Νυν υμείς οι Φαρισαίοι το
έξωθεν του ποτηρίου και του πίνακος καθαρίζετε, το δε έσωθεν υμών γέμει αρπαγής
και πονηρίας. [Τώρα, εσείς οι Φαρισαίοι, καθαρίζετε το
εξωτερικό μέρος του ποτηριού και του πιάτου, ενώ το εσωτερικό σας είναι γεμάτο
από αρπακτική διάθεση και πονηριά.] (Κατά Λουκάν 11,39)
Έστω δε ο λόγος υμών ναι
ναί, ου ου. [Ας είναι ο λόγος σας ναι, όταν πράγματι είναι
ναι και όχι, όταν πράγματι είναι όχι.] (Κατά Ματθαίον 5,37)
Γεννήματαεχιδνών, πωςδύνασθεαγαθάλαλείνπονηροίόντες; [Απόγονοι από φαρμακερές οχιές, πως μπορείτε εσείς ποτέ να λέτε λόγους αγαθούς, εφόσον είστε πονηροί και διεστραμμένοι;] (Κατά Ματθαίον 12,34)
Ουαίδευμίν, γραμματείςκαιΦαρισαίοιυποκριταί, ότικατεσθίετεταςοικίαςτωνχηρώνκαιπροφάσειμακράπροσευχόμενοι·διατούτολήψεσθεπερισσότερονκρίμα. Ουαίυμίν, γραμματείςκαιΦαρισαίοιυποκριταί, ότικλείετετηνβασιλείαντωνουρανώνέμπροσθεντωνανθρώπων·υμείςγαρουκεισέρχεσθε, ουδέτουςεισερχομένουςαφίετεεισελθείν. [Αλίμονο σε εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, διότι άπληστοι και πλεονέκτες καθώς είστε, κατατρώγετε τα σπίτια των χηρών και συγχρόνως με το πρόσχημα της ευλαβείας κάνετε μεγάλες προσευχάς. Γι' αυτό και θα τιμωρηθείτε από την Θεία δικαιοσύνην πολύ περισσότερο, από ότι οι άλλοι άρπαγες και κλέφτες. Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, διότι με την διεστραμμένη διδασκαλίαν σας, που την παρουσιάζετε ως διδασκαλίαν τάχα του Θεού, κλείνετε την Βασιλεία του Θεού μπροστά στους ανθρώπους. Έτσι και εσείς δεν εισέρχεστε, αλλά και εκείνους που θέλουν να εισέλθουν, δεν τους αφήνετε.]
(ΚατάΜατθαίον 23,13-14)
Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, οδηγοί τυφλοί, οι διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον
καταπίνοντες! Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι καθαρίζετε το έξωθεν του ποτηρίου και της παροψίδος, έσωθεν δε γέμουσιν εξ αρπαγής και αδικίας. Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισον πρώτον το εντός του ποτηρίου και της
παροψίδος, ίνα γένηται και τα εκτός αυτών καθαρόν. Ουαίυμίν, γραμματείςκαιΦαρισαίοιυποκριταί, ότιπαρομοιάζετετάφοιςκεκονιαμένοις, οίτινεςέξωθενμενφαίνονταιωραίοι, έσωθενδεγέμουσινοστέωννεκρώνκαιπάσηςακαθαρσίας. Ουαίυμίν, γραμματείςκαιΦαρισαίοιυποκριταί, ότιοικοδομείτετουςτάφουςτωνπροφητώνκαικοσμείτεταμνημείατωνδικαίων.Όφεις, γεννήματαεχιδνών! Πωςφύγητεαπότηςκρίσεωςτηςγεέννης; [Αλίμονο σε εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, οδηγοί τυφλοί, που περνάτε από λεπτό σουρωτήρι το κρασί και το νερό, μήπως καταπιήτε κανένα κουνούπι, ενώ καταπίνετε ολόκληρη γκαμήλα.
