Μηαποδιδόντεςκακόναντίκακούήλοιδορίαναντίλοιδορίας, τουναντίονδεευλογούντες. [Να μην ανταποδίδετε κακόν αντί κακού ή ύβρη και χλευασμόν αντί ύβρεως και χλευασμού. Αντίθετα να προσεύχεστε γι' αυτούς που σας αδικούν και να τους ευλογείτε.] (Α' Πέτρου 3,9)
Μηεξαναστήςαπόπροσώπουυβριστού, ίναμηεγκαθίσηωςένεδροντωστόματίσου. [Μην αντιδράς και μην απαντήσεις εναντίον του υβριστού, μήπως και σου στήσει παγίδα στα λόγια του στόματός σου.] (ΣοφίαΣειράχ 8,11)
Καθένας που βρίζεται ή υποφέρει από κάτι φοβερό, να υποφέρει με πραότητα τις βρισιές και να συγκρατεί την οργή του, εφόσον, συγκρατώντας την οργή του, πρόκειται να γίνει μιμητής του Θεού.
(ΙερόςΧρυσόστομος)
Εγώ προτιμώ να βρίζομαι και
να καταφρονούμαι για τον Θεό, παρά να τιμώμαι από όλους τους βασιλείς. Διότι
τίποτε, μα τίποτε, δεν είναι ισάξιο της τιμής αυτής... (ΙερόςΧρυσόστομος)
Όταν έρθει κάποιος και σου πει, ότι ο τάδε σε έβρισε και διαρκώς σε κακολογεί σε όλους, εσύ αυτόν που σε βρίζει και σε κακολογεί, να τον επαινέσεις μπροστά σε όσους σε ακούνε. Τότε εσένα, γι' αυτήν σου την στάση, θα σε επαινέσουν και θα σε θαυμάσουν, εκείνον όμως θα τον μισήσουν, σαν να επρόκειτο για κάποιο θηρίο, διότι εκείνος χωρίς να τον αδικήσεις, σε λύπησε και παρόλο αυτό, εσύ τον αντάμειψες με τον καλό σου λόγο. Αλλά εκτός αυτού, θα μπορέσεις να αποδείξεις, ότι όλα όσα λέχτηκαν εις βάρος σου, ήταν συκοφαντικά. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Όταν σε αδικήσει κάποιος, σκέψου την κόλαση την οποία θα υποστεί και τότε όχι μόνο δεν θα οργιστείς μαζί του, αλλά και θα δακρύσεις. Διότι δεν οργίζεται κανείς εναντίον εκείνου, ο οποίος κατέχεται από πυρετό ή έχει κάποια φλεγμονή, αλλά όλους αυτούς τους λυπάται και δακρύζει από ευσπλαχνία και συμπόνοια. Εάν θέλεις να υπερασπίσεις τον εαυτόν σου, σιώπα και πλήγωσες τον εχθρό σου θανάσιμα. Αν όμως, επειδή θίχτηκες, ανταποδώσεις τις βρισιές (και αδικίες), τότε αναγκάζεις όσους σε ακούν, να θεωρούν ως αληθινά τα λεγόμενα εις βάρος σου. Γιατί δηλ. ο πλούσιος, όταν ακούει από κάποιον, ότι είναι φτωχός, γελά; Διότι γνωρίζει πολλά καλά, ότι δεν είναι φτωχός. Αν λοιπόν φροντίζουμε κσι εμείς να γελούμε, όταν μας βρίζουν, θα παράσχουμε την μεγαλύτερη απόδειξη, ότι έχουμε συνείδηση, ότι τα λεγόμενα σε βάρος μας δεν είναι αληθινά. (Ιερός Χρυσόστομος)
