καταλάβουμε την αδυναμία μας και να αγωνιστούμε με περισσότερο ζήλο, προς την πηγή κάθε καλού, προς τον Δημιουργό μας, ο Οποίος δίνει στον καθένα το καλύτερο. (ΆγιοςΙωάννηςΜαξίμοβιτς)
Τί σημαίνει να σηκώσεις το σταυρό σου; Αυτό θα πει να λαμβάνεις οικειοθελώς από το χέρι της Θείας Πρόνοιας κάθε ιαματική πικρία, που σου προσφέρεται. Συμβαίνουν καταστροφές μεγάλες; Μείνε υποτασσόμενος στη βουλή του Θεού όπως ο Νώε. Σου ζητείται αυτοθυσία; Πρόσφερέ την με τέτοια πίστη στο Θεό, καθώς και ο Αβραάμ ήθελε να προσφέρει ως θυσία τον υιό του. Χάνεται η περιουσία, πεθαίνουν αιφνιδίως τα τέκνα σου και σε ζώνει αρρώστια βαριά; Υπόφερε τα πάντα με καρτερία και μην απομακρύνεις την καρδιά σου από το Θεό, καθώς και ο Ιωβ το ίδιο έκανε. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Με τις ασθένειες και τις θλίψεις ο Κύριος θεραπεύει τα αμαρτωλά τραύματα της ψυχής μας. Να περνάς όλες τις δυσκολίες με ευγνωμοσύνη στον Κύριο. Αυτός ποτέ δεν δίνει στον άνθρωπο σταυρό, τον οποίο εκείνος δεν θα μπορούσε να σηκώσει, και με τη Χάρη Του μας ενισχύει στην υπερνίκηση των δυσκολιών. Με τον γογγυσμό όμως και την απελπισία απωθούμε τη Θεία βοήθεια και μη όντας σε θέση να σηκώσουμε το βάρος των αμαρτιών μας, όλο και περισσότερο απομακρυνόμαστε από τον Θεό. (ΆγιοςΣεραφείμΡομάντσιωφτηςΜονήςΓκλινσκ)
Όποιος τυχόν υποφέρει τους πειρασμούς με ηρεμία, υπομονή και ευχαριστία προς τον Θεό, λαμβάνει πολλή ωφέλεια από τα βάσανά του. Υποφέρει κατά το σώμα, αλλά έπειτα δεν θα υποφέρει κατά την ψυχή. Υποφέρει για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά μετά θα ζει την αιώνια μακαριότητα. (ΆγιοςΣεραφείμΡομάντσιωφτηςΜονήςΓκλινσκ)
Όταν τα βάσανα, οι πειρασμοί του εχθρού, οι αρρώστιες, οι λύπες, οι συμφορές, όλες οι δυσκολίες της ζωής πυκνώνουν, να λέτε: ''Όλα για μένα τα κάνει ο Κύριος, αλλά εγώ δεν μπορώ τίποτε να κάνω, τίποτε να υπομείνω, τίποτε να ξεπεράσω και να νικήσω. Αυτός μόνο είναι η δύναμή μου''. (Άγιος Σεραφείμ Ρομάντσιωφ της Μονής Γκλινσκ)
Ζώντας μέσα στους φορτικούς και μερικές φορές τρομακτικούς πειρασμούς είναι πολύ καλό να έχουμε πάντοτε μπροστά μας τον Κύριο και με την παρουσία Του να παραμένουμε σε αδιάλειπτη προσευχή και να κρατούμε μαζί μας αυτή την πολυπόθητη παρουσία του Γλυκύτατου Χριστού μας. (ΆγιοςΣεραφείμΡομάντσιωφτηςΜονήςΓκλινσκ)
Ώστε λοιπόν γνωρίζουμε για τον Θεό, ότι και αγαπά και συμπονεί το πλάσμα Του και ότι Αυτός είναι η πηγή της σοφίας και ξέρει καλά πως να ρυθμίζει όσα μας αφορούν και ότι τίποτε δεν είναι αδύνατο γι' Αυτόν, αλλά τα πάντα υπακούν στο θέλημά Του και οφείλουμε να γνωρίζουμε καλά ότι όλα όσα κάνει, για το συμφέρον μας, το κάνει και να τα δεχόμαστε με ευχαριστία, σαν να προέρχονται από ευεργέτη και αγαθό Δεσπότη, ακόμα και αν είναι δυσάρεστα· διότι τα πάντα γίνονται με δίκαιη κρίση και δεν παραβλέπει ο Θεός που είναι τόσο ελεήμων, ούτε την μικρότερη θλίψη μας. (Άγιος Ιννοκέντιος Μόσχας)