(Τηρείτε τα μικρά και ασήμαντα και αδιαφορείτε για τα μεγάλα και σπουδαία). Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, διότι καθαρίζετε το έξω από το ποτήρι και το πιάτο, μέσα δε αυτά είναι γεμάτα από τροφές, που προέρχονται από αρπαγές και αδικίες. Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισε πρώτα αυτό που υπάρχει μέσα στο ποτήρι και το πιάτο, ώστε να μην προέρχεται από αδικία, αλλά από την τίμια εργασία σου, για να γίνει και το απ' έξω καθαρό. Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, διότι μοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οι οποίοι εξωτερικώς μεν φαίνονται ωραίοι, ενώ από μέσα είναι γεμάτοι με κόκκαλα πεθαμένων και με κάθε ακαθαρσία. Αλίμονο σε εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, διότι οικοδομείτε τους τάφους των Προφητών και στολίζετε τα μνημεία των δικαίων. Φίδια, οχιές, πώς είναι δυνατόν να αποφύγετε την δίκαια και τρομερή καταδίκη της κολάσεως;]
(ΚατάΜατθαίον 23,-27 και
23,29 και 23,33)
Έστι πονηρευόμενος
συγκεκυφώς μελανία, και τα εντός αυτού πλήρης δόλου· Συγκύφωνπρόσωπονκαιετεροκωφών, όπουουκεπεγνώσθη, προφθάσεισε·[Υπάρχουν
πονηροί, που βαδίζουν με σκυμμένο το κεφάλι και σκυθρωπό το πρόσωπο, δήθεν από
λύπη, ενώ το εσωτερικό τους είναι γεμάτο δολιότητες. Αυτός προχωρεί με σκυμμένο
το κεφάλι, προσποιείται ότι δεν ακούει τίποτε και εάν δεν αντιληφθείς εγκαίρως
την υποκρισίαν και δολιότητά του, θα τρέξει νωρίτερα από σένα, για να
καταπατήσει το δίκαιό σου.] (Σοφία
Σειράχ 19,26)
Απέναντιτωνοφθαλμώνσουγλυκανείστόμασου, καιεπίτωνλόγωνσουεκθαυμάσει, ύστερονδεδιαστρέψειτοστόμααυτούκαιεντοιςλόγοιςσουδώσεισκάνδαλον. Πολλάεμίσησακαιουχωμοίωσααυτώ, καιοΚύριοςμισήσειαυτόν. [Ενώπιόν σου είναι όλος μέλι και σε κάνει να χαμογελάς. Προσποιείται ότι θαυμάζει και επαινεί τα λόγια σου. Κατόπιν όμως θα μεταστρέψει τα λόγια του και θα δώσει νόημα σκανδάλου στα ιδικά σου λόγια, για να σε εκθέσει. Πολλά κακά μίσησα, αλλά κανένα τόσο πολύ, όπως αυτόν τον άνθρωπο. Και ο Κύριος επίσης τον μισεί.] (ΣοφίαΣειράχ 27,23-24)
Η φιλαργυρία και η κενοδοξία είναι αίτια της
υποκρισίας. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
Εκείνος που μέσα στους επαίνους κρύβει κατηγορία
και μομφή, δεΝ φανερώνεται εύκολα στους πιο απλούς ανθρώπους. Όμοιος μ' αυτόν
είναι εκείνος που κενοδοξεί, ενώ εκδηλώνεται με ταπεινό σχήμα. Αυτοί κρύβοντας
για πολύ καιρό την αλήθεια μέσα στο ψεύδος, ύστερα φανερώνονται από τα
πράγματα. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
Δεν βλέπεις πόσο μεγάλο κακό είναι η υποκρισία και ότι αυτή είναι καρπός της ζήλιας; Γιατί το διπλό ήθος στους περισσοτέρους, γεννιέται από την ζήλια. (ΜέγαςΒασίλειος)
Οι υποκριτές μοιάζουν με τους υφάλους. Ενώ κρύβουν βαθιά στις ψυχή τους το φθόνο και το μίσος, δείχνουν στο πρόσωπο τους τα χρώματα της επιφανειακής αγάπης. Έτσι μοιάζουν με τις υφάλους, τις βραχώδεις προεκτάσεις που μόλις καλύπτονται από την επιφάνεια της θάλασσας, και κρύβουν μεγάλο κίνδυνο για τα σκάφη που θα πέσουν επάνω τους. (ΜέγαςΒασίλειος)
Η υποκρισία παρουσιάζεται με τις εξής μορφές: α) προσποίηση φιλίας β)μίσος που καλύπτεται με ψεύτικο σχήμα φιλίας γ)έχθρα που εκδηλώνεται με μορφή συμπάθειας δ)φθόνος που μιμείται την αγάπη ε)βίος που στολίζεται με πλαστή και όχι αληθινή αρετή στ)προσποίηση δικαιοσύνης που διατηρείται μόνο από την ιδέα ότι υπάρχει και ζ)
απάτη που φαίνεται σαν αλήθεια, την οποία μεταχειρίζονται αυτοί που μιμούνται τους ύπουλους και πανούργους τρόπους του φιδιού. (ΆγιοςΜάξιμοςοΟμολογητής)
Μην έχεις μέλι στην γλώσσα σου και πάγο στην καρδιά σου. (ΆγιοςΙωάννηςτηςΚροστάνδης)
Να μην έχεις άλλο στο στόμα σου και άλλο στην καρδιά σου, διότι ο Θεός δεν εμπαίζεται, αλλά όλα τα βλέπει και τα κρυφά και τα φανερά. (ΆγιοςΙσαάκοΣύρος)
Η υποκρισία είναι μία κατάσταση, όπου οι εξωτερικές
εκδηλώσεις του σώματος, βρίσκονται σε αντίθεση με την ψυχή. Η κατάσταση αυτή είναι περιπλεγμένη, με παντός είδους κακές σκέψεις
και επινοήσεις. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Υποκρισία είναι η οργανωμένη ψευτιά. Ψυχή που δεν έχει πονηριά, δεν γνωρίζει τι θα πει ψεύδος. Η υποκρισία προέρχεται από την φιλαρέσκεια και την ιδιορρυθμία.
