Δίκαιος οικτείρει ψυχάς
κτηνών αυτού, τα δε σπλάγχνα των ασεβών ανελεήμονα. [Ο δίκαιος και
ενάρετος άνθρωπος, πονάει και ενδιαφέρεται, ακόμη και για τα τα ζώα του. Τα σπλάγχνα όμως των ασεβών, είναι άπονα και σκληρά, προς όλους και
προς όλα.] (Παροιμίες 12,10)
Ηψυχήπάσηςσαρκόςαίμααυτούέστι. [Η ζωή κάθε ζωντανού όντος (ζώου), υπάρχει στο αίμα αυτού.] (Λευιτικόν 17,11)
Το ζώο και λύκος να είναι, όταν το καημένο
βρίσκεται σε ανάγκη, ζητάει βοήθεια και δεν κάνει κακό στον άνθρωπο. Αλλά και αν πεινούν και αν διψούν τα ζώα, στον άνθρωπο καταφεύγουν
γιατί ο άνθρωπος είναι το αφεντικό τους. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Τα καημένα τα ζώα είναι καλύτερα στους τρόπους
από τους αναίσθητους ανθρώπους, διότι αγοράζονται και από πονόψυχους και από
άσπλαχνους και υποτάσσονται αδιάκριτα και εργάζονται σκληρά και υπομένουν
αγόγγυστα χωρίς κανένα μισθό. Επομένως, μας πέρασαν και στην
ακτημοσύνη και στην υπομονή και στην υπακοή. (Άγιος
Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ακόμη και τα άγρια ζώα μπορούν να διακρίνουν έναν
άνθρωπο που τα αγαπάει, από έναν κυνηγό που θέλει να τα σκοτώσει. Τον κυνηγό τον αποφεύγουν, τον άνθρωπο που τα αγαπάει
τον πλησιάζουν. Νόμιζα, ότι δεν συμβαίνει το ίδιο και με τα φίδια, γιατί το φίδι είναι το μόνο ζώο που δεν αγαπιέται από τους ανθρώπους. Διαπίστωσα όμως αργότερα, ότι και τα φίδια διαισθάνονται την αγάπη του
ανθρώπου και πιάνουν φιλία μαζί του. Αν ο άνθρωπος έρθη στην
θέση του φιδιού και το πονέσει, το φίδι αμέσως το καταλαβαίνει και τον πλησιάζει
σαν φίλος. Είναι σαν να λέει: «Δόξα σοι ο Θεός, βρήκα και εγώ
επιτέλους έναν φίλο!». (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Τα ζώα έχουν διαίσθηση και καταλαβαίνουν, αν τα αγαπάς, αν τα πονάς. Τα ζώα στον
Παράδεισο, αισθάνονταν την ευωδία της Χάριτος και υπηρετούσαν τον Αδάμ. Μετά την παράβαση, η φύση συστενάζει με τον άνθρωπο. Να, ο καημένος ο λαγός λ.χ. συνέχεια κοιτάζει φοβισμένος. Η καρδιά του χτυπάει τακ-τακ-τακ. Δεν κοιμάται καθόλου ο φουκαράς. Πόσο υποφέρει αυτό το αθώο πλασματάκι εξ αιτίας μας! Όταν όμως ένας άνθρωπος επανέρχεται στην κατάσταση προ της πτώσεως, τα ζώα τον πλησιάζουν ξανά χωρίς φόβο. (Άγιος
Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Βλέπεις στα θερμά μέρη που είναι άγριοι άνθρωποι,
εκεί υπάρχουν τα άγρια ζώα, τα μεγάλη θηρία, οι βόες κ.λπ., για να αναγκαστούν
(από τον φόβο τους) οι άνθρωποι να ζητήσουν βοήθεια από τον Θεό, να καταφύγουν
στον Θεό και να βρουν τον προσανατολοσισμό τους. Αλλιώς τί θα μπορούσε να
φρενάρει αυτούς τους ανθρώπους; Όλα όσα έχει κάνει ο Θεός, έχουν κάποιο
νόημα... (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Τα καημένα ζώα δεν έχουν παράδεισο, έχουν όμως και το καλό, που δεν έχουν ούτε και κόλαση. Τα ζώα τα έκανε ο Θεός, για να εξυπηρετείται ο άνθρωπος, αλλά και για να παραδειγματίζεται. Ο άνθρωπος, αν είναι άνθρωπος, από όλα ωφελείται. (Άγιος
Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Πολλά ζώα έχουν για ''θεό'' τους τον άνθρωπο και
ποτέ δεν κάνουν κακό στον άνθρωπο, όταν βρίσκονται σε ανάγκη. Και όπως εμείς
ζητάμε βοήθεια από τον Θεό, έτσι και αυτά ζητούν βοήθεια από τον άνθρωπο. Γι'
αυτό πρέπει ο άνθρωπος να τα αγαπάει, διότι αυτά δεν περιμένουν άλλο παράδεισο.
(Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Παρατηρώ τα μυρμήγκια πόσο φιλότιμα εργάζονται, χωρίς να έχουν επιστάτη. Εγώ δεν βρήκα σε κανέναν άνθρωπο την λεπτότητα που είδα στα μυρμήγκια. Τα νέα μυρμηγκάκια πάνε και κουβαλούν στην φωλιά ξυλάκια και ένα σωρό άλλα άχρηστα πράγματα, επειδή ακόμη δεν ξέρουν τι πρέπει να φέρουν. Τα παλιά μυρμήγκια τα αφήνουν να τα κουβαλήσουν, χωρίς να τους κόβουν την προθυμία και μετά τα βγάζουν έξω από την φωλιά. Ύστερα, σιγά-σιγά τα νέα βλέπουν τι κουβαλούν τα παλιά και μαθαίνουν τι πρέπει να φέρνουν. Αν ήμασταν εμείς, θα λέγαμε:
«Έλα εδώ εσύ, τί είναι αυτά που κουβαλάς; Πέταξέ τα γρήγορα έξω!». Τα ζώα τα έκανε ο Θεός, για να εξυπηρετείται ο άνθρωπος, αλλά και για να παραδειγματίζεται. Ο άνθρωπος, αν είναι άνθρωπος, από όλα ωφελείται. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Οι άνθρωποι στις ημέρες μας έχουν χάσει την
ταυτότητα τους. Δίνουν περισσότερη προσοχή στα ζώα παρά στον ίδιο τον άνθρωπο. Η γυναίκα ασχολείται με το σκυλί ή τις γάτες αντί να φροντίζει τα
πεθερικά της. Αντί τα μικρά παιδιά να ζητάνε κουτάβι, ας ζητάνε
καρύδια και μανταρίνια. Ο άνθρωπος είναι δούλος του Θεού και το ζώο είναι
δούλος του ανθρώπου. Έτσι όπως ο Θεός δεν προσκυνά τον άνθρωπο έτσι και ο άνθρωπος δεν
πρέπει να βάζει το ζώο πάνω από τον άνθρωπο. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Να δείτε τί έχω πάθει και με τα γατάκια τώρα στο
Καλύβι. Πρόσεξαν πως, κάθε φορά που χτυπούσε το καμπανάκι, έβγαινα έξω και
πότε-πότε τους έρριχνα κάτι να φάνε. Όταν λοιπόν πεινούν, τραβούν το σχοινί και
χτυπάει το καμπανάκι. Βγαίνω και βλέπω να χτυπούν αυτά το καμπανάκι και τα
ταΐζω. Πώς τα έχει κάνει όλα ο Θεός! (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Να μιμηθείς το περιστέρι ως προς την αθωότητά
του, τον όνο και το βόδι ως προς την αφοσίωση προς τον κύριό τους και την
όρνιθα ως προς την έλλειψη φροντίδας. Γιατί είναι δυνατόν από τα ζώα, να
αποκομίσουμε μεγάλες ωφέλειες, προς διόρθωση του τρόπου της ζωής μας. (Ιερός
Χρυσόστομος)
Δεν υπάρχει κανένα ζώο τόσο αδύνατο, το οποίο να
μην υπερασπίζετε τους απογόνους του και κανένα τόσο ήμερο, που να μην
εξαγριώνεται, όταν του παίρνουν τα παιδιά του. (Ιερός Χρυσόστομος)
Τα θηρία δεν ήταν πριν από την πτώση τέτοια,
φοβερά και αποτρόπαια για τους ανθρώπους. Ήταν ήμερα και χειραγωγημένα. Οδήγησε
τα θηρία ο Θεός στον Αδάμ και αυτός τους έδωσε τα ονόματα. Το φίδι κουβεντιάζει
με την Έυα και αυτή δεν τρομάζει. Όταν όμως έγινε η παράβαση της εντολής του
Θεού, χάθηκε εκείνη η τιμή. Όταν λοιπόν δεις λιοντάρι, όταν δεις φίδι, να
αναπολήσεις εκείνες τις περιγραφές και θα έχεις οπωσδήποτε ωφέλεια. Θυμήσου και
τον Προφήτη Δανιήλ, πως τα φοβερά λιοντάρια δεν τα φοβόταν, επειδή είχε
επανέλθει στην παλαιά εικόνα. Παρόμοια συνέβη και με τον Απόστολο Παύλο
(Πράξεις 28,3), που η οχιά δεν τον δάγκωσε. Από τα παραδείγματα αυτά, θα
κερδίσεις μεγάλη ωφέλεια ψυχής. (Ιερός Χρυσόστομος)
Μερικοί αν δουν σκυλί να πεινάει, συγκινούνται.
