Ποιητικά σταχυολογήματα "2"

Συγχώρα με Θεέ μου άλλη μια φορά

Πολλά λάθη παραπάνω
έχω κάνει και το ξέρω
προσπαθώ όμως ν' αλλάξω
μαζί Σου θα τα καταφέρω.
-
Συγχώρα με Χριστέ μου άλλη μια φορά
έχω τη δύναμη να σε παρακαλάω.
Συγχώρα με άλλη μια φορά
Θεέ μου σε αγαπάω!
-
Συγχώρα με Θεέ μου άλλη μια φορά
δεν έχω θέση μες στη γη αν θα σε χάσω.
Συγχώρα με άλλη μια φορά
να ησυχάσω!
-
Σου αφιερώνω την καρδιά μου
αν μ' αγαπάς θα με νιώσεις
όμως για μια φορά ακόμα
Θεέ μου συγγνώμη να την δώσεις!
-
Συγχώρα με Θεέ μου άλλη μια φορά
έχω τη δύναμη να σε παρακαλάω.
Συγχώρα με άλλη μια φορά
Θεέ μου σε αγαπάω!
-
Συγχώρα με Θεέ μου άλλη μια φορά
σε σένα κράζω και παρακαλάω.
Συγχώρα με ακόμη μια φορά
Θεέ μου σε αγαπάω!

***

Ποτέ δεν είναι αργά...

Μην πεις ποτέ σου «είναι αργά»

κι αν χαμηλά έχεις πέσει

κι αν λύπη τώρα σε τρυγά

κι έχεις βαθειά πονέσει.

-

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά

κι έρημος έχεις μείνει μην πεις ποτέ σου «είναι αργά»

-τ' ακούς- ό,τι κι αν γίνει.

-

Μην πεις ποτέ σου αυτές τις δυο

απελπισμένες λέξεις

και αν έμπλεξες με το κακό

και πάλι θα ξεμπλέξεις.

-

Ποτέ!... ποτέ δεν είναι αργά

πρέπει να το πιστέψεις

και με την πίστη στην καρδιά

Εκείνον να γυρέψεις.

-

Εκείνον που και το ληστή

μ' όλα τα κρίματά του

γιατί είχε μια καρδιά πιστή

τον κάλεσε κοντά Του.

-

«Είναι αργά» λοιπόν μην πεις

ό,τι κι αν σου συμβαίνει

φτάνει να Του προσευχηθείς

κι αμέσως σ' ανασταίνει.

***

(Ένα παιδί από την Αφρική έγραψε αυτό το ποίημα για τον ρατσισμό)

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος
Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος
Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος
Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος
Κι εσύ λευκέ άνθρωπε
Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ
Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος
Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος
Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι
Και λες εμένα έγχρωμο;

***

Βάδισε την οδό του Κυρίου

Μάταια τρέχεις άνθρωπε με άγχος κι αγωνία
να φτιάξεις πλούτη επίγεια, να βρεις την ευτυχία.

Η ευτυχία, μάθε το, δεν βρίσκεται εδωπέρα,
είναι χαρά που χάνεται, σκορπάται στον αέρα.

Τα πλούτη τα επίγεια είναι χαρά που σβήνει,
μόνο ο πλούτος τ' ουρανού αιώνια δόξα δίνει.

Άνθρωπε πάρ' το σοβαρά και μη κυττάζεις πλούτη,
δεν θα σου φέρουν την χαρά μέσ' στην ζωή ετούτη.

Όταν θα έρθει η ώρα σου, αυτό μόνο θυμήσου,
κτήρια, πλούτη και τιμές δεν έρχονται μαζί σου.

Πήγαινε ρίξε μια ματια μέσ' στα νεκροταφεία,
να δεις αν παίρνεις άνθρωπε μαζί σου μεγαλεία.

Δυό μέτρα παίρνεις απ' τη γη το σώμα για να λειώσει
κι αφού θα μείνεις σκελετός κι εκείνη θα σε διώξει.

Πήγαινε ρίξε μια ματιά μέσ' στα νοσοκομεία,
να δεις υπάρχει άνθρωπε γαλήνη κι ευτυχία;

Όσα παλάτια και λεφτά να έχουν οι καημένοι,
το σώμα τους ανήμπορο μέσ' στο κρεββάτι μένει.

Δεν τους προσφέρουν τ' αγαθά αυτά που επιθυμούνε,
ούτε την θεία λύτρωση την ψυχική θα βρούνε,

αν δεν στραφούν ολόψυχα μπρος στον Εσταυρωμένο,
τον Κύριο και Λυτρωτή, Τον υπερδοξασμένο,

με δάκρυα και στεναγμό λύτρωση να ζητήσουν
και μέσ' στην Βασιλεία του αιώνια να ζήσουν.