(ΆγιοςΙωάννηςτηςΚλίμακος)
Ο υποκριτής θέλει να λέγεται άγιος και να
προσκυνείται απ' όλους ως ευλαβής. Βλέπεις την εξωτερική του παρουσία και νομίζεις,
ότι κάνει τα πάντα κατά Θεό, αλλά η καρδιά του είναι γεμάτη ζήλεια, δόλο και κάθε είδος κακού. (Ιερός Χρυσόστομος)
Υποκρισία είναι να έχεις άλλο στο μυαλό σου και
άλλο να κάνεις. (Ιερός Χρυσόστομος)
Πολλές φορές ο άνθρωπος είναι φοβερότερος από το
θηρίο. Γιατί το μεν θηρίο, έχει φανερή τη θηριωδία, ενώ ο άνθρωπος κρύβει την
κακία του, με το προσωπείο της επιείκειας και γι΄αυτό είναι περισσότερο δύσκολο
να προφυλαχθεί κάποιος απ' αυτόν. Αν όμως επαγρυπνείς, ούτε θηρίο, ούτε
άνθρωπος θα σου προξενήσει κάποιο κακό, αλλά θα σε ωφελήσει και πάρα πολύ... (Ιερός
Χρυσόστομος)
Το όχι που θα λες σε κάποιον, να είναι όχι και το
ναι, να είναι ναι. Να μην υποκρίνεσαι, αλλά ό,τι σκέπτεσαι να το λες και ας πειράξει
τον άλλο. Μόνο όμως, να το λες με καλό τρόπο και να δίνεις και εξηγήσεις. (Άγιος
Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Οι Άγιοι έκαναν μεγαλύτερο αγώνα, για να κρύψουν
την αρετή τους, παρά για να την αποκτήσουν. Προχωρούσαν έτσι στην αγία
υποκρίσια, για την αγάπη του Χριστού. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Η υποκρισία είναι καρπός του φθόνου και απ' αυτήν προκύπτουν όλα τα κακά. Ο υποκριτής είναι ο πιο άδικος όλων των ανθρώπων, γιατί το να νομίζει κάποιος ότι είναι δίκαιος και να μην είναι, θεωρείται έσχατη αδικία. (Άγιος Νεκτάριος)
Προσέχουμε τις αμαρτίες των άλλων, όχι για να πονέσουμε γι' αυτές, αλλά για να τους
ειρωνευτούμε, όχι για να τους θεραπεύσουμε, αλλά για να
τους χτυπήσουμε από πάνω· και έχουμε ως απολογία των δικών μας αμαρτιών, τις παραβάσεις
των άλλων! Παραδεχόμαστε καλούς και κακούς όχι κατά τα έργα τους, αλλά ανάλογα με την έχθρα ή την φιλία μας και ό,τι επαινούμε στον ένα
σήμερα, αύριο το κακίζουμε για τον άλλον και όσα οι άλλοι καταγγέλλουν, εμείς τα καμαρώνουμε και με προθυμία συγχωρούμε το κάθετι στον ασεβή. Τόσο μεγαλόψυχοι είμαστε! (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Αληθώς σαν τα ρόδια των Σοδόμων είναι ο υποκριτής, πεπόνι όμορφο απ' έξω, αλλά εσωτερικώς σάπιος και άχαρος.