Σε έβρισε κάποιος; Εσύ ευλόγησέ τον! Πρόσεξε πόσα κερδίζεις απ΄αυτό: α) έσβησες το κακό! β) ετοίμασες μισθό για σένα! γ) εκείνον τον καταντρόπιασες! και δ) εσύ δεν έπαθες κανένα κακό! (ΙερόςΧρυσόστομος)
Δεν βλέπεις στα σπίτια, που
όταν φυσάει ο άνεμος και υπάρχουν 2 πόρτες ανοιχτές δημουργείται ρεύμα, ενώ αν
κλείσεις την μία πόρτα, τότε καταστέλλεται το μεγάλο μέρος της δυνάμεως του
ανέμου; Έτσι και τώρα υπάρχουν 2 πόρτες, το στόμα το δικό σου και το στόμα
εκείνου που σε βρίζει και σε προσβάλλει. Εάν κλείσεις το δικό σου στόμα και δεν
αφήσεις αντίθετο άνεμο, έσβησες όλη την δύναμη του ανέμου. (Ιερός
Χρυσόστομος)
Αν ανταποδώσεις την βρισιά
που δέχτηκες, νικιέσαι από το πάθος του θυμού. Αν όμως σιωπήσεις, τότε νίκησες και χωρίς κόπο, έστησες τρόπαιο και έχεις αναρίθμητους θαυμαστές
(Αγγέλους και Αγίους), που σε δικαιώνουν και καταδικάζουν της ύβρεως την
ψευτιά. (Ιερός Χρυσόστομος)
Όταν κάποιος βριστεί και δεν
ανταποδώσει την βρισιά, έμπηξε μέσα στην καρδιά του υβριστεί και χάραξε την
ντροπή, λόγω της μακροθυμίας του. Δεν ομολογεί βέβαια αμέσως την ωφέλεια, είτε
γιατί είναι θυμωμένος, είτε από εγωισμό, είτε από ντροπή. Όμως αμέσως του κάνει
αίσθηση η αντίδρασή του. Και είναι αδύνατο ένας υβριστής, έστω και εάν είναι
θηρίο, να συναναστραφεί Χριστιανό ανεξίκακο και να μην αποκομίσει μεγάλο
κέρδος. Διότι τα καλά έργα, ακόμη και αν δεν τα πράττουμε, όμως όλοι τα
επαινούμε και τα θαυμάζουμε. (Ιερός Χρυσόστομος)
Τίποτε δεν στενοχωρεί τόσο
τους υβριστές μας, όσο το να περιφρονούμε τις βρισιές τους. (Ιερός
Χρυσόστομος)
Και αν ακόμη κάποιος σε
βρίσει, υπόφερέ το γενναία. Γιατί τον εαυτόν του έβρισε και όχι εσένα. Και αν
ακόμη σε χτυπήσει, μην ανταποδώσεις το χτύπημα, γιατί αυτός ναι μεν σε χτύπησε
με το χέρι, ωστόσο χτύπησε μόνος τον εαυτόν του με το θυμό. (Ιερός
Χρυσόστομος)
Όταν βριζόμαστε και
ανεχόμαστε με γενναιότητα εκείνους που μας κακολογούν, θα αποσπάσουμε
μεγαλύτερη εύνοια από το Θεό. (Ιερός Χρυσόστομος)
Eκείνος
που φροντίζει να μην υβρίζει, δεν
θα μάθει ούτε και να φιλονικεί!