Και αν δουν άγριο θηρίο πεινασμένο, συγκλονίζονται. Βλέπεις όμως τον Κύριο (στο
πρόσωπο των φτωχών), να πεινάει και δεν συγκινείσαι... Τί απολογία θα δώσεις,
γι' αυτήν σου την σκληρότητα; (Ιερός Χρυσόστομος)
Σε τίποτε από τα σωματικά ποσόντα μας, δεν μένουν
αμέτοχα τα ζώα. Σε κανένα από τα σωματικά χαρακτηριστικά δεν μειονεκτούν. Μόνο
σε ένα υστερούν και απ' αυτό μόνο νικώνται. Ποιό είναι αυτό; Ο νους του
ανθρώπου!... Μ' αυτόν ο άνθρωπος γίνεται παραπλήσιος του Θεού. Χρησιμοποιώντας
ο άνθρωπος τον νου, κυβερνά τα όντα. Με το μυαλό του, διοκεί την κτίση. Με τον
λογισμό του, διαπερνά τον Ουρανό. (Ιερός Χρυσόστομος)
Ανεκδιήγητη είναι στα ζώα η στοργή μεταξύ γονέων
και τέκνων, γιατί ο Θεός που τα δημιούργησε, αναπλήρωσε την έλλειψη του λογικού
με την υπεροχή των αισθητηρίων. Πώς ένα αρνί μεταξύ χιλιάδων προβάτων, πηδά από
μαντρί και γνωρίζει το χρώμα και την φωνή της μητέρας του και τρέχει κοντά της
και ψάχνει να βρει τις πηγές από όπου ρέει το γάλα του; Και αν βρει τους
μαστούς της μητρός του φτωχούς, αρκείται σε εκείνους και προσπερνά αδιάφορο,
πολλούς μαστούς φορτωμένους με γάλα... (Μέγας Βασίλειος)
Επειδή τα ζώα δεν έχουν αυτήν την ουσία της ψυχής, ο Θεός αναπλήρωσε την έλλειψη του λογικού με την υπεροχή των αισθητηρίων. (Μέγας Βασίλειος)
Τα διάφορα γένη των ζώων τα δημιούργησε ο Θεός για διάφορες ανάγκες του ανθρώπου με το λόγου Του. Άλλα για τροφή του ανθρώπου και άλλα για να τον υπηρετούν. Τον άνθρωπο όμως τον δημιούργησε θεατή των ζώων και των έργων τους και ευγνώμονα ερμηνευτή όλων αυτών. Γι' αυτό ας φροντίζουν οι άνθρωποι μήπως χωρίς να αντικρύσουν και χωρίς να εννοήσουν το Θεό και τα έργα Του, πεθάνουν όπως τα άλογα ζώα. (ΜέγαςΑντώνιος)
Τέσσερα είδη ζώων υπάρχουν: Άλλα από αυτά είναι
αθάνατα και έμψυχα, όπως οι Άγγελοι. Άλλα έχουν νου και ψυχή και πνοή, όπως οι
άνθρωποι. Άλλα έχουν πνοή και ψυχή, όπως τα ζώα. Άλλα έχουν μόνο ζωή, όπως τα
φυτά. (Μέγας Αντώνιος)
Μη δείχνεις σκληρότητα προς τα ζώα. Αν το κάνεις
αυτό, θα είσαι ή θα γίνει σκληρός και προς τους ανθρώπους. Θυμήσου, ότι τα ζώα
κλήθηκαν στη ζωή, από το έλεος του Κυρίου και πρέπει να ζουν απείραχτα όσο
διαρκεί ο σύντομος βίος τους. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Δεν βάζουμε ζώα μέσα στο σπίτι μας, γιατί είναι
αμαρτία, όπως και η πολύ ενασχόληση με τα ζώα (ζωολατρεία) είναι αμαρτία. Το
σπίτι είναι αποκλειστικά, κατοικία του ανθρώπου. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης
Αγίου Ανδρέα)
Υπάρχουν μερικά ζώα που είναι τυφλά, όπως είναι
οι νυχτερίδες, οι σκώληκες κ.ά. Γιατί τα έκανε αυτά ο Χριστός μας τελείως
τυφλά, ενώ λάμπει αυτός ο ήλιος; Για να βλέπουμε εμείς οι άνθρωποι, πως
υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι βλέπουν, αλλά δεν βλέπουν, έχουν μάτια, αλλά
