Κρείττονγαραγαθοποιούντας, ειθέλοιτοθέληματουΘεού, πάσχεινήκακοποιούντας. [Διότι είναι προτιμότερο και καλύτερο να πάσχετε και να υποφέρετε, εάν ο Θεός το επιτρέπει, ενώ πράττετε το αγαθό, παρά να πάσχετε, όταν εργάζεστε το κακό.] (Α' Πέτρου 3,17)
ΟιπάσχοντεςκατάτοθέληματουΘεού, ωςπιστώκτίστηπαρατιθέσθωσανταςψυχάςαυτώνεναγαθοποιϊα.[Αυτοί που πάσχουν, εφ' όσον
αυτό είναι το θέλημα του Θεού, ας
παραθέτουν και ας εμπιστεύονται τις ψυχές τους στον Θεό, φροντίζοντας παραλλήλως να πράττουν το αγαθό.] (Α' Πέτρου 4,19)
Δεν υπάρχει τίποτα
γλυκύτερο, από το να υποφέρεις για το Χριστό. (Άγιος Αγάπιος)
Είσαι άρρωστος; Να ευθυμείς! Γιατί «όποιον αγαπά ο Κύριος τον παιδεύει» (Προς Εβραίους 12,6). Είσαι φτωχός; Να χαίρεσαι! Γιατί θα κληρονομήσεις τα αγαθά του Λαζάρου. Ατιμάζεσαι για το όνομα του Χριστού; Είσαι ευτυχισμένος! Γιατί ο ατιμασμός θα μεταβληθεί σε αγγελική δόξα!
(Μέγας Βασίλειος)
Δεν είναι τόσο φοβερό, το να
δεχτείς ένα πλήγμα, όσο φοβερό είναι, το να μην συνετιστείς με την συμφορά
αυτήν. (Μέγας Βασίλειος)
Τον Χριστό ο μαθητής Του,
Τον πρόδωσε, οι άλλοι μαθητές Τον εγκατέλειψαν και έφυγαν, εκείνοι που
ευεργετήθηκαν Τον έφτυσαν, ο δούλος του αρχιερέως Τον ράπισε, οι στρατιώτες Τον
κολάφιζαν, οι διερχόμενοι Τον κορόϊδευαν και Τον βλασφημούσαν, οι ληστές Τον
κατηγόρησαν και σε κανέναν σε απηύθυνε λόγο, αλλά τους αντιμετώπιζε όλους με
σιωπή, διδάσκοντας εσένα έμπρακτα, ότι όσο ήρεμα υποφέρεις, τόσο
περισσότερο θα νικήσεις, όσους σε
κακοποιούν και θα εκτιμηθεί από όλους. (Ιερός Χρυσόστομος)
Όταν δεις κάποιον δίκαιον να στενοχωρείται, να υποφέρει, να τελειώνει την ζωή του μέσα στην ασθένεια και σε άπειρα άλλα κακά, να πεις μέσα σου, ότι εάν δεν υπήρχε ανάσταση νεκρών και Μέλλουσα Κρίσις, ο Θεός δεν θα άφηνε τον άνθρωπον αυτόν να απέλθει από την παρούσαν ζωή, αφού χάριν του Θεού δοκίμασε τόσες συμφορές, χωρίς να απολαύσει κανένα καλό. Είναι επομένως φανερό, ότι κάποια άλλη ζωή ετοίμασε γι' αυτούς, γλυκύτερη και πολύ περισσότερο ανεκτή από την παρούσα.