Εκείνος που δεν έμαθε να φιλονικεί, θα κατορθώσει και το ν' αγαπά. Εκείνος που κατόρθωσε ν' αγαπά, δεν θα έχει εχθρό. Εκείνος που δεν έχει εχθρό και εκδηλώνει την
αγάπη του, θα κατορθώσει όλη γενικώς την αρετή. (Ιερός
Χρυσόστομος)
Αυτός που βρίζει είναι σαν
να έφαγε αδελφικό κρέας, είναι σαν να δαγκώνει την σάρκα του πλησίον. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Αυτός που βρίζει σε όλη του
τη ζωή αναδίδει δυσοσμία. Έχει το στόμα του πιο ακάθαρτο και από τους
υπονόμους. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Δεν είναι γέννημα του θυμού, το να βρίζει κανείς, αλλά της μικροψυχίας του. Και όσο βρίζει κανείς τον άλλο, τόσο εκείνος
δοξάζεται. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Οι ύβρεις αυξάνουν το μίσος
και το μίσος αυξάνεις τις ύβρεις. (Ιερός Χρυσόστομος)
Εάν θυμώσεις εναντίον αυτού που σε έβρισε, θα βεβαιώσεις τις ύβρεις! Αν όμως δεν θυμώσεις, καταντροπιάζεις αυτόν που σε έβρισε, δείχνοντας έμπρακτα, την σύνεσή σου. (ΜέγαςΒασίλειος)
Εάν λοιπόν συνηθίσεις να
φρονείς ότι είσαι ο τελευταίος από όλους, πότε θα αγανακτήσεις γιατί βρίστηκες χωρίς να το
αξίζεις; Όταν ένα μικρό παιδί σε βρίσει, θεωρείς τις βρισιές ως αφορμή για γέλια. Και όταν κάποιος που πάσχει από τρέλλα ξεστομίζει
λόγια ατιμωτικά, τον θεωρείς περισσότερο
αξιολύπητο παρά άξιο μίσους. Δεν
είναι λοιπόν τα λόγια η φυσική αιτία που προκαλεί τη λύπη, αλλά η υπεροψία απέναντι σε αυτόν που μας έβρισε
και η φανταστική ιδέα που έχει ο καθένας μας για τον εαυτό του. (Μέγας
Βασίλειος)
Όταν στις ερήμους η ηχώ
επιστρέφει πάλι ακέραιη πίσω σ' εκείνον που μίλησε, έτσι και οι βρισιές επιστρέφουν σ' αυτόν που
βρίζει. Ή καλύτερα, ο μεν ήχος παραδόθηκε στον αέρα, η βρισιά όμως, επιστρέφει ενισχυμένη. (Μέγας Βασίλειος)
Σε έβρισε; Εσύ πες καλό λόγο! Σε χτύπησε; Εσύ να υπομείνεις! Σε φτύνει και σε θεωρεί ένα τίποτα; Εσύ σκέψου ποιός είσαι, ότι δηλαδή απ' τη γη προήλθες και πάλι θα διαλυθείς στη γη! Γιατί αυτός που με τους λόγους αυτούς θα αυτοκυριαρχηθεί, θα βρει κάθε ατίμωση μικρότερη της πραγματικότητας. Έτσι και στον εχθρό θα αχρηστεύσεις την άμυνα, με το να δείχνεις ότι είσαι άτρωτος από τις ύβρεις, και στον εαυτό σου θα προμηθεύσεις μεγάλο το στεφάνι της υπομονής, με το να καταστήσεις τη μανία του άλλου αφορμή της δικής σου φιλοσοφίας. Έτσι, θα φανείς ανώτερος από τις ύβρεις. (Μέγας Βασίλειος)
Τι πιο ανόητο υπάρχει από
την οργή; Αν παραμείνεις ήρεμος, ντροπιάζεις τον υβριστή, δείχνοντας έμπρακτα τη σύνεσή σου. Δέχτηκες ράπισμα; Και ο Κύριος το ίδιο! Φτύστηκες; Και ο Κύριός μας! Γιατί δεν έστρεψε αλλού το πρόσωπό Του απ' τη
ντροπή των εμπτυσμάτων. Συκοφαντήθηκες; Το ίδιο και ο Κριτής! Σου έσκισε το ένδυμά σου; Και τον Κύριό σου Τον απογύμνωσαν και μοιράστηκαν
τα ρούχα Του! (Μέγας Βασίλειος)
Είδα τρεις μοναχούς που
υβρίστηκαν συγχρόνως. Ο πρώτος απ' αυτούς δαγκώθηκε και ταράχθηκε, αλλά δεν
μίλησε. Ο δεύτερος χάρηκε για τον εαυτόν του, αλλά λυπήθηκε για τον υβριστή.
Και ο τρίτος, αφού αναλογίστηκε την ψυχική βλάβη του υβριστού, έχυσε θερμά
δάκρυα γι΄ αυτόν. Έτσι έχεις μποστά σου, τον εργάτη του φόβου, τον μισθωτό και
τον εργάτη της αγάπης. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Ότσν πονέσεις από μια βρισιά
ή εξουδένωση, γνώριζε ότι ωφελήθηκες πολύ, διότι με την ταπείνωση που έπαθες,
ανάλογα απέβαλλες την κενοδοξία. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
Όταν κάποιος σε βρίσει ή σε
περιφρονήσει, τότε πρόσεξε τους λογισμούς που έρχονται από την οργή, μήπως σε
αποχωρίσουν από την αγάπη λόγω της λύπης και έτσι θα σε μεταφέρουν στην χώρα
του μίσους. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
Οι ύβρεις, οι αδικίες κ.λ.π.
