Έλεονθέλωκαιουθυσίαν. [Ευσπλαχνία θέλω και όχι τυπική θυσία.] (Κατά Ματθαίον 9,13)
Πολλά πνευματικά πρόσωπα, δεν έχουν καρπό
πνευματικό και ησυχία, διότι αυξάνουν τόσο πολύ τις πνευματικές τους ασκήσεις
και νομίζουν ότι δεν κάνουν τίποτε, αν δεν τα τελειώσουν όλα, τοποθετώντας σ'
αυτό την τελειότητα και γινόμενοι ιδιόρρυθμοι και ακολουθούν έτσι την θέλησή
τους. Βασανίζονται οι ταλαίπωροι και πολύ κοπιάζουν, ποτέ όμως δεν φθάνουν στην
αληθινή ανάπαυση και εσωτερική ησυχία, στην οποία αληθινά βρίσκεται και
αναπαύεται ο Θεός. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Πολλές φορές ούτε ο κόπος, ούτε οι
μετάνοιες, ούτε οι σταυροί προσελκύουν τη Χάρη. Υπάρχουν
μυστικά. Το ουσιαστικότερο είναι να φύγεις από τον τύπο και να πηγαίνεις
στην ουσία. Ό,τι γίνεται, να γίνεται από αγάπη. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)
Εξέτασε να δεις πόσο δουλεύεις στην πνευματική
ζωή με την λογική και πόσο με την καρδιά. Πόσο κινείσαι από την Ευρωπαϊκή
συνέπεια και πόσο από το Ορθόδοξο φιλότιμο. Αυτό που λέμε: ''συνέπεια'',
μερικές φορές είναι εγωισμός και μας κλέβει. Να φανώ συνεπής, για να δείξω
στους άλλους, ότι είμαι σε όλα εντάξει. Τότε όμως η ζωή μου, γίνεται μια μεγάλη
αταξία πνευματική. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο Φαρισαίος (στην παραβολή του Χριστού) είχε
κάποιες αρετές και ο Χριστός δεν τον κατηγορεί ως ψεύτη. Ήταν όμως τυπολάτρης.
Καλός είναι ο τύπος, αλλά χωρίς την ουσία, καταντάει επίδειξη στους άλλους. (Γέροντας
Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Μην κολλάς στους τύπους και χάνεις την ουσία! Ψειρίζεις τη μύγα,... και χάνεις την αγάπη από τον εγωκεντρισμό σου! Αχ... αυτή μας η έπαρση, η υπεροψία, ο εγωισμός,.. ότι κάτι είμαστε, ότι είμαστε σπουδαίοι!
(π. ΙγνάτιοςΙεράΜονήτωνΠοιμένωνΒηθλεέμ)
Στην παραβολή του ασώτου υιού, ο μεγαλύτερος αδερφός, που παρέμεινε με τον πατέρα, παρότι που είχε έργα, δεν σώθηκε. Και αυτό διότι δεν είχε αγάπη, αλλά εγωισμό. Να το προσέξουμε αυτό!!! (Παναγόπουλος)
Πίστη που κατήντησε μόνο σύνολο εξωτερικών τύπων,
καταρρέει. (Ιωσήφ Χόλζνερ)
Υπάρχουν οι ''καρποί'' του Αγίου Πνεύματος και οι
''ξηροί καρποί'' της θρησκείας.
Όταν εκτελούμε τυπικά τα χρέη μας απέναντι στον
Θεό, κινδυνεύουμε να τα βάλουμε μαζί Του, στην πρώτη δυσκολία.
Τον πρώτο χρόνο, φοβάται ο παπάς τον Θεό. Τον
δεύτερο χρόνο και έπειτα, ''φοβάται ο Θεός τον παπά.