(ΙερόςΧρυσόστομος)
Ο Θεός αφήνει τον δίκαιο να
υποφέρει, όχι γιατί τον εγκατέλειψε, αλλά γιατί θέλει να τον στεφανώσει και να
τον καταστήσει ενδοξότερο. Αν πάλι δεις αμαρτωλό να τιμωρείται, θυμήσου τον
παραλυτικό που επί τριάντα οκτώ χρόνια ήταν κατάκοιτος στην κλίνη (Ιωα. 5,5). (Ιερός
Χρυσόστομος)
Στις συμφορές μας, ας
καταφεύγουμε πάντοτε στο Θεό, ο Οποίος και μπορεί και θέλει να μας απαλλάξει
απ' αυτές. Γιατί όταν χρειάζεται να παρακαλέσουμε ανθρώπους, πρέπει
προηγουμένως και θυρωρούς να συναντήσουμε και παράσιτους και κόλακες να
παρακαλέσουμε και πολύ δρόμο να βαδίσουμε, ενώ στην περίπτωση του Θεού, τίποτα
παρόμοιο δεν χρειάζεται, αλλά παρακαλείται χωρίς μεσίτη, χωρίς χρήματα, χωρίς
δαπάνη και αποδέχεται την παράκλησή μας. Αρκεί μόνο να φωνάξει κανείς με την καρδιά
του και να χύσει δάκρυα και αμέσως θα σπεύσει να τον βοηθήσει. (Ιερός
Χρυσόστομος)
Η αγάπη προς τον Θεό, μετριάζει την ένταση των συμφορών και δεν αφήνει ούτε καν να αισθανθούμε τα θλιβερά επακόλουθα. (Ιερός Χρυσόστομος)
Εκείνος που είναι προετοιμασμένος
για να αντιμετωπίσει τις συμφορές, ευκολότερα μπορεί να τις υπομείνει όταν τον
βρουν, από εκείνον που δεν τις περιμένει και αδιαφορεί. (Ιερός Χρυσόστομος)
Το να υποστεί κανείς κάτι
υπέρ του Χριστού, αποτελεί δόξα και τιμή για εκείνον που πάσχει. Γιατί τίποτε δεν είναι καλύτερο, από το να υποστεί κανείς ταλαιπωρίες για τον Χριστό. (Ιερός Χρυσόστομος)
Εμείς βλέπουμε μόνο τις
συμφορές που μας βρίσκουν, δεν βλέπουμε όμως τα σφάλματά μας, πόσες φορές
καθημερινώς παραβαίνουμε τις Θείες εντολές. Εάν όμως σκεπτόμασταν τα αμαρτήματά
μας, έστω και μιας μόνο ημέρας, τότε θα αναγνωρίζαμε και εμείς οι ίδιοι, πόσες
συμφορές θα έπρεπε να πάθουμε... (Ιερός Χρυσόστομος)
Δεν πληγώνει την ψυχή μας τόσο η φύση των συμφορών που δοκιμάζουμε, όσο την πληγώνουν εκείνοι, οι οποίοι μας εμπαίζουν για τις συμφορές μας. (Ιερός Χρυσόστομος)
Έχω ταλαιπωρηθεί, έχω
λειώσει, έχω υποστεί μυρίους θανάτους. Σχεδόν 30 και περισσότερες μέρες ζούσα
παλεύοντας, με πολύ φρικτούς πόνους, ενώ με πολιορκούσαν φοβερές αρρώστιες,
όπως αυτές από το στομάχι μου. Εξαντλημένος από τον συνεχή πυρετό, αναγκαζόμουν
να περπατώ νύχτα και μέρα, βασανιζόμενος από το κάψιμο. Ταλαιπωρούμουν από την
αϋπνία και την πείνα και αφανιζόμουν από την έλλειψη των αναγκαίων και από
στέρηση ανθρώπων, για συμπαράσταση. Με έσερναν, με τραβούσαν, σαν ζωντανός
νεκρός και μπήκα στην πόλη της Καισάρειας. Μέσα στο μεσημέρι, έπεσα σε ένα
φορείο και με έβγαλαν από την πόλη, ενώ όλο ο κόσμος γόγγυσε, έκλαιγε,
κραύγαζε, καταριόταν αυτόν που έδειχνε τέτοια σκληρότητα... Δόξα τω Θεώ για
όλα, διότι δεν παύω να Τον δοξάζω για όλα! Ας είναι το όνομά Του ευλογημένο
στους αιώνες!... (Ιερός Χρυσόστομος) ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα λόγια αυτά τα
είπε ο Ιερός Χρυσόστομος, ευρισκόμενος στην εξορία και βασανιζόμενος από τους
διώκτες του...)