(ΆγιοςΑνδρέαςΚρήτης)
Η κολακεία και η υποκρισία είναι γνωρίσματα μικρών
ανθρώπων, που στις καρδιές τους ζει ο διάβολος, διδάσκοντάς τους, το ψέμα και
την υποκρισία, για την αποπλάνησή τους. Μην συμπεριφέρεσαι πονηρά και ύπουλα
στον πλησίον σου, για να μην παραχωρήσεις τόπο της καρδιάς σου στον διάβολο,
οπότε θα σε κατακτήσει και θα σε κάνει δούλο του. (Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ)
Το πνεύμα της υποκρισίας αποδείχτηκε και μέσω του
Ποντίου Πιλάτου, ο οποίος ανακήρυξε τον Χριστό αθώο, αλλά όμως Τον καταδίκασε
σε θάνατο. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Πώς μπορούν να δείχνουν όλοι ότι είναι φίλοι
μεταξύ τους, έτοιμοι να προσφέρουν στους άλλους ακόμα και το πουκάμισό τους,
όμως βαθύτερα, να έχουν τόση ψυχρότητα μέσα τους; (Άγιος Θεοφάνης ο
Έγκλειστος)
Το κύριο χαρακτηριστικό του υποκριτή είναι ο σκανδαλισμός. Και το πρώτο βέλος που ρίχνει ο υποκριτής μετά τον σκανδαλισμό του, εναντίον του πλησίον, είναι η κατάκριση. Στους πιο κακοπροαίρετους, ο σκανδαλισμός είναι συχνά προσποιητός, επίπλαστος. Είναι μια έγκαιρα επινοημένη πρόφαση με εντυπωσιακή ευλογοφάνεια, για ένα έγκαιρα προετοιμασμένο έγκλημα. (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
Όποιος έχει προσβληθεί από την ασθένεια του φαρισαϊσμού, δεν θα προκόψει ποτέ πνευματικά. Το πετρωμένο έδαφος του χωραφιού της καρδιάς του δεν δίνει καρπό. Αλλά η βλαπτικότητα του φαρισαϊσμού δεν περιορίζεται στην πρόκληση ψυχικής ακαρπίας. Γιατί όχι μόνο αχρηστεύει τα καλά έργα του ανθρώπου, αλλά και τα κάνει επιζήμια για την ψυχή του, η οποία τελικά καταδικάζεται από τον Θεό. Όταν ο φαρισαϊσμός δυναμώσει και ωριμάσει, κυριεύει ολοκληρωτικά την ψυχή. Και τότε αυτή δίνει φρικτούς καρπούς. (ΆγιοςΙγνάτιοςΜπριαντσιανίνωφ)
Ο Θεός να μας φυλάει από τους προβατόσχημους
λύκους. (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
Λέει ο Μέγας Βασίλειος, ότι η υποκρισία είναι
καρπός του φθόνου. Και υποκρίνεται ο φθονερός, γιατί συνήθως τον χαρακτηρίζει η
δειλία και δεν επιθυμεί να εμφανίζεται με ανδρεία. Οι υποκρινόμενοι είναι
γνήσια παιδιά του σατανά, γιατί πάντοτε ο σατανάς υποκρίνεται, για να
εξαπατήσει και να εξοντώσει τα θύματά του. Στον παράδεισο ο σατανάς είχε
υποκριθεί τον αγαθό σύμβουλο και χρησιμοποίησε ένα φίδι για να εξαπατήσει τους
Πρωτόπλαστους, επειδή τους φθονούσε. Εκεί χρησιμοποίησε ο σατανάς πάσα τέχνη
υποκρισίας, για να βγάλει τους Πρωτοπλάστους από τον παράδεισο. ''Γιατί εσείς
να είστε στον παράδεισο και εγώ εξέπεσα από την άνω φωτοφορία; Θα σας βγάλω εγώ
από τον παράδεισο...'', αναλογίστηκε ο φθονερός σατανάς. (π. Αθανάσιος
Μυτιληναίος)
Οι υποκριτές βρίσκονται στο κάτω-κάτω της
κολάσεως. Παρακάτω από το σκαλοπάτι των υποκριτών δεν υπάρχει άλλο στην κόλαση.
