Υπερηφάνεια σημαίνει άρνηση της ζωής του Χριστού
και μίμηση του διαβόλου.
Η υπερηφάνεια είναι η μητέρα της ανυπακοής και
της απειθαρχίας, ενώ η ταπείνωση είναι πηγή της υπακοής και της πειθαρχίας.
Τα παιδιά δεν υπερηφανεύονται. Δεν υπάρχει τόπος
στην άκακη καρδιά τους. Η υπερηφάνεια φωλεύει στην καρδιά των μεγάλων.
Η καύχηση είναι δείγμα πνευματικής κατωτερότητας.
Είμαστε κουκίδες στο σύμπαν, αλλά φερόμαστε σαν
να είμαστε το σύμπαν.
Τους ακόλαστους μπορούν να τους γιατρέψουν οι
άνθρωποι, τους πονηρούς ο άγγελοι και τους υπερήφανους μόνο ο Θεός!
Στον υπερήφανο δεν χρειάζεται διάβολος για να τον
πολεμά, γιατί ο ίδιος έγινε διάβολος και εχθρός του εαυτού του.
Αν βρεις άνθρωπο που να έχει μεγάλη ιδέα για τον
εαυτό του, να είσαι βέβαιος, πως αυτή είναι η μόνη μεγάλη ιδέα που πέρασε από το
μυαλό του.
Η υπερηφάνεια είναι η πιο παράξενη αρρώστια που
γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Φέρνει σε όλους ναυτία, εκτός απ' αυτόν που την
έχει.
Ήταν η υπερηφάνεια που έκανε τους αγγέλους,
δαίμονες. Η ταπεινοφροσύνη κάνει τους ανθρώπους αγγέλους.
Ο υπερήφανος έφυγε καβάλα και γύρισε πεζός.
Κούφια στάχυα και κούφια κεφάλια στέκουν όρθια.
Ποτέ σου μην περιφρονείς τα κάτω σκαλοπάτια, γιατί σ' αυτά πρωτοπατείς και βγαίνεις στα παλάτια.
Όποιος φουσκώνει για τις αρετές, φωνάζει στους άλλους, να δουν τις κακίες του.
Καλώς την πέρδικα που περπατά λεβέντικα.
Όποιος ψηλά - ψηλά πετά, στον ουρανό να
φθάσει, στο χαμηλότερο δεντρί, του γράφει ο Θεός να κάτσει.
Ψηλά την χτίζεις τη φωλιά και θα σου γύρει ο
κλώνος.
Και ο κούκος θέλει αηδόνι να τον λένε.
Αφού παινεύεται σαν λιοντάρι, γιατί γαυγίζει σαν σκυλί;
Καυχιέται σαν ψείρα στο κεφάλι φαλακρού.
Βροντού όλα τα σίδερα, βροντάει και η σακοράφα.
Διάλεγε-διάλεγε στην κοπριά
κατάντησε.
Περήφανος σαν κόκορας μέσα στο κοτέτσι του.
Πήρε ψηλά τον αμανέ.
Πήρανε τα μυαλά του αέρα.
Φουσκώσανε τα μυαλά του.
Καβάλησε το καλάμι.
Βάλε ένα ζητιάνο καβάλα και θα καλπάσει στην κόλαση. (Αγγλικήπαροιμία)
Όποιος δεν φουσκώνει, δεν έχει φόβο
να σκάσει. (Ουγγρική παροιμία)
Να μην τα σπάζεις τα σκαλιά, της σκάλας που ανεβαίνεις, διότι θα σου χρειαστούν, άμα θα κατεβαίνεις. (Ποντιακή παροιμία)
Πρέπει να είσαι πολύ σοφός για να μη θέλεις να
είσαι τέλειος. (Κινέζικη παροιμία)
Ήταν Παρασκευή και Μεγάλη Σαρακοστή, όταν την
πόρτα του Αγίου Σπυρίδωνος, την χτύπησε ένας ξένος. ''Ετοίμασε να
φάμε'', είπε στην κόρη του ο Άγιος. Εκείνη κοντοστάθηκε, τον πήρε παράμερα και
του ψιθύρισε. ''Δεν έχουμε τίποτα. Μόνο λίγο ψωμί και ένα κομμάτι κρέας
καπνιστό''. ''Βάλε κρέας. Και άκουσε, βάλε και σε μένα κρέας'', της είπε.