Ο φρόνιμος άνθρωπος, επειδή
αναλογίζεται την θεραπευτική ενέργεια της κρίσεως του Θεού, υπομένει ευχαρίστως
τις συμφορές που του επέρχονται και σκέφτεται, ότι κανένας άλλος δεν είναι
αίτιός τους, παρά μόνο οι αμαρτίες του. Ο ανόητος όμως, επειδή δεν γνωρίζει τη
σοφότατη πρόνοια του Θεού, όταν αμαρτάνει και τιμωρείται, θεωρεί ως αιτίους των
συμφορών του, ή το Θεό, ή τους ανθρώπους. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
Ο κόσμος έχει πολλούς φτωχούς στο πνεύμα, αλλά όχι όπως πρέπει. Έχει πολλούς που πενθούν, αλλά από χρηματική ζημιά ή θάνατο τέκνων. Έχει και πολλούς πράους, αλλά σε σχέση με τα ακάθαρτα πάθη. Και πολλούς που πεινούν και διψούν, αλλά για να αρπάζουν τα ξένα και να κερδίζουν με αδικία. Έχει και πολλούς καθαρούς στην καρδιά, αλλά για χάρη της κενοδοξίας. Έχει επίσης ειρηνοποιούς, αλλά που υποτάσσουν την ψυχή στο σώμα και πολλούς που διώκονται, αλλά ως άτακτοι. Επίσης πολλούς που ονειδίζονται, αλλά για αισχρά αμαρτήματα. Μακάριοι όμως είναι εκείνοι που ενεργούν έτσι και πάσχουν μόνο για τον Χριστό. Και γιατί είναι μακάριοι; Γιατί σ' αυτούς ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών. Ώστε δεν είναι μακάριοι, αυτοί που
γενικώς πάσχουν, αλλά αυτοί που πάσχουν για το Χριστό. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
Οι άνθρωποι που τους χτύπησαν μερικοί βαρδάρηδες, δοκιμασίες είτε γιατί το επέτρεψε ο Θεός, για να τους φρενάρει, είτε από φθόνο του πονηρού, χρειάζονται μετά πολλές λιακάδες και δροσιά πνευματική, για να ανθήσουν και να καρποφορήσουν. Όπως και τα δένδρα, όταν ξεθαρρεύουν από τις χειμωνιάτικες λιακάδες, αλλά τα φρενάρει ο βαρδάρης, χρειάζονται μετά συνέχεια λιακάδες ανοιξιάτικες και βροχούλα, για να κυκλοφορήσουν οι χυμοί και να βγάλουν άνθη και καρπούς. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ξέρετε πόσοι βασανίζονται, επειδή δεν ακούν κάποιον, που μπορεί να τους βοηθήσει πνευματικά; (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Μακάριος είναι αυτός που
αναγκάζει τον εαυτό του να υπομένει τα βάσανα, γιατί μέσω της οδού του θρήνου θα εισέλθει στη
Βασιλεία των Ουρανών. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
Όλες οι συμφορές, όλες οι
δυστυχίες, οι θλίψεις και οι ασθένειες που παραχωρεί ο Θεός και έρχονται στους
ανθρώπους, είναι τρόποι για μετάνοια. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Σε κάθε λυπηρή αφορμή που θα
σε βρει, σκέψου ότι είναι μηδέν κάθε λύπη και κάθε βάσανο, σε σχέση με τα
ανήκουστα βάσανα, που καταπλήγωσαν και συνέντριψαν το σώμα και την ψυχή του
Κυρίου σου, Ιησού Χριστό. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Όσοι νεκρώθηκαν για τον
κόσμο, αυτοί υπομένουν τους πειρασμούς και τα δυσάρεστα με χαρά, ενώ αυτοί που
ζουν κοσμικά δεν έχουν τη δύναμη να υποφέρουν την αδικία. Αυτοί ή νικιούνται
από την κενοδοξία τους και οργίζονται και ταράσσονται, φερόμενοι με τρόπο