Ούτε οι πόρνοι, ούτε οι φονείς, ούτε οι μοιχείς, ούτε οι κλέφτες... κανείς δεν
βρίσκεται κάτω από τους υποκριτές. Απόδειξη; Τα ''ουαί'' που είπε ο Χριστός στο
Ευαγγέλιο, στραφόντουσαν μόνο στους υποκριτές! (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Πώς αποκαλύπτονται οι υποκριτές; Μη μπορώντας να
φθάσουν τη ζωή του ευσεβούς ανθρώπου και κινούμενοι από φθόνο τον κατηγορούν
για υποκρισία, από την οποία οι ίδιοι πάσχουν. Θυμίζει εκείνο που λέει ο
Αισώπειος μύθος, ότι κάποτε είδε η αλεπού τα σταφύλια στην κληματαριά και
επειδή δεν τα έφτανε, είπε με περιφρόνηση: Είναι αγουρίδες! Έτσι και ο
υποκριτής δεν φτάνει αυτόν που ζει πνευματικά και έχει προκοπή και λέει γι'
αυτόν περιφρονητικά: Υποκριτής είναι... (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Αντί να είμαστε πνευματοφόροι ή Χριστοφόροι, είμαστε
μασκοφόροι. (π. Βαρνάβας Γιάγκου)
Όταν δεν έχουμε σχέση με τον Χριστό, μεταβάλλεται
το πρόσωπό μας σε προσωπείο. (Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας)
Η υποκρισία έχει ρίζα την πονηριά, ενώ καρπούς της είναι το ψεύδος, η απάτη, η δολιότητα, η αισχροκέρδεια, η ατίμωση και η βλάβη προς τον πλησίον. (Μοναχός Νικηφόρος Θεοτόκης)
Σου λέει ο άλλος: Δεν πειράζω κανέναν! Μα ληστής είσαι για να πειράξεις κάποιον; Και που βρήκες το δικαίωμα να πειράξεις, να βλάψεις και να αδικήσεις τον άλλον; Ληστής είσαι; Άμα σου πω ληστή, θα σου κακοφανεί. Ε πως τότε, μια φυσιολογική συμπεριφορά, την θεωρούμε αρετή και βγάζουμε τον εαυτόν μας αθώα περιστερά; (Παναγόπουλος)
Όλοι όσοι εμπρός μου ήταν άγγελοι, πίσω μου
γίνονταν διάβολοι και μου χτυπούσαν πισώπλατα. Τώρα κατάλαβα, ότι έπρεπε να
φοβάμαι λιγότερο το κακό που είναι και φαίνεται, από το κακό που είναι, αλλά
δεν φαίνεται. (Δημητρακόπουλος)
Ο λύκος, που είναι το πιο άγριο ζώο, μοιάζει με το σκύλο, που είναι το πιο ήρεμο. Εκείνος που
θέλει να είναι ασφαλής, πρέπει να φυλάγεται από αυτές τις ομοιότητες που
υπάρχουν στους ανθρώπους. (Πλάτωνας)
Πολλοί μολονότι κάνουν τις αισχρότερες πράξεις, βρίσκουν τα λογικότατα επιχειρήματα, για να τις σκεπάσουν.
(Δημόκριτος)
Κάλπικοι και υποκριτές είναι όσοι με τα λόγια
κάνουν τα πάντα, ενώ στην πράξη δεν κάνουν τίποτα. (Δημόκριτος)
Κακούργος άνθρωπος αν υποδυθεί ευγενική όψη, είναι κρυμμένη παγίδα για τους άλλους ανθρώπους. (Μέναδρος)
Συχνά ένα ευγενικό πρόσωπο, κρύβει ακάθαρτους
τρόπους. (Ευριπίδης)
Υποκριτής είναι ένας άνθρωπος που δολοφόνησε τους γονείς του και ύστερα ζητά από το δικαστήριο να τον κρίνει επιοικώς, επειδή είναι ορφανός. (Λίνκολν)
Πολλοί φιλούν τα χέρια που θα ήθελαν να τα δουν
κομμένα. (Γλάδστων)
Πολλοί άνθρωποι σέβονται και τιμούν τους πεθαμένους
Αγίους. Βασανίζουν όμως τους ζωντανούς... (Μπέρναρντ Σω)
Ένας υποκριτής είναι το είδος πολιτικού που θα έκοβε ένα δέντρο και θα ανέβαινε στο κούτσουρο για να κάνει μια ομιλία για την προστασία του περιβάλλοντος. (Στήβενσον)