είναι τα καλύτερα νυστέρια για όσους έφταιξαν, διότι με αυτά καθαρίζουν οι
παλιές πληγές. Για εκείνους όμως που δεν έφταιξαν, είναι μαχαίρια δημίου και
Μάρτυρες θεωρούνται αυτοί, που τα δέχονται χαρούμενοι για την αγάπη του
Χριστού. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Είναι καλύτερα, αν ένας βρίζει, βλασφημάει κ.λπ. και είναι αναιδής, να κάνεις ότι είσαι απασχολημένος και δεν ακούς και να λες την ευχή. Γιατί αν καταλάβει, ότι τον παρακολουθείς, μπορεί να βρίζει συνέχεια και έτσι γίνεσαι αιτία να δαιμονιστεί. Όταν όμως δεν είναι αναιδής, αλλά ευσυνείδητος και βρίζει από κακή συνήθεια, μπορείς κάτι να του πεις. Αν πάλι είναι ευσυνείδητος, αλλά έχει πολύ εγωισμό, πρέπει να προσέξεις να μην του μιλήσεις αυστηρά αλλά ταπεινά, όσο μπορείς και με πόνο. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Εκείνος που όταν δέχεται ατιμίες και ύβρεις αισθάνεται μεγάλο πόνο στην καρδιά, ας μάθει από αυτό, ότι κουβαλάει στον κόρφο του το παλιό φίδι. Αν λοιπόν υπομείνει με σιωπή ή αποκριθεί με μεγάλη ταπείνωση, εξασθενίζει αυτό το φίδι και το παραλύει. Αν όμως αντιπεί πικρόλογα ή μιλήσει με αυθάδεια, δίνει δύναμη στο φίδι να χύνει το δηλητήριό του μέσα στην καρδιά του και να του κατατρώει ανελέητα τα εντόσθιά του· έτσι αυτό θα δυναμώνει κάθε μέρα και θα κατατρώει τη βελτίωση στο αγαθό και τη δύναμη της άθλιας ψυχής του, με αποτέλεσμα να ζει στο εξής για την αμαρτία
και να είναι τελείως νεκρός για την αρετή. (Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος)
Αν κάποιος σε βρίσει, μην του αντιμιλήσεις, ώσπου να σωπάσει. Και αν εξετάσεις τον εαυτό σου και βρεις, ότι
υπάρχουν μέσα σου όσα άκουσες απ' αυτόν, μετανόησε, σαν να αμάρτησες εσύ και η αγαθότητα του Θεού σε
δέχεται πάλι. (Άγιος Ησαϊας ο Αναχωρητής)
Εκείνος που μπορεί να
υποφέρει τον σκληρό λόγο ενός κακοτρόπου και ανοήτου ανθρώπου για την αγάπη του Θεού, αυτός είναι ικανός να αποκτήσει την ειρήνη του
σώματος, της ψυχής και του πνεύματος. (Άγιος Ησαϊας ο Αναχωρητής)
Ο ακάνθινος στέφανος που πλέχτηκε και τοποθετήθηκε στην κεφαλή του Κυρίου μας, είναι τύπος για εμάς, στο να βαστάξουμε την σε βάρος μας μομφή κάθε ώρα υπομένοντας τις ύβρεις αταράχως. (Άγιος Ησαϊας ο Αναχωρητής)
Σε εκείνους που μας
κακολογούν, μας βρίζουν ή μας κακομεταχειρίζονται, έχουμε εντολή, να μην
ανταποδίδουμε την κακολογία ή την κακομεταχείριση, αλλά μάλλον να τους
εγκωμιάζομε και να τους ευλογούμε. Γιατί στο μέτρο που ειρηνεύομε με τους
ανθρώπους, πολεμούμε τους δαίμονες· ενώ όταν μνησικακούμε και πολεμούμε τους