παράλογο, ή κυριεύονται από τη λύπη και την απόγνωση. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Ανάλογα με το μέτρο της
ταπεινοφροσύνης, σου δίνεται και η υπομονή
στις συμφορές σου. Και ανάλογα με την παρηγοριά
σου, μεγαλώνει και η αγάπη σου προς τον Θεό. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Μην ταράζεστε και μην
ανησυχείτε, διότι Αυτός που γνωρίζει όσα υποφέρετε και είναι
σε θέση να τα εμποδίσει, είναι
φανερό, ότι δεν τα εμποδίζει,
επειδή προνοεί και ενδιαφέρεται για εσάς. (Άγιος Νεκτάριος)
Όλα τα κακά και τα δεινά που
μας συμβαίνουν, συμβαίνουν εξαιτίας της υπερηφάνειάς μας. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
Τα οδυνηρά γεγονότα,
χαρίζουν μνήμη Θεού στον συνετό άνθρωπο και προκαλούν αντιστοίχως θλίψη σ' εκείνον, που έχει ξεχάσει τον Θεό. Όσο πιο μακριά
βρισκόμαστε από τον Θεό, τόσο περισσότερο βασανιζόμαστε. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
Πάσα συμφορά είναι ελαφρά, εις τον μη ελαφρόν. (ΜέγαςΦώτιος)
Αν θυμάσαι τα πάθη του
Κυρίου, θα υπομένεις αγόγγυστα τα πάντα. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
Όλα τα βάσανά μας στη γη,
δεν είναι παρά μια αμυδρή σκιά των τρομερών βασάνων, που θα υποστούν οι
αμαρτωλοί στην κόλαση. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Σας κυνηγά η μια συμφορά
μετά την άλλη. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ο Θεός σας θυμήθηκε! Δεν είναι συνηθισμένο να σκέπτεται κανείς έτσι, αλλά αυτή
είναι η αλήθεια. Και σας θυμήθηκε ο Θεός όχι
με οργή, αλλά με έλεος. Βέβαια εσείς νοιώθετε μόνο την στέρηση και τον
χαμό. Δεν βλέπετε όμως το έλεος, που κρύβεται πίσω απ' αυτά και μέσα σ' αυτά... (Άγιος
Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Τα πρόσκαιρα βάσανα αυτά
καθ' αυτά είναι ασήμαντα. Εμείς
τα θεωρούμε σημαντικά, επειδή
είμαστε κολλημένοι στη γη και στα φθαρτά, επειδή είμαστε ψυχροί απέναντι στον Χριστό και
την αιωνιότητα. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Αν υποφέρεις και θλίβεσαι, να κατηγορείς τις αμαρτίες σου και το διάβολο, μα κυρίως τον εαυτό σου. Γιατί ο διάβολος δεν θα μπορούσε να σου κάνει
κανένα κακό, αν δεν έβρισκε αιτία σε σένα που να του δίνει
αυτό το δικαίωμα. (Άγιος Ιωάννης της
Κροστάνδης)
Προκειμένου να αντέξετε
ευκολότερα τα βάσανα, θα πρέπει να έχετε ισχυρή
πίστη, ένθερμη αγάπη για τον Κύριο, να μην προσκολλάστε σε κανένα γήινο αγαθό, να παραδίνεστε μετά χαράς στο θέλημα του Κυρίου. (Όσιος Νίκων της Όπτινα)
Οι κακουχίες και τα βάσανα, καθαρίζουν την ψυχή αν κάνουμε υπομονή. (ΓέρονταςΕυμένιοςΣαριδάκης)
Οι άνθρωποι μέσα στα βάσανα
που βρίσκονται, ασχολούμενοι με τις ματαιότητες, που δεν ωφελούν την σωτηρία
τους, πιστεύουν ότι με το θάνατο θα απαλλαχτούν και θα τελειώσουν τα βάσανά
τους. Οι δυστυχείς, επειδή δεν έχουν φώτιση, δεν γνωρίζουν, ότι από εκείνη την
στιγμή του θανάτου, θα αρχίσουν τα ουσιώδη βάσανα και μάλιστα θα είναι αιώνια!
