Τί γαρ ωφελήσει άνθρωπον
εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή
την ψυχήν αυτού;[Διότι τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο, εάν κερδίσει
ολόκληρο τον υλικό κόσμο και χάσει την ψυχήν του;] (Κατά
Μάρκον 8,36)
Σπάνια μια ζημιά είναι από φθόνο του διαβόλου·
συνήθως είναι από υπερήφανο λογισμό. Όταν φέρνουμε υπερήφανο
λογισμό τα κάνουμε θάλασσα. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Αν εξετάσεις, θα δεις, ότι τις περισσότερες φορές, οι ζημιές στην υπερηφάνεια οφείλονται. Λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι, κάνεις μια ζημιά και ταπεινώνεσαι.
''Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται'' (Λουκάς 14,11). Αν σε μια νοικοκυρά λ.χ. περάσει ο λογισμός, ότι καμμιά άλλη δεν πλένει τα πιάτα τόσο καλά όσο αυτή, μπορεί να ρίξει όλο το ράφι με τα πιάτα και να σπάσουν όλα. Μια φορά κάποια που εργαζόταν σε ένα υαλοπωλείο σκέφθηκε:
«Τί εύκολα κατεβάζω τα κουτιά με τα ποτήρια!». Μόλις έβαλε αυτόν τον λογισμό, της έφυγαν τα κουτιά από τα χέρια και έσπασαν όλα τα ποτήρια. Ή, ας πούμε, ένας οδηγός βλέπει ένα γεροντάκι ανήμπορο και το παίρνει να το πάει στον προορισμό του. Αν του περάσει ο λογισμός:
«για δες, άλλος θα το έκανε αυτό; τί καλά λόγια θα λέει τώρα το γεροντάκι για μένα!», θα τον εγκαταλείψη η Χάρις του Θεού και μπορεί να πέσει πάνω σε καμμιά κολόνα ή να ανεβεί πάνω στο πεζοδρόμιο, να χτυπήσει και κανέναν! Ο υπερήφανος δεν έχει πνευματικές πτήσεις αλλά πτώσεις. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Προτιμούμε να χάσουμε την αιώνια ζωή, παρά τα
αγαθά της παρούσης ζωής... Μολονότι δεν υπάρχει άλλη ζημιά μεγαλύτερη απ'
αυτήν. (Ιερός Χρυσόστομος)
Όταν ζημιωθούμε οικονομικά, να μην ταραχτούμε,
αλλά να πούμε: ''Ευλογητός ο Θεός'' και τότε πολύ μεγαλύτερο πλούτο θα βρούμε.
Διότι δεν θα ωφεληθείς τόσο, εάν ξοδέψεις τον πλούτο σου, βοηθώντας εκείνους
που έχουν ανάγκη και εάν γυρίζεις παντού, αναζητώντας να βοηθήσεις τους φτωχούς
και εάν σκορπίζεις την περιουσία σου στους πεινασμένους, όσο θα κερδίσεις με
αυτόν μόνο τον λόγο! Διότι και τον Ιώβ δεν τον θαυμάζω τόσο, διότι είχε ανοιχτό
το σπίτι του σε εκείνους που είχαν ανάγκη βοηθείας, όσο εκπλήττομαι και
διακηρύσσω την αξία του, διότι ευχαρίστως υπέφερε την απώλεια του πλούτου του.
Εκείνος λοιπόν, που θα μπορέσει, όταν δοκιμάσει κάποια συμφορά - ζημιά στην ζωή
του να πει, χωρίς να δακρύσει, εκείνο που είπε ο Ιώβ: "Ο Κύριος
έδωκεν, ο Κύριος αφειλέτο" (Ιώβ 1,21), μόνο γι' αυτόν τον λόγο, θα σταθεί πλησίον του Αβραάμ και θα ανακηρυχτεί
δίκαιος μαζί με τον Ιώβ. Όταν λοιπόν ο διάβολός αρπάξει τον πλούτο σου, είτε δια ληστών, είτε με κάποιον άλλο τρόπο, δοξολόγησε τον Κύριο και θα είσαι περισσότερο κερδισμένος και θα
προξενήσεις διπλή πληγή στον εχθρό. Αφενός μεν, διότι δεν λυπήθηκες, για την απώλεια των χρημάτων και αφετέρου, διότι
ευχαρίστησες τον Θεό, για την απώλεια αυτών. Ο διάβολος όταν βλέπει, ότι έτσι αντιμετωπίζεις
κάθε συμφορά, θα πάψει να σε προξενεί πειρασμούς, γιατί δεν
θέλει να σε κατασκευάζει λαμπρότερους στεφάνους. (Ιερός
Χρυσόστομος)
Έπαθες χρηματική ζημιά; Ευχαρίστησε τον Θεό και
μη βλέπεις μόνο τη λύπη που προέρχεται από την χρηματική ζημιά, αλλά και το
κέρδος που φέρνει η ευχαριστία που έκανες προς τον Θεό, με τη ζημιά που έπαθες.