δεν βλέπουν. Το Χριστό δεν βλέπουν... (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Τα φίδια έχουν πρόβλημα στην τροφή. Πρέπει να
τρώνε ζωντανά ζωάκια και όχι νεκρά. Μάλιστα τα φίδια που έχουν δηλητήριο, δεν
πρέπει να τσιμπήσουν το θήραμα τους, γιατί κινδυνεύουν να πεθάνουν από το δικό
τους δηλήτηριο, καθώς θα φάνε το θήραμα. Βλέπουμε λοιπόν τη σοφία και την
διάκριση των φιδιών. Έτσι τα κανόνισε ο Θεός. Ο Χριστός λέει: Γίνετε φρόνιμοι
σαν τα φίδια, δεν λέει γίνεται φίδια. Έχει μια διαφορά το θέμα. (Γέροντας
Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Ήταν άνοιξη, ο Άγιος
Παΐσιος άκουγε τα πουλιά έξω να κελαϊδάνε και με ρωτάει: «Τί λένε, τώρα, τα πουλάκια;»
«Που να ξέρω Γέροντα;» του λέω... «Ευλογημένε, λένε το Χριστός Ανέστη!» (Αρχιμ. Αρσένιος Κατερέλος)
Είναι κατάντημα του ανθρώπου, να δείχνει ο Θεός
στον άνθρωπο την συμπεριφορά των ζώων, για να συμμορφωθεί στην συμπεριφορά του.
(Πασκάλ)
Ν' αγαπάτε τα ζώα. Ο Θεός τους
έδωσε λίγη νοημοσύνη και ασυννέφιαστη χαρά. Μην την
καταστρέφετε λοιπόν, μην τα βασανίζετε, μην αφαιρείτε τη χαρά τους, μην πάτε ενάντια στη σκέψη του Θεού. Άνθρωπε, μην επαίρεσαι αντίκρυ στα ζώα: αυτά είναι αναμάρτητα μα
εσύ μ' όλο σου το μεγαλείο ρυπαίνεις τη γη με την εμφάνισή σου και αφήνεις πίσω
τα σαπρά σου ίχνη... (Ντοστογιέφσκι)
Δεν υπάρχει τίποτα πιο συγκινητικό από την εικόνα
ενός αρρώστου ζώου που υποφέρει με τέτοια σιωπηρή και λυπημένη ταπεινότητα... (Γκοτιέ)
Ένα σπουργίτι κάθισε στον ώμο μου για μια στιγμή, την ώρα που έσκαβα κάποιου χωριού ένα κήπο, κι αισθάνθηκα
απ' αυτό πιο τιμημένος κι από το μεγαλύτερο παράσημο! (Θορό)
Θηρίο τον λένε τον άνθρωπο. Κολοκύθια. Ποιό θηρίο, μωρέ; Έχει το θηρίο μαχαίρια; Φτιάχνει σκοτώστρες και τουφεκάει; Θηρίο... Βρισιά για τα θηρία! (Λουντέμης)
Εκείνος που είναι σκληρός προς τα ζώα, δεν μπορεί
να είναι αγαθός άνθρωπος. (Σοπενχάουερ)
Εάν εσείς φιλοξενείτε ένα πεινασμένο αδέσποτο
σκυλί και του φτιάχνετε μιαάνετη ζωή, να είστε σίγουροι, ότι δεν
πρόκειται να σας δαγκώσει ποτέ. Εδώ είναι η διαφορά μεταξύ ανθρώπου και σκύλου. (ΜαρκΤουεϊν)
Έχουν τα ζώα ψυχή; Λέει ο Άγιος
ΓρηγόριοςοΠαλαμάς, η ψυχή των ζώων (προσέξτε, λέει ότι τα ζώα έχουν ψυχή, αλλά τι ψυχή) είναι η ζωή του σώματός τους. Δεν υπάρχει όμως ουσία της ψυχής, είναι μόνο ενέργεια. Πεινούν, πηδούν, χορεύουν, γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο εκτός από τα ενεργούμενα μέσω του σώματος, γι΄ αυτό και όταν διαλύεται το σώμα, συνδιαλύεται και αυτή η ενέργεια μαζί. Είναι μια ενέργεια αυτό. Το λέει και η Αγία Γραφή. Λέει: «το αίμα του ζώου ψυχή αυτού εστί». Δεν είναι αυτή η ψυχή που λέμε εμείς, η κατ΄ εικόνα, αλλά είναι μια ενέργεια. Άρα βλέπετε, έχουμε ουσία και ενέργεια στην ψυχή μας. Μόνο ο άνθρωπος έχει την ουσία. Τα ενεργήματα είναι κάποιες κινήσεις ζωικές.