Και όλα αυτά, διότι ο νους των ανθρώπων αυτών, είναι ''κλεισμένος'', είναι σφραγισμένος
από την εμπάθεια και από το σκότος του κόσμου. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Όσοι ζουν από εδώ τη
κόλαση... και αξιοποιήσουν αυτή τη κατάσταση, με πνευματικά κριτήρια, όταν πεθάνουν δεν θα δικαστούν καθόλου, αλλά θα πάνε, κατευθείαν στην αγκαλιά του Χριστού. Αν όμως δεν αξιοποιήσουν, με πνευματικά κριτήρια, την κόλαση που ζούνε τώρα, τότε θα βασανίζονται και στην άλλη ζωή. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Όταν ο Θεός θελήσει να
βοηθήσει μια ψυχή βασανισμένη, δεν την απαλλάσσει από τις θλίψεις, αλλά της
χαρίζει υπομονή. Γι' αυτό να ευχόμαστε ο Θεός να μας δίνει υπομονή και όχι να
μας πάρει τα βάσανα, γιατί αυτά μας πηγαίνουν στον παράδεισο. (Γέροντας
Εφραίμ ο Κατουνακιώτης)
Η αιτία των άλυτων βασάνων
των ανθρώπων, δεν είναι η απουσία της ευσπλαχνίας του Θεού προς εμάς, αλλά
αποκλειστικά και μόνο, η κατάχρηση από τον άνθρωπο του δώρου της ελευθερίας. (Γέροντας
Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Όλες οι αναποδιές και τα
δεινά που στέλνει ο Θεός, είναι απαραίτητα για εμάς και είναι ο τρόπος που ο
Θεός μας δείχνει την αγάπη Του. (Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας)
Όταν, λοιπόν, σε χτυπήσει μια συμφορά, αναλογίσου πόσες φορές παραβίασες τις Θείες εντολές, πόσες φορές υπερηφανεύτηκες, θύμωσες, αδίκησες, έβρισες, υποκρίθηκες, συκοφάντησες ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, έσφαλες ενώπιον του Κυρίου, από τον οποίο τόσο έχεις ευεργετηθεί και απέναντι στους συνανθρώπους σου, τους οποίους οφείλεις να αγαπάς σαν τον εαυτό σου. Και τότε θα παραδεχθείς και θα ομολογήσεις με ντροπή, ότι και αυτή και άλλη βαρύτερη παίδευση έπρεπε να σου στείλει η δικαιοκρισία του Θεού, που όπως δεν αφήνει αρετή αβράβευτη, έτσι δεν αφήνει και αμαρτία απαίδευτη. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Όπως όταν σε λιθοβολούν με
διαμάντια και σμαράγδια, θα είχες πολλή χαρά, γιατί παρά τον πόνο που θα ένιωθε
η σάρκα σου, θα γινόσουν πλούσιος και δεν θα αμυνόσουν, αλλά θα ευχαριστούσες
εκείνους που σε λιθοβολούσαν, έτσι και όσοι σε θλίβουν και σε βασανίζουν,
πρέπει να τους ευχαριστείς (και να μην αμύνεσαι), γιατί σου προσφέρουν
πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια, που θα τους στεφανωθείς στον Παράδεισο. (Μοναχός
Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Ακούω μερικούς να λένε:
''Εγώ πιστεύω στο Χριστό! Γιατί να υποφέρω, να βασανίζομαι, να αδικούμαι, να