Εάν ο Διάβολος γελά ποτέ, πρέπει να το κάνει με τους υποκριτές. Αυτοί είναι τα μεγαλύτερα θαύματά του. Τον υπηρετούν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, χωρίς καμμιά αμοιβή. (Κόλτων)
Είναι ευκολότερο να προσποιείσαι, ότι είσαι αυτό που δεν είσαι, από το να κρύψεις αυτό που πραγματικά είσαι. Αυτός που μπορεί να τα επιτύχει και τα δύο, έχει ελάχιστα να μάθει για την υποκρισία. (Κόλτων)
Ο Θεός, σας έχει δώσει ένα πρόσωπο και φτιάξατε για τον εαυτό σας ένα άλλο. (Σαίξπηρ)
Οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν όσο δεν
έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν. (Βώβεναργκ)
Η αυτοπροβολή και η επίδειξη, είναι ένα αδιαμφισβήτητο σημάδι υποκρισίας. (Τσαπίν)
Παρίστανε τον τίμιο. Γνώριζε όμως 24 τρόπους να
προμηθεύεται χρήματα, εκ των οποίων ο τιμιότερος ήταν η κλοπή. (Εμμανουήλ
Ροϊδης)
Είναι ένα τέχνασμα μεταξύ των ανέντιμων να
προσφέρουν θυσίες που δεν χρειάζονται, για να αποφύγουν να κάνουν
αυτές που χρειάζονται. (Γκονσάροφ)
Αυτοί που μας κλέψαν το βιβλίο από το χέρι, μας
κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι. (Μπρεχτ)
Ο υποκριτής μπροστά σου απλώνει χαλιά και πίσω σου ανοίγει το λάκκο.
Δεν ήταν άθεοι αυτοί που Σταύρωσαν το Χριστό. Φαρισαίοι ήταν!
Ο υποκριτής μπροστά σου απλώνει χαλιά και πίσω σου
ανοίγει λάκκους.
Μερικοί ντύνονται άγγελοι, για να κάνουν έργα διαβόλου.
Ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους με χαμόγελο
στα χείλη και δηλητήριο στην καρδιά.
Φαρισαϊσμός: Ο καρκίνος της ευσέβειας.
Πολλοί μιλούν για πράγματα που δεν ξέρουν και επαινούν αρετές που δεν μεταχειρίζονται!
Μερικοί άνθρωποι αγαπούν τόσο πολύ τα καρναβάλια,
που μένουν με την μάσκα όλο το χρόνο!
Γιατί μασκαρευόμαστε; Για να φαινόμαστε
ειλικρινείς!
Μήπως είμαστε υποκριτές; Αρνούμαστε την Εκκλησία, αλλά όταν το παιδί μας πάθει κάτι, τρέχουμε στον παπά να μας κάνει
ευχέλαιο ή προσπαθούμε σαν τρελοί να μάθουμε για κάποιον Άγιο γέροντα, ή κάποια
προσευχή Αγίου για να μας βοηθήσει. Καλά, δεν διερωτήθηκες ποτέ, την ώρα που βλέπεις στην κάσα τον πατέρα σου, την μάνα σου, το παιδί σου, τι στο καλό
γίνεται μετά; Δεν μπορείς να κάνεις νηστεία αλλά κάνεις δίαιτα για να πας
Μύκονο το καλοκαίρι και μετά έχεις απαίτηση, αν υπάρχει
Χριστός με τα δικά σου δεδομένα, να σε σώσει. Πας και
Κοινωνάς ανεξομολόγητος θεωρώντας σαν ημιμαθής και ανόητος, ότι αμαρτία είναι
μόνο αν πυροβολήσεις άνθρωπο και όχι η σαπίλα του εγωϊσμού και τα πλοκάμια του
που έχεις μέσα στην καρδιά σου. Αρνείσαι τον Χριστό αλλά όταν σου μιλήσουν για
διάβολο και σατανισμό κάνεις χιλιόμετρα μακριά, γιατί; Τί φοβάσαι; Αν αρνείσαι τον Χριστό δεν πιστεύεις και στο διάβολο, τότε γιατί σε τρομάζει το σκοτός και οι δυνάμεις του; Μήπως χτυπάει η συνείδηση μέσα σου και το εγώ σου δεν την ακούει; Κάνεις τον μάγκα ότι Θεός δεν υπάρχει και άλλα τέτοια, αλλά μόλις σου πει ο γιατρός, ότι έχεις 6 μήνες ζωής