Ξενίστηκε η κόρη του Αγίου, που ήξερε πόσο αυστηρός νηστευτής ήταν ο πατέρας
της. Αλλά εκείνος της εξήγησε: ''Αν δώσω μόνο στον ξένο κρέας και εγώ δεν φάω,
θα δείξω υπεροχή. Πώς εγώ είμαι τάχα ''άγιος'', ενώ εκείνος αμαρτωλός''. Και
όταν απόφαγαν της εξήγησε: ''Δεν κατέλυσα τη νηστεία. Τον εγωισμό μου και την
υπερηφάνειά μου κατέλυσα...''
Βάδιζε κάποτε ο Μέγας Αντώνιος με έναν
μαθητή του στην έρημο, όταν είδε λίγο παραπέρα ένα μεγάλο φίδι. Τότε ο
καθηγητής της ερήμου, έπιασε από το χέρι τον μαθητή του και τον τράβηξε μακριά.
Ο μαθητής του που γνώριζε την πνευματικότητα και τα θαύματα του διδασκάλου του,
παραξενεύτηκε και τον ρώτησε: ''Φοβήθηκες πάτερ;''. Και ο Μέγας Αντώνιος του απάντησε: ''Δεν
φοβήθηκα παιδί μου. Ήταν όμως καλύτερα που έφυγα, γιατί έτσι έδιωξα από μέσα
μου το πνεύμα της υπερηφανείας και της κενοδοξίας''.
O James Worson, κάτοικος της Αγγλικής πόλης Leamington, υπερηφανευόταν
πολύ για την ταχύτητα με την οποία μπορούσε να τρέξει. Οι φίλοι του λοιπόν
τον προκάλεσαν να τρέξει μια μεγάλη απόσταση μεταξύ του Leamington και του
Coventry που περνούσε μέσα από ένα δάσος. Ο Worson δέχτηκε και ξεκίνησε για να
διανύσει αυτή την διαδρομή, σε χρόνο ρεκόρ, στις 3 Σεπτεμβρίου του 1873. Πίσω
του, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν δύο φίλοι του, ο Hammerson Burns και ο
Barham Wise, με μια άμαξα και μια φωτογραφική μηχανή ανά χείρας. Και ενώ τα πρώτα
χιλιόμετρα της διαδρομής κυλούσαν κανονικά, σύμφωνα με τους δύο παρατηρητές και
ο Worson δεν έφυγε ποτέ από τα μάτια τους, ξαφνικά είδαν τον φίλο τους να
σκοντάφτει και το σώμα του να παίρνει κλίση προς τα μπροστά, έτοιμο να πέσει.
Αντί να ακολουθήσει όμως η πτώση του στο έδαφος, το μόνο που ακούστηκε ήταν
κατά τα λεγόμενα των δύο φίλων, η πιο ανατριχιαστική κραυγή που έχουν ακούσει
ποτέ, η οποία μάλιστα διήρκεσε λίγα δέκατα του δευτερολέπτου. Και πριν ο Worson
πέσει στο έδαφος... εξαφανίστηκε!!! Κανείς ποτέ
δεν έμαθε τι απέγινε ο δρομέας, ενώ η φωτογραφική μηχανή των «ακολούθων» του,
αποτύπωσε τα ίχνη των ποδιών του, που ξαφνικά σταμάτησαν στο σημείο της
εξαφάνισης!!!Υποσημείωση: Υπήρξαν περιπτώσεις ανθρώπων, που λόγω της υπερβολικής τους
υπερηφάνειας, αρπάχτηκαν από τους δαίμονες κατευθείαν στην κόλαση, μαζί με το
σώμα τους! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος ανάρρωσε από βαριά
αρρώστια, είπε: Δεν έπαθα τίποτα, γιατί η αρρώστια μεδίδαξε να μην
είμαι υπερήφανος, αφού είμαι θνητός.
Κάποιος ελεεινολόγος περιφερόταν, για να κάνει
εντύπωση με τον τρύπιο μανδύα που φορούσε. Ο Σωκράτης που τον είδε, του
είπε: Ω φίλε, από τις τρύπες του μανδύα σου, κρυφοκοιτάζει η υπερηφάνεια...!
Ο Γάλλος ποιητής Μπουαλώ, ήταν υπερήφανος
για τους στίχους που έγραφε και δεν θεωρούσε κανέναν άλλον, εφάμιλλο του. Μια
μέρα συνάντησε στο δρόμο έναν συγγενή του, που μόλις είχε βγει από την ταβέρνα
και παραπατούσε από το μεθύσι. ''Δεν ντρέπεσαι, άρχισε να του λέει ο Μπουαλώ,
για το κατάντημα σου;''. ''Το μεθύσι το δικό μου, είναι ελαφρύτερο από το δικό
σου, του απάντησε ο συγγενής του. Γιατί εγώ είμαι μεθυσμένος από κρασί, ενώ
εσύ είσαι μεθυσμένος από υπερηφάνεια!''...