υβρίζομαι;'' Μα ο Θεός έκανε νόμο ευεργετικό για σένα και σε χαρακτηρίζει
μακάριο γι΄αυτά που υφίστασαι, τότε γιατί παραπονιέσαι; Δεν γνωρίζουν οι
άνθρωποι... (Παναγόπουλος)
Η πιο συμφέρουσα ημέρα είναι
εκείνη, που υποφέρουμε πιο πολύ. Άμα δεν υποφέρουμε, μοιάζουμε με εκείνον, που
άνοιξε το μαγαζί του και κανένας δεν ήρθε να ψωνίσει... Έπαθλον παίρνουν όχι οι
θεατές, αλλά οι αθλητές, που αθλούνται νομίμως. (Παππούς Παναής από την Λύση)
Συχνά ο άνθρωπος με την φαντασία του μεγαλώνει τα δεινά του. (ΕυγένιοςΒούλγαρης)
Εκείνοι που υποφέρουν πολύ, παραπονιούνται λιγότερο. (Αίσωπος)
Στις συμφορές, αντί να βρίζεις τον Θεό, σκέψου τι δεν έκανες σωστά. (Αίσωπος)
Το μικρό καλάμι λύγιζε από
τη σφοδρότητα του ανέμου, μα
αμέσως μόλις πέρασε η καταιγίδα, στάθηκε
και πάλι όρθιο. (Αίσωπος)
Οι άνθρωποι έχουν συμφορές, τις οποίες οι ίδιοι δημιουργούν στους εαυτούς
τους οι δυστυχείς. (Πυθαγόρας)
Γρήγορα μέσα στα βάσανα οι άνθρωποι γηράσκουν. (Όμηρος)
Όποιος έχει υποφέρει πολύ,
μοιάζει με εκείνον που ξέρει πολλές γλώσσες. Μπορεί να καταλάβει πολλούς
ανθρώπους... (Ουγκώ)
Ύστερα από βάσανα και
ζημιές, οι άνθρωποι γίνονται ταπεινότεροι και σοφότεροι. (Φραγκλίνος)
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη
συμφορά, από του να μην μπορείς να υποφέρεις την συμφορά σου. (Βίων)
Αν γνώριζες τα βάσανα των
άλλων, θα υπέφερες πρόθυμα τα δικά σου. (Φιλήμων)
Χρειάζεται πιο πολλή
γενναιότητα για να υποφέρει κανείς, παρά για να πεθάνει. (Ναπολέων)
Η βροχή πέφτει πάνω σε
δίκαιους και σε αδίκους, αλλά περισσότερο πάνω στους δίκαιους, γιατί ο άδικος
κλέβει την ομπρέλλα του δικαίου. (Μπόουεν)
Η κυριότερη αιτία, που κάνει
τους ανθρώπους να υποφέρουν, είναι οι σκέψεις τους. (Λεονάρντο Ντα Βίντσι)
Οι καλοί άνθρωποι, συνήθως
γίνονται καλύτεροι στις συμφορές και στα βάσανα, όπως τα αρώματα γίνονται
καλύτερα όταν τρίβονται. (Ρότζερς)
Το να κλαίμε για μια δυστυχία
- συμφορά που έχει περάσει, είναι ο καλύτερος τρόπος, για να φέρουμε και μια
δεύτερη. (Σαίξπηρ)
Προκαλούμε περιττά βάσανα,
όταν ασχολούμαστε υπερβολικά με τα δικά μας βάσανα. (Έλλεν Κέλλερ)
Τι σημασία έχουν τα βάσανα της ζωής, όταν αποφασίσεις να τα κάνεις σκαλοπάτια Αγιότητας!
Όταν παρουσιάζονται βάσανα και δεν έχεις δύναμη να τα υποφέρεις, τότε να στρέφεσαι με όλη σου την καρδιά προς τον Κύριο, προς την Θεομήτορα, προς τον Άγιο του οποίου έχεις το όνομα και θ' ανακουφιστείς από τα βάσανα...
Ένα διαμάντι δεν μπορεί να γυαλίσει χωρίς τριβή. Έτσι και ο άνθρωπος δεν μπορεί να τελειοποιηθεί, χωρίς τις δυσκολίες και τα βάσανα.