(Ιερός Χρυσόστομος)
Αχάριστε άνθρωπε, όταν σου δίνει πλούτο ο Κύριος
και αυξάνουν τα πράγματά σου, τον ευλογείς και τον ευχαριστείς και όταν
ψοφήσουν τα ζώα σου ή πάθεις άλλες διάφορες ζημιές, παραπονιέσαι στο Θεό και
τον βλασφημείς άθλιε; Όταν σου δίνει, τον αναγνωρίζεις για Αφέντη και Κύριο και
όταν παίρνει γογγύζεις και Τον κατηγορείς; Τη στιγμή μάλιστα που το κάνει για
καλό σου και σε στερεί από τον πλούτο, όταν δει πως είναι η αιτία της απωλείας
σου. Όπως ο σωματικός ιατρός, όταν καταλάβει πως ένας άνθρωπος έχει περισσότερο
αίμα από όσο πρέπει και κινδυνεύει από την υπερβολή να τον πνίξει και να τον
οδηγήσει στον θάνατο, τον φλεβοτομεί και βγάζει το κακό αίμα και το
απομακρύνει. Έτσι και ο Θεός, ο πάνσοφος ιατρός, γνωρίζοντας ότι ο πλούτος που
είχες, μπορούσε να σε θανατώσει στην ψυχή από την πολλή αγάπη που είχες γι'
αυτόν, σου τον πήρε. Γι' αυτό ευχαρίστησε την Πρόνοιά Του και την Σοφία Του,
για την ευσπλαχνία και την ευεργεσία που σου έκανε... (Μοναχός Αγάπιος
Λάνδος Κρήτης)
Η ζημιά είναι φωνή του Θεού, δηλ. προσκαλεί και βοά· άνθρωποι, άνθρωποι! Εμείς οι πεπλανημένοι δεν προστρέχουμε στον Θεό, βοώντες ότι αμαρτήσαμε, αλλά στην τύχη, λογιζόμενοι
ότι η κακή τύχη έβλαψε εμάς. (Νικηφόρος Θεοτόκης)
Στους ανθρώπους που είναι φιλοχρήματοι και
τσιγγούνηδες, η Θεία Πρόνοια επιφυλάσσει πολλές αφορμές για ζημιά. (Ιώσηπος)
Όποιος σπεύδει να αποφύγει τη ζημιά του παρόντος, οφείλει να εξετάζει μήπως συναντήσει τίποτε χειρότερο. (Αίσωπος)
Προτίμησε τη ζημία παρά το αισχρό κέρδος, διότι η ζημιά θα σε λυπήσει μια φορά, ενώ το αισχρό κέρδος πάντοτε.
(Χίλων)
Με το κουτάλι μου το δίνει, με τη χουλιάρα μου το παίρνει. (Βοηθά μεν, αλλά ζημιώνει διπλά)
Μη χάσει η Βενετιά βελόνι. (Λέγεται σε περίπτωση
αντιμετώπισης μικρής ζημιάς.)
Από την τρύπα την μικρή καράβι κινδυνεύει, μικρή
αρχίζει η ζημιά μα εύκολα θεριεύει.
Εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι.
Μικρή ανεμελιά, μεγάλη ζημιά.
Η ζημιά και το κέρδος είναι αδέρφια.
Όποιος χτυπάει το γαϊδούρι του, ζημιώνει το
σακκούλι του.
Κάλλιο ζημιά και ησυχία, παρά κέρδος και γκρίνια.
Έχασε τ' αυγά και τα καλάθια. (Λέγτεται, όταν
κάποιος παθαίνει διπλή ζημιά και τα χάνει όλα που είχε.)