Γι' αυτό κύτταξε αδελφέ τα ψυχικά σημάδια,
μη φύγει η ψυχούλα σου κι απ' αρετές είν' άδεια.

Να μην κυττάζεις άνθρωπε να κάνεις αδικίες,
να μην κυττάζεις πονηριές και βρομερές κακίες.

Να μην σε ρίχνει ο πονηρός εις την δική του πλάνη
και σου μαυρίζει την ψυχή και μέσ' στον άδη φθάνει.

Εύκολος είναι κι ανοιχτός ο δρόμος της απωλείας,
δύσκολος είναι και στενός ο δρόμος της ευτυχίας.

Μα σαν καλά και διαβείς οδόν την τεθλιμμένη,
τότε η δόλια σου ψυχή θα ζήσει ευτυχισμένη.

Όταν τις εντολές πιστά του Λυτρωτού σου κάνεις,
δεν θα σ' αφήσει άνθρωπε ποτέ σου να πεθάνεις.

Θα σου φορέσει ο Κύριος αμάραντο στεφάνι
και θα έχεις αιώνια αγαθά, που ο νους σου δεν τα βάνει.

Τα θεϊκά προστάγματα στο νου σου να έχεις πάντα,
να ΄χεις αιωνιότητα κι ευχάριστα συμβάντα.

Πάντοτε να προσεύχεσαι μ' αγάπη και με πίστη
στον Παντοκράτορα Θεό, του σύμπαντος τον Κτίστη.

Στην Εκκλησία του Θεού πάντοτε να πηγαίνεις,
τις εντολές του Ιησού πάντοτε να μαθαίνεις.

Με Θεία εξομολόγηση, με Θεία Κοινωνία
και με αγάπη, προσευχή, θα βρεις την ευτυχία.

Αυτό αν κάνεις αδελφέ, ανάβει φως μπροστά σου,
έχεις γαλήνια την ψυχή και τον Χριστό κοντά σου.

Να μην νομίζεις όλα αυτά πως είναι παραμύθια,
είναι οι Θείες εντολές, και λέγουν την αλήθεια.

Όποιος θελήσει να σωθεί οπίσω μου ας έλθει,
ας αρνηθεί τα πάθη του κι αιώνιο φως θα έχει.

Αυτό διδάσκει ο Κύριος στο Ευαγγέλιό του,
για όσους θέλουνε να μπουν εις το Βασίλειό Του.

Όταν τον Μέγα Λυτρωτή πιστά υπηρετήσεις,
τότε θ' αξιωθείς και συ δεξιά Του να καθήσεις.

Θα λάβεις από τον Θεό την Θεία ευλογία,
αιώνια, όμορφη ζωή, μεγάλη ευτυχία.

Κοντά στον Παντοκράτορα αιώνια θα ζήσεις
και με τα Θεία τάγματα και συ θα Τον υμνήσεις.

***

Ω, Παναγιά μας!

Ω, Παναγιά μου, Δέσποινα, γλυκύτατη Παρθένα
εις τον αγώνα της ζωής, βοήθα με και εμένα.
Βοήθησε με Παναγιά, γλυκιά μου Παναγία,
γιατί η ζωή είναι θάλασσα, μεγάλη τρικυμία.
Και ναυαγός ευρίσκομαι μέσα στη βιοπάλη,
στη χάρη σου στηρίζομαι, Παρθένα τη μεγάλη.
Και σαν μητέρα ευσπλαχνική, ελπίζω να μας σώσεις,
και από ορατούς και αόρατους εχθρούς να μας γλιτώσεις.
Στη σκέπη των πτερύγων σου σκέπασε Παναγιά μου,
όλου του κόσμου τα παιδιά και ύστερα τα δικά μου.
Και φώτισέ τα, Παναγιά, Χριστό να ακολουθήσουν
και στον αγώνα της ζωής με πίστη να βαδίσουν.
Την πίστη, την πραότητα, μην την αμελήσουν,
καθώς και την εγκράτεια μην την καταπατήσουν.
Ναι, Παναγιά μου, Δέσποινα, λυπήσου και ευσπλαχνίσου
και άφεση αμαρτιών ζήτησε απ' το Παιδί Σου.
Να συγχωρήσει πταίσματα και τα αμαρτήματά μας,
να οδηγήσει στο καλό και εμάς και τα παιδιά μας.

***

Πόθοι και πάθος

Πως λαχταρώ κάποιες κορφές

με τις χρυσές ανατολές

μαγεύτρα φύση!

Συ μου φτερώνεις την ψυχή

για κάποια άλλη κορυφή

χωρίς τη δύση...

-

Πως νοσταλγώ κάποιες βραδυές

που μας μιλάνε στις καρδιές

με την σιωπή τους!...