Άλλοι υποφέρουν χωρίς να
παραπονιούνται και άλλοι παραπονιούνται χωρίς να υποφέρουν.
Δεν είναι τόσο κακό τα
παθήματα που σε βρίσκουν στη ζωή, όσο το να μην παίρνεις τα μαθήματά τους για
την ζωή.
Μόλις αρχίσουμε να υποφέρουμε, το ρίχνουμε στα χάπια, στο αλκοόλ κ.τ.λ. αγνοώντας πως μέσα στον πόνο, μπορούμε να πάρουμε τα μεγαλύτερα μαθήματα.
Κάθε άνθρωπος υποφέρει, αλλά
μονάχα ο Χριστιανός γνωρίζει να υποφέρει.
Τα βάσανα ατσαλώνουν τους δυνατούς, ενώ τους αδυνάτους τους κάνουν πιο αδύνατους.
Ο άνθρωπος που φοβάται να υποφέρει, υποφέρει ήδη απ΄ αυτό που φοβάται.
Άνθρωπος χωρίς βάσανα, άνθρωπος σαν να μην έζησε.
Μάθε τα βάσανα των άλλων να
υποφέρεις τα δικά σου.
Ο ξυπόλητος είδε τον κουτσό
και παρηγορήθηκε.
Όταν θα έρθει ένα κακό, σέρνει μαζί του και άλλο.
Συνηθισμένα τα βουνά από τα
χιόνια.
Τα πολλά βάσανα φέρνουν
γεράματα.
Το δέντρο το τρώει το σκουλήκι, τον άνθρωπο τα βάσανα.
Ήταν στραβό το κλήμα, το 'φαγε κι ο γάϊδαρος!
Κάποτε παραπονιόταν ένας
άνθρωπος πως είχε βάσανα πολλά. Τον
κάλεσε, στο σπίτι της κάποια σοφή γερόντισσα, έβαλε ένα τσουκάλι με νερό να βράσει και έριξε
μέσα ένα καρότο κι ένα αυγό. Όταν
έβρασαν καλά, έφτιαξε λίγο τσάι του βουνού και ρώτησε τον
άνθρωπο τι βλέπει. ''Ένα καρότο που έχει μαλακώσει από το βράσιμο και ένα
σφιχτό αυγό'', της είπε εκείνος. ''Και τι
μυρίζει;'', ρώτησε η γερόντισσα. ''Μοσχοβολάει τσάϊ
του βουνού!'', της απαντάει. ''Ε, λοιπόν, οι λύπες και οι στενοχώριες μοιάζουνε με νερό που
βράζει, του είπε η γερόντισσα. Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν δυνατοί, μα σαν τους βρουν αναποδιές, θαρρείς και πέφτουν στο βραστό νερό σαν το καρότο, που μαλακώνει και διόλου δύναμη δεν έχει πια. Άλλοι πάλι μοιάζουνε με το αυγό. Μέσα τους είναι αδύναμοι και μόνο ένα τσόφλι
έχουν απ'έξω να τους προστατεύει. Όταν έρθουν δύσκολοι καιροί, θαρρείς και πέφτουν στο βραστό νερό σαν το αυγό
και, σαν αυτό, γίνονται κι από μέσα τους σκληροί. Μα είναι και άλλοι που θυμίζουνε το τσάϊ. Όταν τους βρίσκουν βάσανα, είναι και εκείνοι σαν να πέφτουν σε βραστό νερό, μα ούτε σκληραίνουν, ούτε μαλακώνουν. Μεταλλάζουν μόνο το νερό σε τσάι του βουνού που
ευωδιάζει. Και
ευφραίνονται με τη μοσχοβολιά του όσοι βρίσκονται κοντά. Τις λύπες και τις στενοχώριες, πάει να πει, τις κάνουν γνώση, καλοσύνη και χαρά. Πήγαινε στο καλό λοιπόν και φρόντισε να είσαι σαν
το τσάϊ...''.