αδελφούς μας, έχουμε ειρήνη με τους δαίμονες, με τους οποίους έχουμε διδαχθεί,
να έχουμε τέλειο μίσος και ασυμφιλίωτο πόλεμο. (Άγιος Θεόδωρος Εδέσσης)
Η ύβρις είναι εκδήλωση - με τον λόγο, με το ύφος και τους τρόπους - εξευτελιστικών σκέψεων για τον συνάνθρωπο, οι οποίες βρίσκονται στην καρδιά του υπερήφανου ανθρώπου. Η ύβρις εκδηλώνεται σαν ατιμία, σαν περιφρόνηση, σαν αυθάδεια. Η ύβρις είναι πιο δυσβάστακτη και από τον τραυματισμό ή οποιαδήποτε βλάβη του σώματος. Διότι η μεν βλάβη πειράζει το σώμα, ενώ η ύβρις συντρίβει την ψυχή. Γι' αυτό και οι άνθρωποι δυσκολότερα ανέχονται την ύβρη, παρά τη σωματική βλάβη. Και η μεν βλάβη δεν οδηγεί στον όλεθρο ή στον θάνατο της ψυχής, η ύβρις όμως έκανε πολλές ψυχές φιλότιμων ανδρών, να αγγίξουν τον Άδη. (ΆγιοςΝεκτάριος)
Αυτός που μισεί τις βρισιές και τις κακολογίες και τους εξευτελισμούς των ανθρώπων, δεν βρισκεται μέσα στη δόξα του Θεού, ούτε θα κληρονομήσει τη Βασιλεία Του. Όποιος θέλει να σωθεί, ας το ξερει: Όπου οι άνθρωποι μας περιφρονούν και μας εξουθενώνουν, εκεί να μένουμε, κάνοντας υπομονή και θα στεφανωθούμε από το Θεό με μεγάλη δόξα. Αντίθετα όπου απολαμβάνουμε τιμή και επαίνους από τους ανθρώπους, να μην καθόμαστε, αλλά να φεύγουμε σε άλλο τόπο. (ΆγιοςΝήφων)
Συνήθιζε πάντοτε να προμελετάς πριν φύγεις από το σπίτι σου, ότι ενδέχεται να σου συμβούν ατιμίες, βρισιές και άλλες δοκιμασίες, έτσι ώστε να είσαι προετοιμασμένος και να τα υπομείνεις ψύχραιμα και με ευχαριστία. (ΆγιοςΝικόδημοςοΑγιορείτης)
Εσύ για κάθε παραμικρή ενόχληση, που δέχεσαι από τους άλλους κλαις και θρηνείς απαρηγόρητα· για όποια παραμικρή θλίψη σου στείλει ο Θεός γογγύζεις και αναστενάζεις· εσύ για έναν ψυχρό λόγο, που θα σου πει ο αδελφός σου, θυμώνεις εναντίον του σαν θηρίο. Και αυτές είναι οι ανταποδώσεις που δίνεις στον Θεό για την αγάπη Του; Αυτή είναι η μίμηση που πρέπει να δείχνεις στο παράδειγμα του Ιησού Χριστού, όπως είναι διαταγμένο; «Ο Χριστός έπαθε για χάρη σας και σας άφησε παράδειγμα, για να ακολουθήσετε τα ίχνη του... Όταν τον έβριζαν δεν ανταπέδιδε τις ύβρεις, όταν υπέφερε δεν απειλούσε, αλλά άφηνε την κρίση σ' Εκείνον, που μπορεί να κρίνει δίκαια» (Α' Πέτρ. 2, 21). (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Όταν θεωρεί κάποιος τον
ευατόν του τιποτένιο, δεν ταράζεται όταν τον βρίζουν και τον εξευτελίζουν. (Όσιος
Ζωσιμάς)
Την ώρα που θα σου τύχη μια
βρισιά, μια κατηγορία, μια περιφρόνηση, είναι η στιγμή που θα κερδίσεις. Μην
αφήσεις λοιπόν το κέρδος σου, να το πάρει ο Σατανάς. Να σιωπήσεις. Διότι εάν
θυμώσεις και δεν υπομείνεις, πες τί ωφελήθηκες; Κέρδισες κάτι; Πιο χειρότερα