Και μας χαρίζουνε στο νου

τις ομορφιές τ΄ουρανού

και την φωνή τους...

-

Πως καρτερώ κάποιες στιγμές

που ξαναζώ μαζί μ΄αυτές

τα περασμένα...

Τα χρόνια εκείνα τα παλιά

που τα΄χω μέσα μου

βαθιά αγαπημένα

-

Πιότερο Θεέ μου!

Πως ποθώ, πως λαχταρώ, πως καρτερώ

εκείνη την ώρα

που θα σιμώσω ταπεινά να Κοινωνήσω

τι Χαρά!... Τα Θεία Δώρα!...

***

Σιωπηλή δοξολογία

Απόψε θέλω σιωπηλά

Χριστέ να Σου μιλήσω

και με τα χείλη της ψυχής

Εσένα να Υμνήσω!

-

Θέλω να πω "Ευχαριστώ",

μέσ' από την καρδιά μου,

γιατί σε Σε όλα τα χρωστώ

Θεέ και Βασιλειά μου.

-

Γι΄ αυτό τα λόγια της καρδιάς
απ΄ όλους κι΄ από μένα
τα χείλη ψάλλουν σιωπηλά
Δοξολογία Σε Σένα.
-
Δέξου Χριστέ την ταπεινή
αυτή την προσευχή μου
που βγαίνει μές απ' την ψυχή
για Σε Τον Λυτρωτή μου.

-
Για άλλη μια φορά Χριστέ,
Σε είδα στη ζωή μου,
ν΄ ανοίγεις τις παλάμες Σου
να παίρνεις τη ψυχή μου!
-
Να της χαρίζεις λίγο φως,
συγχώρεση κι΄ αγάπη,
και να της δείχνεις τ΄ Ουρανού
τ΄ ολόφωτο Παλάτι!

***

Θεέ μου σε παρακαλώ!...

Θεέ μου σε παρακαλώ
κάνε τον νου μου καθαρό,
τις σκέψεις να απομακρυνθούν,
τις εικόνες να εξαφανιστούν.
-
Θέλω πολύ να προσευχηθώ
θέλω πολύ να συγκεντρωθώ,
μαζί σου αδιαλείπτως να μιλώ
τις κακές σκέψεις να νικώ.
-
Την ψυχή μου να έχω καθαρή
την καρδιά μου πολύ ''χρυσή''.
Τον κόσμο όλο ν΄ αγαπώ
να μπορώ εύκολα να συγχωρώ.
-
Να 'χω γλυκύτατη καρδιά
να 'χω πολύ Ανθρωπιά.
Τους ανθρώπους να πονώ
κι αν μπορώ να τους βοηθώ.
-
Δώσε μου δύναμη πολύ,
Θεέ μου, να 'χω υπομονή.
Την ψυχή μου να 'χω αγνή
να προσεύχομαι κάθε στιγμή.
-
Η σωτηρία της ψυχής
είναι η ουσία της ζωής.
Κύριέ και Θεέ μου σε παρακαλώ
βοήθά με ν΄ αγωνιστώ.
-
Σ΄ ευχαριστώ καλέ μου Θεέ
σ΄ ευχαριστώ Πάνσοφέ μου Δημιουργέ.
Για όλα σε ευχαριστώ,
ολόψυχα σε ΑΓΑΠΩ!!!

***

Μετάνοια...

Το ζωντανό ρολόϊ της ζωής

να το γυρίσω θέλω πίσω

το παρελθόν μεσ΄ το παρόν

πάλι να ξαναζήσω

και όσους δεν αγάπησα

τώρα να αγαπήσω

-

Σε όσους δεν εχάρισα χαρά

τώρα να τους χαρίσω

και τους κρυμμένους

της αγάπης θησαυρούς

σ΄αυτούς που έφυγαν,

τώρα να τους δωρίσω.

-

Μα τώρα είναι αργά

και δεν υπάρχει πίσω

ούτε να πάρω πια μπορώ

μα ούτε να χαρίσω.

-

Μόνο ένα δάκρυ καρδιακό

μπροστά στον εύσπλαχνο Θεό

μου μένει για να χύσω

κι εκείνο μόνο του αρκεί

για ό,τι έχασα στη γη,

στον Ουρανό να το κερδίσω...

***

Για όσους το ξεχνούν

Ο Θεός δεν υποσχέθηκε

ουρανούς πάντοτε γαλανούς

ανθοστρωμένους δρόμους

στη ζωή μας

-

Ο Θεός δεν υποσχέθηκε

ήλιο χωρίς βροχή

χαρά χωρίς λύπη

ειρήνη χωρίς πόνο

-

Υποσχέθηκε

δύναμη για την ημέρα

ανάπαυση στη δουλειά

φως στο δρόμο

ευλογία στη δοκιμασία

βοήθεια εξ ουρανού

ασφαλή συμπάθεια

αιώνια αγάπη...