τότε γυρνάς σαν βρεγμένη γάτα πίσω παρακαλώντας τον να σε κρατήσει ακόμα λίγο
για να χορτάσεις την αχόρταγη και αμαρτωλή ζωή σου. Αρνείσαι το
Ευαγγέλιο χωρίς να το έχεις διαβάσει έστω μία φορά, αλλά σε
κουβέντες περί θρησκείας το παίζεις Ραβίννος και Αρχιερέας. Από την άλλη παίρνεις από το Ευαγγέλιο ό,τι σε συμφέρει
και το θεωρείς σωστό και ό,τι δεν σε συμφέρει, το απορρίπτεις. Κατηγορείς
από τον καναπέ του σπιτιού σου τρώγοντας σουβλάκια τους ιερείς και την Εκκλησία
σαν Πόντιος Πιλάτος, αλλά για όποιον πάει να κρίνει εσένα γίνεσαι κέρβερος. Θεωρείς, ότι δεν υπάρχει Ανάσταση αλλά πηγαίνεις σαν Κυρα-κατίνα να πεις το Χριστός Ανέστη και να ντερλικώσεις το αρνί και τα
κρασιά στο όνομα του Χριστού, αλλά χωρίς Χριστό. Όταν βλέπεις
ή σου γίνεται θαύμα λές ότι έτυχε, χωρίς να δεις την αιτιοκρατία γιατί και το πώς
πέτυχε. Αλλά από την άλλη το δέχεσαι με χαρά. Μήπως ήρθε η ώρα να δούμε και
άλλες πλευρές της ύπαρξής μας και να ερευνήσουμε αυτές που αγνοούμε ή έχουμε
ελάχιστη γνώση για αυτές; ... Για να μην είμαστε υποκριτές...
Μπήκα κάποια φορά σε μια Εκκλησία. Στην πόρτα της
εισόδου έγραφε μια μικρή ταμπελίτσα. ΔΩΡΕΑ της τάδε οικογένειας. Έκανα τον
σταυρό μου και μπήκα. Στο παγκάρι άλλη ταμπελίτσα. ΠΡΟΣΦΟΡΑ της τάδε
οικογένειας το παγκάρι. Πήγα να προσκυνήσω μια αγιογραφία στον τοίχο και αντί
τον Άγιο φίλησα μια επιγραφή που έγραφε ΔΕΗΣΗ της τάδε οικογένειας. Έκατσα για
λίγο σε μια καρέκλα που ήταν ΔΩΡΕΑ κάποιου ανθρώπου. Σήκωσα τα μάτια στον
ουρανό, ο τρούλος ήταν ΥΠΕΡ ΥΓΕΙΑΣ κάποιου άλλου. Μια άλλη ταμπέλα με
προειδοποιούσε ότι τα χαλιά ήταν ΑΦΙΕΡΩΜΑ κάποιας κυρίας. Όπου και να κοίταγα
με χαιρετούσαν ταμπελίτσες: ΔΩΡΕΑ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ - ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ - ΥΠΕΡ ΥΓΕΙΑΣ κ.λ.π.
Επειδή είμαι και λίγο βλάκας μπερδεύτηκα. Που βρίσκομαι; Σε Εκκλησία είμαι; Ή
σε κανένα μουσείο ευεργετών και αγαθοεργίας; Έκανα τον σταυρό μου με θλίψη και ζήτησα από τον
Θεό να δώσει φώτιση στους ανθρώπους και έφυγα.
Στον δρόμο προσπαθούσα να καταλάβω. Για ποιόν λόγο άραγε όλοι αυτοί οι άνθρωποι
έκαναν τις ευεργεσίες αυτές; Το φτωχό μου μυαλό μου απάντησε. Μα φυσικά
γιατί ήθελαν να έχουν την ευλογία του Θεού. Οι ίδιοι ή και οι αγαπημένοι τους
που έφυγαν. Μα αφού ζητάνε ευλογία από τον Θεό, ποιός ο λόγος να το γράψουν και
σε ταμπελάκια; Αυτός που πρέπει να ξέρει για την ΔΩΡΕΑ τους το ξέρει από την
πρώτη στιγμή. Γιατί θα πρέπει να το ξέρουν και όλοι στην ενορία τους; Η
ευεργεσία παιδιά μου ή η αγαθοεργία αποκτά αξία και επέρχεται ανταπόδοση από
τον Θεό, όταν συνοδεύεται και από την ανάλογη ταπεινότητα. Εκτός αν δεν γίνεται
για τον Θεό αλλά για να το μάθει ο γείτονας.
Ποιόν κοροϊδεύουμε; Αυτόν που μπορεί να δει μέσα μας ως το τελευταίο μας
κύτταρο;
Η υποκρισία είναι η δύναμη των δειλών.