γίνεσαι... Ενώ όταν υπομείνεις, θα ωφελήσεις και τον εαυτόν σου, αλλά θα γίνεις
και καλό παράδειγμα και στον άλλον. Εδώ οι άνθρωποι του κόσμου κάνουν
ελεημοσύνες για την ψυχή τους. Και αυτό για σένα, το να σιωπήσεις και να
υπομείνεις δηλ. μια βρισιά, ελεημοσύνη είναι. Και η ελεημοσύνη που κάνουν οι
κοσμικοί, έχει κάποιον κίνδυνο, ενώ η δική σου ελεημοσύνη είναι ακίνδυνη. (Όσιος
Άνθιμος της Χίου)
Σου είπαν λόγο, σε βρίσανε,
σε προσβάλλανε; Στάσου στην προσευχή. Αντί να πεις λόγια, αντί να δίνεις
απαντήσεις, προσευχήσου με όλη σου την καρδιά, διότι είναι ώρα πειρασμού. Αυτός
είναι ο αγώνας! (Όσιος Άνθιμος της Χίου)
Μέγιστο έργο κάνει αυτός που
υπομένει με ευχαριστία την ύβρη ή την προσβολή χάριν του Κυρίου. Η ταπείνωση
και η αγάπη σε τούτο ακριβώς βρίσκονται: στην αγόγγυστη υπομονή των θλίψεων,
που μας προξενούν οι συνάνθρωποί μας. Από αυτό και μόνο, έχουν σωθεί πολλοί...
(Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ)
Τις κακές κουβέντες, είναι
καλύτερα, να τις αντικρούει και να τις αντιμετωπίζει κανείς με καλές πράξεις. (Άγιος
Φιλάρετος Μόσχας)
Ο άνθρωπος που βρίζει, τον εαυτόν του βρίζει και αυτός που συκοφαντεί τον πλησίον του, τον εαυτό του συκοφαντεί και φανερώνει μ' αυτό τον τρόπο την ρυπαρότητα και την ακαθαρσία της ψυχής του. Αυτός που βρίζει, μιαίνει τον εαυτό του και όχι εκείνον που βρίζει. Μας κάνουν ακάθαρτους, όλα εκείνα που βγαίνουν από μέσα μας. Και από μέσα μας βγαίνουν, όχι μόνο τα λόγια αλλά και οι πράξεις και γενικά όλη η συμπεριφορά μας. Τα λόγια, τα έργα, ακόμα το βλέμμα, μας φανερώνουν την κατάσταση, που βρίσκεται η ψυχή μας. Αν τα λόγια μας είναι γεμάτα κακίες και συκοφαντίες, αν τα έργα μας δεν είναι καθαρά και όλη η συμπεριφορά μας δείχνει την κακία, την υπερηφάνεια, τη μεγαλομανία και την τάση, να προβάλλουμε τον εαυτό μας, αυτό μας κάνει ακάθαρτους... (Άγιος Λουκάς ο Ιατρός)
Σας έβρισαν και σας
πρόσβαλαν. Καλό σημάδι! Μην τα χάνετε! Ιαματική λάσπη είναι! Χωρίς αυτήν, ίσως θα πετούσατε στα σύννεφα με τα φτερά της
υπερηφάνειας. Ο Κύριος, λοιπόν, που
σας αγαπά, παραχώρησε να πέσει πάνω σας αυτή η λάσπη, για να ταπεινωθείτε. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Να πιστεύεις, ότι οι ατιμίες
και οι βρισιές, είναι φάρμακα που θεραπεύουν την υπερηφάνεια της ψυχής σου. Να
εύχεσαι πάρα πολύ, γι' αυτούς που σε εξευτελίζουν, σαν να ήταν αληθινοί
γιατροί. Να είσαι βέβαιος, ότι εκείνος που μισεί την ατίμωση, μισεί την
ταπείνωση και εκείνος που αποφεύγει όσους τον προσβάλλουν, αποφεύγει την πραότητα.