***

Κόψε το σχοινί...

Κόψε το σχοινί, λέει μια φωνή γλυκά στα αυτιά μας

το σχοινί, που σε κρατεί γαντζωμένο στο εγώ

σε ανασφάλεια, σε φόβο, στο σκοτάδι το πυκνό.

Κόψε το σχοινί, να πέσεις στην αγκάλη του Θεού,

του Πατέρα, που για σένα πρόσφερε θυσία αιώνια

τον Υιό Του στο Σταυρό.

Κόψε το σχοινί του εγώ σου, έλα στη χαρά του εμείς

γίνε διάκονος και φίλος κάθε ανθρώπου εδώ στη γη.

Γίνε λάτρης και εργάτης της Αγάπης, της Χαράς, του Ωραίου,

της Αλήθειας, της Ζωής, της ζωής της ανωτέρας που αρέσει στο Θεό.

Κληρονόμος για να γίνεις κει ψηλά στον Ουρανό

Βασιλείας Ουρανίου με Αφέντη το ΧΡΙΣΤΟ.

***

Είναι

Είναι η σκέψη στο μυαλό μου που ανθίζει

Είναι η συντροφιά που το πλευρό σου αγγίζει

Το γέλιο στην άκρη των χειλιών σου

Το δάκρυ στην κόγχη των ματιών σου

Είναι ο αέρας που πασχίζει να σε πιάσει

Είν' το νερό που λαχταρώ να σε ξεδιψάσει...

***

Λευτεριά

Λευτεριά, λευθέρωσέ μου, το αδύνατο κορμί,

λευτεριά, για χάρισέ μου μια εναρμόνιο φωνή.

Δώσε φλόγα στην καρδιά μου που την μάραναν οι πόνοι,

νά σού ψάλω την χαρά μου σαν ανοίξεως αηδόνι.

Το τραγούδι ν' αντηχήση και βαθιά στην σκλάβα γή,

λίγο βάλσαμο να χύση μέσ' του δούλου την ψυχή.

***

Άκουσέ με!

Όταν εγώ σου ζητάω να μ' ακούσεις

και συ αρχίζεις να μου δίνεις συμβουλές

δεν κάνεις αυτό που σου ζήτησα.

Όταν εγώ σου ζητάω να μ' ακούσεις

κι εσύ αρχίζεις να μου λες πως δεν πρέπει να αισθάνομαι έτσι,

ποδοπατείς τα συναισθήματά μου.

Όταν εγώ σου ζητάω να μ' ακούσεις

και συ νομίζεις πως πρέπει να κάνεις κάτι

για να λύσεις το πρόβλημά μου,

όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο, μ' απογοητεύεις.

Άκουσέ με! Μόνο αυτό σου ζητάω. Άκουσέ με!

Μη μου μιλήσεις, μην κάνεις πράγματα για μένα-

δεν είναι αυτό που θέλω. Απλώς άκουσέ με (...).

Μπορώ να τα καταφέρω και μόνος μου.

Δεν είμαι ανήμπορος.

Ίσως αποθαρρημένος και δισταχτικός, αλλά όχι ανήμπορος.

Όταν εσύ κάνεις για μένα κάτι, που μπορώ

και χρειάζομαι να το κάνω μόνος μου,

μου εντείνεις το φόβο και την αδυναμία μου.

Όταν, όμως, αποδεχτείς απλά πώς αισθάνομαι,

αυτό που αισθάνομαι

- όσο παράλογο κι αν είναι το συναίσθημά μου -

τότε μπορώ να προχωρήσω,

να καταλάβω τί κρύβει ο παραλογισμός μου.

Κι όταν πια αυτό το αποσαφηνίσω,

οι απαντήσεις γίνονται ξεκάθαρες και δε χρειάζομαι συμβουλές.

Τα παράλογα συναισθήματα δεν είναι πια παράλογα

σαν καταλάβουμε τί κρύβουν.

Ίσως γι΄αυτό η προσευχή να λειτουργεί συχνά

για μερικούς ανθρώπους. Γιατί ο Θεός είναι βουβός.

Δεν προσπαθεί να δώσει συμβουλές,

ούτε να σώσει την κατάσταση.

''Εκείνος'' ακούει μόνο κι αφήνει σε σένα να κάνεις τη δουλειά.

Γι΄αυτό, σε παρακαλώ, άκουσέ με! Άκουσέ με!

Κι αν θέλεις να μιλήσεις,

περίμενε λίγο τη σειρά σου.

Και τότε εγώ θ' ακούσω εσένα.

***