Όσο περισσότερο γνωρίζω τους ανθρώπους, τόσο περισσότερο θαυμάζω τα σκυλιά.
Γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα...
Ο Θεός είπε αγαπάτε τους ανθρώπους και το άκουσαν
μόνο οι σκύλοι...
Όταν το πρόβατο θυμώνει, είναι
χειρότερο από λύκος. (Γαλλική παροιμία)
Διηγείται η αδελφή του Αγίου Παϊσίου του
Αγιορείτου, Χριστίνα: Ήρθα μία φορά στο Στόμιο, να δω τον Γέροντα και του έφερα και δύο γάτες, γιατί είχε πολλά ποντίκια, σκέτη μάστιγα. "Πάτερ Παΐσιε", λέω, "σου έφερα τις γάτες να ησυχάσεις από τα ποντίκια". Την επόμενη φορά που επισκέφτηκα την Μονή, βλέπω μπαίνοντας στην κουζίνα, ένα σκεύος και να τρώνε μαζί γάτες και ποντίκια. Λέω: "Γέροντα, εγώ σου έφερα τις γάτες, να φάνε τα ποντίκια και εσύ τα ταΐζεις όλα μαζί;". Μου λέει: "Άστα ευλογημένη, κρίμαείναι καιαυτά, όλοιτακυνηγάνεκαιτασκοτώνουν, πλάσματατουΘεούείναικαιαυτά... !".
Διηγείται ο Άγιος Αμβρόσιος Επίσκοπος
Μεδιολάνων, ότι μια νύχτα θανάτωσε ένας άνθρωπος κάποιον άλλον, τον οποίο
τον ακολουθούσε ένας σκύλος. Αυτός ο σκύλος στεκόταν όλη τη νύχτα και φύλαγε
τον κύριό του θανατωμένο. Όταν ξημέρωσε, μαζεύτηκαν πολλοί και τον κοίταζαν και
ρωτούσαν ποιός τον σκότωσε. Και πήγε και ο δολοφόνος προσποιούμενος, ότι δεν ήξερε
τίποτα. Μόλις τον είδε αυτόν ο σκύλος αναγνώρισε πως ήταν ο φονιάς και
όρμισε καταπάνω του σαν λυσσασμένος, για να τον φάει και έκανε τέτοια
νοήματα, ώστε κατάλαβαν οι παρόντες, ότι αυτός ήταν ο φονιάς. Έτσι τον
παρέδωσαν στην δικαιοσύνη και τιμωρήθηκε.
Ένας φύλακας ζωολογικού κήπου, υπέβαλλε την
παραίτησή του από την υπηρεσία στην οποία βρίσκονταν και κατετάγη στο σώμα των
αστυφυλάκων μιας μεγάλης αμερικανικής πόλεως. Μετά από την πρώτη περιπολία την
οποία έκανε, ως όργανο της τάξεως, ήρθε σε επαφή και επικοινωνία με τους
ανθρώπους και απογοητεύτηκε. Όταν είδε το οργανωμένο κακό, τα οργανωμένα
συμφέροντα, την σήψη και την βαθειά διαφθορά και έλαβε άμεση γνώση και πείρα
της ζουγκλοποιημένης κοινωνίας, την ίδια μέρα παρουσιάστηκε στον Διοικητή του
και υπέβαλλε την παραίτησή του, λέγοντάς τον: ''Προτιμώ να είμαι φύλακας
στον ζωολογικό κήπο, με τα αγρίμμια, παρά φύλακας της ζούγκλας των
ανθρώπων''.