(Αββάς Δωρόθεος)
Είναι κάποιος, που όταν τον
βρίζουν χαίρεται, αλλά χαίρεται επειδή θα πάρει μισθό. Αυτός είναι από εκείνους
που ξεριζώνουν το πάθος, αλλά χωρίς επίγνωση. Άλλος χαίρεται γιατί τον βρίζουν
και πιστεύει ότι του αξίζει, επειδή αυτός έγινε αιτία. Αυτός με επίγνωση
ξεριζώνει το πάθος. Γιατί, όταν κανείς βρίζεται και αποδίδει την ευθύνη στον
εαυτόν του και δέχεται σαν συνέπειες της δικής του αμαρτίας όσα του συμβαίνουν,
αυτός αγωνίζεται με επίγνωση. Και καθένας που παρακαλεί τον Θεό και λέει:
''Κύριε δώσε μου ταπείνωση'', πρέπει να ξέρει, ότι μ' αυτό που ζητά, είναι σαν
να παρακαλά να στείλει κάποιον ο Θεός να τον βρίσει. Όταν λοιπόν τον βρίσει
κάποιος, πρέπει και αυτός να βρίζει τον εαυτόν του και να τον εξευτελίζει μέσα
του, ώστε εκείνος μεν να τον ταπεινώνει εξωτερικά, ο ίδιος να ταπεινώνει τον
εαυτόν του εσωτερικά. Είναι και άλλος, που όχι μόνο χαίρεται όταν τον βρίσουν
και θεωρεί υπεύθυνο τον εαυτόν του, αλλά και λυπάται, γιατί ταράχθηκε εκείνος
που τον έβρισε. Ο Θεός να μας χαρίσει μια τέτοια κατάσταση. (Αββάς Δωρόθεος)
Όταν μας βρίζει και μας
προκαλεί κάποιος συνεχώς, θα τον παρακαλέσουμε με ωραίο τρόπο χωρίς να τον
θίξουμε, να σταματήσει, γιατί βλασφημείται ο Θεός (αφού είμαστε περιουσία Του).
Και αν δεν συμμορφωθεί, σιωπηλά αποχωρούμε και φεύγουμε. Μόνο έτσι θα βγούμε
νικητές. Αν όμως έρθουμε σε αντιπαράθεση μαζί του, το μόνο που θα καταφέρουμε,
είναι να ανάψουμε περισσότερο τη φωτιά. Λένε οι Πατέρες: Ό,τι και αν κάνετε,
την ειρήνη της καρδιάς σας μόνο να μην χάσετε. Και αν την χάσετε, γρήγορα να
την ξαναβρείτε. Γιατί η ειρήνη στην καρδιά σας, είναι το θεμέλιο του
πνευματικού αγώνα. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Όταν σε λυπούν ή όταν σε
προσβάλλουν, τότε να ενθυμήσαι τα Πάθη του Κυρίου μας: Όταν τον ύβρισαν, αυτός δεν ύβριζε, όταν τον ειρωνεύονταν, αυτός δεν ειρωνευόταν, όταν τον κτυπούσαν, αυτός δεν κτυπούσε, όταν τον κακολογούσαν, αυτός δεν κακολογούσε, αλλά σ' όλα αυτά ανταποκρινόταν με ηρεμία: ''Ει κακώς
ελάλησα, μαρτύρησον περί του κακού'' (Ιωά. 18,23).