Καλύτερα ο κόσμος να σε ξέρει ως αμαρτωλό, παρά ο Θεός να σε ξέρει ως υποκριτή...
Αυτοί που έβγαλαν τα μάτια του κόσμου, στη συνέχεια τον κατηγορούν για την τύφλωση του.
Ο άνθρωπος είναι πιο επικίνδυνος ότσν προσποιείται, παρά όταν εκδηλώνεται.
Εκείνος που κηρύττει με το μέτρο και εφαρμόζει με τον πόντο είναι υποκριτής.
Όποιος έχει πρόσωπο καθαρό, εμφανίζεται με το
πρόσωπό του. Όποιος έχει πρόσωπο λερωμένο, χρειάζεται νιπτήρα, για να γίνει
εμφανίσιμος. Όποιος όμως έχει πρόσωπο μουτζουρωμένο και δεν διαθέτει νιπτήρα,
χρειάζεται προσωπείο. Φορεί μάσκα και μασκαρεύεται...
Καλύτερα στον κάμπο λύκος, παρά φίδι
κρυμμένο στο χορτάρι.
Στο σιγανό ποτάμι, σήκωνε ψηλά τα ρούχα σου.
Μπροστά σου σε καλολογούν και πίσω σου σε θάβουν.
Άλλα έχει στα χείλη του και άλλα στην καρδιά του.
Στα χείλη πρόβατο και στην καρδιά λύκος.
Έχει το μέλι στα χείλη και το φαρμάκι στην καρδιά.
Μη ντύνεις την αλήθεια με το φόρεμα του ψεύδους.
Πολλοί κάνουν πανάθλιες πράξεις, λέγοντας
πανέμορφα λόγια.
Στη γειτονιά τριαντάφυλλο και μέσα στο σπίτι αγκάθι.
Απ' έξω κούκλα, και από μέσα
πανούκλα.
Απ' έξω μέλι και από μέσα κεντρί.
Και αλευρωμένος να 'ναι ο ποντικός, η γάτα τον γνωρίζει.
Από σιγανό ποτάμι να φοβάσαι.
Άλλος είναι ο Θοδωρής και άλλος εκείνος που
θωρείς.
Όλη την ημέρα Καλογιάννης και το βράδυ
Κακογιάννης.
Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.
Σε σκοτώνει τη νύχτα και σε κλαίει την ημέρα.
Ρημάζει σπίτια και χτίζει Εκκλησιά.
Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του.
Μέλι δείχνει, φαρμάκι ετοιμάζει.
Απέξω μπέλα - μπέλα και από μέσα κατσιβέλα.
Κλαίει με κροκοδείλια δάκρυα.
Άλλα λέει και άλλα κάνει.
Μας ρίχνει στάχτη στα μάτια.
Μυρίζει του νερού και βρωμά της λέρας. (Καθαρός
στα ρούχα και λέρα στην ψυχή)
Ρημάζει σπίτια και χτίζει Εκκλησιά.
Γλυκόστομος και πικρόστομος είναι.
Όταν πεινάει η αλεπού, κάνει πως
κοιμάται.
Φίδι κολοβό.
Κάνει τον ψόφιο κοριό.
Κάνει την πάπια.
Κάνει τον Κινέζο.
Είναι μεγάλη σουπιά.
Είναι σιγανοπαπαδιά.
Κάνει τη λευκή περιστερά.
Το να παριστάνεις τον καλό, είναι χειρότερο από
το να είσαι κακός. (Κινέζικο ρητό)
Κάποιος είχε γυμνάσει έναν πίθηκο να χορεύει και
να φέρεται σαν άνθρωπος. Τον είχε ντύσει με αριστοκρατική φορεσιά και του είχε
βάλει και μια ανθρώπινη μάσκα. Όλοι βλέποντας τον πίθηκο να χορεύει, νόμιζαν
πως ήταν μικρός άνθρωπος. Κάποιος όμως από τους θεατές, που βρίσκονταν κάποια
μέρα στην παράσταση, του πέταξε στην σκηνή αμύγδαλα και το ζώο, παρατώντας
χορούς και σχίζοντας τη μάσκα που τον εμπόδισε, όρμισε στα αμύγδαλα και άρχισε
να τα τρώει. Με τον ίδιο τρόπο, συμπεριφέρονται και οι υποκριτές, που μόλις
παρουσιαστεί το συμφέρον, ξεχνούν τον επιφανειακό τους ανθρωπισμό και
αποδεικνύονται κτήνη!