Και προσευχόταν για τους
σταυρωτές Του. Να ζούμε, όπως έζησε ο Χριστός, δηλαδή με ταπείνωση, με υπακοή, με ανεξικακία. Πρόσεξε να μην σου κακοφαίνεται, όταν σου πουν λόγο σκληρό. Οι λόγοι οι σκληροί, οι υβρισιές, οι καταφρονήσεις απαλλάτουν τον άνθρωπο από τους
κακούς λογισμούς, και μάλιστα τους αισχρούς. Τον απαλλάτουν απ' όλα τα πάθη, αρκεί να υπομένει. Αν σε κοροϊδεύουν, εσύ κάνε καλούς λογισμούς, παίρνε το π.χ. για
αστείο, και έτσι φεύγει εύκολα η παρεξήγηση και το
σκάνδαλο. (Γέροντας Γερμανός ο Σταυροβουνιώτης)
Καλύτερα μια προσευχή γι' αυτόν που σε βρίζει, παρά μια παρατήρηση, που σχεδόν πάντοτε δεν ωφελεί. (ΓέρονταςΑρσένιοςΜπόκα)
Όταν αποκτήσεις
ταπεινοφροσύνη, τότε από τις βρισιές θα αισθάνεσαι χαρά. (παπα-Διονύσιος της
Κολιτσού ο Ρουμάνος)
Κάποτε ένας ευλαβής δεχόταν
βρισιές από κάποιον και του λέει: ''Μπορούσα και εγώ με τον ίδιο τρόπο να σου
μιλήσω, αλλά η εντολή του Θεού μου κλείνει το στόμα''. (Γερόντισσα Θεοδώρα)
Να ξέρεις, ότι εκείνος που
σε έβρισε ή με κάποιον άλλο τρόπο σε έβλαψε, έκανε περισσότερο κακό στον εαυτόν
του, παρά σε σένα και εάν πάλι θυμώνεις εναντίον του και θέλεις να πάρεις
εκδίκηση, περισσότερο βλάπτεις τον εαυτόν σου, παρά εκείνον. (Μοναχός
Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Δεν υπάρχει σπουδαιότερη
νίκη, από το να νικήσεις τα θελήματα της σάρκας και να υπομένεις τις ύβρεις.
Και μην σου φαίνεται βαρύ, γιατί αυτός που σιωπά και υπομένει καρτερικά,
πολεμάει ο Κύριος για χάρη του. Και εάν νικήσεις, να ξέρεις ότι από τον Θεό σου
ήρθε η δύναμη και η βοήθεια. Αν πάλι νικηθείς, το φταίξιμο είναι δικό σου,
γιατί ο Θεός είναι πιστός και δεν μας αφήνει σε μεγαλύτερο πειρασμό, από όσον
μπορούμε να υπομείνουμε. (Μοναχός Αγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Αν κάποιος σε βρίσει, ευλόγησέ τον. Και αν μεν το δεχθεί, θα είναι καλό και για τους δυό. Αν πάλι δεν
το δεχθεί, αυτός θα τιμωρηθεί από τον Θεό για την βρισιά, ενώ εσύ θα αμειφθείς για την ευλογία. (Είπε Γέρων)
Όταν κάποιος σε βρίσει,
σκέψου ότι δοκιμάζεσαι και ότι είναι μια στιγμή εξετάσεων. Θα πας με το μέρος
του Θεού, δείχνοντας μακροθυμία ή θα τρέξεις προς τον διάβολο, δείχνοντας οργή;
Μην χάσεις την ευκαιρία να διαλέξεις την αγαθή μερίδα, διότι ή θα ωφελήσεις και
αυτόν που σε έβρισε, με την πραότητά και την ανεκτικότητά σου ή θα ζημιωθείτε
και οι 2 με τον εγωισμό σου. (Παναγόπουλος)
Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να
τα υπομένουμε και να χαιρόμαστε, όταν μας διώκουν και υβρίζουν, διότι τότε έχουμε μισθό από τον ίδιο τον Χριστό. (Παππούς Παναής από τη Λύση)
Η βρισιά είναι το όπλο των
χυδαίων. (Βάκων)
Η βρισιά είναι το δηλητήριο
της κακογλωσσιάς. (Σαίξπηρ)
Η βρισιά είναι η δικαιολογία εκείνων που έχουν άδικο. (Ρουσσώ)
Αν κάνεις εσύ τους υβριστές
σου καλό, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να καταλάβουν, ότι δεν ήσουν άξιος να
βρίζεσαι απ' αυτούς.
Ας μας βρίσουν για χάρη του
Θεού. Παίρνουμε τιμή και στη γη και στον ουρανό.
Η ύβρις είναι σαν τη λάσπη πάνω σε ένα ρούχο. Είναι πιο εύκολο να την βουρτσίσει κάποιος όταν στεγνώσει, παρά όταν είναι φρέσκια.
